Þjóðviljinn - 07.11.1985, Blaðsíða 7

Vestmannaeyjar
Mjólkin
á næstu
5 ára
áætlun
Sterk peningalykt, tveir sjálfstæöismenn og
Guögeir Matthíasson tóku á móti
blaðamanni Þjóöviljanserhann heimsótti
FES í Eyjum
Guðgeir Matthíasson, Ásmundur Friðriksson og Hafliði Albertsson. Ljósm.: E.ÓI.
í Vestmannaeyjum eru tvær
loðnubræðslur. Einhvern tíma
hafa þær sjálfsagt heitið síldar-
bræðslur. Nú eru þær kallar
FIVE (Fiskimjölsverksmiðjan í
Vestmannaeyjum) og FES (Fiski-
mjölsverksmiðja Einars Sigurðs-
sonar). Af því að Sigurður Ein-
arsson framkvæmdastjóri og
eigandi FES var að láta skíra hjá
sér þennan dag, og átti jafnframt
35 ára afmæli, ásamt reyndar
Kaupfélagi Vestmannaeyja,
lögðum við leið okkar í FESið.
Pau voru búin að taka á móti
13000 tonnum i þessari törn, en
bræddu samanlagt 23.000 tonn á
síðustu loðnuvertíð.
t>að var stæk peningalykt, tveir
sjálfstæðismenn og Guðgeir
Matthíasson sem tóku á móti
okkur.
Sjálfstæðismennirnir Hafliði
Albertsson og Ásmundur Frið-
riksson buðu inn á kaffistofu í
spjall og sopa.
„Já, fáið ykkur kaffi,” sagði
Guðgeir, „það tók fimm ár að
berjast fyrir því að fá kaffi hing-
að, önnur fimm að fá þá til að
borga fyrir okkur molann og
mjólkin er á næstu 5 ára áætlun.
Hann hlær svo smitandi að kaffið
kólnaði.
Talið barst að vinnutímanum.
- 1982 settu þeir lög um frí-
daga. Vinnuvikan er 104 klst. án
frídaga, sagði Guðgeir.
- Petta er ekki rétt Guðgeir,
greip Hafliði inn í. Það er 101 tími
aðra vikuna og 102 tímar hina
vikuna.
Guðgeir samsinnti, sló út
höndunum og brosti, 2-3 tímar til
eða frá skiptu hann greinilega.
engu máli.
- Hvað fáið þið í laun?
-Ekki nóg, svaraði Guðgeir að
bragði.
- Byrjunarlaunin eru um 19
þúsund fræddi Ásmundur okkur
á. - Guðgeir er kominn í 22.
Hafliði sagðist geta verið sam-
mála Guðgeiri aldrei þessu vant:
- Ég lenti einu sinni í rifrildi við
góðan vin minn fyrir nokkrum
árum. Hann var að fjasa um hvað
ég hefði há laun. Ég benti honum
á að reikna tímana mína með
kaupinu sínu. Eftir það höfum
við ekki rifist um launin mín.
Hann er opinber starfsmaður og
þrátt fyrir það var hann mun
hærri en ég í launum, hefði hann
fengið að vinna jafn mikið.
Það var fjasað góðlátlega um
stjórnmál og rifust þeir Ásmund-
ur og Guðgeir í besta bróðerni.
Það kom fram, að Guðgeir hefur
fylgt 3 flokkum undanfarnar
kosningar; - ég er kommi. En ég
er ekki alþýðubandalagsmaður
ónei, lýðræðið nær út fyrir glugg-
ana hjá mér.
Gígjan var að koma að landi
með fullfermi og það var kominn
tími á þá Ásmund og Guðgeir til
að fara að taka á móti henni. Haf-
liði fór með okkur inn í mettað
loft bræðslunnar, þar sem stórar
tromlur örguðu og gubbuðu úr
sér mjöli og ældu iðnaðarlýsi í
potta.
Lyktin var hroðaleg. Einar
ljósmyndari fitjaði upp á trýnið.
