Þjóðviljinn - 15.04.1978, Side 9

Laugardagur 15. aprll 1978 ÞJÓDVILJINN — SIÐA 9
um máfi Hauks Heiðars:
Dró sér röskar
50 míljónir
Svo sem áöur hefir fram komiö
var þaö hinn 22. des. s.l., aö
bankastjórn Landsbanka islands
snéri sér til rannsóknarlögreglu-
stjóra rikisins meö beiöni um aö
þá þegar yröi hafin rannsókn á
misferli, sem fram heföi komiö,
aö einn starfsmanna bankans,
Haukur Heiöar, deildarstjóri
ábyrgöardeildar bankans, heföi
gerst sekur um. Var hann sakaö-
ur um að hafa á árunum
1973—1977 dregið sér fé i sam-
bandi viö viðskipti bankans og
fyrirtækisins Einar Ásmundsson
Imp/Exp hér i borg. Aödragandi
málsins var sá, aö umrætt fyrir-
tæki hafði óskaö eftir sundurliöun
á kostnaöarreikningi hjá ábyrgö-
ardeildinni, og haföi þá komiö i
ljós, aö ósamræmi var milli fylgi-
skjals i bókhaldi bankans og til-
svarandi fylgiskjals i bókhaldi
fyrirtækisins. Þegar endurskoö-
unardeiid bankans kannaöi af
þessu tilefni hvaö misræmi þessu
ylli, varö ljóst, aö Haukur Heiöar
myndi hafa útbúiö tvenns konar
færsluskjöi, önnur sem viöskipta-
maðurinn fékk og hin, sem gengu
til bókhalds bankans. Hófst þá
sérstök athugun af hálfu endur-
skoöunardeildar Landsbankans i
málinu.
Rannsóknarlögregla rikisins
tók málið til rannsóknar siöla
kvölds 22. des. s.l. Var kærði
Haukur Heiðar þá þegar hand-
tekinn og að kröfu rannsóknar-
lögreglunnar var hann úrskurð-
aður i gæsluvaröhald i þágu
rannsóknar þessa máls 23. des.
s.l. Sat hann i gæsluvarðhaldi
til 15. f.m., er honum var
sleppt, en gert að sæta tak-
mörkun á ferðafrelsi slnu. Við-
urkenndi kærði þegar i fyrstu
yfirheyrslum að hafa undanfarín
ár dregið sér fé f sambandi við
viðskipti Landsbanka Islands og
fyrirtækisins Einar Asmundsson
Imp/Exp. Kvaðst hann hvorki
geta játað eða neitað, að hér væri
um a.m.k. 35 milj. króna að ræða.
Fé þessu hefði hann varið til eigin
þarfa, aðallega i sambandi við
sumarbústað, viðhald á ibúðar-
húsi, til ferðalaga o.s.frv. Væri
ekkert af fé þessu eftir og kvaðst
hann þá ekkert hafa lagt inn i
banka, hvorki hér né annars stað-
ar. Unnið hefir verið siðan að
rannsókn málsins með skýrslu-
tökum og gangaöflun. Hefir rann-
sóknin reynst umfangsmikil, en
er nú vel á veg komin. Endur-
skoðunardeild Landsbanka
íslands vann að samantekt gagna
og greinargerða af hálfu bankans
að fyrirlagi og undir umsjá
rannsóknarlögreglu rikisins og i
samvinnu við endurskoðendur
þess fyrirtækis, sem mál þetta
snertir mest, þ.e. Einar
Asmundsson Imp/Exp., en kærði
notaði ábyrgðarreikninga þess
fyrirtækis við fjártökur sinar.
Viö rannsókn málsins hefir
komiö I ljós og viöurkennt af hálfu
kæröa aö hann hefir á árunum
1970—1977 dregiö sér samtals kr.
51.450.603.00 i 25 tilvikum. Þá
hefir kæröi játaö aö hafa gert til-
raun tii aö draga sér kr.
6.074.360,- rétt áöur en hann varö
uppvis að þessum fjártökum. Er
upplýst hvernig staðið var að
þessum fjártökum af hálfu
kærða. Haukur Heiðar hafði ekki
á sinu starfssviði aðgang að nein-
um sjóði (kassa). Til að koma
fjárdrættinum i kring hefir hann
ýmist falsað skjöl eða skotið
skjölum undan og þá útbúið ný
skjöl i staðinn, en annars efnis en
þau, sem undan var skotið. I til-
vikum þeim, sem að framan er
getið, hefir framkvæmdin á þvi
byggst, að eftir að innborgunar-
og útborgunarskjöl höfðu farið
um hendur gjaldkera fékk Hauk-
ur Heiðar þau aftur til baka og
þar með tækifæri til að breyta
þeim áður en hann afhenti þau
viðkomandi viðskiptamanni. Með
þessum hætti tókst honum að
skapa misræmi milli þeirra fjár-
hæða, er viðskiptamaðurinn
greiddi i þóknun og vexti o.fl.
gjöld vegna erlendra ábyrgða og
innheimtuvixla og þeirra upp-
hæða, sem til bankans runnu
vegna þessara sömu viðskipta.
