Þjóðviljinn - 25.06.1981, Side 16

Þjóðviljinn - 25.06.1981, Side 16
mÐVIUINN 1 Aðalsimi Þjóðviljans er 81333 kl. 9-20 mánudag til föstudaga. Utan þess tima er hægt að ná i blaðamenn og aðra starfsmenn blaðsins i þessum simum : Ritstjórn 81382, 81482 og 81527, umbrot 81285, ljósmyndir 81257. Laugardaga kl. 9-12 og 17-19 er hægt aö ná iáfgreiðslu blaðsins isima 81663. Blaðaprent hefur slma 81348 og eru blaðamenn þar á vakt öll kvöld. Aðalsími 81333 Kvöldsími 81348 Helgarsími afgreiðslu 81663 Fimmtudagur 25. júni 1981 m Fridargangan leggur upp frá Kaupmannahöfh Þessi mynd var tekin á fyrsta áfanga Friðargöngunnar frá Kaup- mannahöfn til Parfsar. Skipulcggjendur búast við þvi að 300 karlar og konur inuni ganga aila leið, en tugir þúsunda muni ganga með, lengri eða skemmri tima. Lögreglan sagði að um 3000 manns hefðu fylgt göngunni af stað frá Ráðhústorginu, en göngumenn sögðust hafa verið 5-0000 þá. Kannast menn við hliðstæður?... Kjarnorkuvopnalaus Norðurlönd: _ Island verði tekið með Segir norska friðargöngunefndin Norska friðargöngunefndin hefur sent samtökum Herstöðva- andstæðinga bréf i tilefni Friöar- göngunnar hér 20. júni og vegna friðaraðgerðanna út i Evrópu. I bréfinu kemur fram stuðning- ur við þá kröfu islenskra her- stöðvaandstæðinga að tsland veröi tekið meö Norðurlöndunum, þegar fjallað er um kjarnorku- vopnalaust norður. Aðdragandi bréfsins er sá að þegar fréttir bárust hingað af friðargöngunni ytra og hugsan- legri þátttöku Islendinga, skrif- uðu herstöðvaandstæðingar bréf til höfuðstöðvanna i Noregi sem skipuleggja gönguna og sögðust vilja fá skýr svör varöandi það atriöi hvort island verði tekið meö i kröfuna um kjarnorku- Norsku síld- veiðarnar 150 þús. hektóL Þau mistök voru i frétt i blaðinu i gær, um fyrirhugaðar veiðar Norðmanna úr vorgotssildar- stofninum, að tvitalin var 50 þús. hektólitra viðbótarveiðin sem Fiskimálastjórnin hefur gefið heimild fyrir, auk áður ákveðins 100 þús. hektólitra hámarksafla. Samtals er hámarksaflinn þvi áætlaður 150 þús. hektólitrar en ekki 200 þús. eins og sagt var i fréttinni i gær. vopnalaus Norðurlönd. Það atriði hefur vafist fyrir ýmsum þar úti einkum Norðmönnum, sem virð- ast lita á Island sem mótvægi við herstöðvar Rússa á Kólarskaga. Þetta mál var tekið upp á þingi Norðurlandaráðs sl. vetur og hafa fulltrúar Alþýðubandalagsins þar beitt sér fyrir umræöum um kjarnorkuvopnalaus Norðurlönd við fulltrúa vinstri flokkanna þar, i von um stuðning þeirra og sam- stöðu. Stuðningur norsku friðar- göngunefndarinnar sætir þvi tið- indum en þar segir: „Við gerum okkur fyllilega grein fyrir þeirri erfiðu aðstöðu sem land ykkar er i, þar eð það gegnir lykilhlutverki i alþjóðleg- um kjarnorkustriðsáætlunum, og okkur er ljóst að friðaröflin á Is- landi verða að beita sér af öllu sinu afli, hugrekki og útsjónar- semi i baráttunni fyrir friði. Þessi hernaðarlega og landfræðilega staða landsins leggur ekki aðeins á ykkur gifurlega ábyrgð vegna ykkar eigin öryggis, heldur einnig vegna öryggis Evrópu, vegna öryggis alls heimsins. Þess vegna telur Friðargangan 1981 framgang islensku friðar- hreyfingarinnar mjög mikilvæg- an, þess vegna viljum við enn einu sinni láta i ljós samstöðu okkar með kröfu ykkar um að verða fimmta landið á kjarnorku- | lausu svæði Norðurlanda, þess vegna viljum við, af hálfu norsku friðarnefndarinnar og fyrir hönd Friðargöngunnar 1981, veita ykk- ur allan þann stuðning sem mögulegur er, við réttláta baráttu ykkar fyrir friði. Velkomin i friðargönguna i Kaupmannahöfn 22. júni. Norska friöargöngunefndin. — ká Ráöuneytiö stórskaöar hagsmum iönaöarins Davíö Scheving Thorsteinsson formaður félags islenskra