Þjóðviljinn - 24.06.1983, Blaðsíða 2

. 2 SÍÐA - ÞJÖÐVILJIIVN, Föfjtudagur 24. júní 1983
Bandalag kvenna
í Reykjavík:
Skoðunar-
ferö um
Öskjuhlíð
Laugardaginn 25. júní efnir
Bandalag kvenna í Reykjavík til
skoðunarferðar á Öskjuhlíð. Öll-
um er heimil þátttaka. Gróður,
ræktunarframkvæmdir, jarð-
fræði og dýralíf svæðisins skoð-
að. Sögð kennileiti og sögulegur
fróðleikur og minjar skoðaðar.
Umhverfismál eru nú á verk-
efnaskrá Bandalagsins, sem er
samband 30 félaga á höfuðborg-
arsvæðinu með um 13 þús. kon-
um. Sérstök nefnd hefur þennan
málaflokk með höndum og að til-
stuðlan hennar er efnt til skoðun-
arferðar og Öskjuhlíð.
Fylgdarmenn eru Páll Líndal,
lögmaður, sem segir sögu staðar-
ins, Þorleifur Einarsson,
jarðfræðingur, fjailar um dýralíf
og jarðfræði og Vilhjálmur Sig-
tryggsson, framkvæmdastjóri
Skógræktarfélags Reykjavíkur,
segir frá gróðri og sýnir árangur
af ræktunarframkvæmdum.
Ragnhildur Pálsdóttir skipu-
leggur og stjórnar ferðinni.
Öllum er heimil þátttaka, eldri
sem yngri. Þátttakendur mæti kl.
11 fyrir hádegi við heitavatns-
geymana á kolli hlíðarinnar og
hafi með sér nesti, því áð verður í
Öskjuhlíðarskógi eða við Bene-
ventum ef veður leyfir. Áætlaður
tími í allt um 3 klukkustundir.
Skák
Karpov að tafli - 158
íslendingar fylgdust grannt með
stórmótinu I Bad Lauterberg sem
fram fór í marsmánuði 1977. Um líkt
leyti tefldu Spasskí og Hort einvígi sitt
í Reykjvík. í Bad lauterberg, sem er
lítið þorp í V-Þýskalandi sem m.a.
getur státað af frægum heilsulindum
var Karpov meðal 16 þátttakenda og
einnig Friðrik Ólafsson. Með Karpov í
förum var þjálfari hans Semion Furm-
an en þetta var eitt síðasta mótið sem
hann tefldi í áður en hann lést
snemma árs 1978. Karpov mætti fyrr-
um landa sínum Sosonko í 1. umferð
mótsins og taflmennska hans bar
það með sór að pilturinn var í góðu
formi:
abcdefgh
Karpov - Sosonko
41. Dc3.
(Hyggst ryðlast gegn eftir h - lín-
unni. Svartur er varnarlaus gegn
þessari áætlun.)
41. ..Dh8
42. Dh3 h5
45. Dxh5 Dxh5
44. Hxh5 Bd2
45. b4
- og Sosonko gafst upp.
Fullfrískir og ósigrandi
Blaðamönnum veitir ekki síður
af útiveru og hollri hreyfingu ep
öðrum skrifstofuþrælum, eftir
langtíma setu fyrir framan rit-
vélar.
Þetta hefur blaðamönnum
Þjóðviljans löngum verið kunn-
ugt og þcir hafa því stundað í-
þróttir af kappi, en illa hefur
gengið að fá blaðakonur til að
taka þátt C þeim leik. Eftir strang-
ar æflngar í allan vetur, töldu
blaðamenn sig loks hafa náð þeim
árangri í íþrótt sinni, að boðlegt
væri fyrir áhorfendur og óhætt að
skora á starfsbræður sína í fjölm-
iðlastétt.
Vikapiltarnir hans TímaTóta
urðu fyrsta bráðin og eftir langar
samningaviðræður íþróttafrétta-
ritara blaðanna náðist samkomu-
lag um keppnisdag, tilhögun og
verðlaun.
Á tilsettum tíma mættu liðs-
menn til leiks og þarf ekki að orð-
lengja það frekar, en strangar
æfingar Þjóðviljamanna skiluðu
fullum árangri þegar á hólminn
var komið.
Eftir að hafa náð yfirburða-
stöðu í upphafi leiks, drógu
Þjóðviljamenn úr leikhraða sín-
um og gáfu Tímapiltunum færi á
að jafna aðeins leikinn svo menn
gætu skilist sáttari í leikslok.
Endanleg úrslit urðu þau að
fulltrúar sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðs komu knettinum 11
sinnum í mark sveitapilta, sem
svöruðu fyrir sig með 9 mörkum,
mörgum ansi ódýrum að dómi
áhorfenda sem fjölmenntu til
leiksins.
Það má segja sveitapiltunum til
hróss að þeir léku í sönnum Ung-
mennafélagsanda og tóku ósigr-
inum sem sjálfsögðum hlut.
Þegar síðast fréttist höfðu
sveitamenn þó ekki staðið skil á
umsömdum verðlaunum til sig-
urvegaranna og er hér með aug-
lýst eftir þeim, um leið og
Þjóðviljamenn lýsa sig reiðubúna
til að endurtaka gamanið við
fyrsta tækifæri.