Gott ef hann táraðist ekki líka.
- Hafliði hrópaði að þetta héldi
nú í þeim lífinu „þarna fyrir sunn-
an”.
- Það er samt ógeðsleg lykt
hérna! gargaði Einar að bragði.
Ut við veggina sátu menn á
gömlum bílsætum, greinilega
búnir að dáleiða sjálfa sig með
því að horfa á snúning tromlanna
og hlusta á ærandi, taktfastan há-
vaðann í vélum og blásurum.
Hafliði útlistaði í örstuttu máli
vinnsluferlið, sem ekki gekk að
botna í svona í fyrstu umferð.
Það kom fram að þeir fram-
leiða tvær tegundir af loðnulýsi
og er sýruhærra lýsið notað sem
eldsneyti á þurrkofna bræðslunn-
ar, en hitt fer til iðnaðar úti í hin-
um stóra heimi þar sem það er
aðallega notað í ilmvötn.
Hafliði sá á okkur furðusvip-
inn, brosti og sagði: - Þá sjáið þið
drengir mínir - þetta er fyrsta
flokks ilmvatnslykt sem þið eruð
að fussa yfir. Svo nota þeir lýsið
einnig í sápur.
Skyldi þvottaefnið sem ég not-
aði til að þvo frakkann minn eftir
heimsóknina í loðnubræðsluna
hafa verið framleitt að einhverju
leyti úr loðnulýsi?
Síldin of seint á ferð
Spjallað viö vigtarkóngana í Eyjum
Uppspretta sannleikans liggur
á vigtunum. Þar ríkir jafnan
kyrrð og friður innan dyra, heitt
kafFi á brúsa og Ijúft spjall, er
gesti ber að garði.
Vigtarkóngarnir í Vestmanna-
eyjum eru þeir Torfi Haraldsson
á Vinnslustöðvarvigtinni og Ein-
ar Guðmundsson á Fiskiðjuvigt-
inni.
Á báðum stöðum situr á -
reiðanleikinn í fyrirrúmi upp á
kíló. Samanburður á milli ára
hvað afla varðar er auðsóttastur á
vigtunum og samdóma álit þeirra
félaga var að árið í ár væri í
daufara lagi aflalega miðað við
önnur ár.
Ástæðan var einföld: tíðarfar
og fiskileysi.
Einar var ekki sáttur með öll
þessi kvótamál, taldi að málið
væri flóknara en svo að það yrði
sett á skrifborð og leyst þar.
- En verst þykir mér hvernig
komið er fyrir smábátaeigendun-
um. Veðurguðirnir hafa hingað
til verið þeirra sóknarkvóti og
það ættu þeir að fá að vera áfram.
Það er alveg ófært að reikna
heildar trillukvótann á línu-,
færa- og netatrillur jafnt. Línan
og færin eiga að vera sér. Annars
myndi ég aldrei vilja stjórna
þessu. Sá maður á ekki gott sem
það þarf að gera.
Torfi Haraidsson hafði það
náðugt.
- Þetta er ekkert orðið, bara
togarar. Gámabátana sjáum við
ekki hér.
Síldin er of seint á ferðinni,
mánuði of seint. Konurnar koma
ekki nógu vel útúr þessari verk-
unaraðferð miðað við að það væri
tunnusaltað. Og þær eru búnar
að bíða lengi eftir sfldinni.
- Ef Þjóðviljinn væri Rás 2 og
þú mættir velja þér lag?
Torfi, kunnur jassgeggjari,
lygnir aftur augunum og við
ímyndum okkur að við heyrum
hann hugsa um Charlie Parker,
en þess í stað sýnir hánn okkur
gamlan saxófón sem hann ætlar
að láta pressa og hengja síðan
upp á vegg. Hugmyndin var svo
einkennileg að við gleymdum al-
veg að ganga á eftir laginu sem
hefði verið valið, ef Þjóðviljinn
hefði verið Rás 2.