Dagblaðið Vísir - DV - 20.11.1997, Blaðsíða 4

4
FMMTUDAGUR 20. NÓVEMBER 1997
Fréttir
DV spyr rlkisbankastjórana um hlunnindi vegna ferðalaga:
Ferðapunktar gefa milljónir
- árlegur skattskyldur bónus tvær feröir til Bandaríkjanna
DV hefur ritað 9 bankastjórum
ríkisbankanna bréf þar sem þeir
eru inntir eftir þvi hvort þeir séu
aðilar að Fríðindaklúbbi Flugleiða
og hafi notið verðlauna klúbbsins
vegna ferðalaga erlendis sem þeir
hafa farið á vegum banka sinna. Þá
er spurt hvort hlunnindin sem eru
tilkomin vegna útgjalda þriðja aðila
hafi verið gefin upp til skatts.
Alls er um að ræða 1.233 ferðir
sem starfsmenn og stjórnendur hafa
farið til útlanda síðan á árinu 1993.
Ef gert er ráð fyrir að hver banka-
stjóri hafi farið árlega 10 sinnum til
útlanda á Saga Class-fargjaldi sem
nemur 100 þúsund krónum þá er
ferðakostnaður vegna níu banka-
stjóra 9 milljónir á ári. Ef allir
bankastjóramir notfærðu sér fríð-
indakort Flugleiða í ferðum sínum
þá falla til punktar sem nema rúm-
lega 100 þúsundum króna árlega fyr-
ir hvem ferðalanganna.
Ameríkuferð í bónus
Þannig hafa þeir sem nota fríð-
indakort eina Ameríkuferð á Saga
Class í bónus árlega vegna útgjalda
bankans. Vilji bankastjórinn hins
vegar vera sparsamur þegar hann
ferðast í einkaerindum út á punkt-
ana getur hann ferðast árlega á al-
mennu farrými tvisvar til Banda-
ríkjanna eða þrisvar í styttri ferðir
til Evrópu. Þá má loks nefna að noti
bankastjórinn punkta vegna ferða-
laga erlendis til að ferðast innan-
lands þá getur hann farið 4 til 5
sinnum meö flugi innanlands.
Sólon
Sigurðsson.
w
Stefán Pálsson.
Vildarverðlaun
Bandaríkin/Kanada:
Evrópa :
Innanlands:
Nótt á Ruglelóahótell:
Bílalelgubíll Hertz, flokkur A, í 3 daga:
Almenn fargjóld
50.000 punktar
36.000 punktar
24.000 punktar
Saga Class
100.000 punktar
72.000 punktar
10.000 punktar
20.000 punktar
Birgir Isleifur
Gunnarsson.
Steingrímur
Hermannsson.
Jón Adolf
Guðjónsson.
Eiríkur
Guðnason.
Björgvin
Vilmundarson.
Ekki em aðeins vildarpunktar
fyrir flug heldur einnig vegna bíla-
leigubíl og gistingar. Samanlagður
bónus eins bankastjóra getur því
orðið út frá áðumefndum forsend-
um ígildi 100 til 200 þúsunda króna
á ári, allt eftir því hvað þeir em
ferðaglaðir. Þessi ávinningur er þó
ekki ætlaður þeim einum því rikis-
sjóður á lögum samkvæmt að fá
skatt af þessum hlunnindum sem til
koma vegna viöskipta þriðja aðila.
Þar með á bankastjórinn sem hefur
100 þúsunda króna ferðabónus ár-
lega að greiða rúmlega 40 þúsund
krónur í tekjuskatt.
Sverrir
Hermannsson.
Viðskiptavildin
annað
Gagnrýnt hefur
verið að viðskipta-
vild vegna feröa-
laga falli ekki
þeim í skaut sem
kostnaðinn ber.
Þannig er bent á
að ríkisfyrirtæki
sem og önnur fyr-
irtæki verði að sjá
á eftir afslætti í
vasa starfsmanna
sinna í stað þess
að njóta hans. Ef
litið er til heildar-
kostnaðar bank-
anna þriggja
vegna ferðalaga
erlendis telst hann
vera tæplega 269
milljónir króna. Líklegt er að beinn
ferða- og gistikostnaður nemi um
helmingi þeirrar upphæðar, eða 130
milljónum króna. Ekki er ofætlað að
meta sem svo að afsláttur vegna við-
skiptavildar gæti numið 10 prósentum.