iðn- rekenda hefur lýst því yfir að andstaða embættismanna við- skiptaráðuneytisins við vernd- arra'ðstafanir vegna innfluttra inöaðarvara hafi stórskaðað hagsmuni islensks iðnaðar und- anfarin 6—7 ár og að betur sé tekið f þau mál i aðalstöövum EBE og EFTA en I viðskipta- ráðuneytinu í Reykjavfk. Þessi yfirlýsing Daviðs sem kemur fram hér í viðtalinu á eftir kem- ur í kjölfar þess að Tómas Áma- son viðskiptaráðherra hefur skýrt frá þvi að mikil andstaða sé gegn 2% aölögunargjaldi f Brussel og Genf. Eins og kunn- ugt er liggur fyriri rikisstjórn- inni tillaga frá Hjörleifi Gutt- ormssyni iðnaðarráðherra um setningu sliks aðlögunargjalds. Þjóöviljinn spurði Davíð Scheving að þvi i gær hvort hann væri með þessu að segja að Tómas Arnason fara meö ósannindi, en Davið svaraði þvi tilaö bæði blaöamaöur Morgun- blaðsins og Jafet ölafsson deild- arstjóri f iðnaðarráðuneytinu væru til vitnis um að sá maður sem færi með málefni Islands hjá EBE hefði lýst þvi yfir að- spurður að EBE myndi ekki samþykkja aölögunargjaldið en láta kyrrt liggja. Hefði þessi embættismaður meira að segja bent á hvaða rök Islendingar ættu að færa fram máli sinu til stuönings til að ná sem bestri aðstöðu. „Þannig var hann i -rauninni að kenna okkur hvern- ig við ættum að halda á máli okkar gagnvart EBE, þ.e. með því að leggja áherslu á hinn gífurlega viðskiptahalla Islands við EBE, sem nam 40 miljónum dollara á siðasta ári. „Það er nú búið að sjóða svo lengi á manni út af þessu máli að það hlýtur aö koma að þvi að maður springi”, sagði Davið Scheving. Ég skal rekja fyrir þér hvernig andstaða embættis- mannanna hjá þessu ráðuneyti hefur komið fram gagnvart okkur. Þegar hugmyndin um tíma- bundið aðlögunargjald til handa iönaðinum fæddist var Svavar Gestsson viðskiptaráðherra en Hjörleifur Guttormsson iðnað- arráðherra. Þá lögðust embætt- ismenn í viðskiptaráðuneytinu eindregiö gegn hugmyndinni og börðust gegn henni. Svavar hafðihins vegar pólitfskan kjark tilaðgera útsendinefnd tilGaif og Brussel undir forustu Inga R. Davfð Þórhallur Styrjöldin um aðiögun- argjaldiö Helgasonar. Sendinefndin komst aö þvi að það væri hægt að set ja þetta gjald á og það var gert vorið 1979. Það haföi komið uppúr dúrnum að það var rangt sem þeir ráðuneytismenn höfðu haldið fram, EFTA samþykkti gjaldið formlega, EBE sam- þykkti það ekki en lét kyrrt liggja. Annað dæmi eldra: 1 tengsl- um viö samninga 1974 þá skaut sú hugmynd upp kollinum að vegna vandræða af völdum upp- safnaðs söluskatts, þá yrði sett á svonefnt jöfnunargjald til að bæta samkeppnishæfni iðnaðar- ins á innlendum og erlendum mörkuðum. Embættismenn iðnaðarráðuneytisins snerust algerlega öndverðir við þessari hugmynd og sögðu hana öfram- kvæmanlega vegna andstöðu EFTA og EBE. Þar við sat þar til 1977 en þá fór ég á ráðgjafar- nefndarfund hjá EFTA i Genf. Þá komst ég að þvi að Finnland hafði haft slikt jöfnunargjald siðan 1972, með fullu samþykki bæði EFTA og EBE. Þegar þessar ipplýsingar bárust þáv. rikisst jórn, þá leiddi það til þess að lög um jöfnunargjald voru sett. Þau voru samþykkt i Reykjavik, i Genf og i Brussel. En embættismönnum i við- skiptaráðuneytinu hafði tekist i fjögur ár að koma i veg fyrir að islenskur iðnaður yrði aðnjót- andi þessa sanngirnismáls. Menn skulu bara reyna að gera sér íhugarlund hvað þetta hefur skaðað hagsmuni iönaöarins I öll þessi ár. Hvað varðar þau rök aö EBE muni fella úr gildi „Bókun 6”, um tollfríöindi af islenskum fiskafurðum á EBE markaði þá er það með öllu fráleitt að EBE muni gri'pa til nokkurra hefn- darráðstafana gegn íslending- um vegna setningar aðlögunar- gjalds. Þaö er auðvitað enginn vandi að halda þannig á