Þjóðviljinn - 04.05.1991, Síða 14

Sólveig Kristjánsdóttir
æfir sporin
i samkvæmiskjólnum
sem hún valdi sérfyrir
stóru stundina.
Á Hótel íslandi var skömmu
eftir miðnætti krýnd fegurðar-
drottning (slands. Átján stúlkur
víðs vegar af landinu voru um
hituna og hafa þær sjaldan ver-
ið svo margar; vinsælt virðist
vera að keppa um fegurð þessa
dagana ekki bara á sviöinu á
Hótel íslandi.
Blaðamaður Nýs Helgarblaðs
laumaði sér á æfingu hjá stúlkun-
um til að sjá hvað þar fór fram. Ys
og þys var við sviðið á hótelinu
og uppi á því voru kynnar kvölds-
ins, útvarpsmennimir Valdís
Bylgja og Jón Axel EfTemm að
lesa upp úr þykku handriti merktu
Fegurðarsamkeppni Islands. Þar
vom einnig staddar þijár refFileg-
ar, ungar konur sem fylgdust
haukfránum augum með öllu sem
fram fór á sviðinu. Fegurðardrott-
ingamar vönduðu ganginn uppi á
pöllum, og reyndu að ganga eins
og þeim hafði verið kennt, sem er
ekkert grín. Þær þurftu víst að
ganga óteljandi kílómetra á háum
hælum, ef marka má handritið af
keppninni.
Karl nokkur rogaðist inn með
slóra rósarvendi og síðkjólamir
héngu á slám við sviðið. Ein af
annarri vom stúlkumar kallaðar
upp í viðtöl við dómarana - á
sundbolum.
I handritinu er farið fjálgleg-
um orðum um matseðil kvöldsins
og fegurð stúlknanna. Tónlistin er
dramatísk og hávær, stúlkumar
brosa út að eyrum framan í
ímyndaða áhorfendur, alveg eins
og þeim hefur verið kennt í hinni
þrotlausu þjálfun sem staðið hefúr
yfir mánuðum saman. Eina þekkti
ég stelpu sem átti sér draum um
að verða fræg af eindæmum fyrir
fegurð sína og var svo máttfarin
af líkamsrækt og megmn að hún
lá fyrir þess á milli sem hún mætti
á æfingar, enda virtust þokkadís-
imar fremur daufar í dálkinn og
brosin náðu ekki alltaf til augn-
anna. Þulurinn tilkynnti hvaða
fyrirtæki leyfðu stúlkunum afnot
af rafmagnstrimmform- og grenn-
ingartækjum til að auka enn feg-
urð líkamsvaxtar þeirra, og bað
ímynduðu áhorfenduma að
klappa þjálfúmm stúlknanna lof í
lófa.
Ingibjörg Davfðsdóttir, Ungfrú Vesturland, og Selma Unnsteinsdóttir, Ungfrú Austurland, fylgjast með stöllum
sfnum á sviðinu.
Gróa Ásgeirsdóttir fram-
kvæmdarstjóri þessa fyrirtækis
segir stúlkumar veljast með ýmsu
móti, í forkeppnum úti um land,
eftir ábendingum, og á höfúð-
borgarsvæðinu er auglýst eftir
stúlkum sem senda inn af sér
myndir. En hvað fá þessar stelpur
fýrir sinn snúð? Gróa segir stúlk-
umar sem lenda í fimm efstu sæt-
unum eiga von um að verða send-
ar til keppni á erlendri gmnd, síð-
an telur hún þjálfunina nýtast
þeim vel í lífinu. Þær öðlist við
þessa reynslu meira sjálfstraust
Spegill, spegill,
herm þú mér...
og læri mikilvægi réttrar fæðu og
líkamsræktar. Eitt af því sem und-
irrituð hjó eftir í umræðunni um
þessa keppni var það að stúlkum-
ar væm allar á mismunandi kúr-
um eftir því hversu mörg kíló þær
þyrftu að missa eða bæta á sig.
Fær maður sterklega á tilfinning-
una að reynt sé að steypa þær all-
ar í nákvæmlega sama formið, og
geta menn þá ímyndað sér þann
vanda sem dómnefndin er í. Gróa
segir samt sem áður að leitað sé
að náttúmlegri fegurð. En hvað
finnst Gróu sjálfri vera fegurð.
„Mestu skiptir að persónuleikinn
sé fallegur, það er númer eitt, tvö
og þijú. Við sem vinnum að und-
irbúningnum að þessari keppni
kynnumst stelpunum allt öðmvísi
en almenningur gerir. yið kom-
umst inn fyrir skelina. Öll könn-
umst við það að það fólk sem við
þekkjum vel finnst okkur jafn-
framt vera fallegt.“
Arðvænleg
útflutningsgrein
Undanfarin tíu ár hafa þeir fé-
lagar Baldur Jónsson og Ólafur
Laufdal staðið fyrir keppninni.
Áhugi á henni virðist hafa vaxið
jafnt og þétt undanfarin ár. Ekki
er langt síðan fáar stúlkur fengust
til að taka þátt í keppni af þessu
tæi, það þótti hreiníega hallæris-
legt. Nú veigra stúlkur sér ekki
við að standa í þessu í miðjum
stúdentsprófunum. Áhugi fyrir
keppninni virðist að einhverju
leyti ráðast af því hversu vel
vegnar erlendis. I kringum 1960
stóð keppnin með miklum blóma
og nýlega hafa þær Hófi og Linda
vakið vonir með þjóðinni um að
íslensk fegurð geti orðið arðvæn-
leg útflutningsgrein. Á sama hátt
og áhugi landans á handbolta fer
saman við það hversu ofarlega
strákamir okkar verða á mikil-
vægum mótum.
Undanfarin ár hefur áhugi
ungs fólks snúst æ meir inn á við,
ef svo má að orði komast, og útlit-
ið skiptir meira máli en nokkuð
annað í lífinu. Líkamsræktar-
stöðvar eru vinsælli samkomu-
staðir en kaffihús.
Fáir em jafnfróðir um fegurð-
arsamkeppni hér á landi og Heið-
Upp með brjóstkassann og
brosiði stelpur! Hin dæmi-
gerða fegurðardrottninga-
mynd. Dómnefndinni var
svo sannarlega mikill vandi
á höndum að velja milli
þessara þokkadísa í gær-
kvöldi.
Um
fegurðina,
Fegurðar-
samkeppni
Islands og
útflutning
á íslenskri
fegurð
14 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Laugardagur 4. maí 1991