Þjóðviljinn - 21.05.1980, Qupperneq 15

Miövikudagur 21. mai 1980 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
I
útvarp
kl. 20.00
Nám á
Ítalíu,
Spáni og
Þýska-
landi
„í fyrri þáttunum tveimur
var fjallaö um nám á Noröur-
löndunum og utan þeirra, en
mér fannst nauösynlegt aö
taka fyrir þýskumælandi
svæöi og sföan Spán og ttalfu,
en þagnaö leita lslenskir
námsmenn i æ rikari mæli”,
sagöi Kristján E. Guö-
mundsson, þegar viö ræddum
viö hann um þáttinn ,,(Jr
skólalffinu” sem er á dagskrá
útvarps f kvöld. Þar ræöir
Kristján um nám i Þýska-
landi, á Spáni og ttalíu.
. „Aöalsteinn Ingólfsson mun
segja frá námi á ítaliu, Mar-
grét Björnsdóttir mun segja
frá námi i Þýskalandi, en ekki
er ákveðið hver svarar fyrir
nám á Spáni. Ég mun reyna að
fá svör við þvi hvernig er að fá
húsnæði i viðkomandi löndum,
hvernig opinberri aðstoð er
háttað, dagvistun barna, heil-
Kristján E. Guömundsson.
brigðisþjónustu, tungumála-
erfiðleikum og atvinnumögu-
leikum.”
— Hvaöa greinar eru það
helst sem fólk sækir i þessum
löndum?
„Þýskumælandi svæöið er
mjög stórt, en til Vinar sækir
t.d. mikiö af tónlistarfólki. 1
Þýskalandi eru vinsælar
greinar eins og tannlækn-
ingar, dýralækningar og
félagsvlsindi. Til Spánar og
ttaliu sækir fólk helst tón-
listar- og myndlistarnám eða
annað listnám”, sagöi
Kristján.
— þs
Sjónvarp
kl. 21.05
Barátta
verkalýðs
og mennta-
manna
„Barátta þeirra.sem veröa
sósialistar vegna þeirrar kúg-
unar sem þeir eru beittir, og
þeirra.sem veröa þaö af hug-
myndafræöilegum ástæöum,
þ.e. barátta verkalýös og
menntamanna, er eitta af
höfuöviöfangsefnum Evensmo
og aö nokkru byggt á eigin
reynslu.”
Þessi orð eru höfð eftir Terje
Mærli, leikstjóra norska sjón-
varpsmyndaflokksins „Milli
vita”,en i kvöld er á dagskrá
annar þáttur myndaflokksins.
Og ennfremur segir leikstjór-
inn:
„Aöalpersónan, Karl Mar-
teinn.er milli vita, hann lifir á
milli raunveruleika og Imynd-
unar, hann kemur Ur borgara-
legrifjölskyldu, verður verka-
maður og siöan hafnar hann á
milli verkamanna og mennta-
manna þegar hann gerist
blaðamaður.”
Þeir sem sáu siðasta þátt
Terje Mærli, leikstjóri „Milli
vita".
fylgdust með Karli Marteini,
þar sem hann veröur að hætta
I skóla vegna veikinda föður
sins, þegar hann fer aö vinna
erfiöisvinnu, hættir þvi og fær
loks vinnu sem blaöamaður.
Hann fær áhuga á verkalýös-
málum, og tekur að sækja
fundi og smátt og smátt
vaknar pólitisk meövitund
hans. Þátturinn er byggður á
skáldsögum Sigurds Evensmo
og er geröur af norska sjón-
varpinu. Það er Jón Gunnars-
son sem þýddi „Milli vita”.
Þs
Sýkingarvarnir
á sjúkrahúsum
Útvarp
kl. 21.05
Gisli Helgason annast þátt i
útvarpinu i kvöld sem hann
nefnir Sýkingarvarnir á
sjúkrahúsum.
— A siðari árum hafa augu
manna opnast fyrir þvi að
sjúkrahús geta verið gróðrar-
stiur fyrir bakteriur, — sagði
Gisli, — en þessu hefur litiö
verið sinnt hér fyrr en nú, að
tveir hjúkrunarfræöingar i
hálfu starfi á Landsspitalan-
um og Borgarspitalanum hata
verið ráönir til að skrá sýk-
ingartilfelli og gera aörar ráö-
stafanir.
í þættinum tala ég viö þessa
hjúkrunarfræðinga, Asu St.
Atladóttur og Ingu Teits-
dóttur. Það kemur m.a. I ljós
að sýking getur lengt sjúkra-
húsvist um 8-9 daga, og er
auðéö að með þvi aö sinna
þessu vandamáli ætti að vera
hægt aö spara stórar fjárupp-
hæðir, þvi aö legudagur á
sjúkrahúsi kostar 80.000
krónur. _jh
frá
Hringið í síma 8-13-33 kl. 9-5 alla virka\
daga eða skrifið Þjóðviljanum
lesendum
Ég er að ná honum
HW1S
mgfl jfl
OrleikKR og Vals. sl. laugardag. Hreiöar markvöröur er á eftir boltanum. — Ljósm. gel.
Heiðra skaltu
skálkinn
„Heiðra skaltu skálkinn svo
hann skaði þig ekki”.
Þetta máltæki kom mér i hug
eftir furðuranglátan dóm I út-
buröarmáli sem Þorsteinn
Thorarensen fógeti kvaö upp i
vetur. Forsögu þessa máls hef
ég áður rakið á öðrum vett-
vangi, en þar sem réttlætis-
kennd minni var misboðið i máli
þessu tel ég ekki eftir mér aö
rifja þaö upp að nokkru, og
skjóta þar inn nokkrum athuga-
semdum við störf þeirra er telja
sig hafna yfir almenning og af-
skipti hans.
