Þjóðviljinn - 22.01.1988, Side 4

Þjóðviljinn - 22.01.1988, Side 4
LEHDARI Aaðskipta um þjóð? Þær fréttir bárust ofanaf valdapíramítanum í gær að nú stæði til að fresta því að birta nýgerða þjóðhagsspá. Spádómarnir voru þannig að ráðamenn ákváðu að taka fyrir munninn á hag- fræðingum Þjóðhagsstofnunar. Þessi ákvörðun segir ýmsar sögur, meðal annars um eðli Þjóðhagsstofnunar. I stað þess að þar séu unnin hagfræðistörf fyrir alla þátttak- endur í efnahagslífinu hefur stofnunin í síaukn- um mæli orðið að einskonar áróðursráðuneyti fyrir ríkisstjórnina. Þannig var settur forstöðu- maður stofnunarinnar dreginn upp fyrir kosn- ingarnar í vor og látinn vitna um það ásamt forystumönnum þáverandi ríkisstjórnar að allt væri í stakasta lagi með hagstjórn og horfur, - á sama tíma og verðbólga hríðóx og Ijóst var að stjórn efnahagsmála var farin úr böndunum. Niðurlæging Þjóðhagsstofnunarog forstöðu- manns hennar nú kemur gleggst fram í því að sá sem segir frá frestuninni í gær í DV er ekki Þórður Friðjónsson forstöðumaður heldur efna- hagsráðunautur ríkisstjórnarinnar, Ólafur ís- leifsson. Sú ákvörðun að fresta Þjóðhagsspánni segir líka sína sögu um þann galdur sem nú er magn- aður í tilefni þess að kjarasamningar eru lausir og samtök launafólks búast til að rétta sinn hlut eftir svikin loforð og efnahagsóstjórn síðustu missera. í vígstöðunni nú hefur ríkisstjórnin ekkert með nýja þjóðhagsspá að gera. Sú mynd sem á að halda að almenningi af stöðu efnahagsmála fyrir kjarasamninga er þegar komin fram, - ríkis- stjórnin ætlar að nota þá kolsvörtu spá sem VSÍ lét búa til fyrir sig um daginn til að veifa framan í verkalýðsforystu og almenning. En þótt þeir í Þjóðhagsstofnun láti sér lynda að settur sé á þá múll er erfiðara að binda hendur Hagstofunnarvið útreikning á vísitölum. í kjölfar tilkynningarinnar um það að vísitala framfærslukostnaðar hafi í desember hækkað sem nemur 55 prósent á ári varð í gær Ijóst að lánskjaravísitala fyrir febrúar hefur hækkað um 2,3 prósent. Þvert á margendurtekin loforð ráð- herranna um að þessi vísitala hækki ekki við nýja skatta og tolla er staðreyndin sú að sá sem núna skuldar milljón, til dæmis vegna húsnæð- is, skuldar í næsta mánuði 23 þúsund og 350 krónur í viðbót við milljónina. „Róm brennur," sagði Steingrímur Her- mannsson um síðustu helgi, og fyrir áramót hvísluðu ráðherrarnir því hver að öðrum að eitthvað þyrfti að gera. Samt hefur ekkert gerst nema það að í samfélaginu hefur í gegnum fjölmiðlana verið þyrlað upp miklu moldviðri um erfiðleikana frammundan, að það er galaður öllum áttum gríðarlegur galdur í tilefni kjarasamninganna. Og þessar vikur kemur betur og betur í Ijós hvert var hið raunverulega hlutverk Alþýðu- flokksins þegar hann var tekinn inní síðustu ríkisstjórn. Honum var ætlað að tryggja að samtök launafólks færu sér sem allra hægast í kjarabaráttu, að þau sættu sig við að almennt launafólk bæri kostnaðinn af þensluverðbólg- unni, af offjárfestingunum, af hávaxtastefnunni. Alþýðublaðið ber nú í leiðurum þau skilaboð frá fjárrnálaráðherranum til launafólks og for- ystumanna þess að halda kjafti og leggja niður vopn. Fjölsótt fundaferð forystumanna Verka- mannasambandsins fær þá einkunn í blaðinu að þar sé ferð án fyrirheits, það sé úreltur hugs- unarháttur hjá Karveli Pálmasyni að „blása í herlúðra og búa sig undir átök“. í stað þess segir Alþýðublaðið fyrir hönd ríkis- stjórnarinnar að menn eigi „að vinna á upp- byggilegan hátt að lausn kjarasamninga". Lýsir matarskatturinn því að ríkisstjórnin sé að reyna að finna uppbyggilega lausn? Lýsirfeluleikurinn með þjóðhagsspána