Þjóðviljinn - 10.08.1978, Blaðsíða 6

; 6 SIÐA — ÞJÓDVILJINN [ Fimmtudagur 10, ágúst 1978
Bókmenntir
bíóhúsanna
Notuðu og nýju hefur
borist merkisbæklingur í
hendur. Er hér um að
ræða sýnishorn úr bók-
menntaútgáfu íslend-
inga, sem sjaldan er
minnst á. Með öðrum orð-
um, bíóprógrömmin, eða
handbæklingar kvik-
myndahúsanna. Við birt-
um hér úrdrátt úr hinni
æsispennandi atburða-
rás kvikmyndarinnar
„Læknir í hörðum leik."
Fyrst segir frá nýútskrif-
uðum lækni, sem hittir
dóttur yf irlæknisins. Seg-
ir svo frá:
Með þeim takast góð kynni,
svo að Sweeney stendur allt til
boða hjá óliviu. Gallinn er bara
sá, að þegar hún hefur samfara-
blossa, verður einnig vart innri
krampa hjá henni, svo að hún
Hið nakta lýðræði
heita kerinu, það er bankastjóri.
— MeinGott!!
— Og þessi hérna, sem situr á
bekknum og er að tala við sima-
stelpuna, hann er alþingismað-
ur.
— Aber..
— Og sjáðu þennan feita, sem
er að stinga sér hann er forstjóri
stærsta heildsölufyrirtækis...
—-Das ist unmöglich, hvernig
dettur þeim i hug að blanda sér
innan um venjulegt fólk?
— Islendingar eru lýðræðis-
legir i eðli sinu, og sund er afar
gömul heilsuiþrótt, sagði ég
stoltur.
— En kannski sækir hið vinn-
andi fólk ekki svo mikið þessa
staði?
— Jú, jú. Sjáðu þennan hor-
aða, hann er hafnarverkamað-
ur. Og veistú hvern hann er að
tala við? Forstjóra eins stærsta
fiskútflutningsfyrirtækis Is-
lendinga!!
Þjóðverjinn var orðinn hljóð-
ur. Við töluðum ekki svo ýkja
mikið saman eftir þetta, en urð-
um samferða i sturtu. Eftirá
skiluðum við lyklunum og vor-
um i þann mund að kveðjast,
þegar við rákumst á alþingis-
manninn og verkamanninn fyrir
utan. Alþingismaðurinn var
kominn i tvihnepptu fötin sin,
var búinn að setja upp gullúrið
og var að opna hurðina á nýja
bandariska drekanum. Verka-
maðurinn var kominn i götóttu
úlpúna sina og var að -bisa við
lásinn á skellótta reiðhjólinu.
Þjóðverjinn varpaði öndinni af
feginleika.
— Ach, aber doch! Þá ræður
raunverulegt lýðræði ríkjum á
íslandi engu að siður.
Dagbjartur
Ég hef ávallt haldið þvi fram
að sundlaugarnar á islandi
væru vagga lýðræöisins. Eöa til
nánari útskýringar: þar sem
fólk kemur til dyra eins og það
er klætt. Þarna vappa sjómenn,
alþingismenn, verkamenn,
námsmenn, plpulagningarmenn
og kvenmenn innan um hvert
annað eins og góðir grannar.
Fólk heilsast, skimar til sólar,
klórar sér, dýfir sír i iaugina,
spúir klórvatni, stynur i h'eitu
pottunum og grettir sig i sturt-
unum. Meö öðrum orðum: fólk
hagar sér eins og heima hjá sér.
Þetta er hið eina sanna lýð-
ræði. Búið er að kasta klæðum,
stéttarhamirnir fallnir, og eftir
að sólarferöir geröust ódýrar,
þykir ekki einu sinni fint að vera
með Valbjarnarbrúnku. Þetta
ástand, hið nakta lýðræði, kem-
ur aftur á móti útlendingum
spánskt fyrir sjónir. Ég komst
að þessu rækilega um daginn.
Ég lá i hádeginu i Laugunum
og naut þessara dýrmætu
geisla, sem Islendingar meta
meira en nokkuð annað. Skyndi-
lega kom skaðbrenndur útlend-
ingur öskrandi upp úr heitasta
pottinum. Hann hafði skellt sér
niður i suðuna án þess að gera
hinar rammislensku fyrir-
byggjandi ráðstafanir, þeas. að
fara i hina volgu fyrst og byggja
upp líkamann stig af stigi. Ot-
lendingurinn hlammaði sér
rauður og þrútinn niður við hlið-
ina á mér og mér skildist á for-
mælingum hans, að hann væri
þýskur. Til að taka upp hansk-
ann fyrir þessar vitisgildrur
mörlendinga, reyndi ég aö út-
skýra fyrir honum i huggunar-
tóni, hvernig uppbyggingar-
kerfinu væri háttaö. Eftir stutt-
ar umræður um islenskt hvera-
vatn, spurði Þjóðverjinn, hvort
tslendingar notfærðu sér sund-
laugar almennt.
— Já, blessaður vertu hingað
koma allir.
— En þeir finu fara náttúru-
lega i privat laugar?
— Nei, nei, hér eru allir jafnir.
Þessi þarna t.d. sem þú traök-
aðir á, þegar þú ruddist upp úr
lætur ekki laust það, sem hún
hefur fengið.
Og meður þvi að lestin á ekki
langt eftir, þegar ólivfa fær
krampann, verður að flytja
hana og Sweeney i einu lagi á
spítala. Það má aö sjálfsögðu
deila um það, hvort það var
heppilegt eða ekki, að næsti
spitali var einmitt sá, sem
Sweeney hafði verið ráðinn til
starfa i svo og að Ólivla er dóttir
yfirlæknis þeirrar virðulegu
stofnunar. Ólivia hafði raunar
orðið þess áskynja að kvillinn
gerði ekki alltaf vart við sig, ef
athöfnin fór fram á cinhverju
hreyfanlegu undirlagi en I þetta
sinn brást það jafnvel lika.
