Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.1997, Side 10

10
MIÐVIKUDAGUR 29. JANÚAR 1997
Lesendur___________________
Stjórnvöld stuöla
að skattsvikum
- marklausar skoöanir - engar breytingar
Bréfritari segir stjórnvöld stuöla aö skattsvikum meö núverandi fyrirkomu
lagi í skattamálum.
Spurningin
Vilt þú fá stóriöju á íslandi?
íris Sigurbjömsdóttir nemi: Já,
já. Það er atvinnuskapandi og færir
gjaldeyri inn í landið.
Eyrún María Elísdóttir nemi: Nei,
hún er mengunarvaldur. En það eru
líka plúsar við að fá hana.
Viðir Egilsson, atvinnulaus: Já,
endilega. Það skapar atvinnu.
Hafsteinn Sigurðsson rafvirki:
Já, hún er atvinnuskapandi. Það má
deila um staðarvalið en þetta er
nauðsynlegt.
Guðmundur Ingólfsson rafvirki:
Ég er því fylgjandi að vissu marki.
En það er ekki sama hvar hún verð-
ur.
Bergur Guðmundsson nemi: Ég
hef voða litla skoðun á því.
Helgi Magnússon skrifar:
Er nema von að fólk sé óánægt og
vilji sjá róttækar breytingar? Nú á
ég ekkert sérstaklega við að núver-
andi ríkisstjórn fari frá eða eitthvað
í þá áttina. Ég á hins vegar við að
þessi ríkisstjóm og allar aðrar sem
hér hafa setið taki á málunum og af-
greiði þau til hagsbóta fyrir lands-
menn og ríkissjóð að auki. Hér em
einungis 70 þúsund einstaklingar
sem greiða skattana! Er þetta eðli-
legt? Auðvitað ekki.
Islensk stjómvöld hafa gegnum
tíðina stuðlað að skattsvikum með
því t.d. að líða hina svokölluðu
„svörtu vinnu“. Dæmi: Ég fer með
hlut í viðgerð eða læt inna verk af
hendi, t.d. við lagfæringu á íbúð. Ég
fæ tilboð frá þeim sem framkvæmir
verkið; borga með virðisaukaskatti
eða sleppa honum og greiða lægri
upphæð. Auðvitað tek ég því boði.
Báðir aðilar „hagnast" ef svo má
segja. Ég hef engan hag af því að
gefa upp þessa greiðslu. Ríkið verð-
ur því af skattinum frá verktakan-
um. Fengi verkkaupinn einhverja
umbun í skatti vegna uppgefins
skatts myndi ríkið samt hagnast og
fá skatt frá báðum aðilum.
Og nú er ríkið að skoða „ýmsa
frádráttarliði" skatta. Sjómannaaf-
slátt t.d. sem nemur 1,5 milljarði á
ári. Auðvitað þora stjómvöld ekki
að hreyfa við því máli. Eða persónu-
afslátt, hlutabréfaafslátt, fjármagns-
tekjuafslátt? Skoðanirnar taka
aldrei enda og núverandi .jaðar-
skattanefnd" er vita gagnslaus fjár-
Árni Brynjólfsson skrifar:
Ég las grein í DV 9. jan. sl. eftir
Véstein Ólason bókmenntafræðing.
Hún var forvitnileg vegna fyrir-
sagnarinnar, „Um islenskan þekk-
ingarbúskap“. Ekki dró úr áhuga
mínum þegar lesningin hófst á
þessum orðum: „í fyrri grein færði
ég rök að því að rangt væri að líta
svo á að verðmæti yrðu aðeins til í
framleiðslu seljanlegrar vöm og
þjónustu" - sem mér fannst nú al-
veg óþarfi að leggja mikla vinnu í
að rökstyðja, vegna þess hve þessi
skoðun er sjaldgæf, á litlu fylgi að
fagna - jafnvel hjá frjálshyggju-
mönnum.
Greinin var nánast ein löng
vamarræða fyrir málvísindin og
Gxrnnar Sigurjónsson skrifar:
Sjónvarpsþátturinn um sjávarút-
vegsmál, sem sýndur var sl. sunnu-
dag, var lítls viröi að mínu mati.
