Þjóðviljinn - 23.08.1980, Blaðsíða 17
16 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 23.-24. ágúst 1980
Helgin 23.-24. ágúst 1980 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 17
Þetta er okkar
framtíðarheimili
Rætt við Guðrúnu Gunnarsdóttur -
og Valþór Hlöversson
Þau stóöu uppi á hólnum og
héldust í hendur. Sólin var aö
setjast á firöinum sem var
spegilsléttur.
„Ég elska þig”, hvisiaöi hún og
tár rann niöur kinnar hennar.
„Framtiöin er okkar”, sagöi
hann, „ekkert getur framar skiliö
okkur aö”.
Einhvern veginn svona enda
allar ástarsögurnar um unga
fólkiö sem nær saman i lokin eftir
mikiö andstreymi og fjandskap
vondra manna. Astin blómstrar
en siöan ekki söguna meir. Viö fá-
um sjaldnast aö vita hvaö tekur
viö, þegar alvara llfsins hefst.
Hvernig gengur sýslumanns-
dótturinni og unga lækninum,
bóndadótturinni og glæsilega
vinnumanninum (i sögunum) aö
ná sér i húsnæöi á mölinni; ætla
þau aö gifta sig og ganga veg
kjarnafjölskyldunnar eöa býöst
eitthvaö annaö? Hvernig er aö
stofna heimili, hvaö þarf til?
Kemur fjölskyldan hlaupandi
meö potta og pönnur, gardinur og
stóla, eöa þarf fólk sjálft aö
standa fyrir sinu? Hvaö er nauö-
syn og hvaö hégómi? Hvaö kostar
þaö aö koma á fót heimili?
Viö spjölluöum viö tvenn hjón
um efniö: aö stofna heimili.
Suöur i Kópavogi búa þau Guö-
rún Gunnarsdóttir fóstra og Val-
þör Hlööversson afgreiðslustjóri
Þjóðviljans ásamt tveimur ung-
um sonum. Þau eru nýfluttí eigin
ibúö, eftir aö hafa verið leigj-
endúr i nokkur ár, hér heima og
erlendis.
— Hvenærbyrjuöuö þiöaö búa?
Guörún: Þaö var áriö 1974. Þá
vorum viöbæöi i námi i Kennara-
skólanum og áttum auðvitaö ekki
neitt. Viö fengum lánað þaö
helsta sem til þurfti, húsgögn og
heimilistæki, svo aö áöur en viö
fórum til Sviþjóöar til framhalds-
náms var innbúið heldur fátæk-
legt.
— Hvaö tók svo viö eftir aö þiö
komuð heim?
Valþór: Viö unnum meö nám-
inu úti og gátum keypt okkur hús-
búnaö, sem er talsvert ódýrari
þaren hér. Þegar heim kom byrj-
aöi leitin aö húsnæöi. Viö leigöum
en okkur varö fljótlega ljóst aö
ekki var um annaö aö ræöa en aö
steypa sér út i fenið og reyna aö
kaupa.
— Hvernig gekk þaö fyrir sig?
— Valþór: Viö könnuöum alla
möguleika, reyndum aö gera
okkur grein fyrir þvi hvers konar
húsnæöi viö vildum. Við erum
bæöi alin upp i Kópavoginum og
einhvern veginn kom ekkert
annaö til greina. Viö vildum lika
vera i umhverfí þar sem eitthvaö
væri hugsaö fyrir börnunum. Viö
vildum vera á fyrstu hæö og
fjarri bflaumferö.
Guörún: Úti i Sviþjóð bjuggum
viö á stúdentagaröi þar sem ekki
þurfti aö hafa neinar áhyggjur af
krökkunum. Þar var sáralitil
bilaumferö og fáarhættur. Hérna
hefur billinn forgang og þar er
nánast ekkert hugsaö um börnin
viö skipulagningu ibúöarhverfa.
— Þiö fóruö út í þaö aö kaupa,
en hefðuð þið viljaö eitthvaö
annaö?