Mismunur sem þannig skapaðist
var siðan að hluta til notaður til
greiðslu krafna á islensk fyrir-
tæki, sem siðan endurgreiddu
Hauki Heiðar þessar fjárhæðir
beint. Komið hefir i ljós, að hann
hefir sent fé til útlanda, og notað
....fé þessu heföi hann variö til eigin þarfa, aöallega f sambandi
við sumarbústaö (sem hér sést).
starfsaðstöðu sina i bankanum til
þess. Fjártökur þessar hafa þvi
staðið yfir i 7 ár án þess að upp
kæmist. Vegna þessarar rann-
sóknar var stofnað til sérstakrar
athugunar á ábyrgðarskjölum
bankans. Náði þessi könnun til
áranna 1975, 1976 og 1977, og voru
gögn allmargra viðskiptamanna
borin saman við skjöl bankans.
Kom ekkert misræmi fram milli
þessara skjala.
A siðara stigi málsins hefir
rannsóknin beinst að ráðstöfun
kærða á þvi fé, sem hann hefir
játað að hafa dregið sér. Hefur
m.a. komið fram, að kærði hefir
komið verulegum fjármunum til
geymslu i banka i Sviss. Kærði
hefir hins vegar neitað frekari
skýrslugjöf um hvenær eða með
hverjum hætti fjármunir þessir
hafi verið fluttir til Sviss.
Rannsóknarlögregla rikisins
vinnur áfram að rannsókn þessa
máls, sem er vel á veg komin sem
fyrr segir, og mun að rannsókn
lokinni senda málið rikissaksókn-
ara til ákvörðunar.
Rannsóknarlögreglustjóri
ins
rikis-
Að gleðja augað
og eyrað
Þjóðleikhúsið sýnir
KÁTU EKKJUNA
eftir Victor Leon
og Leo Stein
Tóniist: Franz Lehár
Leikstjóri:
Benedikt Árnason
Leikmynd og búningar:
Alistair Powell
Hljóms veitarst jór i:
Nevtrónusprengjan rædd á Alþingi:
Ríkisstjórnin
mótmælir ekki
framleiðslunni
tsienska rikisstjórnin hefur
ekki i hyggju aö mótmæla fram-
leiðslu hinnar svokölluöu
nevtrónusprengju. Eins og
kunnugt er þá hefur framleiðsla
þessarar sprengju sætt mikilli
gagnrýni viöa erlendis og m.a.
annars varð holienski varnar-
málaráðherrann að segja af sér
vegna ágreinings um máliö i
rikisstjórninni.
Nevtrónusprengjankom til um-
ræðu á Alþingi á þriðjudag viö
umræður um skýrslu Einars
Agústssonar um utanrikismál. 1
ræðu sem Svava Jakobsdótt-
ir hélt óskaði hún eftir þvi að
islenska rikisstjórnin upplýsti
þjóðina um afstöðu sina til fram-
leiðslu þessarar sprengju. Jafn-
framt beindi hún þeirri fyrir-
spurn til utanrikisráðherra þvort
að rikisstjórnin heföi hugsað sér
að mótmaéla opinberlega fram-
Svava Jakobsdóttir
leiðslu sprengjunnar. 1 svari
utanrikisráðherra kom það eitt
fram að hannhefur lýst þvi yfir i
Brussel að rikisstjórnin óski ekki
eftir þvi að sprengjan verði
geymd á islerisku landssvæði.
Páll P. Pálsson
Dansahöfundur:
Yuri Chatal
Káta ekkjan er afsprengi þeirr-
ar hástéttarmenningar sem
blómstraði svo fagurlega i Vinar-
borg á mektardögum Habsborg-
ara. Eins og mörg greinin af
þeim meiði er óperetta þessi
ósköp innantóm og engin leið að
fá minnsta áhuga á efnisþræði
hennar, litilsigldum ástarraunum
diplómata og herforingja og
áhyggjum Svartfellinga útaf mil-
jónum Kátu ekkjunnar. Það sem
hins vegar veldur þvi,að enn má
hafa nokkra ánægju af þessu
verki er glitrandi söngvin tónlist
Lehárs, svo og hinn glaðværi og
áhyggjiilausi andi verksins, sem
hri'fur mann aftur til þeirra rós-
rauðu daga meðan allt lék i lyndi
fyrir yfirstéttinni, lifið var al-
vörulaus leikur og Striðið Mikla,
hrun hugmyndaheimsins og vofa
kommúnismans voru óþekktir og
fjarlægir váboðar.
