Þjóðviljinn - 08.12.1979, Qupperneq 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 8. desember 1979
AF SKÓLASPEKI
Talið er að flestir viti að um síðustu helgi
var gengið til Alþingiskosninga.
Það mun útbreidd skoðun að úrslitin hafi
ekki með öllu farið framhjá öllum. Auðvitað
er það ágætt og þeim mun betra sem fleiri
vita.
Eftir að úrslitin höfðu verið gerð heyrin-
,kunn, brá útvarpið að sjálfsögðu hart við og
„veitti málinu verðuga umfjöllun'', eins og
það er kallað, með því að taka kvenpening
löggjafarsamkundunnar tali, semsagt þrjá
þingmenn, sem allir(ar) höfðu komist í upp-
bótarþingsæti.
Ekki man ég samtölin glöggt f rá orði til orðs
en einhvern veginn fannst mér megintil-
gangurinn vera að snarbaka þessa nýbökuðu
þjóðf ulltrúa með aðferðum sem skólaspeking-
ar dunduðu við á miðöldum, þegar þeir voru
að reyna að komast til botns í því hvað margir
englar gætu dansað á einum nálaroddi.
Nú virtist sem sagt mest aðkallandi að fá úr
því skorið í eitt skipti fyrir öll, hvort konur
væru frábrugðnar körlum.
Síðan voru þessar elskulegu og sjarmerandi
þingkonur leiddar í hin ægilegustu völundar-
hús og villigötur heimspekilegrar rökf ræði um
þetta mesta vafamál samtíðarinnar.
Einhvern veginn svona hefðu viðtölin getað
hljóðað:
„Kondu sæl. Þetta er hjá útvarpinu''
„Já, góða kvöldið"
„Jæja. Nú ert þú komin á þing".
„Já."
„Telur þú æskilegt að konur sitji á þingi?"
„Já tvímælalaust"
„Hvers vegna?"
„Ja,-ég tel aðkallandi að konur fái sína
fulltrúa á löggjafarsamkunduna."
„Eru þá konur hæfari til að sitja á þingi en
menn."
„Nei alls ekki."
„Hvers vegna eiga þá konur að sitja á þingi
frekar en menn."
„Konur eru menn."
„Nú, ef konur eru menn, eru menn þá ekki
konur?"
„..Ja...ég....ég tel ótímabært að svara þess-
ari spurningu á þessu stigi málsins.... ég á við
þegar ég tala um að konur séu menn þá á ég
auðvitað við að konur séu karlmenn... nei
fyrirgefðu... kvenmenn, en karlmenn karl-
menn... já og þingmenn þingmenn. Við kon-
urnar á þingi erum til dæmis þingmenn. Á
þessu tvennu er enginn munur."
„Er þá enginn munur á karlmönnum og
kvenmönnum?"
„Nei að sjálfsögðu ekki.... ég á við...."
„ Nú ef enginn munur er á körlum og konum,
er þá nokkur ástæða til að konur sitji á þingi
frekar en menn?"
„Það er auðvitað munur á körlum og kon-
um... ég á við... við höf um ekki... ég á við.
það sem karlmenn .... ég á við... Er þetta
ekki alveg Ijóst?"
„ Jú. Hyggstu þá beita þér fyrir því að konur
fái það sem karlmenn hafa?"
„Já með oddi og egg".
„Þakka þér kærlega fyrir."
Slíkt og þessu líkt má náttúrlega öllum gera,
meira að segja körlum. Hitt er svo annað mál
að í fyrra voru líka þrjár konur á þingi, en þær
voru allar kjördæmakjörnar og það er auðvit-
að miklu fínna helduren að vera uppbótar-
þingmaður.
Þá staðreynd að allar konur, sem sátu á
þingi í fyrra, voru kjördæmakjörnar, má setja
í beint samband við það, að í f yrra var ár kon-
unnar. Það, hvernig þingið er nú skipað má
svo auðvitað rekja til þeirrar staðreyndar, að
nú er ár barnsins. Og síðan er næsta ár ár
trésins og þá má nú sannarlega vænta þess að
þingheimur verði orðinn æði f jölskrúðugur.
Hætt við aðekki sjáist í skóginn f yrir trjám og
að í myrkviðinu verði tréhestar á beit, og
skógarmenn með timburmannatréhausa á
vappi.
Hvað um það, hitt man ég enn, hvernig ég
lærði í bernsku að þekkja karl f rá konu. Það
var í rifsberjarunnunum hjá Halldóru beina-
grind þar sem við strákarnir lágum og
fylgdumst með atferli krakkanna úr næsta
nágrenni. Þá hvíslaði Lúlli Péturs, fyrirliði
hópsins — enda orðinn sex — að .okkur hinum:
Vinir minir — við skulum gá.
Verðið nú ekki hissa.
Við þekkjum stelpurnar strákunum frá
— þær standa ekki við að pissa-
Flosi
Abstandendur Jólakonserts ’79 á fundi mefi blabamönnum — Ljósm: Eik.
JÖLAKONSERT 79
Harmonikan
viðurkennd í
tónlistar-
skólum
Karl og Grettir
kenna á nikkuna
Stjórn Félags harmonikuunn-
enda vekur á þvi athygli I frétta-
tilkynningu, aö stór sigur hafi
unnist i baráttu félagsins fyrir aö
fá harmonikuna viöurkennda af
opinberum tónlistarskólum
landsins, en kennsla er ntl hafin
viö góöar undirtektir bæöi I Tón-
listarskóla Akureyrar og I Tón-
skóla Sigursveins D. Kristinsson-
ar.
