Þjóðviljinn - 16.08.1985, Blaðsíða 5

Krummi sem Breiðavíkurfólkið hefur alið upp hefur vakið mikla athygli gesta á farfuglaheimilinu. Jónas bóndi heldur á Krumma.
Ljósm.: GFr.
Ámheiður: Látrabjarg er í næsta nágrenni og það lokkar
fólk hingað fyrst og fremst en hér eru líka margar
skemmtilegar gönguleiðir um fjöll og fjöru. Ljósm.: GFr.
Farfuglaheimili í Breiðavík
Silungsveiði, skemmtilegar gönguleiðir um fjall og fjöru og skammt í
Látrabjarg. Rætt við hjónin Arnheiði Guðnadóttur og Jónas Hördal
Jónsson sem reka heimilið með búskap
í Breiðavík í Rauðasands-
hreppi var lengi skólaheimili fyrir
börn sem lent höfðu í erfiðleikum
en það var lagt niður fyrir nokkr-
um árum. Ung hjón frá Keflavík,
sem unnið höfðu við heimilið,
ákváðu þá að hefja eigin búskap á
jörðinni og keyptu hana að lok-
nm af ríkinu með öllum húsum.
En hvað eiga venjuleg bónda-
hjón í sveit að gera við hús með 21
herbergi auk stofa, eldhúss og
annarra vistarvera sem skóla til-
heyra? Það kostar ekki lítið að
halda við og reka svo stórt hús.
Lausnin fékkst. Þau reka þar
farfuglaheimili allt árið með bú-
skapnum. Hjónin heita Árn-
heiður Guðnadóttir og Jónas
Hördal Jónsson og hjá þeim
dvaldi blaðamaður Þjóðviljans í
góðu yfirlæti eina nótt í sumar.
Morguninn eftir var spjallað við
þau hjón og þau beðin að segja
alla sólarsöguna.
Jónas er lærður bílamálari en
þoldi ekki málninguna svo að
hann varð að hætta.
Við vorum því að svipast eftir
vinnu og þá var auglýst eftir fólki
hingað á skólaheimilið. Adda
hringdi niður í ráðuneyti af rælni
og út úr því kom að við vorum
bæði ráðin sem forstöðumaður
og uppeldisfulltrúi. Við vorum
lengi búin að láta okkur dreyma
um búskap og það var aðalástæð-
an fyrir því að við tókum þessu
atvinnutilboði en hér var rekinn
búskapur með heimilinu.
- En höfðuð þið einhverja
menntun til að stýra skólaheimil-
inu?
- Nei, en það fékkst ekki
menntað fólk til að fara hingað og
var fyrst og fremst verið að svip-
ast eftir fjölskyldu sem þoldi *
krakka. Það voru ákaflega litlar
kröfur gerðar.
- Og síðan hefur heimilið fljót-
lega lagst niður?
- Já, þetta var síðasta tilraunin
með það, við vorum mest með 6
krakka í einu. Við ætluðum samt
að halda áfram búskap og feng-
um jörðina leigða til eins árs
meðan við værum að leita fyrir
okkur að jörð. Við leigðum allt,
skepnur, búvélar og hús. Þessi
leiguár urðu síðan þrjú en árið
1982 keyptum við jörðina með
húsum og öllu.
- Eruð þið fyrst og fremst með
sauðfé?
- Já, og þetta er góð sauðfjár-
jörð. Við ætlum líka út í refarækt
og er búið að leggja grunn að
húsi. Annars erum við búin að
fikta við ýmislegt. Við vorum
með hænsni en urðum að hætta
með þau þar sem markaðurinn
var ákaflega óviss. Samgöngur
voru líka erfiðar tvo vetur í röð
vegna snjóþyngsla og þá þurftum
við að birgja okkur upp af fóðri
sem reyndist óhagkvæmt. Ann-
ars gekk hænsnaræktin vel til að
byrja með og við hefðum ekki
komist af án hennar fyrstu árin.
Inn í dæmið kom líka að ekki
reyndist unnt að fá slátrun á ung-
hænum fyrir vestan. Við hefðum
orðið að senda þær suður og þá
hefðum við ekki borið úr býtum
nema hálft kjötfarsverð vegna
flutningskostnaðar.
- Og síðan hafið þið farið út í
ferðamannabúskap?
- Já, til að reyna að nýta húsið.
Við hugsuðum okkur reyndar til
að byrja með að hér gæti verið
sumardvalarheimili fýrir börn og
settum auglýsingu í blað um það
hvort einhver vildi taka húsið á
leigu en ekkert kom út úr því.
Húsið var orðið ákaflega lélegt,
hafði verið í fjársvelti lengi og
búið að dæma það ónýtt. Við höf-
um tekið það í gegn í áföngum.
