Dagblaðið Vísir - DV - 28.11.1995, Blaðsíða 10
10
ÞRIÐJUDAGUR 28. NÓVEMBER 1995
Spurningin
Hve lengi lærir þú á dag
(utan skólatíma)?
Jón Þór Finnbogason nemi: í
klukkutima.
Bergljót Steinsdóttir nemi: Það er
mjög misjafnt, kannski í klukku-
tíma.
Inga Þóra Ingvadóttir nemi:
Svona í hálftíma.
Hanna Eiríksdóttir nemi: Svona í
klukkutíma.
Hildur Karen Benediktsdóttir
nemi: Um það bil í klukkutíma.
Lesendur_____________
BSRB: misnotað
verkalýðsfélag
„Verkalýðsfélög eru ekki verkfæri sem nota má ábyrgðarlaust í pólitískum
tilgangi," segir m.a. í bréfinu.
K.T. skrifar:
Mörgum þykir forysta BSRB vera
komin út á heldur hálan ís með birt-
ingu ýmissa sérkennilegra auglýs-
inga undanfarna daga þar sem ráð-
ist er harkalega á ríkisstjórnina og
spamaðaráform hennar. Það kann
vel að vera að verklýðsrekendur,
sem sumir hverjir em jafnframt
þingmenn Alþýðubandalagsins, séu
ósammála ríkisstjórninni og vilji
minni sparnað og meiri eyðslu. Þótt
það sé ábyrgðarlaus afstaða þá er
tvímælalaust vinsælla að berjast
gegn spamaði en boða hann. Fólk
sér þó í gegnum slíkan málflutning.
Flestir á mínum vinnustað em
orðnir langþreyttir á allt of háum
sköttum og fjárlagahalla ár eftir ár,
og fagna því þess vegna að fá nú
loks ríkisstjóm sem þorir að draga
úr umsvifum ríkisins, þorir að
spara, þorir að segja nei við eyðslu-
kröfum þrýstihópa og þorir að taka
tímabundnum óvinsældum vegna
þess.
Það er hins vegar athyglivert að
vinstri menn i verkalýðshreyfing-
unni skuli nota almenn samtök
launafólks, BSRB, til að koma höggi
á pólitíska andstæðinga. Margir
þeirra sem eru félagsmenn í BSRB
em jafnframt dyggir stuðningsmenn
núverandi ríkisstjórnar, það sýna
skoðanakannanir. Fæstir þessara fé-
lagsmanna era þó líklega ánægðir
með nýjasta afrek forystunnar, og
em tæpast fúsir að greiða fyrir slík-
ar auglýsingar með félagsgjöldum
sínum.
Með þessari sérkennilegu póli-
tísku árás BSRB á sjálfstæðis- og
framsóknarmenn er BSRB í raun að
afnema skylduaðild að bandalaginu.
Það er nefnilega hvorki hægt að
skylda menn til að vera félagar né
að greiða til félagsskapar sem tekur
svona afdráttarlausa pólitíska af-
stöðu gegn hugsjónum stórs hóps fé-
lagsmanna sinna; fólk verður ekki
þvingað til stuðnings við skoðanir
sem ganga í berhögg við hugsjónir
þess sjálfs.
Þó að sá stuðningur, sem stjómar-
flokkamir njóta í skoöanakönnun-
um„henti ekki vinstri mönnum þá
verða menn að átta sig á því að
verkalýðsfélög em ekki verkfæri
sem nota má ábyrgðarlaust í pólit-
ískum tilgangi heldur era þau tæki
fólksins, fólks úr öllum flokkum, til
að ná fram bættum kjörum. Með
pólitískri misnotkun á verkalýðsfé-
lögunum er í raun verið að grafa
undan allri alvöru kjarabaráttu. -
Það er tímabært að menn, einkum
vinstri menn, átti sig á því.
Betri og bættan búvorusamning
Á.P.E. skrifar:
Nú er komin upp á Alþingi talsverð
óánægja með að hafa búvörusamn-
inginn óbreyttan og vilja sumir
þingmenn Sjálfstæðisflokksins og
jafnvel einhverjir til viðbótar láta
gera á honum breytingar áður en
hann verður endanlega samþykkt-
ur. Landbúnaðarráðherra hafnar
öllum breytingum og hefur reyndar
krafist þess að samningurinn verði
afgreiddur frá Alþingi fyrir næstu
mánaðamót. Þennan samning verð-
ur að taka upp aö mínu mati og
flestra þeirra sem ég hef heyrt hljóð-
ið í.
Þarna þarf að ræða marga liði
samningsins, svo sem þann sem
varðar innflutning á erlendum bú-
vöram til íslands. Það verður aldrei
friður um það mál fyrr en slakað
hefur verið á klónni og innflutning-
ur leyfður, t.d. á unnum kjötvörum
svo og kjúklingum og kalkúnum.
Þetta myndi lika vera lyftistöng fyr-
ir íslensku framleiðsluna. Alls ekki
rothögg eins og sumir vilja vera
láta.
Verði búvörusamningurinn ekki
tekinn upp að nýju og hann færður
til nútímalegs horfs skapast hér við-
líka ástand og var þegar stríðið um
innflutning Bónuss og Hagkaups
stóð sem hæst fyrr á árinu. Slíkt
viðskiptastríð er ekki æskilegt. Það
væri beinlínis fáránlegt og óþarft.
Samningar við Norðmenn og Rússa?
