Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1999, Side 13

FÖSTUDAGUR 5. NÓVEMBER 1999
13
Vonbrigði í
hestaskóla
Hinn nýi Hestaskóli
Hafliða Halldórssonar
hóf starfsemi í byrjun
árs með fyrsta tíu
vikna námskeiðinu. Þið
hafið eflaust séð auglýs-
ingar frá skólanum eða
lesið um hann.
Ég var meðal nem-
enda 1 fyrsta hópnum
og varð fyrir miklum
vonbrigðum. Að gesta-
kennurunum undan-
skildum, sem allir voru
afar góðir, voru gæði
kennslunnar langt frá
því sem búast má við af
virtu námskeiði eins og
því sem Hestaskólinn
virðist bjóða.
Gestakennarámir
„Ég vil einnig nefna að nemendur
voru settir í mikla hættu. Okkur
var skipað að fara á bak ungum
hestum og ríða í fyrsta skipti,
átta manns saman, beint í áttina
að þjóðvegi nr. 1.... Það var ekk-
ert, hvorki girðing né annað, til
að stöðva þau á ef þau byrjuðu
að hlaupa.“
„Ég var meðal nemenda í fyrsta hópnum og varð fyrir miklum vonbrigð-
um,“ segir m.a. í greininni. Myndin er tekin í Hestaskólanum.
stóðu sig vel, eins og ég sagði. Það
er synd að þeir skuli aðeins hafa
fengið einn dag hver. Og aðeins
tveir þessara áfanga voru í reið-
mennsku sem er dálítið dapurlegt
fyrir „íslenska atvinnureiðskól-
ann“.
„Virðing" hestsins
Hafliði kenndi okkur hin áttatíu
prósentin af námskeiðinu. Að
mínu viti er hann ekki góður
kennari. Hann gerði lítið annað en
að gorta af hæfileikum sinum sem
tamningamanni og tönnlast á því
sí og æ að það sé að-
eins ein aðferð,
nefnilega hans að-
ferð! Og aðferð hans
er mjög gamaldags,
sem byggist á því
að beita hestana
þvingunaraðgerð-
um til að öðlast
„virðingu" þeirra,
ef þörf krefur. Að
sögn Hafliða er þess
oftar þörf en ekki.
Og þegar ekki dug-
ar að loka unga
villta hesta inni í
þröngum tökubás,
berja þá og sparka í
þá er alltaf hægt að
bregða reipi um
hálsinn á þeim og
herða að þannig
að þeim liggi við
köfnun. Þeim var
nær! Mér finnst
þetta hræðilegt.
Nemendur í
hættu
Ég vil einnig
nefna að
nemendur voru
settir í mikla
hættu. Okkur
var skipað að
fara á bak ung-
um hestum og
ríða i fyrsta skipti, átta manns
saman, heint í áttina að þjóðvegi
nr. 1. Þetta var í fyrsta skipti sem
hrossunum var riðið utan dyra, en
við höfðum aðeins farið á bak
þeim tvisvar eða þrisvar. Ekkert
þeirra kunni enn að hlýða taum.
Það var ekkert, hvorki girðing né
annað, til að stöðva þau á ef þau
byrjuðu að hiaupa.
Ég varaði við þessu og benti á
ábyrgð skólans gagnvart
nemendum. 'Viðbrögðin voru þau
að það var hlegið að mér.
Forráðamenn skólans virtust ekki
taka þetta mjög alvarlega. Við
fengum þó að riða eftir öðrum
leiðum, í þessari fyrstu ferð okkar
á hrossunum úti, eftir að við
höföum neitað að ríða veginn í átt
að þjóðveginum.
Gamaldags aðferðir
Aðferð Hafliða til að fá nemend-
urna með sér (ég efast um að hann
geri sér grein fyrir því) er að segja
þeim í fyrstu til syndanna hvað
varðar alla skapaða hluti og brjóta
þá niður (reyndar sagði hann mér
að fólk væri eins og hross) en
hressa þá við á síðustu vikunum
með því að hrósa þeim og verð-
launa þá. Manni líður því loksins
frábærlega vel eftir allan rudda-
skapinn og eftir að hafa verið
gerður að fifli fyrir framan allan
hópinn. Pabbi er góður við mig!
Þetta er aðferð sem nokkrir gaml-
ir kennarar og margir herforingj-
ar beita. En ég leyfi mér að efast
um að maður læri meira um hesta
í Hestaskólanum en í hernum.
Ég segi að allt sem nemendum-
ir fengu unga hesta sína til að gera
og allt sem þeir gátu í reiðtímun-
um var aðeins vegna þeirra eigin
hæfileika og fyrri reynslu.
Ég átti von á því að fá bestu
kennslu sem völ var á fyrir 440
þúsund íslenskar krónur. Vel imd-
irbúnar kennslustundir, svör við
spurningum mínum, tíma fyrir
umræður. Gestakennararnir stóðu
fyrir sínu. Hafliði brást illa.