„Við gerðum skyndikönnun á
hlutfalli kynjanna í ýmsum störf-
um í leikhúsi og það kom í ljós að
á síðasta leikári eru konur í
meirihluta í sumum störfum,
m.a. sem leikstjórar og höfundar
og vakti það mikla athygli. Við
fjölluðum einnig um íslenskt
leikhús almennt og sögu þess, þar
sem vanþekking nágranna okkar
á íslensku leikhúsi er oft alveg
ótrúleg. Auk þess flutti Þórunn
erindi um verk sitt „Guðrúnu" og
túlkun hennar á „Laxdælu" og
vakti það mikla athygli. Ég held
að okkur hafi tekist nokkuð vel
að sýna að konur á íslandi eru síst
eftirbátar kynsystra sinna á
Norðurlöndum og að íslenskt
leikhús hefur þar nokkra sér-
stöðu eins og á mörgum fleiri
sviðum," sagði Hlín að lokum.
-v.
Verk kvenna
hafa ýmsa
sérstöðu
Spjalla.ð við Hlín Agnarsdóttur,
leikhúsfræðing sem er nýkomin af
rannsóknarráðstefnu í Finnlandi um
„konur og leikhús á Norðurlöndum”
„íslenskt leikhús virðist koma vel út hvað snertir vinnuframlag kvenna,“
segir Hlín. (Ljósm. Leifur).
„Ráðstefnur af þessu tagi eru
haldnar víðs vegar á Norðurlönd-
um undir samheitinu „Nordiska
forskarkursar“ og eru á vegum
háskólanna. Þarna er fjallað vís-
indalega um ýmsar greinar á sviði
raunvísinda og húmaniskra
fræða. M.a. var önnur ráðstefna
samtímis okkar þarna í Ábo, sem
nefndist „Male reproductive bio-
logy“ (Frjósemi karla) og voru
þar nær eingöngu karlmenn, á
meðan nær eingöngu konur voru
á okkar ráðstefnu,“ sagði Hlín
Agnarsdóttir, leikhúsfræðingur,
en hún og Þórunn Sigurðardóttir
leikstjóri og höfundur eru ný-
komnar af rannsóknarráðstefnu í
Ábo í Finnlandi (Turku) um kon-
ur og leikhús á Norðurlöndum.
Hlín sagði að þarna hafi verið
samankomnar um 35 konur frá
öllum Norðurlöndunum og auk
þess bandarískur doktor í
leikhúsfræðum, Carla Wahl.
Þarna voru prófessorar og lektor-
ar í leikhúsfræðum og leikbók-
menntum frá öllum helstu há-
skólum Norðurlandanna og einn-
ig ýmsar konur sem starfa innan
leikhúsanna t.d. sem leikhús-
stjórar (t.d. Viveca Bandler),
leikstjórar (t.d. Gunnel Lind-
blom), höfundar (t.d. Ulla Ry-
um), leikkonur (t.d. Vigga Bro),
leikmyndateiknarar (t.d. Kirsten
Justesen) og fleiri. Finnar voru
gestgjafar og Irmeli Niemi pró-
fessor við Áboháskóla skipulagði
ráðstefnuna.
„Og um hvað var rætt?“
„Það var fjallað um stöðu og
verk kvenna innan leikhúsa á
Norðurlöndum, bæði sögulega
séð og með tilliti til einstaka
verka. Reynt var að skilgreina
verk kvenna og hvort þau hafi
einhver sameiginleg einkenni.
Sýndar voru myndir og upptökur
af sýningum og fjallað um konur
sem leikkonur, höfunda, leik-
stjóra, leikmyndateiknara
o.s.frv."
„Hafa verk kvenna einhver
sameiginleg einkenni?"
„Vissulega kom í ljós að þau
skilja sig oftast að einhverju leyti
frá verkum karla, þótt erfitt sé að
greina hvað er persónubundið og
hvað kynbundið í því efni, enda
voru mjög skiptar skoðanir á
þessu og sumar kvennanna voru
alls ekki „feministar" í þeim
skilningi, þótt þær sæju ýmislegt
sameiginlegt í verkum kvenna.
Hvað sjálfar rannsóknirnar
varðar má fullyrða að margt
merkilegt kom út úr þeim, m.a.
að konur sem leikstjórar og höf-
undar t.d. hafa oftast aðra tíma-
skynjun en karlar, tilfinning
þeirra fyrir spennu er önnur, auk
þess sem þær leggja nær undan-
tekningarlaust meiri alúð við
kvenhlutverkin en karlar, sem
alltof oft hefur hætt við að sýna
full einhliða mynd af konum.
Gunnel Lindblom (sem hér er
þekktust sem leikkona úr mynd-
um Bergmans, m.a. Þögninni)
sýndi kafla úr sýningu sinni
„Mávurinn“ eftir Tsjekov, sem
nú er sýnd á Dramaten, en hún
hefur einmitt endurskoðað kven-
hlutverkin í þessu fræga verki
mjög rækilega."
„Hvernig kemur íslenskt
leikhús út hvað stöðu kvenna
varðar?“
Þjóðviljamenn sækja hart að marki Tímapilta. Að sjálfsögðu mættu fulltrúar sósíalismans til leiks í sínum
rauðu treyjum.
Þrotlausar æfingar Þjóöviljaliðsins
bera góðan árangur