Dagblaðið Vísir - DV - 19.03.1999, Síða 16

*
Elísabet Brekkan, sérfræðingur
Rásar 2 í kóngafólki.
rúminu mínu
„Ætll ég hafi ekki verið í rúminu
mínu eins og venjulegt fólk. Um
morguninn hringdi svo Þórdis Am-
ljótsdóttir í mig og var mikið niðri
fyrir. „Díana er dáin,“ sagði hún and-
stutt eins og náfrænka min hefði látið
þar lifið. Þórdts var með velferð mína
í huga þvt hún vissi sem var að ég var
búin að taka upp þátt sem átti að fara
i loftið fáum ttmum síðar þar sem ég
hafði eftir Diönu hversu lélegur dans-
ari Karl væri og hvemig hún þekkti
John Travolta. Það hetði auðvitað
verið ákaflega óviðeigandi að hleypa
þessu í loftið þennan dag svo ég hljóp
eins og eldibrandur upp i Útvarp til
að klippa þetta úr þættinum. Dlana
var nú ekki náin mér en þetta var
samt hræðilegur atburður sem fang-
aði alla. Svo lýsti ég jarðarförinni í
beinni útsendingu á Rás 2 en þótti
það mun sorglegra að sjá tíkina mína
deyja þegar ég kom heim. Hún hét
Kola og lifði t fjórtán ár. Við jörðuð-
um hana með pompi og prakt og það
* var mjög erfitt að sjá á eftir henni í
gröftna. Þær dóu allar á svipuðum
tíma, Dlana, Kola og móðir Theresa."
Princessan af Wales, Lafði Diana Frances
Spencer, var úrskurðuð látin sunnudagsmorg-
uninn 31. ágúst 1997, klukkan 02.00 að ís-
lenskum tíma, á franska sjúkrahúsinu La Pitie
Salpetriere Hospital eftir hörmulegt bílslys f
París fáum stundum áður. Vinur prinsessunnar,
Dodi Fayed, lést líka í slysinu, sem og sá er bif-
reiðinni ók, og Iffvörður hennar hlaut alvarlega
áverka. Díana fæddist 1. júlf 1967. Hún vann
sem barnfóstra og leikskólakennari og giftist
svo Karli Bretaprinsi árið 1981. Brúðkaupið er
af mörgum talið brúðkaup aldarinnar, enda
fylgdist um það bil milljarður manna um allan
heim með því. Þau eignuðusttvo syni, prinsana
William Arthur Philip Louis og Henry (Harry)
Charles Albert David. Díana naut hylli almúg-
ans enda þreyttist hún ekki á að sinna sjúkum
og heimsækja og styðja þá sem minna máttu
sfn. I lok ársins 1992 var tilkynnt að Díana og
Karl hefðu ákveðið að skilja og þremur árum
síöar lýsti hún því yfir í eftirminniiegu sjónvarps-
viðtali hversu óhamingju-
söm og vansæl hún
hefði verið í hjóna-
bandinu. Skilnaðurinn
var skjalfestur 28.
ágúst 1996, ári áður
en Díana iét lífiö.
Hot talent hits
Reykjavík sós-
an er sterk og
notist aöeins í
smáum
skömmt-
um.
Arnaldur Máni heldur áfram samanburðarrannsóknum sínum á mannlífinu
í Reykjavík og New York. Og spurningamar hrannast upp: Er New York úthverfi
í Reykjavík? Býr fólk við svipuð kjör og sams konar þankagang?
Hugsar verkamaðurinn niðri á Reykjavíkurhöfn um það sama og sá á Times Square?
Patrick Simpson verkamaður:
^Jtfj
^JíJíj Ijv.
J3íJU2J Jj^JlJlJ UUTi.
jij-J sJíjJjí) jTú
Af hverju verkamaður?
Ég hafði ekki tækifæri til að
mennta mig sérstaklega og
vildi ekki fara í herinn, og hef
síðan hvorki haft kjark né
peninga til þess að hella mér
út í eigin bissness.
Kanntu ekkert annað? Jú,
jú. En hvað með það? Ég
græði ekki á því.
Mundirðu vilja gera eitt-
hvað annað? Ég geri ýmislegt
annað, en að fá borgað fyrir
sjálfboðastarf sem ég tek þátt í
væri mjög fint.
Kemur Guð þér og starfi
þínu eitthvað við? Hann
kemur mér við þannig að ef
hann er til, þá skil ég ekki
hvers vegna hann hefur sagt
skilið við mig. Ég var alinn
upp þannig að ég ætti að trúa,
en ég bara get það ekki meir.
Kemur pólitík þér og
starfi þínu eitthvað við? Já,
ég er verkamaður. Líf mitt er
pólitískt, nema á dögum sem
þessum. Þegar ég á fri og
slappa af.
Áttu þér fyrirmyndir? Það
eru margir bræður og systur
sem maður hugsar til. Ég get
nefnt þér eina sem er það ekki
lengur. Bill Gates.
Drekkurðu eða dóparðu
of mikið? Ég hef ekki efni á
JJ
því að gera „of mikið“ en
ég geri hvað ég get.
Hvað langar þig helst
að gera með elskhuga
þínum? Eignast íbúðina
sem við leigjum.
Áttu þér mottó? Spil-
aðu með í lottó.
Ein góð saga úr
bransanum: Heyrðirðu
um það þegar stillansarn-
ir féllu hérna niður á
Times Square og drápu
hvað, 3 eða 4. Það er
kannski ekki falleg saga
en hún sýnir aðeins
hvað allt er hverfult.
Jón Ágúst Arason verkamaður:
Af hverju verkamaður?
