Þjóðviljinn - 22.06.1991, Blaðsíða 8

9
A Umsión: Sveinþór Þórarínsson
Lífsafkoma okkar er í húfi
Sama dag og Álafoss hf. var lýst gjaldþrota, tóku starfsmenn fyrir-
tækisins á AJcureyri sig til og komu á fót sjö manna starfsmanna-
ráði, sem verður í forsvari íyrir starfsmenn íyrirtækisins. Starfs-
menn hafa sýnt ákveðinn áhuga á því að vera með í uppbyggingu
nýs fyrirtækis, sem byggt yrði á grunni Álafoss hf. - Þjóðviljinn
kynnti sér viðhorf nokkurra starfsmanna á Akureyri
Ríkisstjórnin
leitaði ekki
upplýsinga um
stöðu Álafoss
aði um Álafossmáiið í gær og
kom Ólafur Ólafsson forstjóri
Álafoss meðal annarra til við-
tals við nefhdina. Á fundinum
kom í ljós að nefhd fjármála-
ráðuneytis, forsætisráðuneytis
og iðnaðanáðuneytis undir for-
ystu Hreins Lofissonar aðstoð-
armanns Davíðs Oddssonar,
sem haföi það verkefni að fjalla
um málefni fyrirtækisins hefur
ekki aflað sér neinna upplýs-
inga um stöðu þess hjá forstjóra
Álafoss, áður en ákveðið var að
gera fyrirtækiö gjaldþrota.
,4>að er bersýnilegt að ríkis-
stjómin er ekki með nein áform
á pijónunum varðandi ullariðn-
aðinn. Á fundi iðnaðamefndar
kom fram að Jón Sigurðsson
iðnaðarráðherra hafði kynnt for-
ráðamönnum Álafoss hug-
myndir um að breyta skuldum í
hlutafé, en hann hefiir greini-
lega verið borinn atkvæðum í
ríkisstjóminni," sagði Svavar
Gestsson, alþingismaður og
nefhdarmaður í iðnaðamefnd, f
viðtali við Þjóðviljann.
hágé.
Anna Gréta Pálsdóttir
verkstióri
Atvinnu-
leysi er
alltaf slæmt
í þessum sal sem ég vinn í,
erum við að störfum frá klukk-
an átta á morgnana til miðnætt-
is á tvískiptum vöktum. Þannig
að hérna er nóg að gera, enda
varan sem við erum með sam-
kvæmt nýjustu tísku.
Það er því einkennilegt að það
þurfí að Ieggja starfsemi sem
þessa héma niður.
En ef það verður af því sem nú
er rætt um að við og bæjaryfirvöld
tökum að okkur reksturinn mun
það bjarga mörgum heimilum. Eg
er ekki verst sett, héma vinna
margar konur sem em einar í
heimili og þurfa sumar hveijar að
sjá fyrir stórri fjöskyldu. Ekki veit
ég hvað yrði um það fólk ef það
missti vinnuna.
uu mun
mala guU
á nýjan leik
Kolbeinn Sigurbjarnarson, talsmaöur hins nýja starfsmannaráös situr fyrir fram-
an kort af Sovétrfkjunum, einu aðalmarkaössvæöi íslenskrar ullar. Mynd: Þor-
finnur.
Kolbeinn Sigurbjarnarson,
markaðsfuiitrúi, var kjör-
inn af starfsmönnum tii
að vera í forsvari fyrir þessum
hóp í viðræðum við hugsanlega
samstarfsaðila. Þjóðviljinn heim-
sótti Kolbein á skrifstofu hans á
Akureyri í gær og forvitnaðist
um gang mála.
Kolbeinn sagði að á fúndinum í
fyrradag hafi svo til allir starfs-
menn fyrirtækisins á Akureyri látið
sjá sig og mikil stemmning um að
eitthvað þyrfti að taka til bragðs
hafi einkennt fundinn.
- Miðað við þann aðdraganda
sem verið hefur í málefnum Ála-
foss, komu engum á óvart þær
fféttir að fyrirtækið væri orðið
gjaldþrota. Okkur sem hér störfum
finnst það mjög miður, því hlutim-
ir hafa verið að færast mjög til
betri vegar varðandi reksturinn.
Það er staðreynd að fyrirtækið hef-
ur verið með myllustein um háls-
inn, sem eru gríðalegar skuldir.
Með þau fjármagnsgjöld sem hafa
verið á fyrirtækinu var dæmið von-
laust, sagði Kolbeinn. Starfs-
mannaráðið sem hefúr verið komið
á fót, er skipað einstaklingum sem
eiga það sameiginlegt að þekkja til
hlítar alla þætti starfseminnar.
Hópurinn er þannig samansettur að
fólk úr öllum deildum er þar fúll-
trúar. Með þessu ætti ráðið að hafa
gott yfirlit yfir alla starfsemi fyrir-
tækisins.
- Þessi hópur getur í raun virk-
að sem ráðgjafaraðili, t.d. fyrir
bæjaiyfirvöld sem hafa sýnt starfs-
fólkinu héma mikinn skilning.
Bæjaryfirvöld hafa án hiks komið
til móts við okkar hugmyndir, en
þær em að starfsmenn munu eiga
hlut í fyrirtækinu. Það er því eðli-
legt að við höfúm hönd í bagga
hvemig þessi samvinna kemur til
með að verða, sagði Kolbeinn.
