Þjóðviljinn - 18.11.1989, Blaðsíða 6
þJÓÐVILJINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis og verkalýðshreyfingar
Talað upp úr
mslakishi
Andstæðingar Alþýðubandalagsins eru eitthvað að
senda flokknum kveðjur í tilefni landsfundar hans eins og
gengur. Það gerirog BirgirÁrnason, aðstoðarmaður iðnað-
arráðherra og formaður Sambands ungra jafnaðarmanna í
grein í Pressunni.
Þær kveðjur eru hinar undarlegustu. í fyrsta lagi lætur
Birgir sem Alþýðubandalagið þurfi að sækja áhuga sinn á
lýðræði og þingræði til Ungverjalands og kommúnista-
flokksins þar, sem var á dögunum að komast að nauðsyn
frjálsra kosninga. Sú samlíking er reyndar svo langt út í hött
að það er fullkomið blygðunarefni að reyna að hrekja hana-
jafnvel Morgunblaðið gæti ekki brúkað hana. ,
í annan stað finnur Birgir Árnason Alþýðubandalaginu
það einkum til foráttu að það sé fullt af „forneskjulegum
þjóðrembingi" í sjálfstæðismálum. Af samhenginu má ráða
að hér á leiðtogi ungkrata við það, að í Alþýðubandalaginu
hafa menn verið miklu tregari en hans flokksmenn til að
temja sér lítilþægni í viðskiptum við erlenda stóriðjuhölda,
einnig eru þeir gagnrýnni miklu á það yfirþjóðlega vald sem
ræður æ meiru um líf og starf þjóða Evrópubandalagsins en
hans menn. Ræður hver sínum nafngiftum - en vel mega
Alþýðubandalagsmenn við það una að heita þjóðrembufól,
fyrst þetta er inntak ávarpsins.
í þriðja lagi segir Birgir Árnason að Alþýðubandalagið
(sem hann var rétt áður að líkja við ungverskan kommún-
istaflokk) sé og verði ekki annað en vonlaus „ruslakista fyrir
hin ólíkustu sjónarmið í íslenskum stjórnmálum'1. Hér fetar
formaður ungra jafnaðarmanna í fótspor formanns flokks-
ins, sem hefur gaman af að líkja andstæðingum sínum
(Kvennalistanum einn daginn, Sjálfstæðisflokknum annan)
við „safnþró óánægjuafla" eða eitthvað í þá veru. Nafngiftir
af þessu tagi sýna reyndar ekki annað en að foringjum
Alþýðuflokksins er annað betur gefið en hógværð hjartans;
fyrirlitningarglósum um aðra flokka fylgja venjulega drembi-
látar staðhæfingar um að Alþýðuflokkurinn einn hafi klára
og kvitta kenningu. Því miður benda skoðanakannanir ekki
til þess að margir íslendingar séu sama sinnis, en það er svo
annað mál.
Við skulum svo ekki svara slíkum og þvílíkum glósum með
því, að það sé einmitt Alþýðubandalagið sem hafi allt sitt á
hreinu. Alþýðubandalagið á sér tilvistarvanda sem er um
margt sameiginlegur mörgum vinstrihreyfingum og verk-
lýðsflokkum í Evrópu. Styrkur þeirra hefur verið í þjóðfélags-
gagnrýni, baráttu gegn ójöfnuði og ranglæti sem hefur kom-
ið fram í hugmyndasmíð og málafylgju á sviði félagslegs
velferðarkerfis og menningarmála. Veikleiki þeirra hefur
verið fólginn í því, að stefnan í efnahagsmálum hefur oftar en
ekki verið viðbrögð við því frumkvæði, sem hefur verið í
höndum borgaralegra afla. Eigið frumkvæði og mótun fram-
tíðarsýnar hefur hörfað fyrir uppákomum hvers tíma. Þetta á
jafnt við um vinstrikrata og hægrikrata, eða hvaða nöfn
önnur sem menn vilja gefa flokkum og flokkaörmum.
Munur á Alþýðubandalagsmönnum og Alþýðuflokks-
mönnum hefur ekki síst verið sá, að þeir fyrrnefndu hafa
miklu síður sætt sig við það þennan „veikleika" sem fyrr var
nefndur. Innan Alþýðubandalagsins hafa menn lagt mun
meira kapp og ástríðu í að fjalla um hugmyndir sem lúta að
róttækari og virkari vilja til breytinga á þjóðfélaginu og ríkj-
andi gildismati. í þeirri leit er mörg vitleysan sögð, en leitin er
þarna og skiptir þá litlu hvort aðrir kjósa að kalla hana
„ruslakistu" eða eitthvað annað. Hún er þó altént betri en hin
tæknikratíska sjálfumgleði sem einkennir Alþýðuflokkinn í
ríkum mæli og gerir það að verkum, að þegar sá flokkur fær í
heimsókn til sín mann eins og Oskar Lafontaine, varafor-
mann þýskra sósíaldemókrata, þá verða hagrænir kratar
ærið langleitir yfir hans boðskap. Enda ekki nema von -
þeim finnst væntanlega sumum að þeir séu að hlusta á enn
einn rómantíska vitleysinginn úr „ruslakistunni".
ALLABALLALYNDI
þJÓÐVILJINN
Síðumúla 6-108 Reykjavík
Simi: 681333
Kvöldsími: 681348
Símfax:681935
Utgefandi: Útgáfufélag Pjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Hallur Páll Jónsson.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Ólafur H. Torfason.
Fréttastjóri: Sigurður Á. Friðþjófsson.
Aðrlr blaðamenn: Dagur Porleifsson, ElíasMar (pr.).Guðmundur
RúnarHeiðarsson, HeimirMár Pétursson, Hildur Finnsdóttir(pr),
Ingibjörg Þorsteinsdóttir, Jim Smart (Ijósm.), Kristinn Ingvarsson
(Ijósm.), Lilja Gunnarsdóttir, ÓlafurGíslason.ÞorfinnurOmarsson
(íþr.), ÞrösturHaraldsson.
Skrifstofustjóri: Sigrún Gunnarsdóttir.
Skrifstofa: Guðrún Geirsdóttir, Kristín Pótursdóttir.
Auglysingastjóri: Olga Clausen.
Auglýsingar: Guðmunda Kristinsdóttir, Svanheiður Ingi-
mundardóttir, UnnurÁgústsdóttir.
Símavarsla: Sigríður Kristjánsdóttir, Þorgerður Sigurðardóttir.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Útbreiðslu- og afgreiðslustjóri: Guðrún Gísladóttir.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Halla Pálsdóttir, Hrefna
Magnúsdóttir.
Innheimtumaður: Katrín Bárðardóttir.
Utkeyrsla, afgreiðsla, ritstjórn:
Sfðumúla 6, Reykjavfk, símar: 68 13 33 & 68 16 63.
Símfax:68 19 35
Auglýsingar: Síðumúla 6, símar 681331 og 681310.
Umbrot og setning: Prentsmiöja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð f lausasölu: 90 kr. Nýtt Helgarblað: 140 kr.
Áskriftarveröámónuöi: 1000kr.
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 18. nóvember 1989