Þjóðviljinn - 17.03.1981, Qupperneq 15

Þriöjudagur 17. mars 1981. fÞJÓÐVILJINN — StÐA 15
Hringið i sima 81333 kl. 9-5 alla virka
daga, eöa skrifið Þjóðviljanum
ffrá
lesendum
Þegar sprengjurnar falla
Ólúmur Hólmgeirsson
skrifar:
Það ber að þakka að sjón-
varpið hefur dregið stórum úr
sýningum á ameriskum of-
beldis- og hryllingsmyndum og
hefði betur fyrr verið gert, þvi
sllkar myndir verða vart taldar
æskilegt fræðsluefni fyrir börn
og unglinga.
t staðinn hafa komið skárri
myndir og stundum allgóðar
eins og „Landnámið” eða ráns-
herferð hvita mannsins á
hendur indjánum i N-Ameriku.
Þó myndin væri mjög fegruð og
hliðholl hvita manninum, kom
þó fram hve takmarkalaus
óþokkaverk hann framdi til að
fullnægja græðgi sinni og
drottnunargirni.
Sama kemur fram i myndinni
„Þegar sprengjurnar falla”,
sem sýnd var i sjónvarpinu 2.
mars. Hún sýnir glöggt að
græðgin og drottnunargirnin
eru búnar að leiða hvita mann-
inn fram á fremstu nöf sjálfs-
tortimingar og fullkomin óvissa
um björgun á hengifluginu.
Myndin sýndi glöggt i hvaða
vitahring maðurinn er kominn
og hvaðan ógnir blasa við ef
púkar striðsæsinga blása áfram
i glæðurnar. Ekki sist ættum við
íslendingar að athuga okkar
gagn. Við erum nú búnir að
skipa okkur i hóp æstustu atóm-
vopna-postula og þiggja af þeim
herstöð sem þeir segjast reisa
fyrir okkur af umhyggju fyrir
okkur svo ljóti kallinn taki
okkur ekki.
Þetta var nú að visu bara ein
af stórlygunum, sem beitt er i
stórpólitikinni. Þetta var nú
bara ein af nauðsynlegustu her-
stöðvunum sem USA var að
koma sér upp allt i kringum sig,
sér til varnar og styrktar þegar
USA væri orðið yfirriki hnattar-
ins.
Ef þeir hertilbiðjendur okkar
hafa séð myndina opnum augum
og heyrt heyrandi, hljóta þeir að
hafa séð hvilik reginlygi það er
að herstöðin við Keflavik sé
okkur til varnar eða geti orðið
það. Henni var aldrei ætlað það
hlutverk heldur að styðja við
bak auðstéttarinnar islensku og
fyrst og fremst að taka við
fyrstu atómsprengju sem beint
yrði til Ameriku frá Evrópu svo
æðstu furstum hers og auös þar
gæfist stundarfriður til að
skriða i rottuholur sinar þar
sem þeir vona að þeir geti tórt
og stjórnað þaðan alheims-
slátrun sinni. Nú hefir USA
neytt Noreg til að koma upp
herhreiðri. 1 striði milli Evrópu
og Ameriku hlyti fyrsta verkið
að verða að eyða þessu her-
hreiðri USA i Noregi, og með þvi
fengi USA enn stundarfrið. En
hvað með Island og Noreg?
Atómdauði! Hetjufórnun?!!
Ef svo fer, sem mestar likur
eru til,að atómvopnastrið skelli
á eruengar likur til að herstöðin
hér komist hjá að fá eina eða
fleiri sprengjur á sig og þar með
mesta þéttbýli landsins og það
strax fyrstu minútur striðs.
Myndinsýndi aðvið þvi er engin
vörn. Það er barnaleg fáviska
og sjálfsblekking að halda að
hægt sé að smala fólki i varnar-
byrgi i atómstriði; sprengjan
gerir engin boð á undan sér og
verður búin að brenna upp allt
dautt og lifandi, jafnt þá sem
æfa sig sem björgunarmenn,
lækna, hjúkrunarfólk og sjúkra-
hús. Þetta allt áður en nokkur
getur hreyft hönd eða fót.
Og sennilega væri það besta
niðurstaðan að sprengjurnar
brenndu hreinlega upp allt dautt
og lifandi, sem þær koma i
nánd við, svo það lif sem ef til
vill lifði af þyrfti ekki að lifa
við það helviti kvala og hörm-
unga sem Japanir hafa orðið að
striða við eftir vitissprengj-
urnar á Hirósima og Nagasaki..
Og sér ekki enn neinn endi
þeirra hörmuleguafleiöinga.
Væri hér enginn her né hervirki
i upphafi striðs yrði heldur eng-
in ástæða til skotárásar. Hvað
siðar gæti orðið ef strið stæði
einhvern tima veit enginn. En
þá hefði gefist timi til að athuga
sinn gang. Strið með atóm-
vopnum virðist óhugsandi nema
litla stund. Innan t.d. klukku-
tima gætu tvö stórveldi verið
búin að veita hvort öðru svo stór
svöðusár að ekki yrði um bundið
næstu daga. Báðir óvigir.
