Þjóðviljinn - 02.04.1985, Blaðsíða 9

ÞJÓÐMÁL
Margir tóku til máls í umræðunum um verkalýðsmálin. Hér er Sigurjón Pétursson að messa yfir lýðnum. Mynd -eik.
Miðstjórnarályktun AB
Við viljum
verðbætur á laun
Ein magnaðasta kjaraskerðing ísögu lýðveldisins.
Örvœntingin blasir við hjá íbúðakaupendum. Þessa þróun verður að stöðva!
Almennum félögum verkalýðsfélaga gert kleift aðfylgjast með gangi viðrœðnafrá upphafi.
Velferðarþjónustan verði varin.
Miðstjórn Alþýðubanda-
lagsins skorar á öll fram-
sækin öfl í þjóðfélaginu að
sameinast um það verkefni
að koma í veg fyrir að lögin
um bann við verðbótum
verði framlengd eftir 1. júní,
segir m.a. í harðorðri álykt-
un um verðbætur á laun,
sem miðstjórn Alþýðu-
bandalagsins samþykkti á
fundi sínum um verkalýðs-
mál nú um helgina. Auk á-
lyktunar um verðbætur á
laun voru samþykktar
ályktanir um kjarabaráttuna
og velferðarþjónustuna.
Orðrétt eru ályktanirnar
svohljóðandi:
Pessa þróun
verður að stöðva
Þann 1. júní nk. falla úr gildi
lög um tveggja ára bann við
verðbótum á laun. í tilefni af því
vill miðstjórnarfundur Alþýðu-
bandalagsins, haldinn í Reykja-
vík 29.-30. mars, taka eftirfar-
andi fram:
Efnahagsráðstafanir ríkis-
stjórnarinnar í upphafi ferils síns,
þar sem bann við verðbóta-
greiðslum á laun var eitt af lykil-
atriðum hagstjórnarinnar, hafa
leitt yfir alþýðu landsins mögnuð-
ustu kjaraskerðingu sem þekkst
hefur í sögu lýðveldisins.
Kaupmáttur launa hefur hrapað
á þessu tímabili svo skiptir tugum
prósenta og heldur áfram að
hrapa, þrátt fyrir kjarasamninga
sl. haust, sem fólu í sér verulegar
prósentuhækkanir.
Á sama tíma og launin hafa
verið óvarin, hefur vísitölubind-
ing verið í gildi á öllum sviðum
þjóðfélagsins. Sú meðvitaða hag-
stjórn ríkisstjórnarinnar sem
m.a. felst í því misgengi sem átt
hefur sér stað milli lánskjaravísi-
tölu, vaxta og kaupmáttar, hefur
leitt svo hrikalega skuldabagga
yfir húsbyggjendur og íbúða-
kaupendur að örvæntingin blasir
ein við.
Þessa þróun verður að stöðva!
Miðstjórn Alþýðubandalags-
ins skorar á öll framsækin öfl í
þjóðfélaginu, að sameinast um
það verkefni að koma í veg fyrir
að lögin um bann við verðbótum
verði framlengd eftir 1. júní.
Miðstjórn Alþýðubandalags-
ins bendir á, að þýðingarmikil
forsenda fyrir því að krafan um
verðbætur á laun nái fram að
ganga er, að á bak við hana standi
heildarsamtökin, bæði ASÍ og
BSRB, sem einhuga heild. Að
mati fundarins eru allar hlutlægar
forsendur fyrir því að svo geti
orðið. Þing ASÍ markaði afar
skýra stefnu í þessum efnum, þar
sem segir m.a. að „kröfur um
verðbætur hljóti að verða ófrá-
víkjanlegar í næstu kjarasaming-
um“. Eins hefur BSRB gert sam-
þykktir sem ganga mjög ákveðið í
Guðrún Helgadóttir alþingismaður not-
aði tímann vel á fundinum. Mynd -eik.
sömu átt.
Miðstjórn Alþýðubandalags-
ins vill undirstrika þá skoðun
sína, að kjarasamningar án verð-
bóta hafa reynst afar haldlítil
vörn fyrir launafólk, - reynslan
að undanförnu sýnir þetta ljósara
en nokkuð annað og telur kröfur
um verðbætur á laun nú nauðsyn-
legri en nokkru sinni fyrr.“
Kjarabaráttan
Miðstjórn Alþýðubandalags-
ins samþykkir á fundi sínum 29.-
30. mars 1985 eftirfarandi:
1. Eitt aðalmarkmið verkalýðs-
hreyfingarinnar er að ná valdi
á tekjuskiptingunni í landinu.
Til þess að svo geti orðið verð-
ur hún að sameina krafta sína
gegn atvinnurekenda- og rfkis-
valdi.
2. Virkja þarf allt launafólk til
þess að standa á rétti sínum og
knýja atvinnurekendur og
ríkisvald til þess að taka mið af
þörfum þess.
3. Verkafólk á vinnustöðum
verði hvatt til þess að móta
kröfugerð nú þegar. Efnt verði
til vinnustaðafunda til þess að
fá fram vilja almenns launa-
fólks.
4. Samstilla þarf sem flest
samtök launafólks um hina
ýmsu þætti kjaramála sem
hægt væri að bera fram sam-
eiginlega. í því sambandi má
benda á að nauðsynlegt er að
a) móta stefnu um verðtrygg-
ingu á laun; b) móta kröfu um
verulega launahækkun í pen-
ingum; c) móta stefnu í skatt-
amálum; d) móta stefnu í lán-
akjörum; e) móta stefnu
gagnvart réttindum til vinnu.
5. Miðstjómin hvetur til þess að í
komandi viðræðum við ríkis-
stjörnina geri forysta samtaka
launafólks hinum almenna fé-
laga kleift að fylgjast með
gangi mála frá upphafi.
Að verja
velferðarþjónustu
Á valdatíma þessarar ríkis-
stjórnar hafa alvarlegar atlögur
verið gerðar að íslensku velferð-
arþjóðfélagi, og er nú svo komið
að á öllum sviðum er þrengt að
opinberri þjónustu, en einka-
reksturinn blómstrar.
í heilbiigðis-, félags- og
menntakerfinu eru dæmin fjöl-
mörg:
Heilar deildir sjúkrahúsa
standa auðar og sjúklingar eru
sendir á einkastofur út í bæ.
Sálfræðingar og félagsráðgjaf-
ar starfrækja eigin ráðgjafar- og
meðferðarþjónustu, þar sem al-
menningur verður að greiða háar
fjárhæðir, því að opinbera kerfið
getur engan veginn boðið þá
þjónustu sem þarf.
Kennarar flýja skólana og dag-
heimilauppbygging er nær stöðv-
uð.
Hvert sem litið er sjást sprung-
ur í undirstöðum velferðarþjóð-
félagsins og almenningur býr við
stórskerta þjónustu en stöðugt
meiri fjárútlát.
Miðstjórn Alþýðubandalags-
ins hafnar því algjörlega, að
þjónusta hins opinbera sé skert
og færð til einkaaðila á kostnað
almennings og skorar á launafólk
að standa vörð um velferðar-
þjóðféiagið. Niðurrifsstarf frjáls-
hyggju- og gróðraaflanna verður
að stöðva áður en óbætanlegt
tjón hlýst af.
Þriðjudagur 2. april 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13