Fjárhagserfiðleikar Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyrar:
Husanlegt að loka deildum
DV, Akureyri:
„Fáist ekki umtalsverð hækkun
á framlögum til sjúkrahússins þá
er þaö í okkar huga hrein og klár
afturför og verið að stíga skref aft-
ur í tímann. Það myndi þýða að
viö yrðum að grípa til mjög harka-
legra aðgerða í niðurskurði, hugs-
anlega að loka deildum eða
minnka umsvif á annan hátt. En
það leysir auðvitað engan vanda,“
segir Baldur Dýrfjörð, formaður
stjórnar Fjórðungssjúkrahússins á
Akureyri.
Fyrk liggur að um 70 milljónir
króna vantar til þess að um 1,4
milljarða framlag úr rikissjóði til
reksturs sjúkrahússins nægi til
rekstursins og Baldur segir að
verkefni sjúkrahússins aukist
stöðugt án þess að fjárveitingar
aukist að sama skapi. Og forráða-
menn sjúkrahússins vilja sjá
hærri tölur til sjúkrahússins á
fjárlögum.
„Viö höfum nefnt að sjúkrahús-
ið þyrfti 120-150 milljóna króna
hækkun á fjárlögum sem lágmark.
-gk
Halldór
Guðbjarnason.
inn upp til skatts.
væntanlega á næstu dögum þegar þeir
Þannig má leiða
líkum að því að
bankamir hafi
misst af 13 milljón-
um króna. Rétt er
að taka frarn að
DV veit ekki
hverjir bankastjór-
anna notfæra sér
vildarkjörin og í
framhaldinu hvort
þeir gefi ávinning-
Svör við því fást
svara spumingum blaðsins.
Jóhanna Sigurðardóttir alþingis-
maður, sem gagnrýnt hefúr mjög bmðl
í bankakerfmu, segir sjáifsagt að fara
ofan í það hveijir njóti góðs af útgjöld-
um ríkiskerflsins vegna ferðalaga.
„Þessi fríðindi gagnast þeim mest
sem em á sífelldum ferðalögum er-
lendis. Það er mjög gott að skoða þetta
hjá bankastjórunum sem virðast sér-
staklega ferðaglaðir. Það er auðvitað
sjálfsagt aö skattleggja þessi hlunn-
indi þeirra sem njóta persónulega,"
segir Jóhanna. -rt
Jóhanna Sigurðardóttir alþingismaður:
Burt með fitulag
Seðlabankans
- bar fram margar tillögur í ríkisstjórn
„Við Finnur höfum aldrei verið
saman í ríkisstjóm og hann veit því
lítið um hvað ég lagði til í ríkis-
stjóm. Ég lagði iðulega til í ríkis-
stjórn að dregið yrði vemlega sam-
an í ferða-, risnu- og bifreiðakostn-
aði. Ég taldi að hægt væri að lækka
þennan kostnað verulega í staðinn
fyrir ýmsan niðurskurð í velferðar-
kerfmu,“ segir Jóhanna Sigurðar-
dóttir alþingismaður vegna þeirra
orða Finns Ingólfssonar viðskipta-
ráðherra í DV að hún heföi sjálf átt
að geta tekið til hendinni varðandi
meint sukk í bankakerfinu meðan
hún var sjálf ráðherra. Finnur vís-
aði til langrar setu Jóhönnu í ríkis-
stjórn þar sem hún heföi látið líðast
það ástand sem er enn við lýði í
efstu lögum bankakerfisins í dag.
Jóhanna segist
hafa gert ótal ráð-
stafanir til að ná
niður ferða- og
risnukostnað
meðan hún var
félagsmálaráð-
herra. Hún segist
hafa á sínum
tíma lagt til í rík-
isstjóm að tekið
yrði á bönkunum
og þá sérstaklega
Seðlabankanum.
„Ég lagði iðulega til að skorið
yrði fitulagið sérstaklega af Seðla-
bankanum. Við því var ekki orðið.
