Þjóðviljinn - 27.05.1983, Síða 4

4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 27. maí 1983
|
DJÚÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðshreyf-
ingar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Guörón Guðmundsdóttir.
Ritstjóraf: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan Ólafsson.
Umsjónarmaöur Sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson.
Auglýsingastjóri: Sigríður H. Sigurbjörnsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsia: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Blaðamenn: Auður Styrkársdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Helgi Ólafsson,
Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gíslason, Ólafur Gíslason,
Óskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson, Valþór Hlööversson.
íþróttafréttaritarí: Víðir Sigurösson.
Utlit og hönnun: Helga Garðarsdóttir, Guðjón Sveinbjörnsson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Atli Arason.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Auglýsingar: Áslaug Jóhannesdóttir, Ólafur Þ. Jónsson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Harðarson.
Símavarsla: Sigríður Kristjánsdóttir, Sæunn Óladóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bilstjóri: Sigrún Bárðardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar Sigurmundsson,
Ólafur Björnsson.
.Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir
Útkeyrsla, afgreiðsla og auglýsingar:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 81333.
Umbrot og setning: Prent.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Allt fyrir íhaldið
• Þeir ætla að afnema verðbótagreiðslur á laun í næstu tvö
ár höfðingjarnir, sem tóku við völdum í stjórnarráðinu við
Arnarhól í gær. Þeir ætla að skammta mönnum hundsbætur
eftir eigin geðþótta en láta alla kjarasamninga lönd og leið.
• Miðað við það sem nú er vitað um áform hinna nýju
stjórnvalda og sé ekki reiknað með neinum óvæntum at-
burðum, þá má ætla að framfærslukostnaður hækki frá upp-
hafi til loka þessa árs um nálægt 80%. Þetta staðfesti Hall-
grímur Snorrason hjá Þjóðhagsstofnun við okkur í gær.
• Þetta þýðir að frá 1. mars á þessu ári, þegar síðast voru
greiddar verðbætur á laun samkvæmt kjarasamningum og
til næstu áramóta þá mun framfærslukostnaðurinn hækka
um nær 60% á tíu mánuðum.
• Og hvað á svo kaupið að hækka á þessum sömu tíu mánuð-
um? Ríkisstjórnin nýja hefur svarið á reiðum höndum. Frá
1. mars 1983 til 1. janúar 1984, þá á kaupið að hækka samtals
um 12.3% - þ.e. um 8% 1. júní og um 4% 1. október.
• Verðlagið hækkar um 60% á tíu mánuðum, - en kaupið
um 12.3% á sama tíma. Þetta er 30% kjaraskerðing, þetta er
30% kauplækkun. Fyrir venjulegt launafólk hefur þessi ráð-
stöfun nákvæmlega sömu áhrif, og ef gengið væri beint í
launaumslagið og þaðan hirtar 300,- krónur af hverjum
1000,- en verðlagið stæði fast.
• „Sáralítil skerðing kaupmáttar hjá verst settum“, mjálm-
ar Dagblaðið/Vísir í fyrirsögn á baksíðu í gær, með einn
þingmann þessarar ríkisstjórnar peningavaldsins í ritstjóra-
sæti. Og hvað skyldi þetta nú þýða með „þá verst settu“? -
Jú, svarið við því er líkaeinfalt. Það fólk, sem nú hefur innan
við 9.581,- kr. í mánaðartekjur, það á, fyrir sérstaka náð að
fá2% aukalega, það er liðlega 14% krónutöluhækkun launa
á þessum 10 mánuðum, þegar áætlað er að verðlagið hækki
hins vegar um nær 60!!
• Allt er þetta svo ljóst sem verða má, enda mun hver og
einn fá að reyna það á sjálfum sér, hvernig fer þegar kaupið
hækkar bara um 12 eða 14% meðan verðlagið hækkar um
60%.
• Það er leiftursókn íhaldsins gegn lífskjörunum, sem
boðuð er fyrirvaralaust í stjórnarsáttmálanum. Þeim Fram-
sóknarmönnum er beitt sem dráttarklárum fyrir stríðsvagn
íslenskrar auðmannsstéttar í hennar stéttarstríði gegn al-
þýðu landsins. Reiðingurinn, sem á þá hefur verið lagður
sýnist fara þeim bærilega, í byrjun, hvemig sem endalokin
verða.
• Þegpiir mest vair þörf fyrír þjóðarsátt þá taka þeir
98leingiimur Hannmnnsson og Geir Hallgrímsson þann kost-
nm fyrir hönd flokka sinna að leggjast í hernað gegn launaf-
ólki í landinu og samtökum þess. Þeir þykjast ekki þurfa að
tala við verkalýðshreyfinguna um eitt né neitt, allt skuli leyst
með valdboði og tilskipunum einum. Þetta er auðvitað vís-
asti vegurinn til þess að kveikja ófriðarbál út um allt þjóðfé-
lagið, og má mikið vera ef sá eldur brennir ekki hásætið
undan formanni Framsóknarflokksins fyrr en varir, þennan
sess sem hann hlaut að launum fyrir að færa ráðamönnum
Sjálfstæðisflokksins öll völd innan stjómarráðsins.
