Þjóðviljinn - 21.05.1978, Qupperneq 14

14 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 21. mai 1978
í næsta herbergi við undirritaðan situr stöku sinn-
um ungur, grannvaxinn maður og lemur ritvél af
einbeitni. Sömu ákefð og staðfestu má lesa úr svip
hans við handritið eins og lýsir úr andliti hans við
skákborðið. Blaðamaðurinn er nefnilega mun
þekktari i hugum íslendinga sem einn efnilegasti
skákmaður þjóðarinnar en iþróttafréttaritari og
skákdálkahöfundur Þjóðviljans. Maðurinn er Helgi
ólafsson.
Myndir og texti: Ingólfur Margeirsson
Þjóöviljinn getur gumaó af þvi
að þetta er I annað sinn sem
starfsmaður Þjóðviljans verður
tslandsmeistari I skák. Sá fyrri
var reyndar og er nafni Helga, og
þessutan Ólafsson. Alnafninn
varð Islandsmeistari árið 1964 að
þvi er blaðamann minnir og var
þá starfsmaður i Prentsmiöju
Þjóðviljans á Skólavörðustig 19.
Þetta er skemmtileg tilviljun en
önnur saga eins og þar stendur.
Nú er það blaðamaðurinn og ís-
landsmeistarinn Helgi ólafsson
sem ræða á við.
Þó að Helgi sé hógvær og litil-
látur maður, getur hann ekki
neitað starfsbróður sinum um
harðsoðið viðtal i tilefni af nýunn-
um tslandsmeistaratitli f skák.
Helgi vill sem minnst um þennan
nýja titil tala.
— Ég hefði reyndar átt að vera
íslandsmeistari fyrir löngu. Ég
klúðraði þessu 1976, en þá var ég
búinn að vera efstur allt mótið og
tapaði svo lokaskákinni fyrir
næstneðsta manni.
— Hvað gerðist?
„ÉG
LÍT
Á
— Hvað ber framtiðin i skauti?
— Égveitekki, það kemur allt i
ljós, kemur allt i ljós. Ég hef lggt
skólann á hilluna fyrir mörgum
árum. Nú er rlkið byrjað að hafa
skákmenn á launum. Bæði Frið-
rik og Guðmundur eru launaðir.
Kannski leynist eitthvað þar.
Sliku starfi fylgja þó ekki neinar
kvaðir aðráði.Þeir tefla aðallega
fjöltefli.
— Hefur þú teflt fjöitefli?
— Já, blessaður vertu, oft. Ég
held ég eigi íslandsmet i að tefla
blindfjöltefli. Ég tefldi við lp i
einu. Það var á Eiðaskóla á Aust-
urlandi.
— Hvernig fóru leikar?
— Ég vann 9 en tapaði einni.
— Finnst þér skák geta íslehd-
inga skiptast eftir byggðalögum?
— Já, já. Það er geysile^ur
munur. Menn eru langsterkastir I
Reykjavlk. Astæður eru ýmsar:
aðstaðan er best hér, áhuginn
mestur, oghér eru mestu pening-
arnir.
— Peningar skipta miklumáli?
— Þeir skipta máli. Viö höfum
átt mjög duglega forystumenn,
sem hafa verið iðnir við að afla
peninga. Bæði gegnum auglýs-
ingar í blöðum, og svo að fá inn
bein framlög, sem eru reyndar
skattfr jáls.
— Þú hefur teflt viða um heim.
Finnst þér betra aö tefla á einúm
stað en öðrum?
— Þó ég hafi ekki mikið álit á
þjóðfélagskerfi Bandarikjanna,
þá næ ég alltaf bestum árangri
þar. Mér hlýtur að liða svo vel þar
á einhvern hátt. Eins og t.d. i
Long Pine-mótinu, þegar ég
hreppti titilinn alþjóðlegur meist-
ari, og var á fremsta hlunn kom-
inn að verða stórmeistari.
SKÁK SEM ÍÞRÓTT”
— Ja, ég veit það eiginlega
ekki. Hann tefldi reyndar þessa
skák óvenjuvel.eneitthvaðfór úr
lagi hjá mér.
— Komstu síðar i tæri við ts-
iands m eista rat itilinn ?
— Já, það var i fyrra. Þá var
búið að tefla 3 umferðir og ég bú-
inn að vinna allar minar skákir.
Svo álpaðist ég í fjallgöngu og
varð fyrir þvi að fótbrotna. Ég
hélt þó áfram mótinu, en var á
lyfjum vegna brotsins, og þetta
hafði mjög neikvæð áhrif á frek-
ari árangur minn. Það fór svo að
lokum að Jón L. Arnason vann
mótið.
— Þú ert úr Vestmannaeyjum?
— Nei, eiginlega ekki. Ég er
fæddur Reykvikingur og fluttist
ekki til Eyja fyrr en 1968.
— Vaknaði skákáhuginn þar?
— Já, ég byrjaði að tefla I Eyj-
um. kringum 1970. Þegar gosið
hófst fluttust foreldrar minir til
Reykjavikur aftur, og þá tók ég
að tefla af kappi. Ég haföi ekkert
lesið um skák að ráði, nema þaö,
sem birtist i blöðum öðru hverju.
Rætt viö
Helga
Ólafsson
nýbakaöan
Islands-
meistara
í skák
Þegar til höfuðborgarinnar kom,
fór ég hins vegar að stúdera bæk-
ur og gekk f Taflfélag Reykjavik-
ur.
— Veitti Taflfélagiö þér styrk
og stuðning?
— Þetta voru og eru mjög
þægilegir og góðir félagar, sem
veittu manni mikinn stuðning, og
styrktu ekki sist þá, sem búnir
voru að ná einhverjum árangri.