Sama tuðið og oftast áður og eng-
inn sagði neitt sem máli skipti.
„Fræðingamir" vom vita vonlaus-
ir og þátttakendur í „sal“ spurðu
engra spurninga sem veigur var í.
- „Þessi spuming á verulegan rétt
á sér“ var iðulega skotið að en svo
komu engin svör. Síðan voru sýnd-
ir skuttogarar að veiðum og rifjuð
upp enn einu sinni forsaga kvóta-
málsins.
málaráðherra. Það veit hann líka
vel. Byija mætti á því í bili að
ívilna þeim í skatti sem gefa upp all-
ar viðgerðir og smáverk sem venju-
lega koma ekki fram í skattafram-
tali. Einnig aö afhema allar undan-
þágur og fríðindi (sbr. sjómannaaf-
frjálsar rannsóknir, en telur þó fyr-
irvara þurfa fyrir mikilvægi þeirra
og segir m.a. „Menntun og frjálsar
rannsóknir skila einatt ávinningi
sem ekki er hægt að sjá fyrir.“
Ég velti fyrir mér á hvern hátt
uppgötvun hjólsins tengdist lestri
bókmennta og hvemig t.d. Ford fór
að því að gera bílinn að almenn-
ingseign. - Samkvæmt framan-
sögðu ætti hvomgt að hafa verið
gert „af viðleitni til að leysa hagnýt
vandamál", heldur vegna vísinda-
legrar forvitni og rannsókna.
Þegar hér var komið lestri var
mig farið að gruna að höfundur
væri að vaða reyk, en lauk þó við
greinina og tók að lesa þá fyrri,
sem átti að fela i sér mikilvæg rök,
Engin sátt og engin lausn?
Það kom líka berlega í ljós í þættin-
um að sjávarútvegsmálin em alfar-
ið í höndum sjómanna og útgerðar-
manna, aðrir dansa bara með, þ.m.t.
ráðherra sjávarútvegsmála. Sjó-
menn og útgerðarmenn eru í raun
sammála um að halda núverandi
flskveiðistjórnun í því horfi sem
hún er. Rétt blæbrigðamunur er í
skoðanaskiptunum.
En það var ekki þetta sem við vild-
sláttinn). - Og loks að herða viður-
lög verulega gegn skattsvikum. Það
má þess vegna leggja seinvirka og
vanhæfa ,jaöarskattanefnd“ niður
og nýta önnum kafinn ráðuneytis-
stjóra forsætisráðuneytis til ann-
arra verka.
og varð aftur fyrir vonbrigðum.
Höfundur virðist ekki átta sig á
mismun arð- og óarðvænna starfa
og setur öll störf háskólagenginna
undir sama hatt máli sínu til
stuðnings.
V.Ó. segir m.a.: „Getur það verið
að læknirinn sem gerir að bákverk
bifvélavirkjans - og gerir honum
þar með ekki aðeins kleift að halda
áfram að gera við bíla heldur
einnig að taka upp bömin og faðma
eiginkonuna - sé að eyða verðmæt-
um, sem bifvélavirkinn skapar á
verkstæðinu?"
Er þörf á þessum vamarvaðli og
getsökum varðandi skoðanir fólks
sem líkja má við veruleikafirringu?
um sjá í svona þætti, við vildum
heyra „konkrete" svör ráðamanna
þjóðarinnar við spumingum áheyr-
ehda, hefðu þær þá verið af viti. En
hvomgt var til staðar í þættinum.
Og klykkt út með því að segja að
bærileg sátt væri um stjómim flsk-
veiða sem er auðvitað alrangt. Um
hana er engin sátt. Um það stendur
deilan, um það átti þessi þáttur að
vera en kom ekki nálægt því máli.
I>V
Fastur hjá trygg-
ingafélaginu
Torfi skrifar:
Þrátt fyrir mikinn vilja og að-
dáun á forsvarsmönnum FÍB fyr-
ir framtak þeirra að lækka ið-
gjald á bílatryggingum get ég
mig hvergi hreyft frá trygginga-
félagi mínu þar sem ég er með
allan pakkann fyrir mig og fjöl-
skylduna hjá þessu ákveðna fé-
lagi. Ég kalla hins vegar úr prís-
undinni til annarra: Gangi ykk-
ur vel hjá FÍB.
Kirkjan og við
H.J. hringdi:
Við vitum ekkert hve margt
starfsfólk er hjá kirkjunni, hver
launakjör þess era, hvaða vinnu-
skyldu prestar hafa eða hvers
vegna þeir þurfa að vera svona
margir. Er kirkjan e.t.v. orðin
„bisnessfyrirtæki" og prestamir
pokaprestar? Margir vonuðu að
kirkjumálaráðherra óskaði eftir
að herra Ólafur Skúlason sæti
fram yfir aldamótahátíðina.
Hann er presta færastur og það
hefði hugsanlega bætt ofurlítið
þann álitshnekki sem prestar og
kfrkjan hafa beðið undanfarið.
Þegar algjörlega ósönnuðum
slúðursögum var komið á kreik
um yfirmann kirkjunnar og
sumir prestar reyndu að ala á
þeim eftir megni. Þeir hafa
a.m.k. ekki mikla reisn af því
máli. Skrafskjóðumar iðuðu í
skinninu og drifu sig m.a.s. inn á
Alþingi. Allt í nafni göfuglyndis.
Því miður tekur langan tíma að
vinna upp traust fólks á þjóð-
kirkjunni.
Lýsingu á
Hellisheiði
Guðmunda skrifar:
Ég var að koma að austan sl.
sunnudag á bil mínum og ók
Hellisheiðina. Þar var hið mesta
moldviöri sem ég hef lent í lengi,
skafrenningui- og blindhríð þess
á milli. Vegurinn hins vegar
marauður. Þama hefði komið
sér vel að hafa góða lýsingu við
vegarkantinn, því stikurnar
sjást ekki í svona kófi. Ég skora
á vegamálakerfið að koma lýs-
ingu þama fyrir alla heiðina, frá
Skíðaskálanum og niður Kam-
bana. Nóg er rafmagnið, ekki
satt?
Algjört „gullæði"
í Háskólabíói
Eiríkur hringdi:
Ég hafði hugsaö mér að
skreppa í Háskólabíó með son
minn til að sjá myndina
„Gullæði". Hringdi samt fyrst td
að tryggja hvort miðar fengjust
o.s.frv. Mér blöskraði hins vegar
þegar mér var tjáð að miðinn
kostaði, segi og skrifa, eitt þús-
und krónur! Skýringin? Jú, það
var lifandi tónlist með mynd-
inni. Hljómlistarmaður sem lék
af fingrum fram. Við fórum ekki
feðgamir. Ég einfaldlega tímdi
ekki að greiða 2000 kr. fýrir
bíómiðana. Hann hefur haft
drjúgan skerf í sinn hlut, sá
stutti, viö píanóið, hafi veriö dá-
góð aðsókn að myndinni. En það
vantar víst alltaf í ríkiskassann
frá skattborguranum.
Fyrsti þjóð-
höfðinginn?
I dagskrárkynningu Morgun-
blaðsins sl. sunnudag segir um
„Lestur Passíusálma" m.a. að
margir helstu menningarfröm-
uðir þjóðarinnar, klerklærðir
menn jafnt sem leikmenn hafi
flutt sálmana, en Vigdís Finn-
bogadóttir sé fyrsti þjóðhöfðing-
inn sem það geri. Þetta er nú
ekki sannleikanum samkvæmt,
því frú Vigdís er ekki lengur
þjóðhöfðingi. Þama hefði að
sjálfsöðu átt að standa, „fyrrver-
andi þjóðhöfðingi". En þetta er
svo sem ekki nein dauðasynd hjá
Mbl. en synd samt.
Veruleikafirrtur þekkingarbúskapur
Sjónvarpsþáttur um sjávarútvegsmál