Ég eins og flestir aðrir lenti í
einhverjum drullupolli í lífs-
ins ólgusjó, þetta gefur ágæt-
lega og mér gefst tími til að
toga í typpið á mér á milli að-
gerða.
Kanntu ekkert annað?
Jú, jú. Ég vel mér að gera
þetta núna þar sem það fer
vel saman við ýmsa aðra
þætti í lífi mínu.
Mundirðu vilja gera
eitthvað annað? Já.
Kemur Guð þér og
starfi þínu eitthvað við?
Ég ætla að vona ekki, en ef
svo er þá er það gjörsamlega
án minnar vitundar.
Kemur pólitík þér og
starfi þínu eitthvað við? Að
sjálfsögðu, pólitík kemur öllu
við, sérstaklega á kajanum.
Við hafnarverkamenn lítum
á okkur sem broddinn i ís-
lenskri kjarabaráttu, dæmi
hver fyrir sig.
Áttu þér fyrirmyndir?
Það hefur ekki borið mikið á
þeim síðan ég var ungur
maður. En ef þú reynir að
greina þær þekkingarfræði-
iega þá eiga þær það flestar
sammerkt að vera eins og
litli drengurinn sem er að
reyna að rata út úr skógin-
um án þess að rekast á
úlfinn.
Drekkurðu eða dóparðu
of mikið? Ég á í of miklu
basli með áfengið til að fara
dópa líka.
Hvað langar þig helst að
gera með elskhuga þínum?
Lifa, fjölga okkur og öðlast
frama.
Áttu þér mottó? Nei.
Ein góð saga úr bransan-
um: Iss, þær eru ailar svo
háðar staðarháttum, mötu-
neytinu eða reykingarskúm-
um, með kaffifantinn og
strákunum. Skilurðu?
Maðurinn með sannleiksröddina
Mike Handley segir að íslendingar
séu siðmenntaðasta þjóð sem hann
hefur kynnst og hefur hann þó komið
til rúmlega fjörutíu landa. Og þó að
þetta hljómi hjárænulega í eyrum ís-
lendinga, sem þrátt fyrir gorgeirinn
vilja helst trúa að þeir séu barbarar,
nýskriðnir úr moldarkofunum, þá er
ekki annað hægt en trúa honum.
Hann segir þetta nefnilega með rödd
sem fyllir herbergið, þrýstir sér inn
um hlustirnar og glymur inni í hausa-
mótunum á fólki. Það er eins Guð hafi
talað. Mike er maður með sannleiks-
rödd. Það efast enginn um það sem
hann segir.
En það hljóta hins vegar margir að
efast um ákvarðanir hans. Hann er
nefnilega fluttur til íslands. Og ætlar
að reyna að koma undir sig fótunum í
því sem hann er bestur i - að tala.
Mike er narrator, eins og það heitir á
útlensku. Ætli það kallist ekki þulur á
íslensku. Hann talar inn á auglýsing-
ar, sjónvarpsþætti og kynningardót.
Og þar sem hann er Ameríkani talar
hann ensku. Og ætlar að vinna á ís-
landi.
Þetta hljómar allt mjög
óskynsamlega og í raun er
Mike sönnun þess að mað-
urinn er í eðli sínu skrýt-
inn. Hann kom hingað til
lands fyrst um miðjan ní-
unda áratuginn og hefur
síðan komið hér við einum
tuttugu sinnum. Og núna
til að vera. Honum finnst
hann eiga heima hérna.
Hann hefur alltaf verið
hrifinn af Norðurlöndun-
um og finnst ísland vera
eins og þau fyrir utan leið-
indin. Þótt honum finnist
indælt að vera á hinum Norðurlönd-
unum þá gefst hann alltaf upp á end-
anum. Þau eru of örugg, of fyrirséð, of
hitt og þetta. ísland er hins vegar ekk-
ert of.
Mike kemur hingað frá
Washington þar sem hann
talaði fyrir jafnóskyld fyrir-
brigði og McDonalds og al-
ríkisstjórnina, Mobile og
Interpol, Rauða krossinn og
Shell. Hann hefur meira að
segja talað fyrir Toyota eins
og Egill okkar Ólafsson.
Og á leið sinni hingað hefur
hann fengið verkefni fyrir
íslensk fyrirtæki. Það er til
dæmis Mike sem sannfærir
fólk sem flýgur til íslands
með Flugleiðum frá Amer-
íku um hvað ísland er sið-
menntað land. Og þaðan
hefur hann kannski fengið þá hug-
mynd. Kannski trúir hann sjálfur öllu
sem hann segir.
Skiljanlega er það ekki auðvelt fyr-
ir mann að fá vinnu á íslandi við að
tala ensku. Ef hann ætti að hafa
þokkalegt upp úr þessu þyrfti hann
líklega að tala fyrir flest það sem ís-
lendingar búa til fyrir útlendinga. En
Mike trúir að það sé hægt. Það eina
sem þurfi sé að benda fólki á þjónust-
una sem hann býður. Og af því hann
er farinn að þekkja íslendinga ákvað
hann að gera það með því að framleiða
sterka sósu. Hann segist nefnilega
aldrei hafa kynnst fólki sem notar
jafnmikið af sterkri sósu og íslending-
ar og vill hafa hana eins sterka. Sósan
hans Mikes heitir Hot talent hits
Reykjavík og flöskuna prýðir mynd af
honum sjálfum. Ef sósan er eins sterk
og röddin ætti fólk að nota lítið í einu.
Mike Handley segist
ekki hafa kynnst
eins siðmenntuöu
fólki og íslendingum.
f Ó k U S 19. mars 1999