Þjóðviljinn - 16.09.1979, Qupperneq 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 16. september 1979
Það
gleður
mig...
... að blöðin skuli
vera komin út á ný
Þegar
blaðið
okkar
kom
ekki
út
begar verkfall Grafiska
sveinafélagsins var fariö aö
nálgast hálfa aöra viku, var
mestur vindurinn fokinn úr rit-
stjórninni OKKAR. Vitiö þið
hvaða sálarkreppu fréttamaöur
kemst I þegar málpipan hans
kemur ekki lengur út og
fréttirnar úldna á hverjum degi
á skrifboröinu? I sliku verkfalli
eru fáar ljósgætur, nema ef til
vill meinfýsnar athugasemdir
þess eðlis hve rlkisf jölmiölarnir
standa sig illa á einokunar-
tímanum.
Aö öðru leyti voru blaöamenn
blaösins OKKAR fremur fram-
lgir. Viö settum þó undir okkur
hausinn, geröum miklar á-
kvaröanir að „hreinsa til”, ljúka
hálfkláruðum verkefnum, safna
foröabúri áhugaveröra greina,
viðtala og smælki. Nú loksins er
hægt aö anda léttar, loksins
gefst timi til aö vinna aö skipu-
lagningu og ganga frá þeim
hlutum sem alltaf hafa veriö
trassaðir. Heilaga einfeldni!
brátt fyrir góöar fyrirætlanir
og sæmileg afköst, er eins og
blaöamenn missi flugiö, þegar
hin daglega pressa er tekin af
heröum þeim. Skilatiminn
breytist, siminn hljóönar og rit-
stjórnarmeölimirnir hætta aö
hlaupa um gangana. Að sjálf-
sögöu hefur þetta áhrif á skrifin
og afköstin. Fleiri kaffibollar
eru drukknir, menn fara fyrr
heim, spenningurinn hverfur.
Og það versta af öllu: Enginn
veit hvenær verkfalliö leysist.
Eftir hálfa aöra viku var
stemmningin oröin vægast sagt
döpur. Vilborg fréttastjóri var
að hugsa um aö ráöa sig sem
kokk á sjóinn, Guöjón Friöriks
farinn i fri til Frakklands, Einar
örn tekinn við þularstarfi i út-
varpinu I afleysingum, Ingi-
björg Haralds farin aö undirbúa
jólablaöiö, Sigurdór fararstjóri
hjá Otsýn suður i Iöndum, Alf-
heiður farin i launalaust vikufri,
Lúövik hættur, össur farinn aö
hyggja að háskólanámi I Skot-
landi, Magnús Gisla hálffluttur
upp á Hrafnistu þar sem hann
töfraði fram eitt viötaliö á fætur
ööru úr öldnu merkisfólki, Ingó
Hannesson iþróttafréttaritari
fór á hvern landsleikinn af fætur
öðrum án þess aö koma neinu á
prent, Andrea prófarkalesari
sett i viötöl út I bæ, meöan hinn
prófarkalesarinn, Elias Mar,
hélt áfram að leiörétta vit-
leysurnar i hinum fátæklegu
leifum sem bárust frá okkur á
ritstjórninni. Einar Már, sem
ætlaði aö drýgja septembertekj-
ur sinar, var á góöri leiö út af
launaskrá og lofaði nokkrum
fyrirlestrum i útvarp til aö eiga
fyrir fargjaldi til Parisar.
Undirritaöur var sömuleiöis
genginn á mála hjá umgetnum
rikisfjölmiðli til aö bjarga
voveiflegstu vixl'unum. Ljós-
myndararnir á bak og burt,
annar þeirra kominn i tré-
smiðavinnu, þegar siöast frétt-
ist. Gleymdi ég ritstjórunum?
Arni i sumarfrii, hjólandi
um holt og hæðir Skotlands, og
Einar Karl farinn til Sviþjóöar
til að fylgjast meö þingkosning-
unum.
bannig var ástandiö á rit-
stjórninni OKKAR þegar verk-
falliö leystist skyndilega og
öllum aö óvörum. Svo gamall
frasi sé notaður: Nú voru góö
ráð dýr. Kreppufundur á hádegi
Mannaskipti
eru i vændum á sjónvarpinu.
Sonja Diego fréttamaöur er nú
að láta af störfum og hefur
spurst að henni hafi verið boðin
ritstjórastaða Icelandic
Review. Verður það mikill
missir fyrir sjónvarpið að sjá
eftir jatn góðum starfskrafti og
málamanneskju. Aðrar breyt-
ingar eru þær að Orn Harðar-
son, annar upptökustjóri frétta-
og fræðsludeildar, fer nú i árs
fri, og hefur staöa hans þegar
verið auglýst laus til umsóknar.
Vist er að margir munu sækja
um þessar tvær stöður sem
losna, og verður spennandi að
fylgjast með hverjir það veröa
sem þær hreppa.
Það
gleöur okkur bjóðviljamenn aö
litla.alvarlega fréttablaöiöokk-
ar Notað og nýtt, sem kom út
einu sinni i verkfalli Graffska,
skuli hafa verið uppsprettulind
hinnar islenskupressu. Isiðasta
tölublaöi Helgarpóstsins segir á
baksiðu að Guðrún Helgadóttir
hafi stungið upp á Sjöfn Sigur-
björiu Jóttur sem „barni árs-
ins" i 'ilefni barnaárs. betta er
tekiö nær orörétt úr alvarlega
fréttablaðinu okkar. Nema að
slúðurdálkur Helgarpóstsins sé
að breytast i Klippt ogskoriö...
