Þjóðviljinn - 09.06.1985, Blaðsíða 18

Þjóðviljinn - 09.06.1985, Blaðsíða 18
LEIÐARAOPNAI „lce Queen" (Snædrottningin) nefnist ein af nýju hönnunarlínunum frá Álafossi 1985. Veljum „Betri vörur sterkasti mótleikurinn” - segir Úlla Magnússon hjó Álafossi „Þaö er ekkert nýtt að er- lend fyrirtæki „steli“ hug- myndum og sniðum af ís- lenskri ullarvöru og reyndar eru dæmi þess að íslensk fyr- irtæki „stæli“ þannig hvert annað. Við erum ekki ánægð með þetta, en ég held að það sé minna um þetta nú en áður, þegar ýmsum bestu við- skiptalöndum okkar, t.d. Kan- ada, var ógnað af ódýrum eftirlíkingum á okkar fram- leiðslu," sagði Úlla Magnús- son deildarstjóri í hönnunar- deild hjá Álafossi, þegar við ræddum við hana um er- lendar eftirlíkingar á íslenskri ullarvöru. „Okkar sterkasti mótleikur er að vera með betri og vandaðri vörur og sífellt að þróa þær og bæta, því þá er ógerlegt að elta okkur“. „Er ekki hægt að koma í veg fyrir beinar eftirlíkingar á ís- lenskri ullarvöru?“ „Það er mjög erfitt, því þá þarftu að hafa verndað einka- leyfi. Ýmsar okkar hugmynda eru ekki íslenskari en hvað annað og erfitt að henda reiður á því hver upphaflega átti hugmynd- ina. Fyrirtæki eins og danska fyr- irtæki STOBI sem selur mikið af ullarvörum sem líkjast íslenskri framleiðslu, hafði á sínum tíma mikil tengsl við ísland og fors- varsmaður þess hjálpaði íslenskri ullarframleiðsiu á ýmsan máta. Auðvitað erum við ekki ánægð með að hann skuli nú nýta sér þekkingu sína á þennan hátt, en það er lítið hægt að gera við þessu, nema koma með eitthvað nýtt og betra,“ sagði Úlla. „Viljum vernda íslensk framleiðsluheiti” - segir Jens Pétursson, markaðsstjóri í ullarvöruútflutningí „Enginn er annars bróðir í leik og í þessum viðskiptum þýðir ekki að fást um það þótt ýmsum óheiðarlegum brögð- um sé beitt til að ná í góða markaði. Norðurlöndin eru ekki okkar helsta sölusvæði, heldur Bandaríkin og Kanada og það er þar sem við þurfum að gæta vel að okkur. Enda stefnum við að verndun á nöfnum á framleiðsluvörum frá íslandi. Það myndi tryggja okkur miklu betur í samkeppninni, og er raunar sterkasti leikurinn til að halda mönnum frá stuldi á vöru- heitum og framleiðsluaðferðum. Það er ekki þar með sagt að það sé nóg áÖ fá vöruheitin vernduð, annað aðalatriðið er að vera með nógu góða og sérstæða vöru, þannig að menn geti ekki fylgt okkur. Það er líka stefnan hjá íslensk- um fyrirtækjum í ullariðnaði að skapa sér eigin línu í fram- leiðslunni og það má segja að við stöndum nú á tímamótum. í stað þess að einblína á sauðalitina og hina sígildu íslensku ullarvöru, erum við nú komin inn á alveg nýja braut. Framleiðslan miðar æ meira við tískumarkaðinn, mikið er lagt upp úr hönnun og nýir litir ryðja sér til rúms. Auðvitað höld- um við í ýmis íslensk sérkenni, en reynum að stfla á fjölbreyttari og sérstæðari framleiðslu, sem stenst samanburð við bestu tísku- framleiðslu í heiminum." Þetta eru orð Jens Péturssonar, mark- aðsstjóra í ullarvörum hjá Út- flutningsmiðstöð iðnaðarins. „Telurðu að við eigum góða möguleika á þessum markaði?" „Já, mér sýnist allt benda til þess. Tískumarkaðurinn kallar á nýja hönnun og flestir íslensku framleiðendurnir koma með nýja vörulínu 2 til 4 sinnum á ári. Við flytjum út frá íslandi jafn mikið af fatnaði til Ameríku og öll hin Norðurlöndin til samans og þetta er sterkur og góður markaður sem við verður að halda í og styrkja. „Verðið þið varir við að er- lendir framleiðendur sigli undir fölsku flaggi og kalli framleiðslu sína íslenskum nöfnum eða stæli okkar framleiðslu?