En hinn nýbakaði læknir fær
önnur og verðugri verkefni:
Eitt fyrsta vandamálið, sem
Sweeney verður að leysa, er að
hjálpa manni, sem hefur dottiö
á aldinmaukskrukku — en
krukkan gengið inn i endaþarm
mannsins, svo að ógerningur
virðist að ná henni út aftur. Svo
vel vill til, að meðal starfs-
manna spitalans er roskinn
maður, sem hafði verið i 8. her
Breta I Norður-Afriku forðum
og þar hafði það einmitt komið
fyrir, að maður hafði hlammað
sér heldur harkalega niður á
skothylki, sem fór sömu leið og
krulikan. Þessi starfsmaður
kann þvi aðferð til hjálpar.
En allt fer þó vel að lokum.
Nýútskrifaði læknirinn fær
prinsessuna og hálfan spital-
ann, eða eins og stendur i pró-
gramminu:
Loks tekur Sweeney að sér að
skreppa til Hollands til að sækja
þangað skemmtibát. Vcrður
það söguleg ferð, þvi að margt
leynist þar undir þiljum — en
loks tekst honum þó að krækja
sér I óliviu, svo að aftur verður
ekki snúið
NoN vill með þessari hugvekju
vekja athygli á þeim bók-
menntagifhsteinum, sem leyn-
ast i miðasölum kvikmyndahús-
anna. Það er nefnilega yfirleitt
miklu skemmtilegra að lesa
prógrömmin en að horfa á sjálfa
kvikmyndina.
Bókmenntadeild NoN.
Þióðviuinn
fyrir 40 árum
Til Siglufjaröar komu frá
hádegi I dag til nóns i dag 35 skip
með samtals 15.460 mál af sild.
— Söltun nam I gær 4.393 tunn-
um — þar af 1.260 tunnur
matjessild. — Sildin er talin
mjög misjöfn að stærð og fitu-
magni, og söltun þvi minni en
ella. Veiðiveður var ágætt. Mik-
il sild var á svæðinu frá Haga-
nesvik til Tjörness, og á þvl
svæði var meginflotinn. —
Fimm skip biðu afgreiðslu á
Siglufirði siðdegis I dag. — 1
morgun stöðvaöist verksmiðjan
SRN vegna vatnsleysis, en þó
aðeins litla stund. — Vegna
langvarandi þurrka, er vatns-
magniö i vatnsgeymum bæjar-
ins með minnsta móti — en
vatnsþörfin geysimikil, bæði i
verksmiðjunum og söltunar-
stöðvunum.
(Þjóöviljinn, 10. ágúst 1938)
Góðar ferðalýsingar eru
ómissandi menningarþáttur
i Alkuklúbbnum. Félags-
menn eru beðnir að senda
inn svipmyndir úr sumarfri-
um sinum. Þau mega gjarn-
an vera i eftirfarandi anda:
„Losarabragur
á framhliðinni,,
Við lögöum upp laugar-
daginn 8/7. Ætlunin er að aka
austur um hringinn rangsæl-
is og koma við i nær öllum
plássum á leiðinni. Fyrst var
ekið áleiðis i Þorlákshöfn og
eftir mikinn velting var kom
ið þangað, vegagerðarmenn
hafa með einhverjum dular-
fullum hætti skilið eftir
hryggi og rásir á Þrengsla-
veginum svo aksturinn eftir
veginum minnir helst á
snöggar hreyfingar trillu á
leið I róður. Köttur
fjölskyldunnar var ekki með
en hefði áreiðanlega orðið
sjóveikur i Þrengslunum.
Þorlákshöfn hefur tekið
miklum s takka s kiptu m
siðustu árin, gróður hefur
skotið þar rótum I görðum
einbýlishúsa, höfnin er á
heimsmælikvarða og malbik
hefur lagst á götu og torg.
Hitaveita er á leið I staðinn
um 10 km leið, vegna hraun-
klappanna er leiðslan lögð
ofanjarðar, steyptir eru smá
stöplar með vissu millibili og
rörið kemur þar ofan á. Þor-
lákshafnarbúar eru að gera
hugsjón Egils Thorarensen
að veruleika. Þorlákshöfn er
snyrtilegt athafnapláss i ör-
um vexti. Úr Þorlákshöfn
liggur leiðin upp sveitina I
átt að Hveragerði. Sú leið er
ekki söguleg fyrir annað en
drullugar brýr eða öllu held-
ur að allar merkingar og að-
vörunarskilti við brýrnar
voru svo drullug að þau
hefðu eins getað verið ein-
hverjar tilvitnanir I forn-
sögurnar, en þá voru bilar
ekki til.
Einhver losarabragur er a
framhliðinni á Hveragerði.
Það vantar herslumuninn á
snyrtimennskuna. Þeim sem
sviður það i augum skal bent
á að aka inn i plássiö og
skoða t.d. heilsuhælið, öll
umgengni þar og skipulagn-
ing með glæsilegum hætti,
heilsuhælið er einn endalaus
unaðsreitur.
(Timinn 26/7)
Alyktun: Stórsnjöll lýsing
á umhverfi og staðarhátt-
um! Hins vegar var það mik-
il heppni, að köttur
fjölskyldunnar var ekki með.
1 sambandi við tilvitnanir i
fornsögunar, vil ég benda á
eftirfarandi: „Mjök er tregt
um tungu að hræra.”
Fyrir hönd Alkuklúbbsins,
Hannibal ö Fannberg
formaður