Það er því rangt hjá Finni að ég hafl
ekki beitt mér í þessum rnálurn,"
segir Jóhanna. -rt
Jóhanna
Sigurðardóttir
alþingismaður.
Dagfari
Verðugur er verkamaður launa sinna
Enn einu sinni er verið að spyrj-
ast fyrir um ferðakostnað banka-
stjóra. Það er nú meira hvað al-
þingismenn og almenningur hafa
áhuga á ferðalögum þessara
manna. Sífellt verið að kalla fram
upplýsingar og skýrslur og
greiðsluyfirlit, rétt eins og það sé
glæpsamlegt athæfi að banakstjór-
ar bregði sér út fyrir landsteinana.
Enda er svo komið að Sverrir
Hermannsson, bankastjóri í Lands-
bankanum, er orðinn þreyttur á
þessum fyrirspurnum og þessu
stöðuga ónæði blaðamanna, sem
hringja og spyrja hann álits. Hvað
á Sverrir að segja? Á hann að segja
að hann sé á móti þessum ferðalög-
um, eða honum finnist þetta of
mikill kostnaður? Ætlast menn
kannske til þess að hann sitji
heima og skili peningunum og játi
upp á sig þá synd að fara of oft til
útlanda?
Nei, Sverrir nennir ekki að
svara þessum sparðatíningi. Og
honum finnst sem rétt er að al-
menningi og fjölmiðlum og alþing-
ismönnum komi það hreint ekki
við, hvemig bankastjórar haga sín-
um utanferöum. Hann skellir á,
þegar menn vilja toga út úr honum
svör. Bankastjórar tala ekki við
seglskip. Þeir eru hafnir yfir það
að gefa skýringar á stjómunar-
störfum sínum og þeir em menn í
kerfinu, sem hafa sín laun og sina
risnu og sínar utanferðir án þess
að nokkmm öðrum komi það skap-
aðan hlut viö. Nema hvað?
Menn verða að átta sig á því í
eitt skipti fyrir öll að bankastjórar
em ekki almenningur. Bankastjór-
ar em ekki hver sem er. Þeir era
ofar öðmm og öðrum kemur þess
vegna ekki við hvemig bankastjór-
ar hafa það.
Þetta er það sem Sverrir er að
segja þegar han skellir á. Drottinn
gaf og drottinn tók.
Já, já, menn geta fundið það út
með reikningskúnstum að banka-
stjórar fái sjötíu og fimm þúsund
krónur á mánuði í dagpeninga
vegna utanferða. Og er þá ekki
meðtalið hvað makar banakstjóra
fá þegar þeir fara með bankastjór-
unum í þágu bankanna og óþarfi er
að taka fram að þessir dagpeningar
em ekki til að borga kostnað af
hóteli eða matfóngum eöa öðrum
nauðsynjum í þágu bankanna.
Þetta em aukreitis peningar sem ir að leggja það á sig að ferðast í
eðlilegt er að mikilvægt fólk fái fyr- þágu bankanna. Þetta reiknast
mönnum til að nemi ágætum
verkamannalaunum, sem ekki
hafa talist há laun fram að þessu,
þannig að það er ekki orð á þessu
gerandi og eölilegt að bankastjórar
skelli símanum á, þegar Qölmiðlar
vilja velta sér upp úr svona smá-
peningum og skítalaunum.
Það er ekki fyrr en dagpening-
amir em komnir nálægt því sem
bankstjóramir hafa í laun til við-
bótar dagpeningunum, sem Sverrir
gæti kannske séð ástæðu til að
svara í símann, þegar spurt er um
hvort hann sætti sig við þær dag-
peningagreiðslur. En það fer þá eft-
ir því hvort fjölmiðlum og almenn-
ingi og alþingismönnum kemur
það við, sem er svo aftur álitamál
miðað við þau brýnu erindi sem
bankastjórar eiga til útlanda 1233
sinnum á fjórum ámm sem kostar
ekki nema 268 milljónir króna þeg-
ar allt er lagt saman. Og dagpen-
ingamir líka. Era menn virkilega
að gera veður út af svona tittlinga-
skít?
Verkamenn em verðugir launa
sinna. Svo er einnig um banka-
stjóra.
Dagfari