Þekktir harmonikusnillingar
annast kennsluna, Karl Jónatans-
son á Akureyri og Grettir Björns-
son í Tónskóla Sigursveins. Þakk-
ar stjórn FHU velvilja skólanna i
þessu máli um leiö og áhugamenn
um námiö eru hvattir til aö leita
sér upplýsinga sem fyrst.
I’ Það er sannarlega ekki
á hverjum degi sem góðir
visnasöngvarar sækja
■ okkur heim. Á miðviku-
dagskvöldið (5.12.) missti
margur tónlistarunnand-
inn af frábærri dagskrá
finnsku vísnasöngkon-
Iunnar Barböru
Helsingius í Norræna
húsinu. Hingað kom þessi
I’ listakona í boði Suomi-
félagsins og Norræna
hússins. Áheyrendur voru
{ liðlega 30 talsins.
Þegar er uppselt á Jólakonsert
’79 sem Hljómplötuútgáfan og
fleiri aöilar gangast fyrir á
sunnudagskvöld f Háskólabiói til
ágóöa fyrir vistheimiliö Sóiheima
I Grimsnesi, sem hefur átt mjög
erfitt uppdráttar fjárhagslega
undanfariö aö þvl er fram kom á
Ég fullyröi aö þessir fáu
áheyrendur hafi oröiö vitni aö
einhverjum jafnbesta flutningi
sem hér hefur heyrst i visna-
söng. Þetta eru stór orö þegar
haft er i huga aö þeir visna-
söngvarar frá öörum Noröur-
löndum sem lagt hafa leiö slna
hingaö á undanförnum árum
hafa margir hverjir veriö I sér.
flokki. Ég nefni nöfn eins og
Birgitte Grimstad, Fred
Akerström, Ase Kleveland, Olle
Adolpson og Cornelis Wreeswik.
En hvaö var þaö eiginlega
sem geröi visnaflutning
Barböru svona góöan? Mér
fannst þaö vera allt i senn: ein-
stök raddgæöi, skir texti, góöur
blaöamannafundi meö aöstand-
endum hljómieikanna. Veröur þvi
efnt til aukahljómleika kl. 6 sfö-
degis sama dag. En fyrr um dag-
inn eru tónleikar fyrir vistmenn
ýmissa stofnana.
A Jólakonsert ’79 kemur fram
fjöldi listamanna og þekktra
gitarleikur, sérstæö túlkun og
heillandi viömót söngkonunnar.
Á söngskránni þetta kvöld voru
eingöngu finnskar, finnsk-
sænskar, og sænskar og norskar
visur, þar af nokkrar eftir söng-
konuna sjálfa, bæöi lag og texti.
í fyrirferöarlitilli frétt hér i
blaöinu á miövikudag (5.12.)
kom fram aö Barbara hafi
byrjað listamannsferil sinn meö
vfsnasöng I finnska sjónvarp-
inu. Einnig aö hún hafi ööru
hvoru um 10 ára skeið unniö fyr-
ir finnska hljóövarpiö og jafn-
framt gert einar 15 sjóvarps-
dagskrár . — Þetta segir aö
sjálfsögöu slna sögu um baksviö
dagskrár hennar i Norræna hús-
skemmtikrafta sem allir, ásamt
öörum sem aö hljómleikunum
starfa, gefa vinnu sina i þágu
málefnisins. Samskonar jólakon-
sert I fyrra gaf af sér 1200 þús,
krónur sem runnu I stofnsjóö
meöferöarheimilis fyrir einhverf
börn.
inu, hún er sumsé einginn |
byrjandi i faginu. ■
1 lok tónleikanna gafst I
áheyrendum kostur á aö kaupa I
hljómplötu meö eigin visnalög- |
um og textum Barböru Helsing- ■
ius. A plötuumslaginu er stutt {
umsögn gagnrýnenda um visna- ■
söng hennar og sérstaklega bent I
á jafnvægiö milli ljóös og lags i I
öllum flutningi hennar: 1 þessu ,
efni sé skammt I fullkomnun. ■
Eftir á aö hyggja var þaö I
liklega einmitt þetta sem geröi I
visnasöng Barböru i Norræna ■
húsinu aö hreinni „sensasjón”. i
— Hafi þeir þökk, sem bjóða I
slikum kröftum hingaö.
Gunnar Guttormsson. ■
Áfram
KR
á plötu
Meistaraflokksmenn KE
hafa nú brugöiö sér I betri
fötin og sungiö baráttusöng
sinn inn á hljómplötu eins og
tiðkast f Bretlandi aö knatt-
spyrnufélög geri.
A þessari fyrstu plötu
KR-inganna, sem ber ein-
faldlega nafniö „Afram KR”
eru tvö lög. Þau heita
„Afram KR” og „Mörk”.
Fyrra lagiö er baráttusöngur
KR-inga en seinna lagið
fjallar um knattspyrnuaödá-
anda sem dreymir um þaö
eitt aö sjá mörk og aftur
mörk.
Undirleik annast þekktir
hljdmlistarmenn sem auð-
vitaö eru iika KR-ingar, þeir
Arni Sigurösson sem samiö
hefur bæöi lögin á plötunni,
Jónas Þ. Þórisson, Ragnar
Sigurösson, Kristinn I. Sig-
urjónsson, Guöjón B.
Hilmarsson, Þorleifur Gisla-
son og Stefan S. Stefánsson.
Útgefandi er G.B.H. hljóm-
plötur.
Gunnar Guttormsson:
Hvar voru nú vísnavinir ?