Fógeti lét sig hafa það að
dæma leigurétt af gamalli konu
(en umrætt húsnæði er aleiga
hennar) til fólks sem svikist
hafði inná hana með þvi að
skrifa undir samning sem það
hétað standa við, en sveik siðan
i skjóli nýrra laga.
Eigandi ibúðarinnar reyndi
með þvi.aö skjóta málinu til
fógeta, að láta þau standa við
samninginn.en fógeti synjaöi,
og konan mátti borga I máls-
kostnaö á annað hundraö þús-
und króna. Fulltrúar hús-
eiganda fóru til eftirlits á ibúö-
inni nokkru seinna, en sam-
býlismaður konu þeirrar sem
ibúðina leigir, en hann heitir
Donald Peters, réöst á þá með
hnif svo þeir forðuöu sér. Þá var
ööru sinni reynt að fá fógeta til
aðtúlka lögin réttlátlega og láta
bera þetta fólk út, en þaö var
eins og f jandinn hefði lánað hon-
um gleraugu sin, fólk þetta fékk
að vera áfram og eigandi
ibúðarinnar mátti borga lög-
fræöingi öðru sinni, svo nú varð
hún að slá á frest viögerö þeirri
á gluggum ibúðarinnar, sem
hún haföi ætlað. Meö hjálp fó-
geta tókst útlendum vandræða-
manni og sambýliskonu hans að
hafa fé af gamalli konu og gera
henni ókleift að halda þessari
eign sinni viö.
Ég hafði tal af fógeta eftir
seinni úrskuröinn til að reyna að
komast að orsök þessarar
undarlegu breytni hans, en það
samtal gaf ekki mikiö I aðra
hönd, þvi maðurinn var svo
öfugsnúinn og önugur að mér
kom i hug að hann væri orðinn
óánægður með sjálfan sig og
fannst mér það góðs viti, en ég
fann fljótt aö hann er þannig
manngerð.
Eg spurðist fyrir hjá lögregl-
unni um Donald Peters og var
sagt að lögreglan stæði ráðalaus
gagnvart mönnum eins og hon-
um, þvi þó hann hefði ekki ríkis-
borgararétt og væri fyrrverandi
hermaður af Keflavikurflug-
velli ætti hann börn hér, sem
gæfu honum mikinn rétt, jafnvel
þó hann ynni litiö.
Þegar ég heyri um útlendinga
sem koma hingað til að lifa sem
sni kjudýr á þjóðfélaginu verður
mér hugsað til þess hvað þing-
menn okkar eru greiðviknir á
þægileg lög fyrir þá, en öörum
útlendingum sem hingað koma
til stuttrar dvalar til að vinna og
verða sér og öörum til gagns eru
lögin ekki eins hliöholl.
Mér veröur lika hugsað til alls
þess gamla fólks sem
skammsýnir ráöamenn dæma
til iðjuleysis með lögum eftir
ákveðinn aldur þó nóg sé orkan
og löngunin eftir, til aö vinna og
að finna að þeirra sé þörf. Þess
vegna er það sorglegt, að ekki
skuli vera farið eftir getu og
hæfni samfara löngun, til að
láta gott af sér leiöa. Ef ekki
væru hin úreltu lög um starfs-
aldur mundi Þorsteinn hættur
að kveða upp rangláta dóma.
Þingmenn þeir sem drifu nýju
húsaleigulögin i gegn með svo
miklu flaustri hafa ábyggilega
haft gott eitt i huga, það vel
þekki ég til eins þeirra. En þeg-
ar ofan á illa unnin lög bætist
svo, aö þreyttur bókstafstrúar-
lögmaður dæmir eftir þeim.þá
er ekki von á góðu.
Góður lögmaöur vlsar ekki
réttlætinu á dyr.
Ég óska svo Þorsteini fógeta
alls góös og skora á hann að
setjast i helgan stein; með þvi
móti veldur hann ekki vandræð-
um milli fólks. Aö endingu vil ég
skora á almenning að láta ekki
embættismenn, hverjir sem
þeir eru, traðka á sér án þess að
svara fyrir sig.
Albert Jensson
Hvar eru nú
rauðsokkar
(og annað jafnréttisfólk)?
Fyrir nokkrum árum lá við,
að rauðsokkar dræpu niöur I eitt
skipti fyrir öll svokallaöa
feguröarsamkeppni hér á landi
með þvi að mæta til leiks á
Akranesi meö kvigu i keppnina.
Lengi á eftir vildi varla nokkur
manneskja meö virðingu fyrir
sjálfri sér ljá máls á þátttöku i
þessum skrípaleik. Með þessari
uppákomu, sem mörgum fannst
nokkuð harkaleg.tókst þó jafn-
framt að koma til skila rök-
unum gegn þvi niðurlægjandi
fyrirtæki, sem sllk keppni er
fyrir konur.
Nú er vaxin upp ný kynslóö,
kvenna og karla, og litur út
fyrir, að ekki hafi opnast augu
hennar amk. fyrir niöurlæging-
unni. Eða er sóknin eftir
stundarfrægð og ábata virkilega
orðin slik meðal æskufólks
þessa lands, aðeinu gildi hversu
fengiö er?
Halda mætti, að það nýja upp-
eldi sem þetta fólk á að hafa
fengið, komi út I ennþá meiri
eftirsókn eftir fáfengi og hé-
góma. Þvi spyr ég: Hvar eru nú
rauösokkar (og annaö jafn-
réttisfólk)? Vonandi ekki sofn-
aöir á verðinum!
Þ.Guðm.