Þjóðviljinn - 27.10.1984, Blaðsíða 11

DÆG
Stevie undur
skemmtir sér
Sú hljómlist er Stevie Wonder
samdi fyrir kvikmynd Genes
Wilder, Rauðklæddu konuna,
getur tæpast staöiö sem sóló-
verk á skífu þessa snillings, og
því ekki jafnmikill fengur og
vænta mætti frá honum einum og
óháðum. Þó er það aldrei svo
vont aö eiginlegur Ijúfleíki Stevi-
es fái sín ekki notið, s.s. í Ég rétt
hringdi, til þess að segja þér að
ég elska þig, góður ryþmi í Keyrð’
ekki drukkinn, sem og í þeim
ágætu lögum Ast létt (Ijós?) í flugi
(Love light in flight) og
fíauðklædda konan.
Það er gott að fá eitthvað að
heyra með þessum músíkalska
manni í millitíð sólóplatna hans
og hér leikur hann sér að tromm-
um og hljóðgerflum, og virðist
skemmta sér vel. Til liðs við sig
hefur hann fengið gömlu kemp-
una Dionne Warwick, sem syng-
ur með honum tvo dúetta, og eitt
lag raular hún einsömul, ansi
værðarlegt, Stundir eru stundir.
Dúettarnir eru af rólegra taginu,
„Pað ertþú, sem ert minn engill úr
hœstu hœðum“, og „Allir hafa
einhvern veikleika; stúlka, ég er
veikurfyrir þér“. Eitt lag er radd-
laust (instrúmental) og jafnframt
eina lagið sem Stevie Wonder
semur ekki.
$
Stevie Wonder var ungur aö árum
þegar hann byrjaði frægðarferil sinn
sem Little Stevle. Myndin hér til
hliðar er hinsvegar úr Evrópu-
hljómleikaferðalagi hans í sumar,
tekin í Birmingham í Englandi.
____JSOUL
LITTLE STEVIE
Goðsögn ó
úrvalsplötu
Robert Nesta (Bob) Marley á
sér án efa marga dygga aðdá-
endur hér á landi, og þótt sjálfur
sé hann horfinn, á vit guðs síns,
verður hans æ minnst sem eins
helsta brautryðjanda reggítón-
listar.
Út er komið samansafn bestu
laga Bobs og hljómsveitarinnar
Wailers, 14 talsins, og ættu að
ylja sumum um hjartarætur. Leg-
end, eða Goðsögn, kallast safn-
platan og finnast þar m.a. lögin Is
this love, No woman no cry, Buff-
alo soldier, Get up stand up, One
love/People get ready, I shot the
sheriff, Waiting in vain og Jamm-
ing.
$
Innaná albúminu um Legend er að
finna æviágrip um Bob Marley og
m.a. mynda er þessi hér fyrir neðan.
Bob Marley er í miðið.
LEGEND
Frida ráðvillt
Abbalaus
Hin 39 ára uppgangskýr (sjá
orðabók um slangur), Anni-Frid
(Frida) Lyngstad, önnur söng-
sponsan úr hinum fyrrum fræga
Abba kvartett, gaf út þriðju sóló-
plötu sína, aðra sem sungin er á
ensku, í haust. Sú kallast Skin
(Shine), inniheldur tíu lög, og
stjórnar Steve Lillywhite upp-
tökum, en hann hefur m.a. pró-
dúserað fyrir Peter Gabriel, Da-
vid Bowie, Talking Heads og
Joan Armatrading.
Það hlýtur ailtaf að vera erfitt
fyrir meðlimi vinsællar hljóm-
sveitar, að standa alltíeinu uppi
einir sér, án þess bákns sem
grúppunafn getur oft verið og var
í tilviki ABBA. Og þegar hlutur
(Frida) er rifinn úr samhengi sínu
(ABBA) missir hann oftast gildi
sitt.
Lögin flest verða að teljast vel
útsett, og handbrögð stundum
með ágætum, en á einhvern hátt
sameinast rödd Fridu aldrei virki-
lega lögunum í þessum búningi,
sem eru flest í yfirhleðslustfl, á
dans- og diskónýbylgju, og verða
ekki skilgreind nánar en með að
segja þau of innrætt og skorðuð,
svo að stemmningu sérhverja er
erfitt að finna. Ég aum þarf svo
að gefa fínlega í skyn, að þau lög
sem hvað mest minna á gömlu
ABBA-lummurnar koma út best
á þessari plötu. Hitt er svo annað,
að hin léttfiðraða textasmíð, ein-
kennandi af spekinni ha?, segir
hvorki mikið né margt um kon-
una Fridu.
