Þjóðviljinn - 07.09.1985, Síða 7

Þjóðviljinn - 07.09.1985, Síða 7
Petta eru nákvæmlega 71 myndsemég sýni. Þæreru allar unnar á síöustu þremur árum segir Bjarni Jónsson sem í dag opnar sína fyrstu Ijósmyndasýningu og hamast við að þurrka fingraför af kol- svartri mynd af kolsvartri kisu. Það er ómögulegt að ná þessu af pappírnum, hann er svo við- kvæmur að ef eitthvað er komið á hann næst það ekki af. Hvers konar pappír? Pappírinn heitir cipachrome ef það segir þér eitthvað. Myndirnar á sýningunni eru mest slædesmyndir, sumt hef ég stækkað sjálfur og megnið af myndunum hefur fyrirtækið Myndverk séð um að stækka fyrir mig, það eru myndirnar á cipac- hromepappír. Litmyndirnar eru teknar á 4x5 tommu filmu, sams konar filma og var og er notuð í gömlu belg- myndavélarnar, þú veist þessar með svarta teppinu. Pað er síður en svó hætt að nota þær. Þær eru til dæmis gegnumgangandi í auglýsingaljósmyndun og sjálfur nota ég mest belgmyndavél. Því stærri filmu sem nú notar því betri verður myndin eða eins og einn kennari minn sagði: „Þetta er það sem skilur að börn og full- orðna,“ segir Bjarni og gjóar kankvísu auga á blaðaljósmynd- arann með „venjulegu" mynda- vélina. Nám? Ég var í læri hjá föður mínum Jóni A. Bjarnasyni í Kópavogin- um og byrjaði hjá honum sem smástráklingur, 12 ára gamall. Fór svo á samning um leið og ég gat. Ég get nú samt varla sagt að ég hafi byrjað að mynda neitt fyrir sjálfan mig fyrr en ég fer í skólann 82. Það var The Germa- ine School of Photograpy í New York. Það var eins árs nám og allt kennt frá grunni, myndataka, framköllun, allt sem ljósmyndun viðkemur og farið í hvert einasta smáatriði. Til dæmis var einn kennari þarna sem kenndi bara myrkraherbergisvinnu. Ég varð fyrir miklum vonbrigðum fyrst þegar ég kom í skólann og líka hissa á því hvað tækjabúnaðurinn var lélegur, miklu lélegri en hér heima. Bjóst við að þar sem þetta var New York hlyti allt að vera fyrsta flokks. En það sem bætti upp lélegan tækjabúnað var að flestir kennararnir voru rosalega góðir. Fyrst eftir að ég kom heim fannst mér þetta ár hafa verið til einskis og ég lítið hafa lært en svo fór ég að finna að það var alveg hellingur sem hafði síast inn í mig á þessu ári og sem kom mér að gagni, bæði varðandi vinnubrögð og annað. Og eitt get ég þakkað skólanum og það er það að eftir þetta nám hef ég fengið miklu meiri áhuga á því sem ég er að gera. Hversdagslegir hlutir Hvað er skemmtilegast að mynda? Það er skemmtilegast að mynda það sem ég er að gera dags Maðurinn, konan og barnið. ósmynair Myndefnin rétt við nefið á mér Spjallað við Bjarna Jónsson sem í dag opnarsína fyrstu Ijósmyndasýningu daglega, taka myndir af börnum, brúðhjónum og svo framvegis. Þegar ég á frí frá brauðstritinu leita ég viðfangsefna annars stað- ar. Hugmyndirnar að myndunum kvikna oft af einhverjum smáat- riðum. Það eru til dæmis fullt af hlutum sem þú sérð dags daglega sem mér þykja góð myndefni. Þegar búið er að taka myndina og stækka hana sérðu þessa hvers- dagslegu hluti út frá nýju sjónar- horni einmitt af því að þú hefur þessa hluti daglega fyrir augun- um oft án þess að taka eftir þeim. Fólk er oft að leita að einhverju alveg sérstöku myndefni og sér ekki það sem er alveg við nefið á því. Ég er ekki að segja að þessir hversdagslegu hlutir séu merki- legra myndefni en önnur en mér finnst ég ekki þurfa að fara langar leiðir til að finna skemmtilegt myndefni. Myndirnar á sýningunni eru flestar teknar inni, nema þessar götumyndir frá New York. Ég raða upp og bý til umhverfið í kringum myndina. Það liggur mikil handavinna að baki þessum myndum og mikið dútl. Þegar ég fæ hugmynd að ljós- mynd teikna ég hana á blað og set inn í bók. Þegar mér svo gefst tími fletti ég bókinni og vel þá mynd sem mig langar til að taka þá stundina, hvaða mynd verður fyrir valinu fer eftir því hvernig mér líður í það og það skiptið. Mig langaði til að koma með eitthvað allt annað en það sem venjulega er á ljósmyndasýning- um. Eitthvað annað en landslag, konulíkama og þessar venjulegu fréttamyndir. Mörgum finnst, að ljósmyndun sé bara góðar svarth- vítar myndir og enginn vandi að taka góða litmynd. Að litmyndir séu alltaf góðar af því að það er litur í þeim. Mig langaði til að sýna að litmyndir eru líka ljós- myndun, hvernig til tekst verða svo aðrir að dæma um. Löng meðganga Ég er búnn að vera að vinna að þessari sýningu lengi. Upphaf- lega áttu myndirnar bara að vera 50, en svo hlóð þetta utan á sig. Til dæmis bættust 12 fiskamyndir við. Mér finnst gaman að mynda fiska af því að þeir eru svo fal- legir. Ég fékk þá hugmynd að búa til dagatal með fiskamyndum og þannig urðu þessar myndir til. Þær fengu svo að fljóta með á sýninguna ásamt öðrum furðu- fiskum. Auðvitað er maður dálítið taugaóstyrkur svona í fyrsta skipti en ég vona hið besta. Það hefur engin tómleikatilfinning gripið mig þó „barnið" sé fætt því ég er strax farinn að hugsa um næstu sýningu. Nei, það verður ekki í bráð. ,Eg vil gefa mér góð- an tíma, vinna rólega og gera hlutina vel, annars er betra að sleppa þeim. Ertu þá alltafmeð myndavélina á lofti? Nei, segir Bjarni og hlær. Þeg- ar ég fer í sumarfrí skil ég mynd- avélina eftir heima. Þá tekur kon- an mín myndir og eiginlega get ég þakkað henni að það varð af þessari sýningu. Hún hefur verið þolinmóð þó allur minn tími hafi farið í þetta og frekar ýtt á mig, semsagt hin marglofaða kona á bak við manninn. -aró Laugardagur 7. september 1985 ÞJÖÐVILJINN — SÍÐA 7

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.