Þjóðviljinn - 25.11.1979, Blaðsíða 7

Sunnudagur 25. nóvember 1979 ÞJÓÐVILjlNN — StÐA 7
Böðvar Guðmundsson skrifar:
Konur hafa kosningarétt
* mér
datt það
í hus
t öllu þvi mikla kosningaveöri
sem grenjar á þekjum landsins
barna þessa slöustu og verstu
skammdegisdaga vill mörgum
gleymast önnur hætta en sú sem
næst er og hæst lætur þessa
stundina, hættan á aö ihaldiö
vinni nú yfirburöasigur yfir
fr jálsræöisöf lum, bæöi
marxískum og borgaraleg-
um, og kalli bandariska her-
inn á Miönesheiöi sér til
fulltingis viö aö fangelsa
kommúnista og drepa og
leggja niöur frjálsa félags-
starfsemi I landinu.Nokkrir eru
þeir þó sem óttast aö I kjölfar
leifturstriösins fræga fylgi at-
vinnuleysi, fátækt og matvæla-
skortur, stórfelld eignaupptaka,
bann viö starfsemi verkalýös-
félaga og afnám þingræöis.
örfáir ugga nýja viöreisnar-
stjórn, enn færri nýja vinstri-
stjórn undir forsæti ólafs Jó-
hannessonar og loks eru tveir
eöa þrir sem leiöa hugann aö þvi
aö kannski veröi landinu stjórn-
aö um næstu framtíö af þeim
Ölafi og Geir til samans sem
fyrr. En ein er sú hætta sem
flestir viröast hafa gleymt, —
hættan aö landinu veröi um
næstu tiöir stjórnaö af fleirum
en karlmönnum einum. Þaö má
lika meö sanni segja aö þessi
hætta sé liöin hjá, varla er til sá
framboöslisti þar sem kona á
nokkra von um þingsæti. Vafa-
laust hefur veriö um þaö rætt I
baknefnd allra flokkseigenda-
félaga aö mikill væri ágangur
kvenskratta oröinn og flokks-
eigendur bundist samtökum um
aö láta konur vlkja skipulega af
listum. Þetta er auövitaö
vandaverk ef þaö á aö takast á-
fallalaust þvl konur hafa vanist
á þann déskota slöastliöin ár aö
þenja kjaftinn upp I raftinn I
tlma og ótima. Til dæmis hafa
þær fengiö sérstaka kynferöis-
siöu I Þjóöviljanum og er gott aö
vita aö jafnvel Dagblaöiö hefur
ekki lagst svo lágt. 1 raun og
veru má segja aö ekkert blaö, —
eöa engin útgáfustjórn nokkurs
blaös hafi lagst svo lágt, —
nema Þjóðviljans, aö leggjast
meö kvenmanni.
*
En hvaö sem segja má um út-
gáfustjórn Þjóöviljans þá verö-
ur ekki sama sagt um flokkseig-
endafélag Alþýöubandalagsins.
Þar lagöist enginn meö kven-
manni. Hæst hafa konur komist
I fjóröa sæti á lista, — engin
kona á lista Alþýöubandalags-
ins hefur komist svo hátt aö
vera i sæti þar sem áöur hefur
verið kjörinn fulltrúi. Og ekki
bara Alþýöubandalagsins, —
hin flokkseigendafélögin stóöu
öll saman. Eitt fyrir öll og öll
fyrir eitt. En I staöinn fengu
konur aö fara I karlaleik, alvöru
karlaleik. Ausa skit hver yfir
aöra og tala um samgöngubæt-
ur landsbyggöarinnar I reiöum
rómi. Fyrir vikiö möglar llka
varla nokkur kona og mega þá
allir sjá aö hlutdeild þeirra I aö
stjórna landinu er nóg, — þær fá
aö herma eftir stjórn-
mála mönnunum sinum, þenja
sig um samgöngubætur og
hafnarmannavirki, rækjuveiöar
og bónuskerfi, aö maöur tali nú
ekki um veröbólgudrauginn,
skuldasöfnunarbaggann, visi-
tölufölsunina, vergar þjóöar-
hagstekjur og langtlmamark-
andi stefnuvlsun framleiönihag-
ræöingar.
