Þjóðviljinn - 16.09.1979, Síða 24

MOÐVIUINN
Sunnudagur 16. september 1979
Aðalsimi Þjóðviljans er 81333 kl. 9 — 20 mánudaga til
i'östudaga. kl. 9 — 12. f.h. og 17 — 19 e.h. á laugardögum.
Utan þess tima er hægt að ná i blaðamenn og aðra starfs-
menn blaðsins i þessum simum: Ritstjórn 81382, 81527,
81257 og 81285, afgreiðsla 81482 og Blaðaprent 81348.
81333
Kvöldsimi
er 81348
Launin
mega alls
ekki rýrna
segir Eiríkur Ellertsson kennari
nafn*
Að loknum samningum i
deiiu Grafiska sveinafélags-
ins og Féiags prentiönaöar-
ins spuröum viö Arsæl
Ellertsson formann Graffska
hvort reynslan af verkfalls-
aögeröum þeirra renni
stoöum undir þá skoöun, aö
breyta þurfi skipuiagi verka-
lýösfélaganna, þannig aö
starfsfólk á sama vinnustaö
sé i einu félagi.
— Til þess að svo geti orð-
ið, þarf að verða kerfis-
breyting. En hugsanleg leið i
sambandi viö vinnustaöina
er, aö taka þaösem kemur dt
úr heildarsamningunum og
útfæra þaö I fyrirtækjunum
sjálfum.^Hinsvegar komum
við þá að þvi vandamáli, að
samningstiminn er misjafn-
lega langur.
— Er eitthvaö hæft i þvi, aö
Grafiska sveinafélagiö hafi
staöiö i vegi fyrir sam-
einingu bókageröarfélag-
anna þriggja?
— Nei, þaö er ekki rétt að
segja þaö. En það hafa verið
deilur um ákveðin verksviö I
prentiðnaðinum, hvað til-
heyri hverjum. En þegar að
þvi kemur, aö menn ná
saman og geta starfað
saman i einu félagi, þá
veröur þaö félag að berjast á
móti þvi, að ófaglærðir vinni
þessi störf.
— Telur þú aö þiö hafiö
haft samúö aimennings i
verkfallsaögeröum ykkar?
— Okkar slagorö var þaö
slagorð sem kosið var um i
siðustu kosningum og allir
tóku undir: „samningana i
gildi”. Svo viðist sem fólk
hafi gleymt þessu slagörði og
það hefur kannski ekki náðst
að rifja þaö upp á þeim
stutta tima, sem verkfalliö
stóö. En ég held að hugsan-
legt heföi verið að fá al-
menning i landinu til aö opna
augun fyrir þvi, hvað kaup-
máttarrýrnun hefur orðið
mikil, a.m.k. hjá viku- og
timakaupsiönaðarmönnum.
— Var ómögulegt aö ná
fram betri samningum?
— Stjórn félagsins mat
stööuna þannig, að það sem
náðst ’hefði fram yfir það
sem fékkst, hefði kostað það
miklar fórnir fyrir prent-
iönaðinn I heild, að við tókum
þá ákvöröun að ganga að
þessu og semja frið.
— Þú vilt þá ekki kalla
þetta uppgjöf?
— Nei, það er stutt til ára-
móta og við höfum áætlun
um aö ná ýmsu þvi, sem ekki
náöist fram i verkfallinu, á
hinum einstöku vinnustöö-
um.
— Atti ótti viö verkbann og
útilokun frá öörum störfum
einhvern þátt I þessum
skyndiiegu samningum?
— Nei, þvi verkbanniö var
hundsað af félögum I Félagi
prentiönaðarins. Ég get full-
yrt þaö, að um helmingur
félagsmanna var I vinnu.
Allnokkur fyrirtæki ráku
sina menn ekki I verkbann og
sum fyrirtæki réðu menn
jafnvel aftur til starfa, eftir
aö hafa rekiö þá út. — eös
— Maður gæti náttúru-
lega lifað af þessum laun-
um ef það væri bara spurn-
ing um að lifa — borða mat
og njóta menningar t.d. En
þegar maður þarf að
kaupa sér íbúð og borga
vixla og annað slíkt, þá
nægir þetta ekki, enda not-
færa margir kennarar sér
sumarmánuðina til að
krækja sér i aukapening, í
stað þess að afla sér
endurmenntunar einsog
lög gera ráð fyrir.
Viðmælandi minn er Eirikur
Ellertsson, kennari i Hliðaskóla.
Við tölum fyrst um vinnutima
kennara. Hvers vegna er vinnu-
vikan svona löng?
— Við vinnum af okkur sumarið
yfir veturinn. Vinnuvikan skiptist
þannig að .34 klukkutimar og 10
min. fara i kennslu pg störf innan
skólans og 13 timar i undirbúning.
Innifalin I þessum vinnutima er
svonefnd viðvera, sem er timi
sem ætlaður er fyrir samstarf
kennara innbyrðis. Hjá okkur i
Hliðaskólanum er viðvera á
miðvikudögum kl. 11.20 — 13.40.
Þá er ekki kennt, en kennarar
ræða saman um verkefnin og
stundum koma ráðgjafar að utau
eða haldnir eru fræöslufundir.
A sumrin fáum við mánaðar-
sumarfri, og að auki tvo mánuði,
sem við höfum unnið af okkur yfir
veturinn og ætlast er til aö við
notum til endurmenntunar og
undirbúnings fyrir næsta skólaár.
Vinnudagurinn hjá mér hefst
kl. 8 og ég er i skólanum til 5, hef
hálftima i mat og drekk kaffið i
friminútum. Ég hef fasta auka-
mses^amsasxssammeamí
r
„I stað þess að
minnka bekkina
er verið að
stækka þá. T.d.
veit ég til þess að
kennarar eru með
allt upp í 40
nemendur í bekk”
tima hér, og veitir ekkert af þvi.