því að ríkisstjórnin sé að reyna að finna uppbyggilega lausn? Lýsir hækkun lánskjaravísitölunnar því að ríkisstjórnin sé að reyna að finna uppbyggilega lausn? Ráðherrarnir hafa látið í veðri vaka að framm- undan séu efnahagsráðstafanir til að koma í veg fyrir að Rómaborg brenni til kaldra kola. Aðeins tvær leiðir hafa ennþá verið nefndar. Annarsvegar óbein kjaraskerðing með geng- isfellingu. Hinsvegar bein kjaraskerðing með því að minnka kaupmátt. Er þetta hinn uppbyggilegi hugsunarháttur Alþýðublaðsins og ríkisstjórnarinnar? Alþýðublaðið hefur undanfarna daga ráðist harkalega að nokkrum forystumönnum laun- þegasamtakanna, að þeim hópum launþega sem síst eru líklegir tii að fallast á kjaraskerðing- ar, og að stjórnarandstöðuflokkunum, sérstak- leaa Alþýðubandalaginu. I raun virðist það þó vera þjóðin öll sem vekur megna óánægju Alþýðublaðsins og ríkisstjórn- arinnar. í leiðara sínum í gær segir um okkur sem hvorki sitjum í ríkisstjórn né skrifum í Alþýð- ublaðið að „sífrandi hinnar velmettu, kaupglöðu íslensku þjóðar“ sé að verða að „leiðum vana sem jaðrar við heimtufrekju og dekur". Kannski eru blaðið og ráðherrarnir að íhuga það sem Bertolt Brecht lagði til þegar austur- þýsk alþýða var með heimtufrekju og dekur: fyrst þjóðin getur ekki skipt um ríkisstjórn ætti ríkisstjórnin að hugleiða að skipta um þjóð. -m KUPPTOG Grátið með ekkasogum Hitaveita Reykjavíkur ætlar aö byggja veitingahús uppi á heita- vatnsgeymum í Öskjuhlíð og eyða í það rúmum 500 miljónum króna á núgildandi verðlagi. Hér verður ekki um neina venjulega sjoppu að ræða heldur fyrsta- klassa matsölu sem snarsnýst eins og skopparakringla, en þó það settlega að matargestum verður ekki bumbult. Pað orð hefur lengi legið á Þjóðviljanum að hann tíðki grát með ekkasogum og að frá honum berist sífrandi sem orðin sé að leiðum vana, svo að notað sé orð- afar leiðarahöfundar Alþýðu- blaðsins þegar hann ræðir um það lið sem hangir „í pilsum flokka sinna með tár í augum og hor í nefi“. En þetta lið dregur lapp- irnar þegar almennilegir kratar sækja fram í uppbyggingu vel- ferðarkerfisins með því að leggja á matarskatt og afnema stig- hækkandi álagningu tekjuskatts. Þjóðviljinn er sem sagt þekkt- ur fyrir að vera alltaf á móti öllu því sem til framfara horfir og í fyrradag var verið að nöldra um það hér í blaðinu að tilvonandi leigutaki hússins, veitingamaður- inn í Spunakerlingunni, gæti átt í einhverjum erfiðleikum með að greiða leiguna. Gengið var út frá því sem gefnu að umsjónarmenn almenningseigna, embættismenn borgarinnar og borgarstjórn, % ■■■■■*/■ ■.^■-mmm- v* . <, ./%■■ 'jíPH SKORIÐ sæju til þess að hálfur miljarður, sem eytt verður í byggingu verts- hússins, verði látin renta sig á hæstu vöxtum - annað væri sóun á almannafé. Bent var á að leiga þyrfti að vera 5 miljónir á mánuði og því þyrfti vertinn líkast til að vera nokkuð stífur á pnsunum. Húsfyllir níu sinnum á dag í DV í gær kom í ljós að það eru fleiri en Þjóðviljamenn sem hafa áhyggjur af lélegri afkomu hjá til- vonandi veitingamanni í spuna- húsinu. Guðmundur Axelsson birtir þar grein, sem hann kallar Veitingahús og hitaveita. Hann virðist ekki allt of hrifinn af hug- myndinni um vertshúsið á heita- vatnstönkunum en er þó vel með- vitaður um ákveðna kosti við þessa staðsetningu, kemur til dæmis auga á að fótkuldi muni tæpast hrjá matargesti. En gríp- um nú með skærin niður í grein Guðmundar. „Ef einstaklingur œtlaði aðfara að byggja þarna veitingahús gerði hann það trúlega vegna þess að hann áliti að framkvœmdin gæfi honum betri ávöxtun fyrir fjár- munina en t.d. banki, verðbréfa- sjóður eða aðrar ávöxtunarleiðir. Samkvœmt auglýsingum í dag- blöðum má fá ávöxtun allt að rúmum 40%. 