Þaö hefur löngum verið sagt,
aö konur væru töluvert heimsk-
ari en karlmenn, enda hafa þeir
vitsmunageymslu hangandi
milli fótanna en konur enga.
Lengi voru þær útilokaöar frá
skólum sökum heimsku sinnar,
loks miskunnuöu karlmenn sig
yfir þær og opnuöu skólana,
sennilega þó meir til aö foröa
ungum piltum frá kynvillu en af
þvi aö konur heföu þangaö vits-
munalegt erindi. A siöustu ára-
tugum hefur stundum ein og ein
rödd, — rám, — kveöið upp og
heimtaö jafnrétti karla og
kvenna á þeirri forsendu aö vit
þeirra sé jafnt. Þetta er auðvit-
aö alrangt. Þaö sannar fundur-
inn á Borginni þar sem konur
léku eiginmenn slna og feöur.
Engin vitiborin vera heföi tekiö
þátt I þessum leik, hvaöa karl-
maöur til dæmis heföi látiö etja
sér út I slag viö annan karlmann
þar sem hvorugur sagöi nokk-
urn skapaöan hrærandi hlut frá
eigin brjósti heldur reifst fyrir
annan og æöra settan karlmann,
— til dæmis þann sem ofar var á
lista.
Nú á tlmum prófkjörs hefur
þaö aukist nokkuö aö menn
detta óforvarandis niöur af tróni
og lenda á öörum staö en ætl-
uöu. Þaö er góöra drengja siöur
I slikri stööu aö standa á fætur
og hrækja út úr sér blóöinu, blta
I skjaldarrendur eöa hæl þess
sem framfyrir komst. Þannig
fór hann Jón Sólnes aö, ekki fór
hann aö tala máli HalldórsBlön-
dal á fundum. Nei, hann, karl-
menniö og kempan,gekk sjálfur
I slaginn ákveöinn I aö berjast
til sigurs þó svo aö þaö kostaöi
hann sjálfan llfiö.
En konurnar, þær bara geröu
eins og þeim var sagt, enda
hlýöni einn fegursti eöliseigin-
leiki konunnar. Sagan segir, aö
daginn eftir aö strákarnir I
„Flokkseigendaklúbbi Allra
Stjórnmálaflokka” komu
kellingunum I hár saman á
Borginni og létu þær fara I
karlaleik, þá hafi veriö hana-
stélsgleöi hjá formanni klúbbs-
ins. t snjallri ræöu sem hann
hélt viö þaö tækifæri segir sagan
aö hann hafi ma. vitnaö I hin
fleygu orö Hávamála:
Karlmenn hamast viö hitt
og þetta,
hugsa, berjast, smala,slá,
meöan konur úr koppum
skvetta,
krakka skeina, raka ljá,
sjóöa mat og sofa hjá.
*
Og svo fara forsetakosningar I
hönd á sumri komanda. Þegar
er búiö aö oröa eina konu opin-
berlega viö forsetaembættiö, —
vonandi veröa þær ekki fleiri.
Karl skal vera forseti, kona skal
vera forsetafrú. Vona ég aö
þeir, sem efast um aö þetta
skuli svo vera, kynni sér þetta
ákvæöi I stjórnarskrá islenska
lýðveldisins. Þar sæju þeir aö
þaö er stjórnarskárbrot aö
gera konu aö forseta. Hins
vegar er eins vlst aö einhver
hópur uppvekist sem vill
koma konum i þetta eftirsókn-
arveröa embætti og verður
vafalltiö lagt til aö breyta
oröalagi stjórnarskrárinnar.
