Þjóðviljinn - 28.11.1984, Blaðsíða 3
FRETTIR
ÁnaBgðar en þreyttar fjölskyldur gleðjast yfir endurfundum síðdegis í gær. Frá v: Hjörtur faðir Gunnars, María móðir Ingu ln9a °9 Gunnar og Gígja móðir hans.
Mynd -EO:
Erfitl að þakka
leitaimönnum
„í’að starf sem björgunar-
sveitirnar hafa unnið er ómetan-
legt og verður aldrei fullþakkað“,
sögðu þau Hjörtur Guðbjartsson
og Gigja Arnadóttir foreldrar
Gunnars Hjartarsonar sem ásamt
unnustu sinni og starfsfélaga var
bjargað eftir tveggja nátta vist á
{jöllum.
Blómasendingar streymdu að
heimili þeirra Hjartar og Gígju
frá vinum og vandamönnum þeg-
ar Þjóðviljamenn litu inn til að
samgleðjast heimilisfólkinu í
gær.
Hjörtur var á leitarsvæðinu í
fyrrinótt og kom með jeppabif-
reið sonarins í bæinn eftir að
björgunarsveitarmönnum hafði
tekist að brjóta sér leið upp á
Miðdalsfjall.
„Maður þakkar guði almáttug-
um fyrir að heimta bömin úr
helju og það er erfitt að fullþakka
það gífurlega mikla og óeigin-
gjama starf sem björgunarmenn
hafa lagt á sig. Því varð maður
svo sannarlega vitni að í gær“,
sagði Hjörtur.
„Þetta em allt þrekmiklir
krakkar og vön útivist og ferða-
lögum og ég vissi að þau vom
með álpoka, áttavita og kort á
sér. Hins vegar leist mér ekki á
blikuna þegar á leið en nú hefur
þetta snúist svona algerlega við á
gleðilegan hátt og maður er enn
að reyna að átta sig á þessu öllu“,
sagði Gígja.
-*g-
Leitarmenn
Aðstæður allar
mjög erfiðar
að sem einkenndi þessa leit
fyrst og fremst voru aðstæð-
urnar, það var bókstaflega með
ólíkindum hvað erfltt var að kom-
ast yflr og sukku menn stundum
upp undir hendur í krapableytu,
sagði Einar Sigurjónsson í mið-
stöð leitarmanna í barnaskólan-
um á Laugarvatni í samtali við
Þjóðvfljann.
„Ég reikna með að eitthvað
yfír 450 manns hafí tekið þátt í
leitinni að unglingunum og hygg
ég að hún sé ein sú umsvifamesta
sem dæmi em til um. Það sem er
auðvitað efst í huga okkar allra
núna er ánægjan yfir þessum
endalokum því ég verð að segja
eins og er að maður var orðinn
ansi svartsýnn á að þremenning-
arnir fyndust heil á húfí“, sagði
Einar að lokum. -v
Bifreiðin sem flutti þremenningana til byggða. Ljósm. Torfi
Erfiður
biðta'mi
„Þetta er stærsti happdrættis-
vinningur á ævi minni að fá þess-
ar góðu fréttir. Þetta var búinn að
vera ægilega erflður biðtími og
maður hefur ekki geflð sér tíma
til að gráta fyrr en nú eftir að
maður hefur heyrt þessar gieði-
fréttir“, sagði María Ingvarsson
móðir Ingu Bjarkar þegar Þjóð-
viljinn leit við á heimili þeirra
skömmu eftir að gleðitíðindin
spurðust út í gær.
„Ég er búin að vaka nær allan
þennan tíma og þetta hefur verið
geysileg lífsreynsla, en ég vissi að
stelpan er þaulvön útivist og ég
trúði því alltaf að þau myndu
bjarga sér. Inga á þrjá hesta og
hún hefur sinnt þeim í hvaða
veðri sem er svo ég vissi hvaða
dugur býr í henni. Eg hafði líka
þá trú að þau myndu aldrei gera
neina vitleysu og vissi að þau fóm
vel klædd að heiman."
