Dagblaðið Vísir - DV - 23.07.1999, Blaðsíða 10

10
FÖSTUDAGUR 23. JÚLÍ 1999
Spurningin
Finnst þér að eigi að vera
frjálst hvenær skemmtistaðir
eru opnir?
Þórunn Sverrsidóttir leikskóla-
kennari: Já, það finnst mér
Björn Ingi Hilmarsson leikari:
Já, kannski jafnvel.
Arngeir Heiðar Hauksson tónlist-
armaður: Já, það viljum við öll.
Þóra Passauer tækniteiknari:
Þetta á að vera frjálst.
Björn Gunnlaugsson barþjónn:
Nei, ég verð einhvern tímann að
geta sofið.
Ásta Sighvats Ólafsdóttir leik-
kona: Já, ég hugsa það.
Lesendur
Laugardalnum
verði bjargað
í fjölskyldugarðinum í Laugardal. - Verður hann senn umkringdur stórhýs-
um og hundruðum bílastæða?
Erna Einarsdóttir skrifar:
Við hjónin keyptum ung íbúð í
Ljósheimablokkunum og hófum bú-
skap. Fljótlega komu börnin eins og
gengur. Gönguferðir með vagn í
Laugardalinn, síðan kerru og svo
vagn og lítið skokkandi barn. Við
fylgdumst með síðasta ábúandanum
í Laugardalnum að störfum og dýr-
unum hans. Gamli Farmallinn hans
gafst upp og smátt og smátt sáum
við búið leggjast af.
En í staðinn óx Grasgarðurinn,
íþróttamannvirki spruttu upp, fjöl-
skyldu- og húsdýragarðurinn kom
með mikið líf í dalinn, og alltaf er
verið að bæta einhverju við sem
gerir Laugardalinn að útivistar- og
gróðurparadís.
Við erum nú flutt með börnin i
Kópavoginn en komum af og til i
dalinn okkar til að njóta alls þess
sem hann hefur upp á að bjóða. Við
sjáum líka að Laugardalurinn býr
yfir endalausum möguleikum sem
útivistarsvæði framtíðarinnar.
I gærkvöldi birtist borgarstjórinn
í Reykjavík á skjánum og sagði að
nánast væri búið að ganga frá út-
hlutun á mörg þúsund fermetra lóð-
um undir stórhýsi Landsímans og
bíóhöll (fyrir Jón Ólafsson?), ásamt
bílastæðum fyrir 600 bíla í Laugar-
dalnum okkar.
Þetta má bara aldrei verða!
Reykjavík er höfuðborg íslands en
ekki einkamál Ingibjargar Sólrúnar
og kosningasjóðs R-listans. Sagt er
að Jón Ólafsson bíókóngur hafi
styrkt sjóði R-listans og þegar hann
skipti um innréttingar í plötubúð
sinni í fyrra, var borgarstjórinn í
Reykjavík mættur þar til að skála
með Jóni. Er virkilega svo komið,
að menn geti keypt sér land í úti-
vistarparadís höfuborgarinnar með
þvi að styrkja kosningasjóði? Æ sér
gjöf til gjalda, stendur þar.
Fólk á höfuðborgarsvæðinu, og
reyndar íslendingar almennt, munu
vonandi koma í veg fyrir að Laugar-
dalurinn verði ristur holundarsári í
því, er virðist pólitísku bitlinga-
sukki.
Fréttaauki Sjónvarps
um Kötlugos
- gagnslaust glamur að venju
Sigurjón Ólafsson skrifar:
Það hefur sýnt sig í viðtölum við
vísindamenn hér á landi að þeir
geta ekki spáð neitt um framhaldið
á óróanum á Suðurlandi nú, frekar
en endranær. Sjónvarpsstöðvarnar
gera þó vel í því að halda málinu
vakandi og ná viðtölum við hina og
þessa „fræðinga", og með myndum
frá svæðinu er hægt að upplýsa al-
menning hvernig ástandið er frá
degi til dags. Og það er líka það eina
bitastæða í öllum fréttaflutningn-
um. En myndirnar verða helst að
vera frá því svæði sem almenningur
á leið um svo að hann átti sig á að-
stæðum.