— Varst þú einn þeirra, sem
blómstruðu I kjölfar skákeinvigis
þeirra Fischers og Spasskýs?
— Nei, ekki get ég sagt það. Ég
var byrjaður að tefla löngu áður
en þeir komu til landsins. Hins
vegar tókskákáhugi landsmanna
mikinn kipp um þær mundir og
eflaust hqfur þetta haft einhver
áhrif á mig.
— Þú hættir i skóla og gerðist
siðar iþróttablaðamaður Þjóð-
viljans?
— Já, skákin fór að taka hug
minn allan. Ég byrjaði hjá Þjóð-
viljanum sem skákdálkahöfund-
ur, vegna þess að það var leitað
til min um þau skrif. Ég hafði
aldrei skrifað neitt áður, en
fannst þetta ekkert erfitt og
komst fljótt á. strik. Þetta var
1976. Ari siðar fór ég að skrifa um
allar greinar iþrótta og hef verið
iþróttafréttaritari þangaö til i
I
I
i
Vandað
íslenskt
sófasett
á ótrúlega lágu verði
Staðgreiðsluverð aðeins
222.300
Sendum
í póstkröfu
um land allt
kr.
Húsgagnadeild
J|1
Jón Loftsson hf.
Hringbraut 121
Sími 10600
desember. Þá hætti ég til að helga
mig skákinni. Nú hef ég hins veg-
ar byrjað aftur og verð I sumar á
móti Stefáni Kristjánssyni. Að
visu verður framlag hans mun
meira en mitt.
— Þú ert aðeins 22 ára gamall.
Orðinn alþjóðlegur meistari, Is-
landsmeistari og viðurkenndur
skákmaður. Hvernig verður góð-
ur skákmaður til?
— Menn verða að stunda skák.
Kannski hafa smágáfu. Þetta er
mjög mismunandi hjá fólki.
— Sýnir skákstill skákmanns
hans innri mann?
— Ég held að skákstiilinn sýni
fyrst og fremst skapgerð skák-
mannsins. Endurspeglar
karakterinn. Rólegir menn tefla
rólega. Æstir menn með ákafa.
T.d. Fischer: hann teflir geysi-
lega ,aggressift'.'„Killing instínct’’.
(Teflir með drápshvöt).
— Hvernig tefiir þú?
— Frekar,,aggressift? Ég tefli
hvasst, en þó með aðgát.
— Attu einhvern uppáhalds-
skákmann?
— (Stuttur og unggæðislegur
hlátur)Þaöværiþá helst égsjálf-
ur.
— Hefurðu dregið lærdóm af
einhverjum sérstökum skák-
manni?
— (Nokkur umhugsun) — Nei,
ég held ekki. Ekki af neinum sér-
stökum.
— Hvernig finnst þér hlúð aö
islensku skáklifi?
— Bara vel. Mun betur en t.d.
annars staðar á Norðurlöndum.
Það er feiknalegur almennur
áhugi. Að sjálfsögðu er þetta ekki
eins og viða austantjalds t.d. I So-
vétrikjunum. Þar eruungir menn
strax teknir og fengnir þjálfur-
um, ef þeir sýna getu og eruefni-
legir. Þarna eru stórir skákskól-
ar, sem fá það besta út úr hæfi-
leikafólki.
— Nú telja austantjaldsþjóöir
sig ekki eiga atvinnumenn i skák?
— Nei, þetta er yfirleitt fóðraö
einhvern veginn. Til dæmis eru
skákmenn Ungverja, sem er
mjög sterk skákþjóð, skráðir sem
járnbrautastarfsmenn, og tefla
þá fyrir ýmis félagssamtök járn-
brautastarfsmanna. En i reynd
eru bara atvinnumenn fyrir aust-
an.
— Segðu mér nú i trúnaði;
hvernig finnst þér að vera orðinn
lslandsmeistari I skák?
— (Sami stutti hláturinn) Eng-
in ný tílfinning. Mér er skltsama
um það. Þetta hefur engin áhrif á
mig.
— Notarðu einhverja kerfis-
bundna þjálfun?
— Nei, alls ekki. Og aðferðir
mlnar eru slður en svo til eflir-
breytni. Þetta er mjög stór ljóður
á skákmennsku minni. Stundum
ætla ég að taka daginn mjög
skipulega; og byrja á þvl að
hlaupa nokkra kilómetra klukkan
sjö um morguninn og þar fram
eftir götunum. En næsta dag ligg
ég i bælinu til klukkan tólf og öll
skipulagninginfarin út um þúfur.
Ég er illajorganiseraður“eins og
Spasský mundi segja.
— Hefur þetta áhrif á árangur
þinn?
— Ég veit það svei mér ekki. A
Long Pine-mótinu vann ég t.d. 3
skákir af 91 fyrstu 6 umferðunum,
og þá var ég ekkert búinn að sofa
allan ti’mann. 1 sjöttu umferð náði
ég jafntefli, og var þar með búinn
að ná titili alþjóðlegs meistara.
Nú er Helgi farinn að skjóta
augngotum á blaöamanninn, og
tekinn að drepa fingrum á ritvél-
ina til marks um óþolinmæði.
Skákfréttadálkurinn verður að
vera tilbúinn I tima. Undirritaður
snarar þvl siðustu spurningunni
yfir borðið.
— Hvaða augum litur þú skák-
ina, Helgi?
— Ég hef nú ekki farið út i
skákina með neinu áhlaupi. Þetta
hefur þróast smám saman. Ég
hef aðlagast skákinni eftir þvi,
sem timinn hefur liðið. En ég lít á
skákina fyrst og fremst sem
iþrótt.
—IM
Er
sjonvarpió
bilaó?
Skjárinn
Sjdnvarpsverbtói
Bergsíadasírfflíi 38
simi
2-1940