En þaö má bara ekki ger-
ast. Konur hafa nú einu sinni
ekki þroska til aö sitja langar
veislur I aöalstöövum NATO I
Brusselles, þær gætu hreint og
beint lent I ástandinu. Þaö gera
karlforsetar ekki. Þetta á á-
reiöanlega eftir aö veröa viö-
kvæmt deilumál á mörgum
heimilum meö vorinu og þess
vegna þarf aö setjast strax und-
ir lekann.
Ekki er hægt aö láta karl-
menn þessa lands llöa undir
nöldri kvenna sinna fram yfir
forsetakosningar. Þess vegna
væri sennilega best aö breyta
tilhögun forsetakosninga dálitiö
og láta kjósa I tvö embætti I staö
eins. Geta þá karlar kosiö um
þaö hver skuli veröa forseti og
veröi sá forseti sem meirihluti
þeirra velur. Konum má hins
vegar leyfa aö kjósa forseta-
frúna. Geta þær haft framboös-
fundi á Borginni og hermt eftir
eiginmönnum sinum og feörum
og haldiö svo friö á heimilum
slnum á eftir. Sú kona sem fær
meirihluta atkvæöa lands-
kvenna veröur svo forseta frú.
Bréf frá Sjálfstæðismanni
• úr aimanakinu
Ekki þarf a& fara 1 grafgötur
meö þaö aö stórveldin, Banda-
rikin og Sovétrlkin, stunda
persónunjósnir og undirheima-
starfsemi á tslandi eins og i
öörum löndum heims. tslend-
ingar geta þvl gengiö aö þvi sem
vfau aö í bandarlska sendi-
ráöinu eru starfsmenn CIA og I
rússneska sendiráöinu menn frá
KGB. Tilefni þessarar grcinar
eru njleg blaöaskrif um
persónunjósnir bandariska
sendiráösins ! Reykjavlk og
CIA á Islandi
veröur reynt aö meta hlut CIA á
lslandi miöaö viö þaö sem hefur
vlst um staj * '
strax I kosningunum 1970 er
hannvarkjörinn. Þetta var gert
meö
aöferöum hér, beri t.d. fé I
einstaklinga, samtök og fyrir
ug revnjú^|cnig
Þegar ég sá, aö Niröi Njarövlk
heföi veriö neitaö um vegabréfsá-
ritun til Bandarikjanna, nema
hann játaöist undir aö vera flokk-
aöur undir eiturlyfjaneytendur,
glæpamenn eöa „kommúnista”
einsog Bandarikjamenn túlka þá
manngerö, kom mér I hug löngu
liöiö atvik, sem sannaöi mér, aö
alvarlegasta ákæran á hendur
Sendiráöi Bandarlkjanna hér og
þvl miöur lika á hendur attanloss-
um þesshér, Islenskum mönnum
ogflokkum eöa a.m.k. flokki, var
á rökum reist. Þar á ig viö per-
sónunjósnir sendiráösins og
hvernig þaö aflar þeirra. Ctaf
fyrir sig þótti mér ekkert undr-
unarefni aö sendiráöiö héldi uppi
persónunjósnum. Þaö gera
örugglega öll sendiráö a.m.k.
stórveldanna. En hitt átti ég verr
meö aö sætta mig viö, aö ég þdtt-
ist fá fulla sönnun fyrir því, aö
islenskir menn eöa flokkar eöa
a.m.k. flokkur hjálpaðir þeim viö
þessa þokkalegu iöju, væntan-
lega til aö hjálpa Bandarlkja-
mönnum viö aö ofsækja vissa
hópa manna á friöartlmum og
taka þá fasta ef til ófriöar drægi.
Þegar ég svo sá umþenkingar
GFr. I sunnudagsblaöi Þjóövilj-
ans 18.11. um þáttCIAhérá landi
gat ég ekki á mér setið aö segja
þessa sögu.
