Þjóðviljinn - 09.06.1985, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 09.06.1985, Blaðsíða 7
frammistöðu Breta eins og fram koma í skrifum þeirra. Taldi Morgunblaðið öll slík skrif óábyrga markleysu: Blað kommúnista hefir birt hinar fjandsamlegustu greinar um Chamberlain forsætisráðherra Breta. Allir vita eftir hvaða „línu“ farið er í því blaði, og þess- vegna undrast menn þetta ekki fremur en annað ábyrgðarlaust tal þeirra sem að blaðinu standa. Eins og fyrr sagði voru skrif Morgunblaðsins gagnvart Þýska- landi vegna Tékkóslóvakíudeil- unnar laus við allan fjandskap. Ekkert var gert til að gera hlut þess betri eða verri. Að því er best verður séð var blaðinu ekk- ert í mun að lasta þá, amk. ekki í þessu máli. Því hafði nefnilega tekist að finna sökudólginn. Og það var ekki Hitler. Hann bjó austur við Volgubakka: Eftir ósigurinn á Spáni beindust hugir einræðisherranna í Moskvu um stund óskiptir að Tékkósló- vakíu. Þeir hugsuðu sjer að nota mætti þessa viðkvæmu deilu til þess að koma af stað heimsófriði - og þá vitanlega „í þágu friðar- ins“. - Áttu nú stórveldin, Bret- land og F rakkland að ráða til fulls niðurlögum fasistaríkjanna, en upp úr rústunum myndi svo skapast grundvöllur undir hina væntanlegu og langþráðu heimsbyltingu bolsivismans. dagblöðin kynnu sér ekki hóf í níðskrifum um Þýskaland. Hvort önnur blöð sinntu þessu skal ekki fullyrt en Morgunblaðið fylgdi þessari línu allvel. Á það sérstak- lega við um seinasta hluta tíma- bilsins, þegar Tékkóslóvakíu- deilan stóð sem hæst. Greinar um viðskiptamálin voru ekki margar en í ársbyrjun 1936 var lítillega fjallað um mikil- vægi þeirra í grein er nefndist „Þýskalandsviðskiptin". Var hún skrifuð í tilefni samningaum- leitana Jóhanns Þ. Jósefssonar al- þingismanns í Þýskalandi. Sagði þar m.a.: Þeim mun meiri markaði sem við missum, þeim mun meira áríð- andi verður það að halda þeim sem eftir eru með öllum mögu- legum ráðum. Þjóðverjar hafa nú t.d. verið aðalkaupendur að sfld- arafurðum okkar undanfarin ár. Þar hefir verið besti markaður- inn fyrir sfldarlýsið, sfldarmjölið og ekki síst fyrir fiskimjölið okk- ar. Það má segja að þessi mark- aður í Þýskalandi fyrir íslenskar afurðir er orðinn þjóðinni alveg ómissandi. Sagt var að togarautgerðin hefði einnig notið góðs af Þýska- landsmarkaðnum. Sömu sögu mætti segja af landbúnaðinum, hefði td. talsvert af ull selst þang- að. í lok greinarinnar var enn frekar ítrekað mikilvægi viðskipt- anna: „Þegar þar við bætist að í Hugboð Morgunblaðsins reyndist þegar til kom ekki alveg út í hött. Morgunblaðinu reyndist þó auðvelt að sigla milli skers og báru í viðhorfi sínu með því að skella skuldinni á kommúnista. Sovétríkin voru enn ímynd hins versta. Á síðum blaðsins komst einræði Hitlers aldrei í hálfkvisti við einræði Stalíns. Dugði þetta vel eins og sást með Tékkósló- vakíudeiluna. Á hinn bóginn gat reynst erfiðara fyrir önnur dag- blöð að fylgja þessari forskrift. Virðing og ótti Árin 1933-38 voru skrif Morg- unblaðsins um Þýskaland svo til ætíð vinsamleg en með vorinu 1937 fór að bera á gagnrýnna við- horfi til stórveldisins. Þegar Bret- ar og Þjóðverjar áttust við út af Tékkóslóvakíudeilunni fengu Bretar samúð Morgunblaðsins óskipta. Viðhorfið til Þýskalands varð þó alls ekki fjandsamlegt. Ávallt var fjallað um stefnu Hitl- ers af virðingu. Þegar alvarlega fór að syrta í álinn í málefnum Evrópu var ekkert launungarmál að fslendingum bar eins og öðr- um lýðræðisþjóðum að fylkja sér saman með Bretland í brjósti fylkingar. En í stað þess að áfell- ast andstæðing þess, Þýskaland, var sjónum beint að Sovétríkjun- um. Það mátti ekki styggja Þjóð- Fánalið þjóðernissinna fylkir liði á Landakotstúninu. Enn þorði Morgunblaðið ekki að setja Þýskaland á sama bás og Sovétríkin. Gagnrýnustu skrifin í garð Hitlersstjórnarinnar virðast aðeins hafa verið tímabundin styggð. Enda var Hitler enn að- eins að smala „týndum sauðum“ inn í Þýskaland. Hann boðaði enga heimsbyltingu nasista. Kröfur hans hljóðuðu aðeins upp á þann sjálfsagða rétt að þýsku þjóðarbrotin ættu að tilheyra Þýskalandi. Ásetningur hans átti ekkert skylt við heimsbyltingar- boðskap kommúnista. En hvað lá raunverulega til grundvallar þægð Morgunblaðsins gagnvart Hitlers-Þýskalandi? Hagsmundir íslands í veði Það kom nokkuð glöggt fram í Morgunblaðinu á þessum árum að forðast