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Norðmenn virðast kunna þá list
prýðilega, og máski öðmm þjóðum
betur, að „mála sig út í hom“ og
komast því fyrir vikið hvorki lönd
né strönd. Eins og alþjóð veit hefur
sjávarútvegsráðherra okkar staðið í
samningaviðræðum við Norðmenn
og Rússa um „Smuguveiðarnar“ í
Barentshafi. Og nýverið gaf norska
ríkisstjómin út þá yfirlýsingu að
hún hefði einhliða sett kvóta á síld-
veiðar á svæðinu upp á eina milljón
tonna. En sjálfri sér úthlutaði hún
800 þúsund tonnum!
Auðvitað er þetta alveg einstakt
„framtak". - Ómögulegt virðist vera
að koma þessari vinaþjóð í skilning
um það að samþykki einnar þjóðar
eru marklausir papplrar hvað þetta
mál varðar. Önnur lönd, þar með
taldir íslendingar, eru vitaskuld
óbundin af slíku og geta þvi, þegar
þeim sjálfum líst, farið á svæðið og
veitt sdd eða þorsk, án þess að hægt
sé að amast við þeim veiðum.
Sannleikurinn er sá að þarna
hafa menn ekkert val. Annaðhvort
setjast þeir niður og komast að ein-
hverju samkomulagi sem ásættan-
legt er eða þeir una við óbreytt
ástand - sem er versti kosturinn af
mörgum slæmum. En valið stendur
á milli þess að semja eða semja
ekki. Því skulu menn gera sér fulla
grein fyrir.
En óbreytt ástand getur þýtt hið
sama og að stofninn verði miskunn-
arlaust fiskaður upp. Ofveiddur, líkt
og talið er að hafi gerst 1967, er síld-
in hvarf af miðunum. íslendingar
hafa lengi verið reiðubúnir til að
semja við Norðmenn og Rússa. En
vilji þessar þjóðir ekkert við okkur
tala þá höldum við að sjálfsögðu
okkar striki. Annað er útilokað.
[LlilHMþjónusta
allan sólarhci
Aðeins 39,90 mínútan
- eða hringið í síma
5000
milli kl. 14 og 16
Má ekki leggja
Fiskistofu
niður?
Sveinbjörn hringdi:
Nú er rætt um að ganga þurfi
frá samningi ríkisvaldsins og
Fiskfélagsins fyrir störf sem það
annist fyrir upplýsingaöflun fyr-
ir Fiskistofu. Er nú ekki einfald-
ara að leggja niður Fiskistofu og
verkefni hennar færð á aðrar
hendur, t.d. Hafrannsóknarstofn-
un, eða þá að Fiskifélagið sjái
sjálft um aö öflun upplýsinga
sem það þamfast - á hreinum
viðskiptagrundvelli og greiði fyr-
ir af sjálfsaflafé þess en ekki með
ríkisstyrk?
Er kyrrstaöan
rofin?
Snorri skrifar:
Framsóknarflokkurinn til-
kynnir okkur að með myndun
núverandi ríkisstjómar hafi ver-
ið rofin sú kyrrstaða sem ríkt
hefur hér á landi og nú gæti
meiri bjartsýni en var fyrir
nokkrum vikum. Kannski er
þetta bara rétt eftir allt? En
hvað er fólk þá sífellt að kvarta
og kveina og ásaka stjórnvöld
og forystumenn á vinnumarkað-
inum fyrir óviðundandi kjör?
Því beinir það ekki máli sínu
til landsstjórnar Framsóknar-
flokksins sem hefur rofið kyrr-
stöðuna?
Afskriftir
gjaldþrota?
Ólafur Gunnarsson skrifar:
Auðvitað má til sanns vegar
færa að gjaldþrotameðferð á fólki
eða fyrirtækjum hafi verið eins
konar lúsahreinsun og fram-
kvæmd til að losna við þá aðila
sem hafa oft og tíðum vaðið vítt
og breitt um þjóðfélagið og vald-
ið fjárhagslegum skaða. - Já,
skuldafangelsi er ekkert útilokað
í þessu efni (hef ég nú í huga
grein eftir einn lögmann er rit-
aði í Mbl. sl. fóstudag). En verst
af öllu væri þó að hið opinbera
færi að kosta einhverjum fjár-
munum til að afskrifa gjaldþrot
eða kostnað vegna þeirra. Það
væri enn einn ósóminn.
Óhugnaðurí
Dagsljósi
Óskar skrifar:
Sjónvarpsþátturinn Dagsljós
leggur sýnilega stolt sitt í aö
verða hneykslunarhella margra
og oft yfirgengur siðferðiskennd
áhorfenda. Þátturinn sl. mið-
vikudag sló þó allt slíkt út. Þar
tefldi Dagsljós fram einhverjum
„grínurum" er léku froðufellandi
vanvita sem af einhverjum
ástæðum vom staddir í Svíþjóð.
Ég hef aldrei séð jafn mikinn
óhugnað í formi „leikgerðar",
ekki síst vegna þess að hér er
verið að gera gys að mannlegum
hörmungum sem stjórnendur
Dagsljóss hafa víst aldrei þurft
upp á að horfa. - Hafi Sjónvarp-
ið skömm og vanvirðu afl
Flugumferðar-
stjórar
Gísli Guðmundsson hringdi:
í sambandi við uppsagnir flug-
umferðarstjóranna ætti ekki
undir nokkram kringumstæðum
að endurráða þá sem sagt hafa
upp störfum. Þeir geta einfald-
lega farið þangað sem þeir fá
betri laun. Margir slikir hafa svo
komið heim í þann mund sem
ellin nálgast og vilja þá endilega
komast í félagslega skjólið hjá
okkur sem hér höfum dvalið alla
ævi og greitt okkar skatta til
samfélagsins. Og það er nóg til af
ungum mönnum, t.d. flugmönn-
um og öðmm, sem gjaman vildu
fá þjálfun í flugumferðarstjórn
og taka yfir störf þeirra sem nú
hafa sagt upp störfum.