En við finnum það best í sumar
að viðhald og þrif á svona stóru
húsi er eiginlega of mikið fyrir
eina fjölskyldu með rekstri far-
fuglaheimilisins. Við höfum get-
að þetta með góðri aðstoð vina
okkar. Það eru hjónin Gunnar
Þór Jónsson og Inga María Ing-
varsdóttir sem voru með okkur
með skólaheimilið á sínum tíma.
Hann hefur verið hér í allt sumar
og hún hluta úr sumri og unnið
með okkur í sjálfboðavinnu.
- Hvað er langt síðan þið opn-
uðuð farfuglaheimilið?
- Xið byrjuðum sumarið 1983
en þá var aðsókn lítil. Það voru
aðeins 317 gistinætur. Næsta
sumar settum við markið á 600
gistinætur og þótti djarft. Þá
komu 552 gestir. Nú voru 322
gestir bara í júní og seinni partinn
í júlí vorum við búin að fá fleiri en
allt árið í fyrra. Við finnum líka
greinilega svörun. Fólk kemur
aftur og dregur með sér annað
fólk.
- En hvað hefur staðurinn upp
á að bjóða?
- Við getum boðið upp á sil-
ungsveiði og skemmtilegar
gönguleiðir um fjöll og fjöru. Við
stefnum að því að bjóða fólki upp
á reiðtúra og erum með stóð sem
er þó ekki nógu vel tamið enn.
Það sem laðar þó langmest að er
Látrabjarg sem er skammt
undan. Fyrir fólk sem vill vera
meira en eina nótt eru ótrúlega
miklir möguleikar. Þegar mikið
er að gera stóröfundum við
stundum fólk sem er að fara í
gönguferðir t.d. með stöng upp
að Stæðavötnum.
- En hvaða þjónustu fær fólk á
sjálfu farfuglaheimilinu?
- Það fær morgunverð og frek-
ari þjónustu í mat ef fyrirvari er
hafður á, t.d. ef hópar koma
hingað. Það virkaði eins og víta-
mínsprauta þegar Vestfjarðaleið
hóf reglulegar ferðir hingað í
fyrra. Þetta er orðin hálfgerð um-
ferðarmiðstöð síðan, miðað við
það sem var. Það er leiðsögu-
maður í hverri rútu og gefinn er
kostur á að fara út á Bjarg í hverri
ferð.
- Hversu oft eru rúturnar á
ferðinni?
- Á þriðjudögum er ferð frá
Brjánslæk í tengslum við komu
flóabátsins þangað. Fólk getur
komist hingað á einutn degi með
því að taka rútuna til Stykkis-
hólms, þaðan með bát að Brjáns-
læk og síðan með Vestfjarðaleið
hingað. Á föstudögum er ferð frá
Flókalundi fyrir þá sem þar eru
og kemur hún við á Patreksfjarð-
arflugvelli í tengslum við komu
flugvélar þangað. Með sömu ferð
getur fólk komist héðan í Flóka-
lund eða bátinn. Á laugardögum
er svo ferð frá Bæ í Króksfirði
hingað en rútan heldur svo áfram
til Isafjarðar. Meðþeirri rútu get-
ur fólk komið og verið hér fram á
þriðjudag en það getur líka kom-
ið og drukkið kaffi meðan rútan
stoppar.
- Hvað kostar að gista hér?
- Svefnpokaplássið kostar 300
krónur yfir nóttina miðað við
gistingu í herbergjum með rúm-
um. Gisting í uppábúnum rúmum
kostar 500 krónur. Það er síðan
ódýrara fyrir hópa og farfugla.
- Finnst ykkur ekkert afskekkt
að búa hér?
- Nei, hreint ekkert. Þetta er
spurning við hvað maður miðar,
hvort maður miðar t.d. við skóla-
göngu barna, þjónustu, lækni eða
fjarlægð frá Reykjavík. Hér er
heimkeyrsla skólabarna um helg-
ar og heimavistin er í 12 km fiar-
lægð frá okkur í Örlygshöfn. I 25
km fjarlægð er flugvöllur með
föstu áætlunarflugi. Við erum
klukkutíma til Reykjavíkur eða
sama tíma og þegar við bjuggum í
Keflavík. Læknir og önnur þjón-
usta er á Patreksfirði. Við getum
komist allra okkar ferða og höf-
um m.a.s. snjósleða ef vegurinn
teppist á veturna. Þá má nefna
það að fólk sem kemur í heim-
sókn stoppar yfirleitt eitthvað og
við höfum kynnst okkar eigin
fólki miklu betur eftir að við flutt-
um hingað.
Þess skal að lokum getið að í
Breiðavík er myndarleg sóknar-
kirkja, vígð árið 1964. Þar má sjá
minjar gamallar sjósóknar og
skammt frá, á Hnjóti í Örlygs-
höfn, er byggðasafn. Hvít fjaran í
þessari breiðu vík er líka heill-
andi. Heimsókn í Breiðavík er
vel þess virði. -GFr
Föstudagur 16. ágúst 1985 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5