Vel að merkja verður þá n>p-
færsla verksins að vera gerð i
þeim anda og framkvæmd meö
þeirri reisn að þessi yfirborðsfriði
glitvefnaður birtist sléttur og
felldur — þar má hvergi vera á
blettur né hrukka. Sem betur fer
hefur þetta tekist i Þjóðleikhúsinu
I þetta skipti; hér er á ferðinni
einhver áferðarfallegasta sýning
sem þar hefur sést. Þar hjálpast
allt að, tónlistarflutningur er
lýtalaus, leikstjórn frábær, leik-
myndú’ stórsnjallar,leikur góður,
dansar prýðilegir. Útkoman er
hrifandi og sönn atvinnu-
mennska.
Að öðrum ólöstuðum held ég að
Benedikt Arnason eigi mestan
heiður skilið fyrir árangurinn. 1
góðri samvinnu við herra Powell
hefur hann skapað verkinu stór-
glæsilega umgerð, þannig að það
gleður augað ekkert siður en eyr-
að. Viða eru lausnir hans stór-
snjallar, t.d. bráðhnyttin svið-
setning á kvennasöngnum i öðr-
um þætti, heillandi snúningur
sviðsins i dúett Magnúsar Jóns-
sonar og Ólafar Harðardóttur i
sama þætti, svoog öll sviðsetning
þriðja þáttar sem var samfellt
augnayndi. Það er vissulega
ánægjulegt i meira lagi að sjá
Benedikt i sliku formi, svo gripið
sé til málfars iþróttafrétta-
manna.
Það rennur skyndilega upp
fyrir manniljós þegarsýning sem
þessi er skoðuð hvilikur akkurog
gæfum hætti. Sieglinde Kahmann
er hrifandi söngkona og sýndi
margt prýðilegt i leik, en skorti
kannski dálitið á þann léttleika
sem maðurhefðiframastkosið að
sjá i hlutverki ekkjunnar kátu.
Ólöf Harðardóttir er nýliði 1 þess-
um efnum, en ekki var neinn við-
vaningsbragur á frammistöðu
hennar, hún lék og söng og dans-
aði af fullkomnu öryggi og heill-
Siguröur Björnsson og Guömundur Jónsson.
hvllik nauðsyn er að tilveru
Islenska dansflokksins. An þess-
ara ágætlega þjálfuðu dansara
undir öruggri handleiðslu Yuri
Chatals hefði þessi sýning verið
óhugsandi. Það er hollt fyrir fólk
að hugleiða að danslistin er til
ýmissa annarra hluta nytsamleg
en að setja upp Svanavatn og
Hnotubrjót. Dansarar flokksins
stóðu sig af prýði, einkum stúlk-
urnar i can-can-atriðinu siðast
þar sem náðist mjög heillandi
fin-de-siecle Parisarandi.
Leikur og söngur er yfirleitt
með miklum ágætum. Þar ber
hæst Sigurð Björnsson, sem er
svo sviðsöruggur, fjörugur og
skemmtilegur að unun er á að
horfa ekki siður en hlýða. Sig-
urður sameinar sönghæfni og
leikhæfileika með næsta sjald-
andifasi. Magnús Jónsson á allt-
af i nokkrum erfiðleikum með
sviðshreyfingar, en söngur hans
var framúrskarandi. Guðmundur
Jónsson átti þokkalega spretti en
var alltof kæruleysislegur i leik
sinum og stakk raunar dálitið i
stúf i þessari gegnvönduðu
sýningu. Arni Tryggvason náði
heilmiklum húmor úr næstum ó-
fyndnum hlutum. Minni hlutverk
voru öll vel af hendi leyst, en mig
langar sérstaklega til að minnast
á mjög liflega framgöngu og
skemmtilegan söng Sverris
Kjartanssonar.
Þjóðleikliúsið getur verið ánægt
með þessa sýningu. Hún sýnir
hvers húsiðermegnugtí fágun og
vönduðum vinnubrögðum þegar
vel tekst til.
Sverrir Hólmarssor