40% ávöxtun þýðir rúmlega tvö hundruð milljónir króna á ári af þessum 506. Ef við gerum okkur í hugar- lund að veitingarekstur á þessum stað geti skilað 10% arði af veltu þyrfti veltan að vera tveir milljarðar á ári. Þessari veltu má ná t.d. með því aðfá eina milljón gesta sem versla hver um sig fyrir 2000 krónur. Samkvœmt blaðafregnum á að vera þarna salurfyrir 2-300 gesti. Ein milljón gesta þýðir rúmlega tvö þúsund og sjö hundruð gesti á dag hvern einasta dag ársins eða, ef salurinn rúmar 300 manns, rúmlega níu sinnum salarfylli á dag. Mörgum þykir gott að ná tví- setningu og þrísetning þykir frá- bær en ég held að enginn reikni með slíku alla daga vikunnar, hvaðþá aðfá húsfylli níusinnum. Trúlega geta ekki margir einstak- lingar staðið undir svona fram- kvæmd enda mundi líklega sá ein- staklingur sem œtti þœr fjárhæðir sem til þarf heldur geyma þær í einhverju arðbærara og öruggara og nóg er af veitingahúsum fyrir á svœðinu. “ Má ekki lækka verðið á heita vatninu? „Sú hugsun hefur flögrað að mér að eftil vill sé meiningin með byggingu þessa veitingahúss fyrst ogfremstsú að reisa einhverju eða einhverjum minnisvaraða fremur en að koma á fót fyrirtæki sem skili eigendum sínum arði. Við (eigendurnir) getum varla verið svo kvikindisleg í okkur að fara að heimta arðsemi af minnis- varða. Ef hitaveitan getur peninganna vegna lagt í svona stórfram- kvœmdir, sem ekkert hafa með hitaveitu að gera, gæti húnþá ekki alveg eins selt okkur heita vatnið á Uegra verði en hún gerir eða að minnsta kosti sem nemur kostn- aðinum við byggingu margum- rœdds veitingahúss? Hvernig er það annars þegar borgin eða fyrirtæki hennar skila hagnaði? Er það ekki vegna þess að álögurnar á okkur eru hærri en þær þurfa að vera?“ ÓP þJÓÐVILJINN Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis og verkalýðshreyfingar Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans. Rltstjórar: Árni Bergmann, Mörður Arnason, Öttar Proppé. Fróttastjóri: Lúðvík Geirsson. Blaðamenn: Elísabet K. Jökulsdóttir, Guðmundur Rúnar Heiðarsson, Hrafn Jökulsson, HjörleifurSveinbjörnsson, Kristín Ólafsdóttir, KristóferSvavarsson, Logi Bergmann Eiðsson (íþróttir). MagnúsH. Gíslason, ÓlafurGíslason, Ragnar Karlsson, SigurðurÁ. Friðþjófsson, Vilborg Davíðsdóttir. Handrita- og prófarkalestur: Elías Mar, Hildur Finnsdóttir. Ljósmyndarar: Einar Ólason, Sigurður Mar Halldórsson. Útlitstelknarar: Sævar Guðbjörnsson, Garðar Sigvaldason, Margrét Magnúsdóttir. Framkvæmdastjóri: Hallur Páll Jónsson. Skrlfstofustjórl: Jóhannes Harðarson. Skrlfstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Kristín Pétursdóttir. Auglýsingastjóri: Sigríður Hanna Sigurbjörnsdóttir. Auglýsingar: Unnur Ágústsdóttir, Olga Clausen, Guðmunda Krist- insdóttir. Símavarsla: Hanna Ólafsdóttir, Sigríður Kristjánsdóttir. Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir. Útbreiðslu- og afgreiðslustjóri: Hörður Oddfríðarson. Útbreiðsla: G. Margrét Óskarsdóttir. Afgreiðsla: Halla Pálsdóttir, HrefnaMagnúsdóttir. Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, ÓlafurBjörnsson. Útkeyrsla, afgreiðsla, ritstjórn: Síðumúla 6, Reykjavík, sími 681333. Auglýsingar: Síðumúla 6, símar 681331 og 681310. Umbrotog setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf. Prentun: Blaðaprent hf. *Verðílausasölu:55kr. Helgarblöð: 65 kr. Áskr Iftarverð á mánuði: 600 kr. 4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 22. janúar 1987

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.