Þjóðviljinn - 19.12.1987, Side 9

Þjóðviljinn - 19.12.1987, Side 9
MENNING / BÆKUR Verðlaunabókin LEÐURJAKKAR OG SPARISKÓR — bráðsmellin og spennandi saga. Bókin sem hlaut hæstu n sem veitt hafa verið f samkeppni um barna- og . unglingaskáldsögur hérlendis. S.agan snýst um daglegt , amstur og ástarskot nemenda í 8. H — glettin og gáskafull — þangað til að Sindbað sæfari kemur til . sögunnar. — Þá æsist , leikurinn heldur betur vog ótrúlegur háski vofir • ýfir aðalsöguhetjunni.... ÆSKAN Sími 1 73 36 Töframaðurinn færeyski Wllliam Heinesen Töfralampinn Nýjar minningasögur Þorgeir Þorgeirsson þýddi Forlagið Þýðingaútgáfan 1987 Oft hafa lesendur Williams Heinesens rifjað upp fyrir sér þau ummæli hans, að heimurinn sé allur í Þórshöfn, þessu litla plássi á hjara veraldar. Þar eru allar manngerðir, þar getur allt gerst. Ekki nema von, því við erum svo oft og fallega minnt á þetta í sög- um hans. Og í þessum „nýju minningasögum" öldungsins fær- eyska erum við kannski minnt á þessa frjóu heimssýn með ef til vill meiri styrk og samkvæmni en nokkru sinni fyrr. Allt frá fyrstu sögunni, einskonar formála, þar sem kliður frá leikjum bernsk- ÁRNI BERGMANN unnar berst út á götu þá sem gengin er út á Hærukollsbryggju þar sem ferjarinn gamli bíður og yfir okkur eilífðarstjörnur - og til lokasögunnar þar sem galsi og átök og slagsmál við vígslu nýrrar brunadælu á því herrans ári 1914 eiga undramargt sameiginlegt með því stórveldastríði sem þá brýst út. Sögurnar eru tengdar mörgum þráðum, ferjarinn gamli, dauðinn, bíður sinna farþega, persónur ganga á milli sagna og svo þessi merkilega meðferð á kátlegum og sorglegum atburð- um sem á einum stað leiðir af sér „þessa sérstöku hörmungum blöndnu gamansemi“ og í annarri sögu er líkt við að reynt sé að þræða „einstigið milli kátínu og upphafningar". En sem fyrr segir: sameiningartákn þessara sagna er fyrst og síðast hin erfiða - en í meðförum Heinesens ljúfa og sjálfsagða - viðleitni til að stækka heiminn. Byrja á hvunn- dagsfólki í litlu plássi og sækja með atbeina skáldskaparins fram um víðerni mannssálar og heimsbókmennta og veraldar- sögu. Til dæmis er Anna, móðir piltsins sem kynti föður sínum fjölþreifnum eld mikinn þegar ljóst varð að stúlkan hans var reyndar hálfsystir hans og ferst síðan með voveiflegum hætti - Anna þessi er „ósköp venjuleg“ í flestra augum. „En strax og hún er orðin sagnapersóna og tilbún- ingur í ballöðunni hérna fá eigin- leikar hennar annað og merki- legra hlutverk. Þá er hún í fyrst- unni holdi klædd ungmeyjagleðin og eftirvæntingin sjálf, síðarmeir táknmynd einmana sorgar, náð- ug Mater dolorosa þessa smábæ- jar“. Og eitthvað slíkt gerist reyndar hvenær sem William Heinesen snertir mannfólkið sín- um töfrafingrum. Hvort heldur hann lýsir glöðum laumuástum roskinna og einmana manneskja („Meistari Jakob og jómfrú Urð- ur“), eða tignarlegri staðfestu Stínu stífu sem kærastinn yfirgaf, eða blátt áfram þeim „alsælubyr tilhlökkunarinnar" sem geymist djúpt í bláum hyl minninganna - eins þótt aldrei yrði neitt úr þeim atburði sem til var hlakkað (Töfr- alampinn). Textinn allur er og ríkur með líkingar sem gefa bríma og iðrun, von og sorg, merkilegt jarðsam- band við þann „litla“ heim sem smíðað er úr. Meðan sú Anna sem áðan var til vitnað („Ballað- an um Bólustrákinn") bíður eftir því að fagnaðarríkir og um leið uggvænlegir spádómar um líf hennar fari að rætast, slakar hún sjaldan „á þessari vonglöðu spennu sem einnahelst minnti á sápukúluna regnbogaglitrandi og viðkvæma sem þó hefur staðfestu að þráast við og spegla hrjúfa ver- öldina í saklausum töfrandi speg- ilfleti sínum.“ Og þegar Jóhann sterki hefur hrasað með reisn og tilþrifum í fang Fanneyjar (,,Syndafall“) kemur iðrunin yfir hann með þessum hætti hér: „Að því loknu seig yfir Jóhann furðan- legt magnleysi samfara vaknandi iðrun líktog hann væri að horfa gegnum tæran sjó niðrá sandbotn iðandi af stórum hálfföldum skötum með gínandi áfergju- kjafta". Og þegar lesandinn hefur lokið við að lesa þennan ilmandi og vandaða texta þakkar hann Þor- geiri Þorgeirssyni fyrir sig og dettur aldrei í hug að neitt týnist á milli frummáls og þýðingar. William Heinesen FLUTTUM OKKKUR UM SETOG fste [ i i J h'1 ,v . M | \ AFTUR í NÝJU OGBJÖRTU HÚSNÆÐI AÐ GRENSÁSVEG116. Við viljum benda þér á opnunartilboð okkar: Skrifborðsstólar frá kr. 2.600,— Leðurlúx sófasett kr. 69.940,— Steríóbekkir frá kr 4.380,- OPIÐ ALLA HELGINA. FURUHÚSIÐ GRENSÁSVEGI 16, S. 687080

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.