Þjóðviljinn - 15.12.1990, Blaðsíða 10

MINNING
Steindór Kristinn Steindórsson
Skyndilega og fyrirvaralaust
er hvassri egg dauðans brugðið á
líflaugina. Fyrr en nokkum varði
er góður frændi og vinur, Steindór
K. Steindórsson, allur. Hann
veiktist snögglega að morgni
laugardags áttunda desember og
lést að kvöldi sama dags.
Steindór var fæddur á Teigi á
Seltjamamesi áttunda janúar árið
1924, þriðji i röð fjórtán bama
þeirra Steindórs Ingimundarsonar
og Oddnýjar Hjartardóttur. Skóla-
ganga hans varð ekki löng, enda
mun hann hafa eirt ilia við slím-
setur og iðjuleysi. Athafhasemi
og strit erfiðisvinnunnar átti betur
við hann. Árið 1947 gekk hann að
eiga Fjólu Ágústsdóttur og entist
sá hjúskapur allt þar til Fjóla and-
aðist sumarið 1981. Böm þeirra
em Sólrún, læknaritari á Sauðár-
króki og Kári, sjómaður í Vest-
mannaeyjum, en bamabömin og
aðrir afkomendur nálgast óðum
annan tuginn.
Fyrstu hjúskaparárin bjuggu
þau víða, en festu hvergi yndi fyrr
en þau settust að á Sauðárkróki.
Þar byggðu þau hjónin sér hús að
Hólmagmnd 7 og Steindór vann
sem verkstjóri líkt og áður, en
Fjóla hafði ýmis jám í eldinum,
starfrækti m.a. fatahreinsun um
skeið. Bömin hurfú að heiman
eins og lög gera ráð fyrir og settu
saman sínar eigin fjölskyldur.
Gleði þeirra hjónanna var ósvikin
þegar bamabömin fóm að tínast í
heiminn. Hjá afa og ömmu áttu
þau líka vísan samastað þar sem
alltaf var opið hús og nægur tími
til að sinna smáfólkinu ekki síður
en öðmm. Samskipti fjölskyldn-
anna einkenndust öll af einlægum
trúnaði og gagnkvæmri virðingu.
Þegar tímar liðu og um hægð-
ist hjá þeim Steindóri gáfúst þeim
fleiri stundir til að sinna hugðar-
efnum sínum, einkum ferðalögum
um byggðir og öræfi íslands.
Lögðu þau þannig áherslu á að
rækta sambúð sína og augljóst að
það ræktunarstarf bar ríkulegasn
ávöxt.
Um hríð bjuggu þau í Kópa-
vogi, líklega um 1960, og átti ég
þá stundum erindi til þeirra. Það
var ekki laust við að mér stæði
stuggur af þessum stórvaxna,
beinabera og harðleita frænda og
röddin afar dimm. En þá þekkti ég
hann ekki í raun. Fjóla var hins
vegar flngerð, blíð og brosmild og
þannig man ég hana enn.
Eg kynntist þeim Steindóri
ekki að ráði fyrr en ég dvaldi fá-
einar vikur á Sauðárkróki sumarið
1978. Síðar átti ég oft eftir að
njóta gestrisni þeirra. Það var mér
ævinlega tilhlökkunarefhi að
sækja þau heim, því þar var
rausnarlega tekið á móti soltnum
óg lúnum ferðalöngum og vís
gisting. Varð okkur þá stundum
skrafdijúgt, enda einstök unun að
hlýða á frænda þegar hann sagði
frá af leiftrandi orðkynngi og ein-
stakri kímni með skelmisglampa í
móbrúnum augum. Kom glöggt í
ljós á þessum stundum hve víð-
lesinn hann var og margffóður um
sögu lands og þjóðar. Mátti einu
gilda hvar borið var niður, alls
staðar var hann heima og hafði
fastmótaðar skoðanir á öllum
hlutum.
