Þjóðviljinn - 14.06.1984, Síða 10

10 SÍÐA - ÞJOÐVILJINN Fimmtudagur 14. júní 1984
Verkamannafélagið
Dagsbrún og
Sjómannafélag Reykjavíkur
bjóöa eldri félagsmönnum sínum og mökum þeirra til
kaffihlaðborðs laugardaginn 16. júní nk. í Lindarbæ
milli kl. 14.00 og 17.30.
Stjórnir félaganna.
LÁTIÐ FAGMENN VINNA VERKIÐ
Sprungu-
og þak-
Gerum föst verðtilboð yður
að kostnaðarlausu án skuldbindinga
af yðar hálfu.
Upplýsingar í símum (91) 666709
Ritið Ljósmæður
á íslandi
er til afhendingar að Grettisgötu 89 alla virka daga kl.
16 til 18 til 4. júlí nk. sími 17399.
Útgáfustjórnin.
Svo skal bÖI boeta
MEGAS
TOLLI
BEGGI
KOMMI
BRAGI
gramm
Lauð^vegur17 Slmi 12040

Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi
Bergur Pálsson
Lönguhlíð 25
Reykjavík
lést sunnudaginn 3. júní. Útför hefur þegar farið fram, í
kyrrþey, að ósk hins látna.
Valgerður Briem
Páll Bergsson . Lilja Magnúsdóttir
Valgerður Bergsdóttir Ásmundur Backman
Þorsteinn Bergsson Ingibjörg Ásta Pétursdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, er sýndu okkur samúð og
hlýhug við fráfall föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
Harðar Gíslasonar.
Alfreð Harðarson Ásta S. Alfonsdóttir
Guðbjörg Ósk Harðardóttir Trausti Finnsson
Sigurgísli Harðarson Kirsten Moesgaard
Barnabörn og barnabarnabarn.
In memoriam
Bergur Pálsson
F.6.12.1914 -D. 3.6.1984
Einhvern veginn var það svo
með vin minn Berg Pálsson að fæst-
ir áttuðu sig almennilega á mannin-
um, enda bjuggu í honum andstæð-
ur sem ekki var ætíð auðvelt að átta
sig á. Til að geta sætt miklar and-
stæður þannig að úr verði bæði
heilsteypt og sönn manngerð þarf í
senn sterka skapgerð og mikla
greind. Menn án andstæðna eða
innri mótsagna eru rislitlir, flatir og
leiðinlegir. Þeir takast aldrei á við
neitt í sjálfum sér og ná því aldrei
sálarlegum þroska. Þeir verða
aldrei nema hálfir menn. Bergur
Pálsson var ákaflega heill maður, í
öllum þeim fjölbreytileika, breisk-
leika og styrk sem rismiklir menn
búa yfir. Þessi glaðværi spekingur,
þessi alfræðiorðabók mannlegrar
lífsreynslu er nú allur. Hann hefur
kvatt lífið sem honum þótti í senn
dýrmætara en líka forgengilegra en
nokkuð annað.
Það er alltaf erfitt að kveðja vini
sína, þegar þeir hefja þá för sem
enginn snýr úr aftur. Það er erfitt,
því þeir taka með sér eitthvað af
manni sjálfum. Ég vona þó að
Bergur taki ekki uppá því að skila
einhverju af þessu aftur, því þá
þyrftu að fara fram vöruskipti, þar
sem ég bæri mjög skarðan hlut frá
borði.
Þegar ég kynntist Bergi hafði
hann að baki alian merkilegasta
hluta ævi sinnar. Árin með Steini
og fleiri höfuðsnillingum, Unuhús
var orðið að endurminningu og
engin skáld lengur í landinu sem
ritað gátu klassískan texta.
Meðan ég starfaði við bókaút-
gáfu ræddi ég oft við Berg, hvort
hann væri ekki fáanlegur til að
segja ævisögu sína og gefa út.
Lengi vel þybbaðist hann við, vissi
gjörla að margt sérstætt kæmi upp
ef hann segði frá öllu sem á daga
hans hafði drifið. í því sambandi
spurði hann mig, hvort hann hefði
nokkurn rétt til að eyðileggja goð-
sögnina um Stein, Halldór og ýmsa
fleiri. Hann svaraði spurningunni
sjálfur áður en ég hafði alveg áttað
mig á raunverulegri alvöru hennar.
„Nei, þann rétt hef ég ekki, þann
rétt hefur enginn, svona vill þjóðin
hafa það“. Þó var svo komið mál-
um að hefjast átti handa við frá-
sögn og ritum ævisögunnar, þá
gerðust skringilegir hlutir, sem
urðu orsök þess að Bergur dró sig
inní skel sína og hætti við alltsam-
an.
Skrásetjari verksins vildi fá ann-
an útgefanda en Mál og menningu.
Bergur neitaði strax og sagðist ekki
segja sögu sína til að láta einhverja
útsmogna peningaplokkara græða
á sér og sínum vinum. Það var
ómetanlegur skaði íslenskri menn-
ingarsögu að Bergur skildi renna
æviskeið sitt á enda án þess að
skilja eftir sig frásögn af þeirri
merkilegu skáldakynslóð sem hann
lifði svo náið með. Þessi litríka saga
er glötuð að eilífu og eftir situr fá-
tækari þjóð.
