Þjóðviljinn - 26.11.1983, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 26.11.1983, Blaðsíða 5
___________________________________________• Helgin 19. - 20. nóvember 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5 Alþýðuleikhúsið fer á stúfana: Borgar Garðarsson í hlutverki föðurins, Bjarni Ingvarsson sem vonbiðill og Jórunn Sigurðardóttir sem Geesche. sigurveig Jónsdóttir sem móðirin og Jórunn Sigurðardóttir sem Geesche Rœtt við Leikrit eftír Fassbinder Sigrúnu Valbergsdóttur leikstjóra endaði sinn leikhúsferil sem leikhússtjóri í Frankfurt árið 1974 en var þar bara í eitt ár þar sem hann komst upp á kant við yfir- völd. Fassbinder starfaði á líkan hátt og Shakespeare og Brecht. Hann notar sögulegan bakgrunn í leikritum sínum og tekur jafnvel gömul leikrit og semur þau upp á nýtt eða gerir leikgerðir að leik- ritum. - Um hvað fjallar þetta leikrit? - Það er eiginlega hvorttveggja í senn spennandi krimmi og saga um frelsisbaráttu konu. Þessi kona, sem var í raunveruleikanum til, átti sér mjög sérstæða sögu. Hún upp- hóf sína eigin frelsisbaráttu og valdi sér mjög óvenjulegar aðferð- ir. Konan, sem leikritið byggir á var hengd í Bremen árið 1831, ákærð og fundin sek um að ráða 15 manns bana. Þar á meðal voru tveir eiginmenn, börn hennar, foreldr- ar, bróðir og fleira fólk úr næsta nágrenni hennar. Auk þess var hún með 15 aðra í sigtinu'þegar hún var dregin fyrir lög og rétt. Þetta gerði hún til þess að fá að lifa því lífi sem hún kaus. Hún hafði ekki önnur ráð. Leikritið fjallar um þessa konu og hvaða tökum umhverfið vill taka hana. Við viljum kalla það eitraðan harmieik í tveimur þátt- um, en Fassbinder sjálfur kallaði leikritið borgaralegan sorgarleik. Það skal þó tekið fram að það er ekki eingöngu sorglegt. Ailir leikararnir nema einn eru í mörg- um hlutverkum og rísa oft upp frá dauðum. Þess skal að lokum getið að þeir Snillingurinn Rainer Werner Fassbinder er fyrst og fremst kunnur hér á landi fyrir kvik- myndir sínar en sú staðreynd að hann kom við sögu 27 leikrita sem höfundur, leikstjóri eða leikari er færri kunnugt um. Það er því nokkur viðburður að ámánudaginnferAlþýðu- leikhúsið á stúfana á nýjan leik eftir að hafa legið í dvala umhríð og frumsýnir leikritið Kaffitár og frelsi eftir Fassbinder. Leikstaðurinn er líka nýr því að hann er Þýska bókasafnið að T ryggvagötu 26, efsta hæð. Við náðum tali af Sigrúnu Val- bergsdóttursem leikstýrirverk- inu. - Hvað segirðu mér um starf- semi Alþýðuleikhússins um þessar mundir? - Þetta er 1. verkefnið á þessu 9. leikári en á síðasta leikári var að- eins ein sýning sett upp á móti 7 árið þar á undan. Við fórum mjög illa út úr því fjárhagslega og fólk varð að fara annað að vinna fyrir skuldum sínum þar sem við kom- umst í greiðsluþrot með laun. En nú er starfsemin að fara í fullan gang á nyjan leik og auk þessa verks eftir Fassbinder erum við með tvö önnur verk í æfingu. - Hvernig stendur á að þið leikið í Þýska bókasafninu? - Nú, Hafnarbíó var rifið ofan af okkur og við höfum reynt aðkom- ast inn í ýmis hús. Staðreyndin er sú að hér vantar leikhús undir frjálsa leikhópa og leikfélög utan að landi. Þau verða að fara í félags- heimilið á Seltjarnarnesi sem alls ekki er byggt fyrir leikhús eða þá í Kópavog sem er sæmilegt lítið leikhús. - Styrkir Þýska bókasafnið ykk- ur kannski í sambandi við þetta leikrit? - Það styrkir okkur við gerð leikskrár og veggpjalda og þessi sýning er í tengslum við opnun Goethe-stofnunarinnar hér á landi. - Hvers vegna Fassbinder? - Áður en hann fór út í kvik- myndagerð og fyrstu árin, sem hann fékkst við hana, var hann á kafi í leikhúsinu og var t.d. frum- kvöðull að stofnun tveggja leikhúsa í Munchen: Aktion- Theater og Anti-Theater. Hann sem leika eru Jórunn Sigurðardótt- ir, Sigurveig Jónsdóttir, Borgar Garðarsson, Pálmi Á. Gestsson, og Bjarni Ingvarsson. Leikmynd og búningar eru eftir Guðrúnu Erlu Geirsdóttur, þýðingin eftir þá Karl Ágúst Úlfsson, ljóð eftir Böðvar Guðmundsson, tónlist eftir Snorra Sigfús Birgisson og lýsingu annast Ólafur Örn Thoroddsen. Miðapantanir eru í síma 16061 og er önnur sýning á þriðjudag en sú þriðja á laugardag. - GFr SnuröurA. Maanússon + JAKOBSGLÍMAN gefum qóðar bœliur og menning Sögumaöur, Jakob Jóhannesson, fermdist í lok Möskva morgundagsins og er því kominn í fullorð- inna manna tölu í þriðja bindi uppvaxtarsögunnar. Aðstæður heima fyrir hafa aldrei verið ömurlegri og framtíðin virðist ekki björt. Jakobsgliman nær yfir þrjú átakaár í lífi drengsins og segir frá tilraunum hans til að komast að heiman, mennta sig og ná fótfestu í KFUM þegar hann hefur játast Kristi. Þar eru fyrir menn sem hafa mikil áhrif á sögumann og auðvelda ekki glímu Jakobs við freistingar holdsins sem með vaxandi kynhvöt valda átakamikilli tog- streitu í sálarlífi hans. Jakobsglíman er næm lýsing á'viðkvæmu skeiði í lífi unglings, um leið og hún sýnir nánasta umhverfi hans og verður sérkennileg heimild um einstakling í Reykjavík stríðsáranna. Uppvaxtarsaga Sigurðar A. Magnússonar í bókunum Undir kalstjörnu (1979) og Möskvar morgundagsins (1981) fékk frábærar viðtökur almennings jafnt sem gagnrýnenda. í Jakobsglímunni erstíl- snilldin hin sama, enfrásögn- in jafnvel enn persónulegri og nákomnari höfundinum.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.