Valþór: Mig heföi alls ekki
langaö til aö ,,fara aö byggja”.
Eftir aö hafa kynnst þvi öryggi
sem rikir erlendis, þar sem rikið
byggir leiguhúsnæði og öllum
finnst sjálfsagt aö leigja og þarf
engar áhyggjur aö hafa, er ég
hlynntur sliku fyrirkomulagi. Hér
á landi rikir allt annar hugsunar-
háttur eins og viö vitum. Þaö er
nánast litiö á húsnæöi i eigu rikis
og bæjar sem „slum”. Húsnæöis-
löggjöfin nýja tekur lika miö af
þessum eignarsjónarmiöum aö
hver og einn vilji eignast þak yfir
höfuöiö.
— Hvernig fer fólk sem ekki á
grænan eyri aö þvf aö kaupa
ibúö?
Valþór: Fyrst er aö gera fjár-
hagsáætlun, athuga hvaö hugsan-
lega er hægt að fjármagna og
siöan aö útvega peninga. Viö
fengum aöstoö frá vandafólki.
annars heföum viö aldrei getaö
klofiö þetta. Þaö veröur aö nýta
alla lánsmöguleika, launin eru
eins og dropi i hafiö þó aö viö
vinnum bæöi fulla vinnu. Viö
sáum ekki neina aöra leiö en
þessa, viö erum ekki aö fjárfesta,
heldur var þetta eina lausnin.
— Heföuö þiö viljaö halda
áfram aö leigja ef sá kostur heföi
veriö fyrir hendi?
Guörún: Já, en eins og málum
er háttaö hér á landi er þaö ekki
glæsilegur kostur. Þvi fylgir óör-
yggi og þaö er erfitt aö standa I
flutningum þegar börn eru komin
til sögunnar.
— Funduö þiö fyrir þrýstingi
frá umhverfinu, að t.d fjöiskyldan
væri aö ýta á eftir ykkur út i hús-
byggingárnar?
Valþór: Alls ekki, þaö var ekki
um neitt annaö aö ræöa.
— Kostar þaö ekki meiri vinnu
af ykkar hálfu aö standa undir
kaupunum?
Guörún: Ég varö aö fá mér
nýja vinnu, taka vaktir til aö
hækka kaupiö. Ef endarnir eiga
aö ná saman þyrftum viö aö tvö-
falda tekjurnar. En fyrsta skrefiö
i þessu öllu saman er aö standa
undir vixlum og lánum til aö út-
borgunin bjargist og siðan er aö
snúa sér aö hinu.
Valþór: Viö keyptum þessa
ibúö tilbúna undir tréverk.
Venjan er aö fólk borgi upp
kostnaöinn á svona 1 1/2 ári.
Þegar komiö er út i mánaöarvixl-
ana gengur dæmiö ekki upp. Inn-
réttingamar kosta sitt og mér er
sagt aö kostnaöur frá fokheldi
ibúðar til þess aö hún er fullbúin
innréttip.gum skiptist i 40% efni
en 60% vinnulaun. Viö sluppum
vel, þvl aö viö geröum allt sjálf,
máluöum og settum upp tréverk.
Ef fólk veröur aö kaupa allt þá
kostar ein eldhúsinnrétting frá
svona tveimur miljónum. Hrein-
lætistæki I baö kostar allt frá 300
þúsundum og upp i einhver ósköp,
eftir þvi hvaða kröfur eru geröar.
— Hvaöa kröfur geriö þiö til
húsnæöis og heimilistækja, hvaö
er nauösynlegt og hvaö er
„lúxus”?