Það eru því aðallega hinar „lif-
andi“ myndir sem fólk hefur áhuga
á, ekki uppi á jökli, heldur í alfara-
leið, Margir eiga leið um þessar
slóðir og geta þá metið sjálfir hvort
þeir hafa hug á að aka þarna um,
fresta fór eða fara lengri hringinn ef
menn ætla lengra austur á landið.
Það var því gagnslaust glamur að
venju, sem birtist í fréttaauka í
Sjónvarpinu sl. þriðjudagskvöld
með viðtali við vísindamanninn.
Stöðugur fréttaflutningur með
myndum er það eina sem við áhorf-
endur sækjumst eftir, við látum sér-
fræðingunum eftir fræðilegar en
oftast vafasamar og óáreiðanlegar
bollaleggingar um Kötlugos fyrr eða
síðar.
Sykurát I barnauppeldinu
Foreldri skrifar: (endurbirt
vegna brottfaUs hluta þess í fyrri
birtingu)
í uppeldi er til margra hluta að
líta, og er sælgætisát einn sá þáttur
sem bömin eru fljót að tileinka sér.
Og ekki furða miðað við hvað þess-
ari óhollu vörutegund er haldið að
þeim í tíma og ótíma. Er fólki ekki
nærtæk sú hugsun að betra sé að
halda sælgætinu frá börnunum í
uppeldi þeirra í byrjun og sleppa
þannig frá hinum alþekkta sjoppu-
gráti, sem brotnar sem brimalda á
foreldrum? í mínu tilviki fékk barn-
ið mitt ekki að bragða sælgæti
fyrstu 3 árin og þóttum við foreldr-
arnir hin verstu ómenni að banna
ættingjum og vinum að bjóða barni
okkar þessa sjálfsögðu næringu að
þeirra mati. Barnið kvartaði hins
vegar ekki því það hafði ekki
smakkað herlegheitin enn.
þjónusta
allan sólarhringinn
H H
H

H
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
birt verða á lesendasíðu
Bréfritari mælir með minnkun gosdrykkja og sælgætis í
barnaveislum. „Er fólki ekki nærtæk sú hugsun að betra
sé að halda sælgætinu frá börnunum í uppeldi þeirra í
byrjun," segir m.a. í bréfinu.
Einu barnaafmæli man ég þó eft-
ir, þegar þorstinn sótti að eftir af-
mælistertuna, og ég leitaði að ís-
lensku mjólkinni okkar í öllu gos-
drykkjahafmu og bað því í sakleysi
minu um þann góða drykk. En ónei,
enginn hafði gert ráð fyrir svo hall-
ærislegum veigum á borðið nema
gegn séróskum. Og boðið endaði
með því að stórum sælgætispoka
var dreift til hvers og eins. Ekki
náði nokkur
krakkinn að
torga heilum
poka. Ég spyr;
hvers vegna
ekki poppkorn
eða eitthvað
heilslusamlegra?
Ég er viss um að
ekkert krakk-
anna hefði
kvartað. Popp-
korn enda við-
tekin af flestum,
ekki síst krökk-
um.
Sjálfur var ég
sælgætisgrís og
gikkur á fiestan
mat, og er enn
gikkur, en vandi
mig þó að mestu
af sætindum og
finn mikinn
mun bæði á
þreki, atorku og skapi, enda var ég
ofvirkur eða slappur sitt á hvað, og
fór það eftir sykurskammtinum í
hvert skipti. Ég vil því beina því til
foreldra að sýna börnum þá ást í
byrjun að sleppa sætindum að
mestu, þótt ég sé ekki að mæla með
öfgum. Það er ekki harðneskja held-
ur fyrirhyggja, því að það borgar sig
fyrir alla aðila þegar upp er staðið.
Sérstaklega börnin.
Kaffi París
svarar Söru
Starfsfólk Kaffi París sendir
þessar línur:
Vegna lesendabréfs frá Söru í DV
sl. miðvikudag. Starfsfólki Kaffi
París þykir leitt að þú skyldir ekki
fá góðar móttökur eða góða þjón-
ustu þegar þú komst til okkar. Við
biðjumst afsökunar og munum leið-
rétta það sem þú bentir á í bréfinu.