“ „Það er alltaf eitthvað um það. Þessi fyrirtæki eru orðin sterkari og varan frá þeim í mörgum til- vikum vandaðri. Þetta eru bæði norræn fyrirtæki eins og Stobi og Runox sem hafa ýmsa fyrir- greiðslu umfram okkur í sínum heimalöndum og einnig hefur Kanada verið duglegt í eftirlík- ingum. Auðvitað finnst manni undarlegt að sjá eftirlíkingar frá STOBI á íslenskum ullarvörum á stærstu skíðastöðum Evrópu, en þetta eru þó ekki mjög stór mark- aðssvæði ef miðað er við Amer- íku. Þess vegna leggjum við höf- uðáherslu á að halda okkar striki þar og vernda íslensk heiti og ís- lenska framleiðslu vestan hafs,“ sagði Jens Pétursson að lokum. „Matvœli úrómenguðu umhverfi hafa sérstöðu” - segir Hafsteinn Vilhelmsson markaðsstjóri í matvœlaútflutningi „Þaö er enginn vafi á því aö okkar sterkasta tromp í sam- bandi við matvælaframleiðslu er hreint vatn, loft og náttúra. Fiskur sem veiddur er í hreinu vatni og verkaður og geymdur í ómenguðu, köldu umhverfi er ólíkt frambærilegri vara en fiskur úr óhreinu umhverfi, geymdur og verkaður þar sem hreint, kalt vatn er af skornum skammti og andrúmsloftið mengað. Hræðsla fólks við súrt regn og mengun kemur okkur til góða, - sem get- um státað af matvælum sem unn- in eru við bestu hugsanlegu að- stæður hvað þetta varðar“, sagði Hafsteinn Vijhelmsson, mark- aðsstjóri hjá Útflutningsmiðstöð iðnaðarins. Helstu matvælategundirnar sem Útflutningsmiðstöðin leggur áherslu á í útflutningi er rækja, hörpudiskur, kavíar og síld. „Við leggjum höfuðáhérslu á niðursuðuvörur, sem alls staðar eiga stóran neytendahóp. Einnig er hugsanlegt að matvæla- pakkningar fyrir örbylgjuofna verði freistandi framleiðslugrein - einkum fyrir minni fyrirtæki. Við leggjum áherslu á að menn skoði þörfina áður en farið er út í framleiðslu á nýjum matvælum og að markaðurinn sé tilbúinn að taka við því sem sett er í fram- leiðslu. Nú er til dæmis mjög mik- ill áhugi á íslenskum regnbogasil- ungi í Hollandi, hörpudiskurinn er mjög vinsæll á Norðurlöndum og fleiri dæmi mætti nefna. Þegar markaðurinn opnast svona fyrir ákveðnum matvælum eru mögu- leikar okkar mjög sterkir og við þurfum að grípa þessi tækifæri strax og þau gefast“. „Nú þykja íslensk matvæli yfir- leitt eftirsóknarverð - reyna menn að kalla erlend matvæli ís- lensk?“ Já, það er alltaf eitthvað um það. Til dæmis selja Danir fisk sem þeir kalla „islandssild", en þessi fiskur hefur aldrei komið nærri íslandsströndum. Við selj- um líka mikið út af óunnu hráefni og þá er erfitt að fylgja eftir hvort fullunnin matvæli eru úr íslensku hráefni. íslensk fyrirtæki eiga erf- itt um vik, þar sem lánafyrir- greiðsla hér er hvergi sambærileg við það sem gerist erlendis. ís- lensk fyrirtæki verða að taka alla áhættu og fá engar tryggingar sem vernda þau gegn skakkaföll- um í framleiðslu og sölu. Danir hafa t.d. náð í ýmsa markaði af okkur, vegna þess að þeir hafa haft miklu betri fjárhagsstöðu. En við höfum góða möguleika ef vel er haldið á spöðunum. Ó- menguð matvæli, veidd og unnin við bestu aðstæður eru lykill að góðum og eftirsóttum markaði. Við eigum ekki að reyna að kom- ast inn á ódýra markaði, sem kaupa matvæli í miklu magni, heldur stfla á minni og dýrari markaði, sem vilja sérstaka og vandaða matvöru", sagði Haf- steinn að lokum. 18 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 9. júní 1985

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.