Guörún: Viö erum bæöi alin
upp viö þetta venjulega og viö
gerum ekki kröfur til annars en
aö eiga eldavél, þvottavél og is-
skáp. Þaö skiptir okkur miklu
máli aö hafa rúmt um okkur, þvi
aö viö litum á þetta húsnæöi sem
okkar framtíöarheimili. Viö ætl-
um ekki aö ganga tröppuganginn
úr blokk i raöhús og þaöan i ein-
býlishús. Þessi Ibúö er tæpir 100
fermetrar meö herbergi i kjallar-
anum sem gefur ýmsa mögu-
leika. Þaö er alveg nægjanlegt
olnbogarými fyrir okkur.
— Fannst ykkur erfiö ákvöröun
aö fara aö byggja?
Valþór: Þaö var verulegt átak,
af þvi aö viö höföum kynnst ööru
og það er skitt að lenda i þessu, ef
fólk hefur aörar hugmyndir.
— Hvers konar hugmyndir?
Gætuö þiö hugsað ykkur annars
konar sambýlien eina kjarnafjöl-
skyldu i ibúö i blokk?
Valþór: Ég efasí ekkert um aö
þaö eru til heppilegri sambýlis-
form en þetta sem algengast er,
en þaö er bara ekki tekiö neitt til-
lit til þess aö fólki langi aö reyna
éitthvaö annaö. Þaö hefur oft
veriö minnst á dæmi eins og þaö
þegar veriö er að sjóöa 500 ýsur
samtimis i 500 ibúðum, þaö væri
auövitaö hægt aö hugsa sér sam-
eignlega aöstööu og þjónustu, en
þaö er litiö um þaö aö bryddaö sé
upp á nýjungum, riki og bæjar-
félög gera fátt I þessu skyni.
Þaö er eins og rikisvaldiö hér
hafi aldrei gert sér grein fyrir þvi
hvernig hægt er aö beita hús-
næöismájum sem hagstjórnar-
tæki, til áö skapa vinnu og til aö
létta álagi af fólki. Þetta er
grundvallarvandamál i okkar
þjóöfélagi og ég held aö flest
ungt fólk á okkar aldri hafi
Að stofna
heimili, hvað kostar það?
Valþór og Guörún meö strákana sina tvo á svöiunum viö Ibúö þeirra aö
Furugrund I Kópavogi. Mynd:EIIa.
gengiö I gegnum meiri hreins-
unareld en viö. Þetta er mikil
byröi og ég veit ekki hvar þetta
endar meö þeim vaxtakjörum
sem nú rlkja. A.m.k. er alveg
ljöst aö fjöldi alþýöufólks 'missir
ibúöir sínar á næstu mánuöum
vegna vaxtastefnu stjórnvalda.
— Svo aö viö vikjum betur aö
þvi sem þarf innanhúss þegar
húsnæöiö er komiö, hvernig finnst
ykkur aö standa I þvi aö velja t.d.
hreiniætistæki,gólfdúka og annaö
slikt?
Guörún: Mér finnst framboöið
allt of einhæft. Þaö er staöreynd
að smekknum er stjórnaö meö inn-
flutningi. Þetta gildir um gólf-
dúka, teppi og húsgögn, þetta er
allt i sama stilnum og mótaö af
þvi gildismati sem hérrikir. Fólk
keppist viö aö hafa sem finast hjá
sérogþaö er mikiö fjárfest ihús-
búnaöi, en eftir aö hafa kynnst
ööru gildismati en þvi sem er
rikjandi hér finnst manni þetta
allt saman heldur þunglamalegt.
Valþór: Hér er stór hluti hús-
búnaðar fluttur inn og þaö er
kannskieölilegtaö dýrari efni séu
valin, en einkennilegt er þaö aö
nú þegar meira er um viö sem er
ódýrari erlendis, eins og t.d.
furan séu slik húsgögn sist
ódýrari hingaö komin.
— Er til eitthvað sem heitir
„venjulegt heimili”?
Guörún: Ef eitthvaö slfkt er til
þá er þaö mótaö af þvi sem flutt
hefur verið inn. Viö sjáum mikiö
af stórmunstruöum veggfóörum,
gólfteppumog dúkum sem greini-
lega er ættaö frá Ameriku og V-
Evrópu. Skandinaviskur smekkur
er allt ööru visi og léttari og ég
held að hann sé meira aö ryöja sé
til rúms.