• Sjá/fstæðisflokkurinn fékk mt iTráðuneytið, sem
hann hefur ekki hafl í 30 ár, ogmá á Geir Hallgrímsson
eiðsvarinn í Bilderberg-klúbbnum, atfsjá nm samskiptin við
herstjórn Bandaríkjanna hér og tryggja hennar málum
framgang.
• Sjálfstæðisflokkurinn fékk fjármálaráðuneytið fyrir AI-
bert Guðmundsson, holdgerfíng íslenskrar braskarastéttar,
og sérlegan sendimann Verslunarráðsins.
• Sjálfstæðisflokkurinn fékk menntamálin í fyrsta skipti í
nær 30 ár, og nú skal Ragnhildur Helgadóttir sjá um uppeldi
þjóðarinnar fyrir hönd „Varins lands“.
• Sjálfstæðisflokkurinn fékk iðnaðar- og orkumálin til að
koma fram þeirri stefnu sinni að opna hér allar gáttir fyrir
erlendu auðmagni og rækja skyldur sínar við Alusuisse. Og
heildsaiarnir geta svo sannarlega klappað líka fyrir
Steingrími Hermannssyni. Hann gladdi þá ekki bara með
Albert heldur líka með Matthíasi Mathiesen í sæti viðskipta-
ráðherra.
wippt
Spurningin er ekki hvort hann
sé vígalegur eða greindar-
legur, heldur hvaða ráðuneyti
hann fœr?
Ógnvœnleg
skipting
ráðuneyta
Framsóknarflokkurinn fór
ekki fyrir mikið inní ríkisstjórn
með Sjálfstæðisflokknum að
þessu sinni. Þannig fékk Fram-
sókn engin ráðuneyti sem hafa
yfir fjármagni að ráða.
Og það er ekki nóg með að
íhaldið fái öll peningamálaráðu-
neytin í sinn hlut, heldur fær það
iðnaðarráðuneytið einnig og
utanríkismálaráðuneytið - og
menntamálaráðuneytið. Hvaða
verkefni bíða Framsóknar í þess-
ari ríkisstjórn?
Fengu
fundarstjórann
Framsóknarflokknum hefur
væntanlega trúlega þótt ágætt að
fá kirkjumálaráðuneytið í þessari
undarlegu helmingaskiptastjórn.
En fundarstjóri við ríkisstjórnar-
borðið heitir þrátt fyrir allt
Steingrímur Hermannsson sem
nú hefur gleymt kjörorði feðr-
anna; allt er betra en íhaldið.
Eftir stendur að Framsóknar-
menn eru í miklum minnihluta f
þessari ríkisstjórn. Vitað er að
SÍS leggur ævinlega mikla
áherslu á að Framsókn sé í ríkis-
stjórn. En hitt vissu færri að SÍS
gerði kröfu um að þingmenn
Sambandsins kæmu ekki nálægt
peningum í stjórninni. Á móti
kemur svo að trúmál heyra undir
flokkinn - og það hlýtur að vera
dægileg dúsa fyrir það lítilræði að
koma á martröðinni miklu.
leiftursókn Sjálfstæðisflokksins.
Öldungadeildin
vann
Ráðherralistinn hjá Sjálfstæð-
isflokknum er nú þannig að allra
flokka kvikindi taka bakföll; af
undrun, af hneykslun, af reiði og
síðast en ekki af síst af hlátri.
Enginn ráðherranna er undir
fimmtugu svo ungherjahreyfing-
in hefur enn eitt kjörtímabilið
orðið að láta í minni pokann. Það
er í þessu sambandi sérstaklega
eftirtektarvert að varaformaður
Sjálfstæðisflokksins, Friðrik
Sophusson, skuli ekki hafa rúm-
ast meðal sex ráðherra þessa
flokks. Enda segja mæddir ung-
liðar að öldungadeildin f þing-
flokknum hafi unnið - og ungir
verða gamlir fyrir tímann. Birgir
ísleifur Gunnarsson sem haldið
hefur hverja ræðuna á fætur ann-
arri um iðnaðarmál og orku í
þeim iilgangi að hreppa stólinn
þann, verður einnig að verma
bekki hins almenna þingmanns.
Hvílík niðurlæging, og hann sem
hefur meir að segja skrifað grein-
ar um málið bæði í Stefni og
Moggann!
Framsóknar-
flokkurinn
búinn að vera
Tíminn hefur eftir Steingrími
af miðstjórnarfundi flokksins í
fyrradag: „Það verður að segjast
einsog er, að við blasir miklu
verra ástand heidur en að maður
hafði gert sér grein fyrir“. Býsna
frumlegt ekki satt? Hefur
Steingrímur sagt nokkuð annað
heldur en einmitt þetta sama þeg-
ar hann hefur verið spurður um
efnahagsmál síðustu árin? Ekki
þar fyrir, að þessu sinni hefur
hann alltof rétt fyrir sér: við blasir
skelfilegt ástand með þessa Iíka
ríkisstjórn hinna stóru peninga-
hagsmuna.