bæri að gefa Þjóðverj- um nokkra átyllu til viðskipta- legra þvingana vegna fjandsam- legra skrifa. Stuttu eftir valda- töku Hitlers bar nokkuð á i ó- spektum kommúnista við þýsk kaupskip í íslenskum höfnum. Reynt var að rífa niður fána stjórnarinnar, hakakrossfánann. Fljótlega linnti óspektum þessum en meðan á þeim stóð gagnrýndi Morgunblaðið þær harðlega. Taldi blaðið að þarna væri að óþörfu verið að ögra Þjóðverj- um. Gætti hræðslu um að þeir kynnuaðgrípa til einhverra hefnd- araðgerða t.d. viðskiptaþving- ana. Á sama hátt taldi biaðið það hættulegt hagsmunum íslands, ef Þýskalandi getum við notið mjög hagkvæmra kaupa á ýmsum nauðsynjavörum er það sýnilegt hve mikið hagsmunamál það er okkur íslendingum að vel takist með viðskiptasamninga þessa.“ í bókinni Ófriður í aðsigi segir Þór Whitehead sagnfræðingur að við- skiptasamningarnir við Hitlers- stjórnina hafi verið óhagstæðir fslendingum. Samt varð talsverð aukning í viðskiptum landanna eftir valdatöku nasista. Vegna níðskrifa íslensku dag- blaðanna um Þýskaland kemur þetta fram í bók Þórs: „Á árunum 1933-37 létu þýskir embættis- menn oft brýrnar síga yfir fram- ferði og skrifum íslendinga þótt ekki reyndu þeir að nota viðskipti sín hér til að segja íslenskum stjórnvöldum fyrir verkum.“ Það var ekki fyrr en í ársbyrjun 1938 sem Þjóðverjar breyttu um stefnu í þessum málum. Hér á landi varð Þjóðviljinn fyrstur til að egna Þjóðverja. Kom það í hlut Dr. Gúnters Timmermanns, ræðismanns Þýskalands, að kvarta undan níðskrifunum: Var Timmermann falið að til- kynna rfldsstjórn íslands, að það gæti „haft alvarlegustu afieiðing- ar í för með sér fyrir samskipti Islands og Þýskalands“ ef ekki yrði lát á slíkum hatursskrifum. Það leynir sér ekki hvað í hótun- um Þjóðverja felst. Þeir vissu hvernig þjarma mátti að íslend- ingum svo að um munaði. Vöru- skiptin voru í höndum þcirra orð- in að tæki til að hafa áhrif á ís- lendinga. Sunnudagur verja, en slíka friðhelgi höfðu Sovétmenn ekki. Ef ekki var til að dreifa hrifn- ingu á stjórnkerfi Hitlers, hver var þá ástæðan fyrir vinsamlegum skrifum Morgunblaðsins? Otti? Svo virðist vera. Morgunblaðið óttaðist alla tíð að fjandsamlegar aðgerðir eða skrif myndu hleypa illu blóði í Þjóðverja. í hefndar- skyndi myndu þeir beita okkur viðskiptalegum þvingunum. Þetta virðist helsta ástæðan fyrir ákaflega varkárum skrifum um nasistaríkið, amk. þegar mönnum varð ljósara hið rétta eðli nasismans. Á heimavelli gat Morgunblað- ið spilað öðruvísi. Tímabundin hrifning af íslensku þjóðernis- hreyfingunni snerist um síðir upp í fullkominn fjandskap. Sjálf- stæðisstefnunni var teflt fram sem algerri andstæðu nasisma og kommúnisma. Hér þurfti ekki að sýna neina þvingaða kurteisi. Morgunblaðið rak því í raun tals- vert ólíka pólitík gagnvart inn- lenda nasismanum og móðurríki hans. Það átti líka eftir að koma í ljós að ótti blaðsins gagnvart hugsanlegum þvingunum Þjóð- verja átti við rök að styðjast. Þessi grein birtist í nýútkomnu tímariti sagnfræðinema, Sagnir. Höfundur greinarinnar, Birgir Sörensen, stundar nám á cand. mag. stigi við Háskóla íslands. Greinin er unnin uppúr lengri rit- gerð um sama efni sem höfundur skrifaði við sagnfræðideild Há- skóla íslands. 9. júní 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7 Blllinn skítugur? Láttu Bónstöðina, Síðumúla 27, hressa upp á útlitið. Vönduð vinna, viðurkenndar bónvörur, vanir menn. Kíktu inn eða hringdu og pantaðu tíma. Við erum til þjónustu reiðubúnir. Bónstöðin, Síðumúla 27. Simi 687435. Glæsilegt framlag til islenskrar hðkaútgáfu ókin Listasajn íslands 1884-1984 er sérstaklega falleg listaverkabók og jafnframt aðgengilegt uppsláttar- og heimildarrit. Hér er á einum stað heildarskrá íslenskra verka í eigu safnsins, œviatriði höf- unda þeirra og ágrip af sögu listasafnsins. Alls eru í bókinni 167 litmyndir. ókin er ómissandi fyriralla, sem láta sig íslenska myndlist varða: Listamenn, frœðimenn, námsmenn, listunnendur og aðra, sem kunna vilja skil á menningararfi okkar. Kynningar- verö á bökinni i/ yrst um sinn verður bókin á sérstöku kynningarverði: kr. 3.675 Það er gott verð fyrir mikla bók. Tryggðu þér því eintak við fyrsta tækifæri. Listasafn íslands 1884-1984 fœst hjá bóksölum. Dreifingu annast bókaútgáfa Arnar á Örlygs. I LISTASAFN ÍSLANDS

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.