Fulltrúar
borgarfógeta mættu áskrifstofu
bjóðviljans á föstudag i' þvi
skyni að taka lögtak fyrir
ógreiddum skuldum blaðsins
eins og kom fram i frétt i gær.
betta er ekki i fyrsta skipti sem
við fáum heimsókn frá þessum
fræknu herrum. Fyrir allmörg-
um árum meðan blaðið var enn
til húsa á Skólavöröustignum,
birtust handlangarar fógetaem-
Sverrir: Veriö að vinna aö úr-
vali erinda og greina i bókar-
fornii.
Rekstrarstjóra bjóöviljans settar skýlausar kröfur frá handlangara
borgarfógeta.
Sonja Diego: Frá sjónvarpinu
til lcelandic Review.
fimmtudag. Vilborg hætt viö
sjómennskuna, Alfheiður rifin
inn I hvelli, Lúövik drifinn upp
úr námsbókunum, össuri mein-
að aö brjóta heilann um aka-
demiskan frama i nokkra daga,
Einar Már settur inn á launa-
skrá á ný, Einari Erni hliðraö
frá þularvöktum, Ingd Hannes-
ar farinn aö skrifa um landsleik-
ina og ljósmyndararnir skyndi-
lega mættir.
Sunnudagsblaöiö stóö sæmi-
lega. Flestar greinar voru sett-
ar, en ýmislegt smáefni enn ó-
komiö. M.a. voru komnar alveg
nýja kvikmyndir I bióin, og
enginn timi til aö sjá þær á svo
skömmum tima. BIó um heigina
var þvi dálkur, sem var dæmd-
ur til aö falla niöur. En þaö varö
aö bjarga baksiðu, nokkrum
innsiöum og nýjasta slúöri I
Skráargatiö.
Aöalmáliö var þó aö koma út
góðu blaði næsta dag. bar sem
báöir ritstjórarnir voru viös
fjarri var gamall blaöamaður
og leiöaraskribent fenginn til aö
skrifa ristjórnargreinina,
rekstrarstjórinn tJlfar, sem er
meö reyndari blaöarefum, tók
að sér Klippt og skorið, og af-
gangnum dreift niöur á þá
blaöamenn sem fyrir voru.
Um áttaleytiö bar blaöið
gengiö saman.
A forslðu voru fréttir um
bráöabirgöalög sem auka tekj-
ur til rikissjóðs, um vitfausan
ráöherra á spariskirteinum, um
nýtt og hærra búvöruverð, um
samkomulag I deilu Grafíska
sveinafélagsins og Félags
prentiönaöarins, um fjárlaga-
frumvarpiö og tugmiljóna
tekjutap blaöamanna. A baksiöu
fréttir um ofveiöi botnfiskteg-
unda við Island, Nató-herskip,
sildarsöltun, sigur bjóöviljans á
Mjölnisskákmótinu (sem rikis-
fjölmiölarnir þögöu rækilega
yfir, Sjónvarpiö sagöi aö Helgi
Ólafsson heföi unniö en sýndi
enga mynd af honum). Einnig
smáfréttir, ma. um litlar pödd-
ur sem skriöa út úr kýlum.
Blaöiö kom sem sagt út eins
og ekkert hefði I skorist. Streita,
magasár? Nei, aöeins venjuleg-
ur vinnudagur á blaöinu
OKKAR. Og loksins eölilegur
andi á ritstjórninni.
Ingólfur
bættisins eitt sinn i þvi skyni að
taka Iögtak. Sem fýrri daginn
lúndu þeir ekkert fémætt i hús-
inu nema peningaskápinn hans
Eiðs Bergmanns. Fram-
kvæmdastjórinn gaf sitt leyfi að
þeir tækju skápinn á brott með
sér. Var nú ndð i fjóra krafta-
lega handlangara og puðuðu
þeir mikið ogrembdust en fengu
ekkihaggað skápnum. Eftir það
hafa lögtaksmenn ekki haft
neittá brott með sér af bjóðvilj-
anum...
Sverrir
heitinn Kristjánsson var með
betri samtiðarpennum sósial-
iskrar hreyfingar. bað er þvi
mikiö fagnaðarefni að Mál og
menning hyggur á útgáfu helstu
greina hans og erinda. Unnið er
nú aö gerð bókarinnar og stefnt
að þvi að gefa hana út fyrir jól-
in. Aöur hefur komið út safn
greina og erinda eftir Sverri, og
bar sú bók nafnið „Ræður og
riss”.
Jassvakning
heldur áfram blómstrandi
starfsemi. þ- 5. október næst-
komandi heldur ungur efnilegur
trompetleikari frá Bandaríkj-
unum hljómleika i Austurbæj-
arbió. Heitir sá Jackie McLean
og hefur eigin hljómsveit með
sér. Kvartettinn hans Jackie
nýtur mikilla vinsælda meðal
jassunnenda þessa stundina og
heíúr trompetleikaranum veriö
spáö öruggum frama innan
skamms tima. M.a. hefur hann
verið nefndur arftaki Miles
Davis. Jackie McLean er á leið
tii Evrópu i' tónleikaför en féDst
á aö millilenda á Islandi fyrir
tilstilU Jassvakningar.