Kántrý-popp stjarnan Kenny
Rogers hefur verio álíka iðinn við
að afla sér vinsælda og íslands
eini J<úreki"Hallbjörn, en verður
að láta í minni pokann fyrir hinum
síðarnefnda hvað varðar umtal.
Kenny nýtur æ meiri vinsælda
vestanhafs sem söng- og laga-
smiður, og þá sérlega hjá mið-
aldra kvenfólki, þar sem á hinn
bóginn Skagstrendingurinn er
hér á landi hafður í hávegum
meðal karla.
Kenny Rogers (f. ’41) söng hér
á árum áður í söngflokki sem
kallaði sig New Christy Min-
strels. Þó nokkrir úr röðum
flokksins urðu seinna töluvert
áberandi í fólk-rokk tónlist, s.s.
einsog Barry McGuire, Kim
(Betty Ðavis Eyes) Carnes og
Gene Clark (Byrds).
Kenny stofnaði sína eigin
hljómsveit, First Edition, er hann
hætti í kórnum, (samanstóð hún
af félögum úr honum), og sló í
gegn með lagi MelsTillis, „Ruby,
don’t taka your love to town“.
Þessi nýja plata Kennys,
„Hvað um mig?“ (What about
me?, þar sem vinkona hans Kim
Carnes tekur með honum og
James Ingram titillagið), er gædd
þeirri náttúru að verða sífelit
þægilegri áheyrnar við hverja
hlustun. Hún rúmar tíu lög (eitt
eftir Dolly Parton) sem hæfa vel
þeirri ímynd sem Kenny vill gefa
af sér; létt rómantískur sjarmör,
með traustvekjandi hjarta á sín-
um stað. 2
Kenny poppar
enn og vel og vandlega

Áheyri-
legt breik
Ein ágæt breik-skífa barst okk-
ur, á meðan prentarar stóðu í
ströngu, og inniheldur m.a. aðal-
lag úr myndinni Beat Street, sem
sýnd var ekki alls fyrir löngu í
Háskólabíói. Það lag er í rabb stíl,
og fjallar um rétt- og ranglæti göt-
unnar, um dauða einnar aðal-
sögupersónu myndarinnar, og
um gildi breikdansins sem tjá-
miðils fátækra, sem flestir eru
blakkir í Ameríku.
Alls eru lögin sex á plötunni og
eitt gamalkunnugt í nýjum bún-
ingi, Dancing in the street. Það
lag samdi Marvin heitinn Gaye í
félagi við William Stevenson á
Motown-árum sínum og Martha
and the Vandellas gerðu frægt
fyrir tuttugu árum.
9
Vandað til
að vanda
Þá á eftir að geta þess að hinn
heimsþekkti poppari Reginald
Kenneth Dwight sendi frá sér tí-
undu eða tuttugustu sólóplötu
sína fyrir skemmstu. Að vonum
er drengurinn vandvirkur, þekkt-
ur fyrir að spila eðalpopp, hefur
heldur engan aukvisa í hljóðveri
þar sem Chris Tomas situr við
stjórn. Sá stjórnar m.a. upp-
tökum fyrir Pretenders og hefur
unnið með einhverjum athyglis-
verðustu tónlistarmönnum og
grúppum áttunda áratugarins,
s.s. Procol Harum, John Cale,
Pink Floyd, Roxy Music, Badfing-
er, Sex Pistols, Pete Towns-
hend, Tom Robinson ofl. ofl..
En um poppstjörnuna Regin-
ald, sem sumir þekkja kannski
betur undir nafninu Elton John,
er það að segja, að hann hefur
hér látið frá sér fara vandaða
skífu, sem þegar á tvö vinsæl lög
að baki, Sad songs og Passenger.
Melódíur aðrar eru góðar, allar
samdar af honum og eru í þessum
Elton John anda sem margur
kannast við. Bernie Taupin
semur texta.
Hér er ekki stuðst við gerfi-
hljóð úr hljóðgerfli, engin of-
hleðsla, bara raddir, bassi, gítar,
píanó og trommur. Ekkert plat.
9
Reginald (Rússlandi í maí árið 1979,
en þar hólt hann víða hljómleika með
ásláttarmeistaranum Ray Cooper.
Kenny Rogers (lengst til hægri) með
söngfólkinu James Ingram og Kim
Cames.
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 11