Það er greinilegt að vinstri öfl-
in í Framsókn hafa ekki komið
upp neinni fyrirstöðu í þessari
ríkisstjórn. Mennta-, utanríkis-
og iðnaðarmálin eru afhent sjálfu
erkiíhaldinu á silfurfati. Hins
vegar er nýi sjávarútvegsráðherr-
ann, Halldór Ásgrímson endur-
skoðandi SÍS, formaður Seðla-
bankaráðsins, tillögumaður með
álflókkabandalaginu um eftirgjöf
við Alusuisse með meiru. Og
fyrst farið er að minnast á ætt-
fræði SÍS, sakar ekki að geta þess
að Jón Helgason er mágur Er-
lendar SÍS-forstjóra.
Erlent fjármagn
- opnar gáttir
Það er ljóst bæði af stjórnar-
sáttmála og ekki síður af manna-
vali að með þessari ríkisstjórn er
erlendu fjármagni bpnaðar leiðir
inn í íslenskt atvinnu- og efna-
hagslíf. Ekki nóg með það, held-
ur er undirlægjan gagnvart Nató
og Bandaríkjamönnum aðall
þess fólks sem sest í marga ráð-
herrastóla. Geir Hallgrímsson
utanríkisráðherra mun láta það
verða sitt fyrsta verk að gefa
grænt ljós á flugstöðvarbyggingu
og Helguvíkurframkvæmdir.
Annað verður á sömu bók.
Sverrir Hermannsson mun
semja við Alusuisse mjög fljót-
lega og koma öðrum auðhringum
til áhrifa í hinum fabríkkunum.
Það er nauðsynlegt fyrir fólk
sem sinnir mikið menningarmál-
um, menntamálum og listum að
kynna sér ræður og tillögur Ragn-
hildar Helgadóttur menntamála-
ráðherra um þau mál, - svona til
þess að draga úr áfallinu þegar
þar að kemur.
Nýju ráðherrar Sjálfstæðis-
flokícsins eru allir „báknsins
menn“ - og kommisar Her-
mannsson úr Framkvæmdastofn-
un slíkra táknrænastur. Og ríkis-
stjórn peningamanna mun standa
vörð um það bákn og kerfi sem
kemur hinum ríku til góða og ger-
ir hina fátæku fátækari.
Er þetta hœgt?
Framsóknarflokkurinn tekur
ekki mið af kosningaúrslitum.
Hann lagði upp með „miðjumið-
ið“ og hægri slagsíðu inní kosn-
ingabaráttu og fékk rassskell fyrir
vikið frá kjósendum. Og þótt
Þórarinn Þórarinsson reyni að
réttlæta þessa stjórnarmyndun
gegn betri vitund, breytir það
engu um að samvinnumenn og
vinstra fólk hlýtur að snúa baki
við flokknum sem steypir
þjóðinni útí leiftursókn einmitt
nú þegar hún þarf á samvinnu-
stefnu, sósíalisma og raunhæfri
kjarajöfnun að halda.
Fjármálaráðherrann nýi er
máske stóra sprengingin inní
Sjálfstæðisflokknum. Bílasalar
og brennivínsumboðsmenn hafa
nú fengið uppreisn æru í Sjálf-
stæðisflokknum og þótti mörgum
tími kominn til. En þegar búið
var að draga í happdrættinu í
þingflokki Sjálfstæðisflokksins
og fjármálaráðuneytið hafði lent
í fanginu á Albert Guðmunds-
syní, er sagt (þjóðsagan enn) að
þeir nafnar Matthías Bjarnason
og Á. Mathiesen hafi litið hvor
framan í annan og sagt einum
rómi: Er þetta hægt Matthías?
og skoriö
Veisluhöld
Það eru. víðar haldnar miklar
veislur hjá íhaldinu. Og ekki er
að efa að álherrarnir hjá Alu-
suisse hafa klingt skálum. Það
hafa þeir líka gert sem vilja vald
Bandaríkjahers og Reagan-
stjórnarinnar sem mestan hér á
landi.
Og það verða víðar veislur.
Allir hinir ríku í landinu, sem
skráðir eru fyrir fyrirtækjum
hrósa miklum sigri. Þeir finna
ekki fyrir kjaraskerðingunni
miklu sem þegar hefur verið
boðuð.
Og allir þeir afturhaldsseggir
sem bíða eftir stjórnunarstöðum í
ráðuneytunum hlakka mjög yfir
nýjum ráðherrum. Það er einmitt
í ráðuneytum Sjáifstæðisflokks-
ins sem meira er um mannaráðn-
ingar heldur en hjá Framsókn.
Og sagt er að það séu fleiri en
Sigurjón Fjeldsted og Bessí Jó-
hannsdóttir sem hungrar og þyr-
stir í nýjar stöður. Því er það
íhaldinu sérstakt fagnaðarefni að
eftir áratugi fái Sjálfstæðisflokk-
urinn menntamálaráðuneytið
þarsem „Little Thatcher“ ræður
ríkjum.
k.