— Ertu aö byggja?
— Nei, við keyptum gamalt
fyrir tveimur árum og erum að
endurbyggja það, bæði að utan og
innan. Þetta kostar mikla pen-
inga, þótt maöur reyni að gera
sem mest sjálfur. Við erum bara
tvö, konan min er i hjúkrunar-
námi og fær laun sem svarar 50%
af launum hjúkrunarfræðings.
— Hvaö hefur þú starfaö lengi
sem kennari?
— Þetta er fimmti veturinn
minn. Ég tók almennt kennara-
próf frá gamla kennaraskólan-
um, og eftir það þurftum við að
þrauka eitt ár i viöbót til að ná
stúdentsprófi — þetta var fyrir-
komulag sem við vorum ánægð
með á sinum tima.
Ég kenndi fyrst úti á landi, i
Borgarnesi og á Laugabakka i
Miðfirði. Þetta skólaár, sem nú er
hafið er þriðja árið mitt hér i
Hliðaskóla. Mitt starf hér er aö
kenna börnum sem þurfa sér-
kennslu vegna hreyfilömunar.
Hér fer fram blöndun sem kölluð
er, og felst i þvi aö nemendur sem
eru hreyfihamlaðir eru úti i al-
mennu bekkjunum, en njóta
stuðnings frá sérdeildunum.
Hreyfihamlaöir nemendur hafa
ýmsar sérþarfir og má t.d. nefna
að þeim sem gengur illa að skrifa
kennum við á sérstaka ritvel sem
hér er til. Þau læra vélritun frá 8-
9 ára aldri, og þetta á að hjálpa
þeim að tjá sig i skrifuðu máli.
Ég fer meö nemendurna út i al-
mennu bekkina og er með þeim
þar, hjálpa þeim að komast á
milli osfrv. Oftast er ég með einn
nemanda i einu, en stundum
fleiri. Þessi blöndun hefur tekist
allsæmilega hér, og er tvimæla-
laust mjög gagnleg, bæöi fyrir
fötluðu börnin og þau heilbrigðu.
— Ertu virkur I þinu stéttar-
félagi?
— Já, á þann hátt sem hægt er
að vera virkur i þvi. Ég er félagi i
SGR (Sambandi grunnskólakenn-
ara i Reykjavik), sem aftur er að-
ili að SGK (Sambandi isl. grunn-
skólakennara). Ég fylgist með
þvi sem er að gerast, sæki fundi,
og er trúnaðarmaöur SGR hér i
skólanum.
En mér finnst tengsl stjórnar-
innar við almenna félaga of litil.
Við vitum t.d. ekkert um þær
kröfur sem á að setja fram núna.
BSRB er búið að senda rikis-
stjórninni kröfugerð, en stjórnin
sagðist ekki verða til viðtals
fyrren gengiö hefði verið frá
efnahagsráöstöfununum. Nú er
það búið, og þá má búast við aö
skriður komist á málið.
Samkvæmt nýjum útreikning-
um BSRB hefur oröið 15% kjara-
skerðing hjá opinberum starfs-
mönnum, ef miðað er við 1. júli,
og kröfurnar miðast við það. Mér
finnst mikilvægt að berjast áfram
fyrir fullum kjörum og óskoruð-
um samningsrétti og gegn öllum
kjaraskerðingum. Launin mega
alls ekki rýrna.
Kjaftshögg
— Hvað segja kennarar um
sparnaðarráðstafanir rikis-
stjórnarinnar?
— SGK mótmælti þeim harð-
lega þegar þær komu fram i vor,
en það er eiginlega fyrst núna
sem menn geta gert sér grein
fyrir þvi hvernig þetta kemur út i
framkvæmd. Þaö veröur að segj-
ast, að margar af þessum ráð-
stöfunum eru beinlinis kjaftshögg
á okkur.
Það hefur verið baráttumál
kennarastéttarinnar árum saman
aö fækka i bekkjardeildum. Nú er
ekki flokkað eftir námsárangri
einsog áður var gert, og það gerir
mun meiri kröfur til kennarans.
En i stað þess að minnka bekkina
er nú verið að stækka þá. T.d. veit
ég um einn skóla þar sem kenn-
arar eru með allt upp i 40
nemendur i bekk.
Þetta er ekki aðeins kennurum
áhyggjuefni, viö vitum að
foreldrar eru mjög óánægðir með
þetta lika, einsog gefur að skilja.
Þetta er ekki i takt við þá nýju
stefnu i skólamálum að sinna
hverjúm einstökum nemanda
betur.
Skemmtilegt starf
— Ertu ánægður með starf þitt?
— Já, þetta er skemmtilegt
starf, af þvi að maöur er að vinna
með fólki, með krckkum. Maður
verður að geta brugðist fljótt við,
og svo telur maður sér trú um að i
þessu starfi staðni maður ekki.
Það er alltaf eitthvað að gerast i
skólamálum, sem rríaður þarf að
fylgjast vel með.
Annars á ég mér draum, einsog
allir kennarar. Það er draumur
um einsetinn skóla þar sem
krakkarnir eru mestallan daginn,
þar sem þau fá að boröa og geta
búið sig undir næsta dag, þannig
aö engar námslegar kvaðir fylgi
þeim heim. Þannig hlýtur
jöfnuðurinn aö vera mestur, þvi
að vitanlega eru heimilin mis-
jafnlega i stakk búin til að veita
krökkunum þá aðstoð við námiö
sem þau þurfa. _ih
■■■■■■■■■■
,,Ég á mér draum
um skóla þar sem
krakkarnir eru
mest allan daginn,
þar sem þau
borða og geta
búið sig undir
næsta dag”