„Ég vil koma á framfæri inni-
legu þakklæti til þeirra sem lögðu
á sig mikið erfiði við þessa leit.
Björgunarsveitarmenn gáfu
aldrei upp vonina“, sagði María.
Hreint
krafta-
verk
Varlafarin að átta
okkur ennþá, sögðu
foreldrar Þrastar
Þetta eru svo stórkostleg tíðindi
að maður er varla farinn að átta
sig á þeim ennþá. Kraftaverk er
eina orðið sem getur skýrt þessi
málalok, sagði Guðni Kristjáns-
son faðir Þrastar Guðnasonar
skömmu eftir að honum hafði
borist tíðindin um að þremenn-
ingarnir væru fundnir heilir á
húfl.
„ Við fómm að verða hrædd um
kl. 10 á sunnudagskvöldið þegar
krakkamir vom ekki komnir
fram og fljótlega eftir miðnættið
var hafist handa um leit. Þegar
tvær nætur vom liðnar og ekkert
hafði spurst til þeirra vorum við
orðin úrkula vonar um að heimta
þau úr helju. Veðrið var líka
þannig og allar aðstæður hrein-
lega buðu upp á að krakkarnir
hefðu þetta ekki af. En sem betur
fer getum við glaðst að lokum“,
sagði Guðni í samtali við Þjóð-
viljann skömmu eftir hádegið í
Unglingarnir
Bjuggu til snjóskýli
„Þökkum innilega öllum þeim sem tóku þátt í leitinni“
Ólympíuskákmótið
Jafnt gegn
Rúmenum
að kom vissulega til umræðu
hjá okkur að halda kyrru fyrir
í bflnum eftir að hann gafst upp,
en eftir stutta stund ákváðum við
að reyna að komast til byggða því
við vfldum ekki valda foreldrum
okkar of miklum áhyggjum, sagði
Þröstur Guðnason Laufvangi 2 í
Hafnarfirði, einn þremenning-
anna sem fundust heil á húfl í
gær.
„Framan af gekk okkur eins og
í sögu og gátum við fylgt veginum
en þegar við áttuðum okkur á að
við vorum orðin villt ákváðum
við að láta fyrir berast og bíða
björgunar", sagði Þröstur enn-
fremur. „Þarna var ekki mikill
snjór en þó nægjanlega mikill
undir rofabörðum til að hylja
okkur. Slagviðrið var það versta
því maður varð eins blautur og
hægt er að verða en við gátum
breitt yfir okkur álpoka sem
skýldi okkur verulega“.
„Nei, ekki get ég sagt að við
gæfum upp vonina um björgun en
vissulega var manni hætt að lítast
á blikuna. Það sem er efst í huga
núna er þakklæti til allra þeirra
sem lögðu á sig þetta mikla erfiði
til að bjarga okkur“, sagði
Þröstur að síðustu og kvaðst tala
fyrir munn félaga sinna, þeirra
Gunnars og Ingu Bjarkar.
-v.
I' slenska karlasvcitin á Ólympíu-
skákmótinu í Grikklandi gerði
jafntefli við Rúmena í gær og eru
báðar þjóðirnar nú í 6.-7. sæti
með 20 vinninga.
Guðmundur Sigurjónsson
gerði sér lítið fyrir og sigraði ör-
ugglega á 4. borði í aðeins 25
leikjum. Margeir tapaði hins veg-
ar á 1. borði og þeir Jóhann og
Jón L. gerðu báðir jafntefli.
Sovétmenn eru nú sem fyrr í
efsta sæti með 23Yi vinning og 2
biðskákir. Ungverjar og Júgó-
slavar og Englendingar eru með
20 Vi vinning og Svíar í 5. sæti með
20 vinninga og 2 biðskákir.
Kvennasveitin tapaði fyrir
Grikkjum í gær 1-2. Sigurlaug
vann á 3. borði en Guðlaug og
Ólöf töpuðu sínum skákum.
-*g-
Miðvlkudagur 28. nóvember 1984 pjÓÐVILJINN - SÍÐA 3