— Hafiö þiö oröiö aö fórna ein-
hverju eöa breyta á einhvern hátt
ykkar iifi vegna þess aö þiö voruö
„aö byggja”?
Valþór: Ekki get ég beint sagt
þaö. Viö vorum vön þvi sem
námsmenn aö vera alltaf blönk,
núhöfum viö meiri tekjur, en þær
fara allar i ibúðina.
Guörún: Viö vinnum meira, en
ég get ekki séö aö viö höfum oröib
aö fórna neinu sérstöku, viö vit-
um þá ekki af þvi ef svo er.
Valþór: Viö vitum aö þaö tekur
stuttan tima aö komast yfir
versta hjallann, en þegar þeim
áfanga er lokið tekur vonandi viö
rólegra lif.
— ká
Algert lágmark
2.8 millj. króna
Hvaö kostar aö stofna heimili fyrir ungt fólk meö tvær hendur tómar? Og
hvaö kostar aö eignast barn? Blaöamaöur fór út af örkinni og labbaði inn I
nokkrar verslanir I Reykjavik og spuröi spurninga.
Þá eru þaö fyrst heimilistækin I þekktri stórverslun. tsskápur af minnstu
gerö (hálfskápur) kostaöi 386.000 meö afborgunarskilmálum (helmingur út
oghinn helmingurinn á 4 mánuöum). tsskápar af algengustu geröum kostuöu
hins vegar milli 7 og 800.000 kr. Venjuleg gerö af ryksugu kostaöi 216.000 meö
afborgunarskilmáium. Ódýrasta brauöristin kostaöi 35.900 kr. og hraðsuðu-
ketill 47.000 kr. ódýrasta straujárnið kostaöi 19.300, ódýr panna 7.100 og ódýr
skaftpottur meö loki 9300 kr.
Sjáifvirk þvottavéi (ný sending) kostaöi 798.000 en afgreiöslustúlkan taldi
aö hægt væri aö fá talsvert ódýrari vélar annars staöar.
Handþeytari kóstaöi 63.700 og svokallaöur töfrasproti sem þeytir, hrærir,
tætir niöur grænmeti, sker kjöt og guö veit hvaö kostaöi 46.800 kr. Yfirleitt eru
ekki afborgunarskilmálar á vörum sem kosta mikiö undir 200.000 krónum.
Þá er komiö aö allra nauösynlegustu húsgögnum. Langódýrasta sófasettiö
kostaöi 239.000 en var reyndar nýlega búiö svo aö næsta sending fer vafalaust
upp I 300.000 kr. Þaö ódýrasta sem til var I augnablikinu kostaði 339.000 kr.
Furuhjónarúm (sem reyndar var nýbúiö lika) af einföldustu gerö kostaöi
65.600 kr. ogdýnan I þaö45.000 kr. Náttborö kostaöi 23.900 kr. Kommóöa meö 6
skúffum (breidd 75 cm) kostaöi 88.900 kr.
4—6 manna eldhúsborö úr lituöu birki ásamt 4 stólum kostaöi 325.900 kr. en
þar er útborgunin 60% eins og á öörum húsgögnum. t annarri búö sáum viö
eldhúsborð á stálfæti og þaö alódýrasta kostaöi 65.000 (plnulitiö) en ósköp
venjulegt, stærra, 4 mannaborð, kostaöi 110.000 kr. Eldhússtóll meö plast-
áklæöi kostaöi 28.000 kr. og koiiur 14.000 kr.
Og þá er komiö aöbiessuðu kornabarninu sem kom heim af fæöingardeild-
inni I gær. 1 þekktri verslun nálægt miöbænum kosta vöggur meö dýnu
109-119.000 kr. Barnarúm kosta hins vegar frá 43.000 kr.og I annarri stórversi-
un kostaöi rúmiö 39.900 (langódýrasta geröin) en dýnan i þaö 16.500 kr.