Hann var kominn af óbreyttu
alþýðufólki og vann lengstum erf-
iðisvinnu sjálfur og mótaði það
lífsviðhorf hans. Hann var eld-
heitur sósíalisti og vildi að hagur
hins vinnandi manns væri meira
metinn en gróðadufl fjárafla-
manna. En stjónimálaskoðanir
sínar reisti hann ekki á kennisetn-
ingum eða kreddum, heldur sam-
úð með þeim sem hallir fara í lífs-
baráttunni og ást á lífinu. Hann
var ósmeykur við að segja mein-
ingu sína og var þá sama hver átti
í hlut. Fæstir munu þó hafa erft
það við hann þó hann væri stund-
um þungorður því þeir sem
þekktu hann vissu áð hann var
réttsýnn maður og einlægur. Enda
þótt Steindór þekkti vel mátt
orðsins og beitti móðurmálinu af
meiri fæmi en flestir þeir sem ég
hef kynnst þá kaus hann fremur
að láta verkin tala. Þeir voru
margir sem þágu greiða og lið-
sinni af honum án þess að um það
væru höfð mörg orð.
Steindór þoldi sára raun þegar
Fjóla lést sviplega sumarið 1981.
Enda þótt hann bæri ekki harma
sína á torg var ljóst að hann treg-
aði hana mjög og varð raunar
aldrei samur síðan. Hann hélt
heimili áffarn, enda frábitinn því
að eiga undir aðra að sækja, og
sinnti erilsömu starfi af enn meira
kappi en áður. Síðustu árin vann
hann sem verkstjóri við skipaaf-
greiðslu og gátu lotumar orðið
býsna langar og sjaldan tók hann
sér ffí hin síðari ár. Var því líkast
að hann reyndi að bægja ffá sér
tómleika og hryggð með því að
vinna sleitulaust. Hann var því
sannarlega vel að hvíldinni kom-
inn.
Steindór var stór í sniðum í
mörgum skilningi. Hann var heill
í orðum sínum og gerðum. Að
slíkum mönnum er sjónarsviptir
og þeirra er gott að minnast.
Að endingu vil ég votta böm-
um Steindórs og öðrum í nánasta
skylduliði hans einlæga samúð
mína.
Ársæll Friðriksson
/
r ,
SIMANUME R
'W&ZÍí..

NYTT SIMAKERFI MEÐ BEINUM
INNVALSNÚMERUM BÆTIR ENN
ÞJÓNUSTU OKKAR.
Nú verður enn fljótlegra en áður
að ná í okkur og með beinu
innvali getur þú hringt beint í þann sem þú
þarft að tala við, án viðkomu á skiptiborói.
Hér til hliðar eru nokkur hinna beinu
innvalsnúmera sem líklegast er að þú þurfír
á að halda og ef þú hringir beint í þau nærð
þú milliliðalaust í þann sem þú þarft að tala
við.
Beinu innvalsnúmerin eru reyndar miklu
fleiri. Þau eru kynnt á sérstökum seðli sem
liggur frammi í afgreiðslu okkar á
Suðurlandsbraut 34.
Eftir sem áður er starfsmaður á skiptiborði
til þjónustu reiðubúinn og um skiptiborðið
má sem fyrr ná sambandi við allar deildir
Rafmagnsveitunnar.
Við vonum að þetta nýja símakerfí verði til
þess að bæta enn þjónustu okkar og
samskipti við viðskiptavini.
Beint innval frá kl. 8^ til 16^;
Upplýsingar um
rafmagnsreikninga 60 46 10
Innheimta og lokanir 60 46 20 til kl. 1800
Flutningar 60 46 30
Gjaldskrá 60 46 77
Heimtaugar, afgreiðsla 60 46 86
Rafmagnseftirlit 60 46 80
Mælastöð 60 48 50
Eftir klukkan 16:15
Verkstjórar 60 48 26
Verktakaeftirlit 60 47 47
Bilanavakt allan sólarhringinn: 68 62 30
$
RAFMAGNSVEITA
REYKJAVÍKUR
íéttín. jí&i tcfcJ
SUÐURLANDSBRAUT 34 108 REYKJAVÍK SÍMI 60 46 00
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN