Dagblaðið Vísir - DV - 15.01.1997, Blaðsíða 12

12
MIÐVHÍUDAGUR 15. JANÚAR 1997
Spurningin
Hvað telur þú vera skemmti-
legasta aldursskeiöið?
Ólafur Árnason húsvörður: Árin
milli þrítugs og fertugs.
Ari Freyr Hermannsson nemi:
Rétt eftir að maður fæðist. Maður
gerir ekkert nema borða og láta
dekra við sig.
Guðmundur Bergþórsson nemi:
Árin milli 15 og 18 ára eru lang-
skemmtilegust. Þá fær maður bíl-
próf og getur notið lífsins.
Margrét Sigurðardóttir, starfs-
maður á garðyrkjustöð: Milli fer-
tugs og fimmtugs. Það held ég að sé
góður aldur.
Pálína Sigurðardóttir garðyrkju-
fræðingur: Ég er búin að lifa of
stutt til að vita það.
Úlfur Ragnarsson læknir: Árin
eftir sextugt. Þá hefur maður náð
jafnvægi og þekkir hin sönnu verð-
mæti í lífinu.
Lesendur_______________
„ Það gæti
verið satt“
Höskuldur Jónsson, forstjóri
ÁTVR, skrifar:
Kynningarfulltrúi Verslunar-
ráðs, Helga Guðrún Jónasdóttir,
kvaddi sér hljóðs í DV 27. desember
um sölufyrirkomulag áfengis.
Kenndi hún Jónasi frá Hriflu um
tilurð Áfengisverslunarinnar. Segir
hún Jónas hafa komið fyrirtækinu
á fót „til að brjóta lævíst vald kaup-
manna á bak aftur“ og væri ég,
undirritaður, kominn í hans
kompaní.
Nú er það svo að ÁTVR var sett
á laggimar í byijun febrúar 1922
eða fyrir 75 árum. Þá sat 2. ráðu-
neyti Jóns Magnússonar og Jónas
frá Hriflu fjarri þeirri ríkisstjóm
enda enn ekki kominn á þing. Og
forveri minn, Guðbrandur Magnús-
son, sem kynningarfulltrúinn kall-
ar til þessa leiks, var ekki fyrsti for-
stjóri Áfengisverslunarinnar eins
og fulltrúinn staðhæfír í grein
sinni. Það er vægast sagt nöturlegt
að hefja mál sitt fyrir almenning
með rangfærslum um efni sem
fletta má upp í staðreyndabókum.
Em hin fleygu orð: „Það gæti verið
satt“, hæf til sparibrúks hjá Versl-
unarráðinu?
Þegar lokið er umfjöllun um
Jónas frá Hriflu, Guðbrand og sam-
„Mér er sagt aö bankarnir hafi nú um 250 þúsund fermetra húsnæöi til sölu
sem aörir en ríkissjóöur hafa fjórfest í og komist í vanskil viö þær stofnan-
ir,“ segir f bréfinu. - Seölabankinn.
særiskenninguna snýr kynningar-
fulltrúinn sér aö rekstrarfræðum.
Þar er að sjálfsögðu talað i takt við
aðra talsmenn Verslunarráðsins.
„Hætti ríkissjóður að selja áfengi
og tóbak munu milljarðar losna úr
fjárfestingu og rekstrarkostnaður
upp á hundmð milljóna sparast á
ári hveiju." Að því er hvergi vikið
hver muni hýsa og dreifa áfengi og
tóbaki fyrir ekkert.
Vera má að ríkissjóður fjárfesti
ekki allt af skynsemi. En því skyldu
talsmenn hans einir kallaðir til
tyftingar hjá Verslunarráðinu. Mér
er sagt að bankamir hafi nú um 250
þúsund fermetra húsnæði til sölu
sem aðrir en ríkissjóður hafa fjár-
fest í og komist í vanskil við þær
stofnanir. Ætli kynningarfúlltrúinn
gæti ekki fundið einhvem umbjóð-
anda sinn í þeirra röðum?
Ósáttur við
fasteignasöluna
Fróði Oddsson skrifar:
Mig langar til þess að segja að-
eins frá viðskiptum mínum við
Fasteignasöluna Holt á Akureyri.
Þannig er mál með vexti að fast-
eignasalinn, Tryggvi Pálsson, bað
mig að undirrita kaupsamning að
fasteign á Akureyri. Samningurinn
lá undir hönd hans með bakhliðina
upp og vildi ég lesa skjalið og tók
það undan hendi hans eftir nokkurt
þóf. Textinn var rangur og hafði
Tryggvi enga skýringu á því og var
heldur þögull. Leiörétti hann samn-
inginn og bað mig þá að undirrita
umboð til að millifæra greiðslur frá
fyrri eign, sem hann seldi, og til
seljanda nýju eignarinnar. Gerði ég
sem hann bað og vildi sýna honum
traust ef fyrri villa hefði verið mis-
tök. Þess vegna las ég ekki meint
umboð.
Þegar ég bað um ljósrit af umboð-
inu kvaðst Amar, sölmnaöur hjá
Tryggva, ekki skyldugur til þess að
Ijósrita eitt né neitt fyrir mig.
Þetta ræddi ég síðar viö Þorstein
Hjaltason, lögmann á Akureyri, og
komst að ravrn um að ekki var um
að ræða neitt umboð, af forminu að
dæma, heldur kauptilboð sem ég
hafði skrifað undir sem seljandi. Ég
reyndi að afturkalla „umboðið“ og
kærði til lögreglunnar á Akureyri
og ríkissaksóknara eftir úrskurð
hjá sýslumanni. Félag löggiltra fast-
eignasala var nýstofnað og Tryggvi
Pálsson var einn af stofnfélögum.