Ódýrustu skiptiboröin kosta 54.000 kr. og bali 7000 kr. ódýrustu barnavagn-
arnir kosta um 200.000 kr.
En hvaökosta föt. Bleyjan kostar um 800 kr. og sé gert ráö fyrir 20 bleyjum
er kostnaöurinn 16.000 kr„ 4 bolir kosta 10.400, 6 buxur 6000 kr„ 3 treyjur 7500
kr„ 3 sokkabuxur 7550 kr„ 3 náttföt 15.600 kr, sængin 9900, koddinn 3100 kr„
vöggusett 9600 kr. 2 hosur 2300 kr„ vettlingar 660 kr„ 2 barnahandklæöi 11.000
kr„ og svo mættiiengi halda áfram aötelja.
Segjum nú sem svo aö ungt par sé aö byrja aö búa i tilefni af barneign. Þaö
þarf aö leigja húsnæöi á 100.000 kr. á mánuöi og borga hálft ár fyrirfram, Þaö
kaupir litiö sóffasett, eldhúsborö og stóla, Isskáp af minnstu gerö, sjáifvirka
þvottavél, vöggu, skiptiborö, barnavagn og fyrrnefnd barnaföt. Auk þess get-
um viö gert ráö fyrir öörum kostnaöi 150 þúsund krónur (fátæklegt úrvai
búsáhalda og fl.) Þá er stofnkostnaðurinn 1 ca. 2.8 miljónir króna. Og inn I
þessari tölu er ekki hjónarúm og ekki ryksuga svo aö reikna veröur meö aö
unga pariö sofi á beru gólfinu og fái lánaöa ryksugu hjá ömmu.
—GFr
Agústa og Diego Valencia Palmero, ásamt litlu dótturinni. Nú þarf aö
hugsa fyrir þrjá. Mynd: gel.
Vellíðan skiptir
okkur öllu máli
Rœtt við Agústu Ósk Ágústsdóttur
og Diego Valencia Palmero
Sagan segir að það sé svona einfalt, þaðkoma
mikil hamingja að eign- stundir með grát og
ast barn og eflaust er gnistran tanna, maga-
það svo.Viðsjáumfyrir kveisur og eyrnabólgur,
okkur hjalandi anga tanntökur og frekjuköst.
hvilandi i vöggu og for- Það fylgja svefnlausar
eldrana hjá eitt sælu- nætur,næsti vinnudagur
bros, hamingjan hefur er kannski ónýtur og
enn á ný barið að dyr- sumir hópar þessa þjóð-
um. En lifið er ekki félags eru ekki einu
sinni svo vel settir að fá
viðunandi fæðingarorlof
til að geta sinnt nýfæddu
barni svo sem vera ber.
Það skiptast á skin og
skúrir.
Eitt er að stofna heim-
ili, annað að eignast
barn. Hvemig fer fólk að
þegar þetta tvennt fer
saman? Hvernig gengur
að fjármagna slikar
stórframkvæmdir. Hér
á Islandi gildir sú regla i
flestum tilfellum að
barn kemur þegar það
kemur, það tiðkast ekki
að gera áætlanir fram i
timann og setja barn þar
inn á eins og hvem
annan lið á lifsins braut.
Slikar áætlanir eru al-
gengar með þjóðum
norðurálfu, en veiði-
mannseðlið og náttúr-
unnar gangur virðist
eiga sterkari itök á
meðal vor en skipulags-
hyggja og áætlanagerð.
Hverju breytir það
fyrir ungt fólk að eignast
barn? Hvort kemur á
undan barn eða heimili?
Verður fólk að endur-
skipuleggja lif sitt,
hætta öllu flandri um
borg og bi og gangast
undir hlutverk ábyrgra
foreldra, eða breytir
barnið kannski sáralitlu.
Við slikum spurningum
er erfitt að fá svör nema
gerð sé meiriháttar
könnun, eitt dæmi segir
bara litla sögu um fjöl-
skyldulif á tslandi, en
sögu þó.
