Þjóðviljinn - 06.03.1986, Blaðsíða 5

°8ríkisstjór ' 'i’fktatlsneimiutu
J rninbjódaT 'uunujiii’ fjarsem
Gudmun^ at4P* <,kkier/mi’Kidfor- ~~
Krivt x atirJ- (juAyy, mundut mknadtilátukaþurfi noOT
Kr^Ján ThoHanjy^oni «* «<>»’« '•'V^
''^JnZ ffr'nadu7/^Zladur Veri' “r '
m-m‘SanefndASIu^SRfí;/Ih. r|.VX V>'
lúsnitdislillófiuriuir

mDstokkun
ífnlan**
(;/•
lánann
_/a., til hpirrn sem kílL
•fnunar. Stóraukin lán til þeirra sem kt
eiga ígreiðsluerfiðleikum. Ekki afi
iði að betta taki tilfórnarlambamisgt
Opið bréf til Guðmundar J.
Frá Sigurdóri Sigurdórssyni blaðamanni Þjóðviljans
Heill og sœll Guðmundur.
Undir öllum öðrum kringum-
stæðum hefði ég eflaust byrjað
þetta bréf með ávarpinu - kæri
vinur - og yona raunar að síðar
geti ég notað slíkt ávarpsorð. En
ég verð að játa að nú er svo þungt
í mér í þinn garð að ég get það
ekki. Ástæðuna veist þú, sem og
allir lesendur dagblaðanna. Ég
vil byrja á því til að koma í veg
fyrir misskilning að mér er alveg
sama hvaða skoðun þú hefur á
túlkun Þjóðviljans á nýgerðum
kjarasamningum. Það er sem
betur fer hverjum manni leyfilegt
að hafa sína skoðun á hvaða máli
sem er og þegar kemur að því að
túlka skoðanir, hverjar sem þær
eru, þá eru sjaldan tveir menn
sammála.
Það sem ég get ekki fellt mig
við í málflutningi þínum í frétta-
viðtali í Morgunblaðinu sl.
þriðjudag eru fjórar ósannar full-
yrðingar í garð okkar blaða-
mannanna Þjóðviljans. Það er
aldrei neinum til framdráttar að
segja ósatt Guðmundur.
Þú segir í viðtalinu í Mbl. að
Þjóðviljinn hafi ekki skýrt frá
fundi Dagsbrúnar, þar sem verk-
fallsákvörðun var tekin.
Laugardaginn 8. febrúar hafði
ég viðtal við þig undir fyrirsögn-
inni - Mjakast haegt - og undir-
fyrirsögn: - Guðm. J. Guð-
mundsson formaður Dagsbrún-
ar: Við munum biðja um verk-
falisheimild á sunnudag, þar sem
ekki er hægt að fortaka að til
átaka þurfi að koma -. Þetta er
að vísu daginn áður en verkfalls-
heimildin var samþykkt, en að
segja að blaðið hafi ekki sagt frá
þessum fundi er ósatt.
f annan stað fullyrðir þú að
Þjóðviljinn hafi ekki sagt orð frá
fundaherferð sem forysta ASÍ fór
með stjórnum verkalýðsfélaga
um allt land.
Þetta er ósatt. Ég átti sjálfur
viðtal við Ásmund Stefánsson um
fundaherferðina. Það viðtal birt-
ist í 4ra dálka forsíðufrétt í Þjóð-
viljanum 18. febrúar, þar sem Ás-
mundur skýrir frá fundunum og
að þeir hafi tekist vel o.s.frv.. I
lok viðtalsins eru taldir upp allir
staðirnir þar sem fundir voru
haldnir. Athugaðu Þjóðviljann,
forsíðu þriðjudaginn 18. feb..
Þá segir þú í viðtalinu að Þjóð-
viljinn hafi ekki rætt við einn ein-
asta forystumann verkalýðs-
SIGURDÓR
SIGURDÓRSSON
hreyfingarinnar í ýtarlegum við-
tölum meðan á samningaviðræð-
unum stóð.
Deila má um hvað er ýtarlegt
og hvað ekki. í allt var 11 sinnum
á 20 dögum rætt við Ásmund
Stefánsson, þrisvar við þig, einn-
ig var rætt við Jón Kjartansson og
Guðmund Þ. Jónsson og þeir
spurðir um gang viðræðnanna.
Þú manst kannski líka eftir því
þegar ég beið eftir þér að loknum
stjórnarfundi í Dagsbrún í miðj-
um samningum. Þá baðst þú
undan viðtali, en gafst mér gagn-
legar upplýsingar.
Ég endurtek að þú getur að
sjálfsögðu verið óánægður með
túlkun blaðsins á samningunum,
en það er hreinn óþarfi að hafa
okkur fréttamennina fyrir rangri
sök.
Annars verð ég líka að játa það
Guðmundur að þetta upphlaup
þitt í garð Þjóðviljans og starfs-
manna hans kemur mér ekkert á
óvart. í þau 15 ár sem ég hef starf-
að hér sem blaðamaður hefurðu
orðið reiður útí blaðið með jöfnu
og reglulegu millibili. Ég man
eftir afsökunarbréfum sem rit-
stjórar Þjóðviljans hafa ritað þér
vegna þess að þú reiddist skrifum
blaðsins. Þú veist það líka að
ástæðan fyrir því að ég hef tekið 9
af hverj um 10 viðtölum sem tekin
hafa verið við þig á þessum síð-
ustu 15 árum er vegna þess að þú
varst sjaldnast reiður mér, vegna
ævarandi vináttu sem tókst á milli
okkar í því fræga 6 vikna verkfalli
Dagsbrúnar 1955. Þá stóð ég
stráklingurinn verkfallsvaktir
með þér allan tímann og við urð-
um vinir.
