Þjóðviljinn - 18.05.1978, Blaðsíða 10
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 18. 1078
Sigurður Harðarson. Ljósm. eik. Austurstræti átti að verða aðdráttarafl miðbæjarins og annað og meira en hellulögð eyðimörk með moldarflagi I miðjunni og I mesta lagi
nokkrum happdrættisbilum til hátíðabrigða. Ljósm.—ÁI.
REYKVÍSKT DRAMA
Sigurður
Harðarson
arkitekt,
fulltrúi Alþýdubanda-
lagsins í skipulags-
nefnd og 10. maður
G-listans
í Reykjavík.
Dramað hefst að sjálfsögðu á
grænu byltingunni sem frægt er
orðið og mörgum orðið að yrkis-
efni. Er óhætt að segja að sú
kosningabomba hafi sprungið i
höndum borgarstjóra sjálfs. Mun
leitun á jafn sneypulegri frammi-
stööu að afloknu kjörtimabili og
framkvæmd áætlunar um um-
hverfi og Utivist ber vitni um.
Næst verður fyrir okkur lokun
Austurstrætis fyrir bilaumferð.
SU lokun táknaði vissulega fyrsta
skrefið i þá átt, að takmarka bila-
umferð i miðbænum, og viður-
kenningu borgarstjóra á þvi að
það væri rétt stefna — enda frá
„nýstefnumönnum” komin. En
Austurstræti átti að vera meira
en hellulögð eyðimörk með
moldarflagi i miðjunni og rusli i
haugurn og i mesta lagi nokkrum
happdrættisbilum til hátiða-
brigða.
Austurstræti átti þvert á móti
að verða athvarf fótgangandi
vegfarenda og vettvangur
skemmtilegheita, aðdráttarafl
miðbæjarins.
Tíminn stóð i stað
i Reykjavík
Svo hófst endurskoðun aöal-
skipulagsins, og geröust nU þau
tiðindi, að Alþýðubandalagið hélt
fram andstæðri stefnumörkun um
flest grundvallarmál skipulags-
ins, svo sem i málefnum gamla
bæjarins og umferðarmálum, en
einnig fléttuöust þar inn nýi mið-
bærinn i Kringlumýri og Foss-
vogsbrautin. Erlendir sérfræð-
ingar voru fengnir til ráðuneytis
um umferðarskipulagið, — þeir
hinir sömu og þegar gamla aðal-
skipulagið var gert.
En hvernig átti ihaldinu i
Reykjavik að detta i hug, að hjá
Dönum sem og öðrum nágranna-
þjóðum hafði átt sér stað þróun i
þeim málum, sem og i öörum?
Nátttröllin, sem stjórna
Reykjavik héldu sem sé, að þessir
Þaö veröur ekki annað sagt en skipulagsmálin hafi
verið borgarstjóranum unga þung í skauti síðasta kjör-
tímabil, og ekki furða að hann sé heldur framlágurþessa
síðustu dagana fyrir kosningar.
Hvernig á heldur annað að vera, þegar stærsti minni-
hlutaflokkurinn er að angra hann með þvi að hafa uppi
andstæða stefnu í flestum skipulagsmálum?
Hvílíkósvífni af Alþýðubandalaginu, að móta ákveðna
afstöðu gegn þeirri kerfisbundnu eyðileggingu umhverf-
isins, sem íhaldið undir forystu borgarstjórans unga
-hefur staðið fyrir á siðustu árum!
Er honum ekki vorkunn, þegar hann reynir að gera lít-
ið úr þessari stef numörkun með því að tala einu sinni enn
um rómantíska og nýútskrifaða arkitekta, — nýstefnu-
menn — sem séu að taka völdin í sínar hendur í Alþýðu
bandalaginu? Auðvitað er honum vorkunn, því skipu-
lagsmálin hafa verið ein samfelld píslarsaga allt kiör-
tímabilið, vegna afturhaldsamrar og oraunhæfrar
stefnumörkunar.
Nýi miðbærinn. Tveggja hæða kjallari undir hús verslunarinnar er alit og sumt sem þar hefur risið. Að auki hefur borgarstjóri tekið tvær
skóflustungur á svæöinu, en enginn annar aöili viil byggja þar. Ljósm. — AI.
tilkvöddu ráðgjafar mundu taka
upp þráðinn, þar sem frá var
horfið 1962. Þeir voru ekki kurt-
eisari en svo, að þeir staðfestu i
meginatriðum þá stefnu, sem
Alþýðubandalagið hafði haldiö
fram i umferðarmáium. Þeir
mæltu gegn hinni miklu upp-
byggingu á svæðinu vestan Elliða-
áa og sér i lagi i nýja miðbænum
vegna þeirra óhagstæöu afleið-
inga, sem hvoru tveggja hefði i
för með sér fyrir umferðarþróun
borgarinnar.
En, ekki nóg meö það, — heldur
undirstrikuðu þeir mikilvægi þess
að hiúð yrði sem mest að al-
tnenningssamgöngum, þvi annað
væri óhjákvæmiiegt með tilliti til
framtiðarinnar. Þeir mæltu ein-
dregið með þvi að borgarstjórn
markaði skýra afstöðu til um-
ferðarmálanna sem væri al-
menningssamgöngum i hag og
skilgreindi þær gæöakröfur sem
væru forsendur fyrir bættum og
auknum almenningssamgöngum.
Þaö er óþarfi aö fjölyrða um það
hvernig stjórnendur borgarinnar
tóku i þessi orð ráðgjafa sinna.
Enginn vill byggja
i nýja miðbænum
En nýi miðbærinn þá, — heföi
hann ekki getað orðið rós I
hnappagatinu? Nei, þvi miður.
Timinn hefur leitti ljós að einnig i
þvi máli höfðu fulltrúar Alþýðu-
bandalagsins á réttu að standa.
Reynt var að fá ihaldið til að sjá
að þessi nýi miðbær væri tima-
skekkja, sem byggð væri á löngu
Ureltum forsendum gamla aðal-
skipulagsins, og þvi væri rétt að
taka þær til endurskoðunar. Auk
þess var bent á það, að fram-
kvæmd verksins væri það flókin
og dýr, að enginn myndi fást til að
byggja.
Hver varð raunin? Eftir að
borgin hafði afsalað sér stórum
upphæðum i gatnagerðargjöld-
um, byrjuðu kaupmannasamtök-
in aö byggja 9 hæða hús versl-
I