Enn liggur leiö okkar i Kópa-
voginn. Viö Þingholtsbrautina
leigja þau ibúö Agústa Ósk
Ágústsdóttir og Diego Vaiencia
Palmero. Þau kynntust úti á
Spáni fyrir þremur árum og hafa
dvaiiö ýmist þar syöra eöa hér á
landi. Nú er ætiunin aö vera hér
um kyrrt næstu árin, enda barn
komiö i heiminn, tveggja mánaöa
gömui dóttir. En hvernig er aö
flytja frá Spáni og stofna nýtt
heimili á islandi? — Hver er meg-
inmunurinn á þvi aö búa þar
syöra og hér?
Diego: Þaö er mikill munur. A
Spáni er vinnan vandamál, þar
rikir atvinnuleysi. Ég vann sem
þjónn á helstu feröamannastöö-
unum og varð aö safna foröa fyrir
veturinn. Hér er hins vegar nægi-
, legvinna.enlifiöer allt ööru visi.
Hér skiptir heimilisllfiö og fjöl-
skyldan meira máli, þaö aö eiga
gott heimili. Úti á Spáni er fólk
meiraútium borg og bý, meö vin-
um og kunningjum og karlmenn
hugsa ekki mikiö um heimiliö.
Agústa: Hér rikja allt aörar venj-
ur. Hér getur fólk keypt sér hús-
næöi, en þaö er miklu erfiöara á
Spáni og þar finnst öllum sjálf-
sagt aö leigja, þaö er ekkert
vandamál eins og hér.
— Hvernig gekk ykkur aö fá
húsnæöi?
Agústa : Þaö tók langan tima. Viö
augiýstum og geröum tilboö og
loks fengum viö þessa ibúö.
Þangaö til hún fékkst vorum viö
heima hjá foreldrum minum.
— Þurftuö þiö aö kaupa ykkur
alit til heimilisins?
Agústa: Viö fengum lánuö hús-
gögn til aö byrja meö og höfum
svo keypt okkur þaö sem á vant-
aöieftirþvlsem tekjurnar leyföu.
— Hvaö fannst ykkur nauösyn-
legt aö kaupa?
Agústa: Þvottavél, eldavél og is-
skáp, annaö er lúxus, aö minum
dómi. Viö höfum kynnst annars
konar lifi, þar sem fólk reynir
fyrst og fremst aö gera lifiö þægi-
legt fremur en aö standa i ein-
hverju kapphlaupi um Hfsgæöi.
— Hvaða kröfur geriö þiö tii
húsnæöis?
Diego: Aö þaö sé þægilegt, aö fólk
géti veriö þar saman. Þaö er
nauösynlegt aö hafa gott baö, aö
pláss sé fyrir barniö og aöstaöa til
þvotta. Ég er ekki vanur miklum
lúxus frá Spáni, þar kaupir
almenningur ekki heimilistæki,
miklu frekar blla.
— Hvernig hafiö þiö hugsaö
ykkur framtiöina, ætliö þiö aö
leggja út I fbúöakaup?
Diego:Þaöerekkiá dagskrá. Viö
ætlum aö sjá til hvernig okkur lik -
ar hér og hvemig gengur, kannski
förum viö aftur til Spánar. Þegar
viöerum hér langar mig heim og
þegar viö erum úti langar AgUstu
heim, þetta er svolitiö erfitt.
Agústa: Þó aö þaö sé erfitt aö fá
vinnu á Spáni þá er þó hægt aö lifa
af vinnu eins manns þar, en þaö
er nánast ómögulegt hér. Eftir aö
viö áttum barniö varö ég aö hætta
aö vinna og ég vil gjarnan vera
heima meöan hún er litil* þaö gæti
ég á Spáni, en varla hér.
— Hvernig fóruö þiö aö þvi aö
fjármagna heimilisstofnunina,
var þaö ekki dýrt?