Eg var árum saman fulltrúi
Sjálfstæöisflokksins eöa smali
eins og þaö er daglega kallaö, I
einu hverfi hér I bæ. Hverfaskrá
mln var vel merkt og ég fylgdist
um starfs-
aðferðir
CIA á
tslandi
náiö meö öllum breytingum, sem
uröu í hverfinu. Stuttu fyrir
Alþingiskosningar 19 (ég nefni
ekki ártaliö til aö auövelda ekki
neinum hvorki CIA né öörum aö
rekja máliö) tók ég eftir að kjós-
andi (tek ekki fram kyn af sömu
ástæöu og að framan greinir) ut-
an af landi hafði flutt til hjóna
nokkurra I mlnu hverfi. Þessi
hjón voru alltaf merkt
kommúnistum.ensvonefnum viö
alla sem róttækir voru. Ég athug-
aöi máliö um stjórnmálaskoöun
kjósandans, en vegna anna tókst
mér ekki aö afla mér vitneskju
um skoöanir hans. Ég taldi samt
fullvlst aö þar sem hann byggi
hjá kommunum væri hann sama
sinnis og merkti hann komma I
skrána mina.
Þrem árum slöar hitti ég þenn-
an kjósanda I samkvæmi og barst
þá talið aö Bandarlkjaferöum
m.a.. Sagöi hann mér aö hann
heföi oröiö fyrir sérstakri lEfs-
reynslu I þvi sambandi. Hann
haföi ætlaö sér aö skreppa til
Bandarikjanna aö mig minnir til
þess aö heimsækja ættingja þar
oghaföi þvl fariö I sendiráöiö hér
til aö fá vegabréfsáritun. Hann
haföi fyllt Ut allar skýrslur, sem
hann dtti aö gera og var beöinn aö
koma nokkrum dögum slöar. Þaö
geröi hann og fékk þá, aö vita aö
hann fengi ekki venjulega áritun
þar sem hann væri komúnisti.
Þetta kom alveg flatt uppá kjós-
andann sem haföi tekiö fram aö
hann væri sjálfstæðismaður og
aldrei veriö annaö. Sendiráöiö
sagöist haf a aörar upplýsingar og
ekkert varö úr ferö kjósandans.
Hann sagöist ekki hafa geö I sér
til aö láta breyta þessari skrán-
ingu hjá sendiráöinu þótt honum
væri þaö I lófa lagiö. Þessi frá-
sögn kjósandans minnti mig á
merkingu mina I hverfaskrá
minni hjá Sjálfstæöisflokknum.
Ég haföi áriö eftir þessar kosn-
ingarhættaö vera fulltrúi I hverf-
inu ogskilaöi hverfaskrá minni til
flokksins. Égtók mig nútil og afl-
aöi mér fullnægjandi upplýsinga
um þennan kjósanda. Þaö kom i
ljós, aö hann var og haföi alltaf
veriö kjósandi Sjálfstæöisflokks-
ins og allt hans fólk var sama
sinnis. Þvl miöur verö ég aö
viöurkenna, aö allar likur bentu
til aö sendiráö Bandarlkjanna
haföi fengiö upplýsingar um'
þennan kjósanda úr hverfa-
skránni minni. Eitt vissi ég aö ég
haföi ekki gefiö þær. Ég átti ákaf-
lega bágt meö aö trúa þvf aö
flokkurinn minn heföi lagst svo
lágt aö láta erlendu rfki I té upp-
lýsingar um skoöanir Islensks
kjósanda, sem svo reyndust lika
rangar.
Égreyni aö telja mér trú um aö
fulltrúi sendiráðsins eöa CIA
væru bara á launum hjá flokkn-
um og þá Islenskur maöur, sem
flokkurinn vissi ekki aö væri er-
indreki erlends valds. Ég hætti
eftir þetta þátttöku I starfi flokks-
ins oghef ekki kosið slöan ég fann
þetta út.ene.t.v. neyöistég til aö
kjósa nú. Ég held aö mikiö liggi
við.
Sjálfstæöismaöur