Þú manst líka án vafa eftir því
þegar þú skrifaðir bréfið í þetta
eina skipti sem þú hefur reiðst
mér alvarlega. Þá sagðir þú í yfir-
lýsingu sem þú ætlaðir að fá birta
að ég hafi sagt ósatt viljandi í
frétt. Þú manst líka samtal okkar
þá og þú vissir að ég hafði ekki
sagt ósatt, enda voru það utanað-
komandi menn sem þrýstu á þig
þá. Þú viðurkenndir að ég hefði
sagt satt með því að breyta mjög
svo harðorðri yfirlýsingu í snyrti-
legt kvörtunarbréf, eftir að ég
sagðist myndu segja upp starfi
sem blaðamaður, þar sem ég sæti
ekki undir því að vera kallaður
ósannindamaður eftir að hafa
skýrt satt og rétt frá.
Ég veit að þú réðst ekki einn
þessu upphlaupi núna og ég veit
líka að þú hefðir aldrei fram-
kvæmt það nema af því að aðrir
kröfðust þess. Þú hefðir látið þér
nægja að reiðast okkur uppá
gamla mátann, sem er miklu við-
kunnanlegra.
Með vinsemd og virðingu,
Sigurdór Sigurdórsson.
VIÐHORF
Sameinaðir stöndum við - hvar?
Það ætlar að birta mjög hægt.
Samt er eins og bjartsýnisalda
fari um þjóðina. Tímamótasamn-
ingar, sætir sigrar í handbolta,
hækkandi verð á afurðum okkar
erlendis. En hvað kemur til með
að blasa við okkur þegar vorsólin
fer að skína? Þjóð í sátt segja
sumir, sameinuð og sterk þjóð
sem getur gert mörg mörk bæði í
handbolta og í glímunni við verð-
bólguna. En hætt er við því að
þegar dagurinn lengist þá blasi
við sameinuð þjóð á ystu nöf,
sameinaðir bandingjar - launa-
þrælar sem hafa verið hlekkjaðir
við þrælahaldarann með sínum
eigin „forystumönnum“. Þeir
sem ráða landinu segja sem svo
það er gott að hafa tölvuvædda
höggdeyfa þar sem verkalýðsfor-
ystan er. Það er fínt að hafa hirð
af hagfræðingum í þeirra röðum
svo lengi sem þeir hafa ekki bisn-
issvit.
Ævar Kjartansson skrifar
„Hér hlýtur eitthvað meira að búa
undir, einsogþað sem mönnum dettur
fyrstíhug, aðforysta
Alþýðubandalagsins sé að setja sig í
startholurnar til þess að taka þátt í
kapphlaupi viðJón Baldvin um að
verðafyrstir íeina sœng með íhaldinuu
Hagfræðingar með bissnissvit
hefðu aldrei gert samninga eins-
og þá sem undirskrifaðir voru um
daginn. Meðan verðið á vörunni
þ.e. vinnuafli launafólks sem þeir
áttu að selja, var svo hrikalega
lágt, hefðu bisnissmenn aldrei
farið að gera víðtækan lífskjara-
samning, - það hefðu þeir aldrei
gert þegar verðið á þeirra vöru
stæði vel. Þetta er svo stórfelldur
afleikur að varla er hægt að
ímynda sér að allri forystusveit
verkalýðssambandanna hafi sést
yfir hann á einu bretti og forystu
„verkalýðs“flokksins í þokkabót.
Hér hlýtur eitthvað meira að
búa undir, eins og það sem
mönnum dettur fyrst í hug að for-
ysta Alþýðubandalagsins sé að
setja sig í startholurnar til þess að
taka þátt í kapphlaupi við Jón
Baldvin um að verða fyrstir í eina
sæng með íhaldinu.
Annars er tilgangslaust að vera
með slíkar vangaveltur. Hitt er
síðan enn meira áhyggjuefni
hvernig kynning á afrekum samn-
ingamanna hefur verið. Það er ef-
laust ekki oft sem útsett hefur
verið fyrir jafnmargar raddir í
halelúja hljómsveitinni einsog sá
fagnaðaróður sem hefur dunið
yfir landsmenn síðustu daga.
Ihaldspressan hefur átt í erfið-
leikum með að hemja gleðilætin
og fréttamenn ríkisfjölmiðlanna
hafa allir blásið út í því hlutverki
að segja nú tíðindin sem alla
varðar.
Túlkunin hefur jafnvel tekið á
sig hjartnæman kammerata blæ
eins og í laugardagsþættinum Hér
og nú þegar Vilhjálmur Egilsson
hagfræðingur Vinnuveitenda
kom því að í hugguspjalli við
Björn Björnsson 3ja hagfræðing
ASÍ að þeir væru nú gamlir ^
skólabræður og ættu því auðvelt T
Fimmtudagur 6. mars 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5