Bergur Pálsson hafði meira gam-
an af fólki en öðrum fyrirbærum
lífsins. Ég man eftir því þegar við
rákumst saman fyrst í matsal
stjórnarráðsins fyrir réttum 15
árum og hann bauð mér sæti við
fastaborð sitt í horninu: „Sestu
hérna að borðinu, það er í þér ein-
hver vestfirskur djöfladómur sem
mig langar til að kynnast". Eftir
það bar fundum okkar saman eins
oft og kostur var og alltaf var við-
ræðuefnið mannlífið, mannleg ör-
lög, þjóðin og framtíð hennar og
stjórnmál. Hann var það heilbrigð-
ur að honum leiddust efnahagsmál
og prettvísi í víðari merkingu.
Mannfólkið er misjafnt og marg-
þætt. Okkur sem búið er að spilla
með of langri og ófrjórri skóla-
göngu er gjarnt að hafa gaman af
einhverjum takmörkuðum við-
fangsefnum, þröngum sviðum eða
dauðum hlutum. Við hólfum
mannlífið niður í skúffur og bútum
manninn sjálfan í marga parta.
Bergur Pálsson var heillaður af
manninum eins og hann kemur
fyrir, hugsun hans, tilfinningum og
örlögum. Húmanisminn var hans
stóra ídeal, þar sem mannlegt líf og
örlög eru mælikvarði og viðmiðun
alls. Lífið var honum tilgangur og
takmark í senn. „Þú kynnist aldrei
lífinu“, sagði hann, „nema í gegn-
um sársaukann, hann er sönnun-
argagnið. Þú mátt aldrei reyna að
forðast hann“.
Vitur maður hefur sagt, að helsti
munur á íslendingum og Evrópu-
búum sé sá, að þeir síðarnefndu
væru hræddir við dauðann en
hefðu engan beyg af lífinu, þetta
væri öfugt farið með íslendinga
þeiróttuðust lífið en ekki dauðann.
Sé þetta rétt, þá var Bergur Pálsson
líkari Evrópubúa en venjulegum
íslendingi, enda fyrirleit hann
lífshræðslu og þau þægindi og át-
akaleysi sem henni fylgja. Hann
hafði orð á því, að nauðsynlegt
væri að halda opnum glugga til
Evrópu svo við koðnuðum ekki í
því menningarlausa lífsgæðakapp-
hlaupi, sem hefði tekið við að lúth-
erskunni sem þjóðtrú íslendinga.
Sjálfur hélt hann glugga sínum eins
opnum og aðstæður hans leyfðu.
Bergur var mjög vandlátur mað-
ur, bæði á smekk, fólk, en þó helst
á skáldskap. Þegar ég hitti hann
síðast færði ég honum bók eftir ísa-
ak Babel og talið barst að
austur-evrópskum gyðingum, sem
við bárum báðir djúpa lotningu
fyrir. Hann var alæta á slíkar bækur
og ég lofaði honum annarri af svip-
uðum toga næst þegar ég kæmi.
Við töluðum líka um ferðina,
sem við höfðum ætlað að fara í þrjú
ár undir eggtíð með Guðmundi
joð. Þá átti að fara vestur í Hólm og
útí eyjar, fyrir Jökul og á slóðir séra
Árna. Úr henni verður víst ekkert
meir og bókinni umtöluðu hef ég
stungið upp í skáp aftur. Nú er
sviðið autt og ekkert brosmilt and-
lit ræðir við mig lengur um heims-
sýn gyðingaog hnýtiraftaní hnytti-
sögu af Steini.
Far vel Bergur, far vel. Haf þökk
fyrir ómetanlegar ánægjustundir
og dýrmæta vináttu.
Ástvinum votta ég dýpstu sam-
úð.
Þröstur Ólafsson
PSORIASIS-SJUKLINGAR
Ákveðin er ferð fyrir psoriasis sjúklinga 16. ágúst nk.
til eyjarinnar Lansarote.
Þeir sem sóttu um ágústferðina þegar auglýst var í
apríl þurfa ekki að sækja um aftur þar sem sú umsókn
er í fullu gildi.
Vinsamlegast fáið vottorð hjá húðsjúkdómalækni um
þörf á slíkri ferð og sendið það merkt nafni, heimilis-
fangi, nafnnúmeri og síma til
Tryggingayfirlæknis,
Tryggingastofnun ríkisins,
Laugavegi 114, 3. hæð.
Umsóknir verða að berast fyrir 1. júlí.
Tryggingastofnun ríkisins
FRETTATILKYNNING
Dagana 14. til 17. júní, að báðum dögum meðtöldum,
verður Kirkja Jesú Krists hinna síðari daga heilögu
(Mormónar) með opið hús að Skólavörðustíg 46.
Verður þar í máli og myndum sagt frá sögu kirkjunnar
og kenningum. Einnig geta gestir skoðað gestamið-
stöðina og ættfræðisafnið.
Allir eru velkomnir og aðgangur er ókeypis og án allra
skuldbindinga.
Kirkja Jesú Krists hinna síðari daga heilögu
Skólavörðustíg 46
ÚTBOÐ
Tilboð óskast í endurnýjun hitaveitulagna í Snorrabraut og Eg-
ilsgötu. Lengd um 1100 m, fyrir hitaveitu Reykjavíkur. Útboðsgögn
eru afhent á skrifstofu vorri Fríkirkjuvegi 3 Reykjavík, gegn 1500 kr.
skilatryggingu. Tilboð verða opnuð á sama stað miðvikudaginn 20.
júní nk. kl. 14.00 eftir hádegi.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVIKURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 - Simi 25800