Ekkert bar árangur.
Það er eðlilegt að fólk viji fá að
vita hvað er að gerast í þeirra við-
skiptum og raimar hljóta allir að
eiga rétt á því.
Svar frá Fasteignasölunni Holti á Akureyri:
Hef verið hreinsaður af áburðinum
Tryggvi Pálsson fasteignasali:
Þessi viðskipti em tveggja eða
þriggja ára gömul og þau hafa öll ver-
ið gerð upp, gengið hefur verið frá
kaupsamningum, afsölum og öllu
sliku. Fróði hefúr borið þetta undir
tvo eða þijá lögmenn hér á Akureyri
og þeir hafa sagt honum að þetta sé í
eins góðu lagi og hægt er að hugsa
sér. Hann hefur kært mig til lög-
reglu, sýslumanns og meira að segja
ríkissaksóknara og ég hef sent þess-
um aðilum ijósrit af öllu því sem far-
ið hefúr okkar á milli í þessum við-
skiptum. Enginn hefúr fundið neitt
athugavert við þetta.
LH§lilDÆ\ þjónusta
allan
sima
5000
kl. 14 og 16
Á Akureyri deilir maöur viö fasteignasala og hefur hann kært viöskiptin án
þess aö nokkuö hafi fundist athugavert.
Þetta era ofsóknir af hendi þessa
manns á mig og hann segir að ég hafl
eitthvert umboð til þess að selja und-
an honum eign hans. Það er ekki rétt
og ég hef boðið honum að við færum
saman til sýslumanns þar sem við
myndum bara láta þinglýsa því að
hafi slíkur samningur einhvem tíma
verið gerður sé hann úr gildi fallinn.
Þetta hefur Fróði ekki viljað.
Ég á erfitt með aö veijast ásökun-
um af þessu tagi en bendi á alla þá
aöila sem komist hafa að þeirri nið-
urstöðu að ekkert sé athugavert við
viðskiptin. Aðrir kaupendur og selj-
endur geta enn fremur borið því
vitni að ekkert óhreint hefur verið I
pokahominu.
Samtök stríðs-
barna?
Sigríður hringdi:
Fyrir tveimur árum hafði ég
samband við Samtök stríðsbama
á íslandi og bað þau að aðstoða
mig við að reyna að hafa upp á
foðurafa minum. Fyrir þetta
greiddi ég fyrirfram og nú hef í í
nokkum tíma reynt að ná til
þessa fólks því mér er mikið í
mun að þetta geti gengið eftir
sem fyrst. Ég hef reynt að
hringja í samtökin og skilið eftir
skilaboð á símsvara en hef ekki
fengið nein viðbrögð. Ef einhver
gæti hjálpað mér við að ná til
þess fólks sem að þessu starfaði
þá yrði mér akkur í því. Ég
þyrfti a.m.k. að fá aftur þær upp-
lýsingar sem ég lét samtökunum
í té. Hægt er að hringja til les-
endaþjónustu DV og þaðan mun
verða haft samband við Sigríði.
Útrunnar vörur
Svava hringdi:
Mér finnst afskaplega hvim-
leitt hversu oft vörur sem ég
kaupi era komnar fast að eða
yflr síðasta söludag. Vitaskuld á
maður að fylgjast með þessu en
mér finnst það lýsa einkennileg-
um viðskiptaháttum að reyna að
koma út útrunnu hangiáleggi,
salati eða mjólkurvöram. Ég hef
oftar en einu sinni lent í þessu í
bakaríinu sem ég fer í um hverja
helgi og þetta þýðir einfaldlega
það að ég lít vart á kæliskápinn
lengur. Síðan lenti ég í því að
kaupa útrunnið skyr í stórmark-
aði nú rétt eftir áramótin og mér
flnnst að þetta þurfi að laga.
Kennarar seinir
að skila
Háskólanemi hringdi:
Mér finnst með öllu óþolandi
hvað kennarar í Háskólanum
era seinir að skila einkunnum
eftir prófin. Vitaskuld á þetta
ekki við allan hópinn en sumir
eru mjög slæmir. Mér finnst að
taka þurfi hart á þessum mönn-
um því þetta er mikil vanvirða
við nemendur. Þeir þurfa jú að
taka sínar ákvarðanir um fram-
hald skólagöngu eftir því hver
árangurinn er.
Ánægð með
þáttinn
Sigurveig hringdi:
Mikiö hafði ég gaman af því
að sjá Sigfús Halldórsson á sjón-
varpsskjánum. Sigfús er nýlát-
inn en með honum er gengið eitt
ástsælasta tónskáld þjóðarinnar.
Mér finnst að vekja þurfi sér-
staka athygli á lögunum hans
Fúsa og koma þeim á framfæri
við unga fólkið. Fúsi á mikið af
fallegum sönglögum sem mikið
hafa verið sungin en hann á líka
stærri tónverk sem minna era
flutt. Við þurfúm að bæta úr því.
Þorramatur of
snemma
Guðmundur Steinsson
hringdi:
Nú er mér nóg boðið og ég
spyr hvort ekkert eigi að fá að
vera I friði. Markaðsmenn era
langt komnir með að eyðileggja
jólin fyrir fólki því það liggur
við að byijað sé að auglýsa jóla-
gjafimar á miðju hausti. Og síð-
an kemur það að um liðna helgi
sá ég í stórmarkaði að byijað er
að selja bakka með þorramat. Ég
vek athygli á því aö þorrinn
byrjar föstudaginn 24. janúar.
Þetta finnst mér vera hreint og
klárt þjófstart og mælist ég til
þess að við gætum að þessum
þjóðlegu siðum okkar. Eyðileggj-
um þá ekki með verslunar-
mennskunnni.