Virðingarfyllst,
Starfsfólk Kaffi París.
Bílaleiguverð á
Spáni og hér
Selma hringdi:
Ég las bréf í DV sl. mánudag um
verðlag á bílaleigubílum hér og á
Spáni og verðlagið borið saman.
Sagt var að bílaleigubíll gæti kostað
hér um 12.000 kr. á sólarhring, en á
Spáni, þar sem bréfritari hafði verið
á ferðalagi, um 9000 peseta eða um
4.500 ísl. krónur. Þetta nær auðvitað
engri átt með verðlagið hér á landi í
þessum geira eða öðrum sem snúa
að ferðalögum. Ég var á ferðalagi á
Spáni nú fyrir skömmu og þar var
tekinn bílaleigubíll í viku fyrir
20.000 peseta eða um 10 þús. kr. ísl. -
stór bíll með loftkælingu og öllum
öðrmn þægindum. í þessum dúr eru
bílaleiguverð á Spáni, og raunar víð-
ar nema hér.
„Fjölskylduhátíð“
á Akureyri
Sigurður Jónsson hringdi:
Ég kvíði fyrir næstu „fjölskyldu-
hátíð“ á Akureyri sem er orðin lítið
annað en samfelld drykkjuhátíð dag
og nótt þann tíma sem hún stendur
yfir. „Þetta fór úr böndunum", er
eina svarið sem fæst frá aðstandend-
mn þessara hátíða nyrðra. Pollamót-
ið var þarna um daginn og ég var
staddur þar á meðal. Þetta var
stanslaus drykkja og í miðbænum
stóð hún yfir til kl. 6 um morgun-
inn. Það stóðst á endum, því þá
komu götuhreinsunarmenn á vett-
vang. Það er slæmt að Akureyri
skuli vera að fá á sig óorð vegna
þessara drykkjuláta - eins og gaman
var nú að koma til Akureyrar að
sumarlagi hér áður fyrr.
Klósettrúllan
á skjánum
Guðjón Sigurðsson hringdi:
Eins og stundum áður þótti mér
ástæða til að bíða eftir íslenskri kvik-
mynd, þótt stuttmynd væri af því að
ekkert annað sem ég hafði áhuga á
var nú á dagskrá Sjónvarpsins í gær-
kvöld (þriðjud. 20. þ.m.). Myndin hét í
draumi sérhvers manns og var byggð
á samnefndri smásögu eins af skáld-
unum okkar. Myndin hefði getað ver-
ið góð því efniviðurinn var hnyttinn
og skiljanlegur. En hvílíkt afhroð á
skjánum! Mannaskítur, mannræfill í
breiðu rúmi og hann ógeðslegur. Og
fyrr en varði var þetta búið, það sagði
klósettrúllan sem taldi upp herskar-
ann sem að verkinu stóð, og við greið-
um með sköttunum. Þetta var þó
sannarlega í anda Ríkissjónvarpsins.
Ég vil það burt úr mínu lífi, þoli ekki
lengur nauðungaráskriftina.
Slæleg þjónusta
íbúöalánasjóðs
S.B. skrifar:
Ég get ekki sagt farir mínar slétt-
ar af viðskiptum mínum við íbúða-
lánasjóð. Þann 21. apríl samþykkti
ég tilboð í íbúð mína á Akureyri sem
ég á. Þann 18. júní skrifaði ég undir
kaupsamning vegna íbúðarinnar. í
dag er 20. júli, og ekkert farið að
bóla á neinu frá þessari stofnun.
Liðnir eru 3 mánuðir síðan ég seldi
íbúðina og alltaf stendur á íbúða-
lánasjóði. Svo er sagt í fjölmiðlum að
þetta taki ekki nema 2 vikur. Fólkið
sem keypti af mér var búið að fá vil-
yrði fyrir lánunum í maí, en þeir
sendu ekki pappírana til Akureyrar
fyrr en farið var að reka á eftir
þeim. Þetta er hræðileg þjónusta.
Mikil mistök voru að færa þetta frá
Veðdeild Landsbankans, þar fékk
fólk góða þjónustu, því starfsfólkið
kunni orðið sitt fag.