Starfsfólkið í fyrirtækinu á
ekki marga möguleika til að taka
þátt \ rekstri svo stórs fyrirtækis
sem Álafoss er í dag. Launin em
ekki há, svo ekki getur fólkið lagt
fram stórar fjárhæðir í hlutabréf.
Það sem helst er talið koma til
greina er að starfsmenn stytti sum-
arffí sitt úr fimm vikum í þijár.
Þetta þýðir að á tveimur ámm
leggur hver einstaklingur fram fé
sem nemur allt að einum mánaðar-
launum. Ef mánaðarlaunin era að
meðaltali um 50 þúsund krónur
þýðir þetta um 20 miljóna króna
framlag á tveimur áram.
Kolbeinn segir að það hljóti að
vera heppilegast að hagsmunaaðil-
ar verði eigendur að nýju fyrirtæki,
- Þá nefni ég starfsmennina, bæj-
aryfirvöld, bændasamtökin og svo
þá lánardrottna sem með hagnaði
af viðskiptum við nýtt fyrirtæki
geta fengið fé upp í sínar skuldir.
I lokin var Kolbeinn spurður að
því hvemig hann teldi að framtíð
ullariðnaðarins yrði.
- Það verður áffamhald á þess-
um iðnaði á íslandi. Menn hafa
ekki neínt hvað þessi iðnaður hefúr
lagt í þjóðarbúið sl. 100 ár. Hann
hefúr örugglega Iagt ffam meira fé
en til hans hefúr verið eytt. Ég
vona að ullin eigi eftir að mala gull
á nýjan leik. Það er ágætt að hafa
það í huga, að þegar Utgerðarfélag
Akureyrar var að deyja hér drottni
sínum fyrir tuttugu árum, hljóp
bærinn þar undir bagga. Ég veit
ekki um neitt bæjarfélag í dag, sem
mundi hafna því að hafa það fyrir-
tæki innan sinna bæjarmarka, sagði
Kolbeinn.
Einar Haraldsson laeerstjórí
Stórfellt atvinnu-
leysi blasir nú við
Mér finnst ástandið að sjálf-
sögðu alvarlegt, en margt bendir
til að það horfi nú til betri vegar.
Bæjaryfirvöld hafa sýnt okkar
afstöðu mikinn skilning, og
óneitanlega er maóur þakklátur
fyrir það.
Ef það kemur til þess að fólk
missi vinnuna munu útgjöld at-
vinnutiyggingasjóðs stóraukast og
em þau þó ærin fyrir. En starfs-
fólkið héma er orðið vonbetra um
að úr rætist eftir fúndinn sem við
héldum á fimmtudaginn, það er
allavega komin hreyfing á málið.
Dvrleif Eggertsdóttir vélamaður
Ef ég missi vinnuna
verð ég gjaldþrota
Mér Hst ekkert á
ástandið. Ef fyrirtækið
rúllar endanlega yfir og
starfsemin hérna hættir
verður það slæmt mál fyr-
ir mig persónulega. Eg hef
eins og aðrir miklar skuld-
ir á bakinu. Ég er búin að
vera hérna í 26 ár og held
að erfiðlega gengi að fá
vinnu annars staðar.
Ef starfsmennimir taka
sig saman eins og um hefúr
verið talað og verða með í
rekstrinum mun ekki standa
á mér að taka þátt í því.
Ég leyni því ekki að ef
ég missi vinnuna verð ég
hreinlega gjaldþrota, og ég
hygg að svo verði um fleíri.
Aðalbiöre Sigvaldadóttir sniðskeri
Lífsspursmál fyrir mig
og fjölskyldu mína
Eg bind vonir mínar við
framgöngu starfsmannaráðsins
núna, ég er tilbúin að ieggja mitt
af mörkum til að fyrirtækið geti
haldið starfsemi sinni áfram.
Ef fyrirtækið lognast út af yrði
það reiðarslag fyrir mig og mína -
fjölskyldu. Það er hreinlega lífs-
spursmál fyrir fjölskylduna að ég
hafi einhveija atvinnu. Ég er búin
að vera héma í ellefú ár og get
ekki séð fyrir mér að ég hlaupi í
hvaða vinnu sem er.
Annars finnst mér einkennilegt
að í allri þessari umræðu um hvað
Álafoss hefúr fengið mikið fjár-
magn í reksturinn, hefúr aldrei ver-
ið minnst á hvað fyrirtækið hefúr
skilað miklu fé í þjóðarbúið. Menn
verða að taka það með í reikning-
inn líka.
Fríða Aðalsteinsdóttir vinnur við merkingar
Margur mundi hætta á vinnumarkaði
Astandið er nú ekki glæsi-
legt, en margt bendir til að það
breytist. Bæjarstjórnin virðist
ekki ætla að hlaupa undan
merkjum.
Ef til lokunar kemur verður
maður að fara að leita sér að ann-
arri vinnu og víst yrði það skrítið
eftri tuttugu ára starf í ullariðnað-
inum. Og svo er það alltaf spum-
ingin hvort nokláa vinnu er að
hafa. Margur héma myndi sjálfsagt
alveg hætta starfi, þó það sé ekla
orðið 67 ára gamalt.
Sfða 8
ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 22. júní 1991