Diego: Viö unnum bæöi og kom-
um meö svolitiö af peningum meö
okkur, en þegar maöur er alltaf
aö flytja svona á milli þá eignast
maöur ekki neitt og þarf alltaf aö
byrja upp á nýtt.
Agústa: Viögerum heldur ekki þá
kröfu aö hafa allt sem fullkomn-
ast og eiga alla skapaöa hluti.
— Breytir þaö miklu aö eignast
barn, er þaö dýrt?
Diego: Já, þaö er sko dýrt. Þaö er
svo margt sem svona angi þarf.
Ef þú gengur milli búöa og athug-
ar hvaö einir skór á barn kosta,
þá er þaö næstum eins og á full-
oröna.
Agústa: Viö vorum svo heppin aö
fá lánaöa vöggu, vagn og baöborö
svo aö þaö sparaöi mikiö.
— Hverju breytir þaö I ykkar
lifi aö vera komin meö barn?
Agústa: Viö þurfum aö vera
meira heima og hér eftir veröur
aö hugsa betur um framtiöina
vegna hennar.
— Hafiö þiö oröiö vör viö þrýst-
ing frá fjölskyldum ykkar, aö þiö
færuðtil dæmis aö koma upp ein-
hverju fyrirmyndarheimili?
Agústa: Nei, þaö hefur enginn
veriö neitt aö skipta sér af.
Diego: Varöandi afskipti þá get
ég sagt þér aö þegar ég fór fyrst
til Islands til aö hitta Agústu þá
voru foreldrar minir ekki neitt
sérstaklega hrifin. Gamli maöur-
inn ræddi máliö viö mig, en ég lét
ekki segjast og eftir aö viö giftum
okkur varö allt I himnalagi. Viö
giftum okkur bæöi hér og á Spáni,
af þvi aö viö uröum aö hafa
pappira til aö geta búiö þar úti.
— Hafið þiö oröið aö neita ykk-
ur um eitthvaö vegna barnsins og
heimilisstofnunarinnar?
Diego: Eftir aö barniö fæddist
varö ég aö fara að vinna fyrir
okkur þremur og nú þurfum viö
aöhugsa fyrir þrjá i staöinn fyrir
tvo.
— Finnst ykkur dýrt aö lifa á
lslandi?
Agdsta: Já, þegar ekki þarf aö
kaupa neitt sérstakt, gengur
dæmiö upp, en annars er rétt svo
aö endar nái saman.
Diego: Kaupiö er lágt fyrir lang-
an vinnudag. Ég vinn oftast til 7 á
kvöldin og stundum um helgar.
— Gætuö þiö hugsaö ykkur aö
búa einhvem veginn ööru vlsi,
t.d. meö ööru fólki?
Diego: Éghef búið meö nokkrum
vinum minum og gæti vel hugsaö
mér eitthvaö annaö, en til þess
þarf fólk aö þekkjast vel.
Agústa : Þviekki þaö, þaö er bara
svo erfitt aö finna húsnæöi. Fólk
er hreinlega neytt til aö kaupa
ibúöir. Mér finnst aö þaö mætti
vera meira framboð á leiguhús-
næöiogmeira öryggi. Þegarbarn
er komiö, er erfitt aö vera alltaf
aöflytja. Viö uröum t.d. aö flytja
um leiöogég kom heim af spital-
anum.
Diego:—-Fólksemá ibúöir hér er
alltaf aö reyna aö græöa á þeim.
Sá sem býöur best fær húsnæöiö.
Agústa: Ég held aö húsnæöismál-
inséu stærsta vandamáliö viö þaö
aö stofna heimili. Þaö er dýrt aö
leggja út á þá braut og eftir aö
ibúöinerkominfermestur timinn
i þaö aö gera heimiliö þægilegt
þannig aö manni liöi vel. Velliöan
er fy rir öllu, miklu fremur en ein-
hverjar kröfur um alls kyns lúx-
us.