Myndin sýndi að i atómstriði
er engin vörn til og þvi meiri
hætta öllu lifi sem það er nær
herstöðvum. Það er þvi heilög
skylda okkar við lif og land að
sparka agni þvi sem reist er i
herstöðinni i Keflavik út i hafs-
auga og biðja áflogahana NATO
vel að lifa. Við viljum ekki
fylgja þeim á helvegi.
K
Geturðu
klárað
myndina?
Hér hefur einhver byrjað
að teikna tvö dýr sem þú
átt að kannast við.
Kláraðu myndina með
blýanti og svo geturðu
litað hana á eftir.
Skrítlur
Siggi hafði boðið Jóni
vini sínum í mat heim til
sín. Allan tímann sem
þeir voru að borða stóð
Snati, heimilishundurinn,
og horfði á Jón og dillaði
rófunni blíðlega.
Jón: Mikið er þetta
vingjarnlegur hundur
sem þú átt, Jón. Er hann
svona við alla sem koma
til þín?
Siggi: Nei, nei! Þetta er
bara af^því að þú ert að
borða af diskinum hans.
Sigga fór með foreldr-
um sínum i sveitina og
þurfti margt að skoða.
Allt i einu kallaði hún:
Mamma! Pabbi! Komið
og sjáið! Það er maður að
búa til hest hérna! Hann
er alveg að verða búinn —
hann er að negla aftur-
lappirnar á hann.
Barnahornid
AÐ VESTAN
Rætt við
skólasálfræðing
Vestfjarða og
Isafjarðarklerk
• lítvarp
kl. 22.40
Finnbogi Hermannsson
kennari á NUpi i Dýrafirði er
umsjónarmaður þáttarins
,,Að vestan,” sem er á dag-
skrá kl. 22.40.
Finnbogi ræðir þá við Ásu
Guðmundsdóttur sálfræðing,
sem siðan i haust hefur
starfað sem skólasálfræðingur
á Vestfjörðum. Asa hefur
aðsetur i Bolungavik, en
umdæmi hennar er Vest-
fjarðakjálkinn allur eins og
hann leggursig. Þetta er erfitt
umdæmi, eins og geta má
nærri, og t.d. gæti Asa þurft að
millilenda i Reykjavik er hún
fer um umdæmi sitt. Flug-
' samgöngur milli staða eins og
tsafjaröar og Hólmavikur eru
engar.
Auk Asu spjallar svo Finn-
Finnbogi Hermannsson
bogi við sr. Jakob Agúst
Hjálmarsson, sóknarprest á
tsafirði. Þeir ræða um safn-
. aðarstarfið, sem er blómlegt
þ'ar vestra, og stöðu kirkj-
unnar. Einnig fá menn að
heyra sýnishorn frá æskulýðs-
messu Ur tsafjarðarkirkju.
Sjónvarp
O kl. 21.35
Kirkjan
í sam-
félagi
nútímans
„Þessi þáttur fjallar um
kirkjuna, stöðu hennar i sam-
félagi nútimans, um það
hvernig henni hefur tekist að
hasla sér völl þegar hafðir eru
i huga breyttir þjóðfélags-
hættir,” segir Gunnlaugur
Stefánsson stud. theol og fyrr-
verandi alþingismaður um
þátt sem hann stjórnar i Sjón-
varpi kl. 21.35 I kvöld.
„Ég ræði við ýmsa menn
sem tengdir eru kirkjunni á
einn eða annan hátt. Þá ræði
ég við þann eina mann sem á
þessari öld hefur verið starf-
andi sóknarprestur, en afsalað
sér kjólog kalli. Þaðer auð-
vitað Gunnar Benediktsson.
Á eftir eru svo panelum-
Gunnlaugur Stefánsson
ræður i sjónvarpssal þar sem
þátttakendur verða Björn
Bjömsson, prófessor i guð-
fræði, GuðrUn Asmundsdóttir
leikkona, sr. Þorbergur Krist-
jánsson, sóknarprestur i
Kópavogi, og Árni Gunnars-
son alþingismaður.”
Tónlistar-
dagskráin
í dag
Sjónvarp
'TF kl. 10.40
Kl. 10.40 i dag verða á dag-
skrá kammertónleikar. Þá
verður flutt upptaka frá árinu
1977 á verki Atla Heimis
Sveinssonar „Blik.” Þetta er
trió og flytjendur eru Manuela
Wiesler, flauta, Sigurður I.
Snorrason, klarinett, og Nina
Flyer, pianó.
Seinna verkið á kammer-
tónleikunum verður svo
„Verses and kadenzas,” eftir
John Speight. Einar
Jóhannesson, Hafsteinn
Guðmundsson og Sveinbjörg
Vilhjálmsdóttir flytja.
Af öðru tónlistarefni dagsins
má nefna 4. sinfóniu Schu-
berts, sem er á dagskrá kl.
16.20, og einnig er á dagskrá á
siðdegistónleikunum sellókon-
sert eftir Elgar, og það er
„Blik” eftir Atla Heimi er á
dagskrá kl. 10.40.
Jacquline de Pré sem leikur á
sellóið.
/