Þjóðviljinn - 08.05.1984, Síða 8

8 SIÐA - ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 8. maí 1984
Þjóðviljinn á Austurlandi
Eskifjörður
Atvinnuástand gott á Eskifirði
Beðið eftír
rækju-
verksmiðju
í Hraðfrystihúsi Eskifjarð-
ar h/f hitti Þjóðviljinn að máli
Ölver Guðnason, sem auk
þess að vera eftirlitsmaður
SH á Austurlandi á einnig
sæti í atvinnumálanefnd
Eskifjarðar. Að sögn hans
hefur atvinna verið góð á
staðnum, og verði fiskirí
sæmilegt er ekkert útlit í bili
fyrir atvinnuleysi, þarsem
Eskfirðingar fengu sæmi-
legan kvóta á skip sín.
„Við erum samt sem áður að
huga að aukinni fjölbreytni í at-
vinnulífinu, og hér er mjög mikill
áhugi fyrir rækjuverksmiðju" sagði
Ölver. „Fyrst og fremst er það fry-
sting, en þó er líka uppi áhugi á
niðurlagningu á rækju. Margir að-
ilar héðan af staðnum eru búnir að
senda inn umsóknir um verks-
miðjuleyfi, en við höfum ekki feng-
ið nein viðbrögð enn hjá ráðherra.
Menn eru auðvitað svekktir yfir
því, jafnvel hissa á að fá engin svör
og ekki laust við að það sé nokkur
kvíði í mönnum yfir þessum seina-
gangi“.
„Það hefur fundist nokkuð af
rækju hérna fyrir framan í firðin-
um, og við vitum líka að það er
mikið af rækju á djúpslóð, stórri og
góðri. Raunar var einn bátur héð-
an á rækju en aflann varð hinsvegar
að fara með norður og vestur á land
í vinnslu“.
Aðspurður kvað Ölver að menn
væru svona að velta vöngum yfir
fleiru. Ýmsir gældu við hugmynd
að vatnssölu til útlanda til að
mynda. „Hér verður í sumar komið
mjög mikið af vatni, sem okkur er
sagt að sé alveg sérstaklega gott.
Þannig að þessi hugmynd hefur
komið upp hjá mönnum, en ég vil
þó taka fram að vatnssalan er enn
ölver Guðnason á sæti í atvinnumálanefnd á Eskifirði. Frysting og niðurlagning á rækju ásamt ýmiskonar
síldarvinnslu eru meðal hugmynda sem uppi eru til að auka fjölbreytnina í atvinnulífi staðarins. Ljósm. Jón Ingi.
sem komið er ekkert nema bara hefðu áhuga á að leggja niður síld, vinna síldina betur og gera úr henni
hugmynd“. talsverð síldarsöltun væri á staðn- verðmætari vöru.
Ölver sagði líka að Eskfirðingar um og heimamenn hefðu hug á að -ÖS
Guðný Anna (t.v.), Benna, Guðný
Einarsdóttir og Veiga ásamt Hjörleifi
Guttormssyni ræða kaup og kjör í
fiskvinnslunni. Ljósm. Ólöf Þ.
Fj órar
frískar
Eskifirði
Bónusvínnan ógurlega slítandí
Það var ekki mikill tími
aflögu þegar blaðamenn
Þjóðviljans voru á hraðför
gegnum Eskifjörð á dögun-
um að elta þingmenn Al-
þýðubandalagsins sem voru
þar að sýna sig og sjá aðra. í
kaffitíma hjá Hraðfrystihúsi
Eskifjarðar höfðum við þó
rétt tíma til að tylla okkur og
blása mæðinni hjá fjórum
frísklegum stúlkum sem
unnu í fiski. Þær hétu Guðný
Anna, Benna, Guðný Einars-
dóttir og Veiga.
Við tókum tal um bónusinn, og
Benna sagði að hann væri hreint
aukaálag og tvöfaldaði vinnuna
stundum. Þessvegna var hún
þeirrar skoðunar að bónusinn bæri
ekki að taka inn í, þegar verið væri
að semja um launakjör. „Ég vil
vinna í bónus" sagði Benna, „en ég
vil líka fá að ráða því hvenær ég
geri það. Oft er miklu skemmti-
legra að vera í bónusnum, tíminn
líður miklu fljótar og starfið verður
skemmtilegra. En það er líka oft
ógurtega þreytandi, og þessvegna
vildi ég að tímakaupið sjálft væri
nógu hátt til að við þyrftum ekki
lífsnauðsynlega að vera alltaf í bón-
us. Mig langar ekki að vinna alveg
á fullu dag eftir dag“.
Og Guðný Anna bætti við, að
það hlyti að vera erfitt fyrir konur
sem ættu kanski tvö eða þrjú börn
að koma heim á kvöldin og fara að
sjá um heimili, eftir að hafa staðið í
bónusvinnu allan daginn. „Sjálf á
ég ekki nein börn, og þegar ég kem
heim er ég oft svo þreytt að ég
leggst bara upp í loft.
Sannleikurinn er sá, að bónuskerf-
ið er ógurlega slítandi".
Guðný Einarsdóttir sagði að það
væri alltof lítil umræða um kjör
fiskvinnslufólks og bætti við að þær
væru margar frekar hrifnar af þessu
nýja félagi fiskvinnslufólks í
Reykjavík. Það þarf endilega að
hreyfa við fólki, það er allt of lítill
áhugi á kjaramálunum. Gamli bar-
áttuandinn er horfinn að mörgu
leyti. Kannski er fólk áhugalítið af
því það er hreinlega bara of þreytt
að lokinni vinnu á kvöldin til að
fara að mæta á fundi eða hugsa um
kjarabaráttu“, sagði Guðný Ein-
arsdóttir að lokum, og var greini-
lega á því að það vantaði drifkraft í
launastreðið. _ac