málum að menn fái nei ef þeir vilja endilega £á nei. En það var ekki með því hugarfari sem Ingi R. Hdgason fórtilGenf og Brussel á sínum tíma. Við verðum bara aö halda fast á okkar máli. Ætli það eigi ekki hér við sem hæst- virtur forsætisráðherra sagði I áramótaræöunni að „vilji er allt sem þarf”. Það stendur eftir að iðnaðar- ráðherra sendi deildarstjóra úr sinu ráðuneyti til Brussel með sendinefnd frá okkur og hann spurði þann embættismann sem ég hef áöur vitnað til hvað EBE tæki til bragðs ef aðlögunar- gjald yrði sett á hjá okkur og hann svarað „Við myndum harma það en við myndum ekki gri'pa til neinna gagnráðstaf- ana”. -j Þórhallur Ásgeirsson ráöuneytisstjóri: Furöuleg ósvífni aö væna ráöherra um ósannindi „Túlkun Daviðs Scheving er aigerlega út i hött”, sagði Þór- hallur Ásgeirsson ráðuneytis- stjóri i viðskiptaráðuneytinu, þegar Þjóðviljinn bar undir hann uminæli Daviðs um að ráðuneytið hefði unnið gegn hagsmunuin islensks iðnaðar. „Okkar skylda er að sjá til að unnið sé samkvæmt gerðum samningum. Við höfum gert samninga við EFTA og EBE og við verðum að standa við þá. Samkvæmt þeim samningum er leyfiíegt að gripa til timabund- inna verndar ráðstafana fyrir einstakar iðngreinar sem eru i sérstökum vanda ellegar þá landshluta sem eins er ástatt fyrir. Það er af og frá að til slikra ráðstafana sé leyfilegt að gripa vegna iðnaðarins i heild, en það hafa forsvarsmenn Félags islenskra iðnrekenda aldrei getað skilið. Landsam- band islenskra iðnaðarmanna hefur sýnt þessu mun meiri skilning. Davið Scheving og þeir sem hann er fulltrúi fyrir hafa ævinlega krafist þess aðallar slikar ráðstafanir kæmu jafnt niður á öllum greinum sam- keppnisiðnaðarins. Ég held að allur almenningur skilji okkar sjónarmið og ég minni á að við höfum sett innflutningsgjald á sælgæti og innborgunargjald á húsgögn svo dæmi séu tekin. Þarna var um aö ræða einstakar iðngreinar sem voru i miklum vanda. Þaö eru furðuleg ósvifni að halda þvi fram eins og Davið gerir að viðskiptaráðherra skrökvi um afstöðu ráðamanna innan EFTA og EBE. Ráðherr- ann hefur sjállur i samtölum við þessa aðila mælst til þess að samtökin sættu sig við tima- bundið aðlögunargjald og veit þvi vel hvað hann er að tala um. Þessi maður hjá EBE sem vitn- að er i er nú reyndar ekki að- stoðarframkvæmdastjóri hjá EBE heldur fulltrúi. Hann er okkur mjög velviljaður en það er af og frá að hann hafi gefið þær yfirlýsingar sem eftir honum eru hafðar. Hann hefur skýrt sendiráði okkar i Brussel frá þvi að hann hafi aðeins sagt að þær ráðstafanir kæmu einar til greina sem leyfðar eru sam- kvæmt samningum okkar við EBE. Þessi maður veit það full- vel aö það er ekki hægtað benda á viðskiptahalla sem röksemd fyrir aðlögunargjaldi. I samn- ingunum er eins og ég sagði áðan aðeins ákvæði um aö gripa megi til sérráðstafana vegna einstakra iðngreina, eða lands- hluta eða þá vegna gjaldeyris- skorts. Við erum ekki i neinu gjaldeyrishraki, við höfum doll- aratekjur til að greiða þennan halla. Það er furðulegt að halda þvi fram að við i þessu ráðuneyti vinnum gegn hagsmunum is- lensks iðnaðar. Við höfum ávallt verið boðnir og búnir til að vinna islenskum iðnaði það gagn sem við höfum getað. Og menn verða að gera sér grein fyrir þvi hvað þetta friversl- unarsamstarf hefur þýtt fyrir islenskan iðnað. Nú eru miklu fleiri starfandi i útflutnings- greinunum en i samkeppnis- greinunum hér innanlands. Ég nefni bara prjónaiðnaðinn, hvernig halda menn að hann væri á vegi staddur ef við hefð- um ekki verið i þessu samstarfi og unnið fyrir hann á þeim vett- vangi”, sagði Þórhallur As- geirsson. — j-

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.