Irma Schortinghuis
Kvenskörungar Framsóknar
Umhverfismál hafa verið í
brennidepli í haust og hafa fram-
sóknarmenn tekist á um málið
eins og fleiri. Nýlega náðist sam-
komulag um að efna til lýðræðis-
legrar umræðu um umhverfis-,
byggða- og atvinnumál innan
flokksins. Sú vinna er að hefjast.
Það er ljóst að forysta Framsókn-
arflokksins hefur ekki umboð í
þessu máli þar sem hún frestaði
lýðræðislegri umræðu og at-
kvæðagreiðslu um málið á síðasta
flokksþingi.
Fundað um málefnin
Þvi er mikilvægt að koma á
framfæri með hvaða hætti um-
ræða og niðurstöður flokksþings-
ins, sem haldið var i nóvember
1998, um umhverfismál þróaðist.
Undirritaður lagði ásamt nafna
mínum Ólafi Erni Haraldssyni
ríka áherslu á að fjallað yrði um
málefni Fljótsdalsvirkjunar í
ályktun þingsins. Strax á fyrsta
degi þingsins var ljóst að þingfull-
trúar skiptust í tvær fylkingar og
stefndi í átök um málið. Við Ólaf-
ur Öm Haraldsson stóðum fast á
því að leggja fram sjáifstæða til-
lögu ef málið fengi ekki viðunandi
niðurstöðu í nefndinni.
Á laugardeginum fengum við
þau boð í nefndina að formaður
flokksins, Halldór Ásgrímsson,
væri eindregið á móti því að fjall-
að yrði um málefni Fljótsdalsvirkj-
unar. Við svo búið gengum við
nafnar af fundi nefndarinnar og
hófum undirbúning að því að
leggja fram tillögu um málið til
umræðu og atkvæðagreiðslu. Þá
kom formaður flokksins, Halldór
Ásgrímsson, að
máli við okkur
og óskaði eftir
því að við héld-
um áfram vinnu
í nefndinni og
boðin sem bár-
ust á fund nefnd-
arinnar hefðu
ekki verið frá
honum komin.
Er við gengum á
ný á fund nefnd-
arinnar kom
Finnur Ingólfsson og skýrið sjón-
armið forystu flokksins sem voru í
meginatriðum þau að ekki væri
ljóst hvort virkjað yrði á Fljótsdal
fyrr en í júní 1999 þar sem staða í
samningum væri óljós og því ekki
ástæða til að takast á um málið
nú. Sérstaklega í ljósi þess að
flokkurinn væri að fara
í kosningar og því mik-
ilvægt að koma sam-
einaðir til leiks.
Tillaga um frestun
Eftir umhugsun
lagði undirritaður fram
tillögu um að við féll-
umst á ósk forystunnar
um að fresta umræðu
og atkvæðagreiðslu um
málefni Fljótsdalsvirkj-
unar gegn því að sam-
þykkt yrði ítarleg
ályktun um umhverfis-
mál þar sem lögð yrði
áhersla á mikilvægi
frjálsra félagasamtaka
og almennings í stefnu-
mótun og ákvarðana-
töku og þetta yrði sér-
stak verkefni á vegum umhverfis-
ráðuneytisins. Jafnframt að mikil-
vægi alþjóðasamvinnu á þessu
sviði yrði dregið skýrt fram. Um-
hverfisráðherra hefur hins vegar
ekki komið þessum málum til
framkvæmda.
Siv Friðleifsdóttir hefur notað
hvert tækifæri til þess að snúa út
úr samþykktum flokksþingsins.
En reyndin var sú að það voru for-
ystumenn flokksins, Finnur Ing-
ólfsson og Halldór Ásgrímsson,
sem óskuðu eftir því að umræð-
unni um málefni Fljótsdalsvirkj-
unar yrði frestað og við því var
orðið. Forysta flokksins hefur fall-
ist á að lýðræðisleg umræða um
þessi mál fari fram
og skipað til þess
sérstakan hóp.
Mikill fengur í
Kristni
Það er að sönnu
nöturlegt að okkar
glæsilegi fulltrúi á
alþingi, Siv Frið-
leifsdóttir, skuli
þurfa að lúta í
lægra haldi fyrir
körlunum í flokkn-
um, framkoma
þeirra er óviðun-
andi. Það er ekki
eftirsóknarvert að
sitja uppi með ráð-
herraembætti þar
sem karlarnir í iðn-
aðar- og utanríkis-
ráðuneyti stjóma alfarið fór. Bæði
hvað varðar vinnu við alþjóðlegar
skuldbindingar og ekki síst í mál-
efnum Fljótsdalsvirkjunar.
Þvi tek ég heils hugar undir
með Kristni Gunnarssyni, nýbök-
uðum framsóknarmanni, að það er
ekki sæmandi að koma fram við
konur með þessum hætti.
Mér er nú ljóst að okkur fram-
sóknarmönnum var mikill fengur
i Kristni Gunnarssyni sem er svo
næmur og skynugur á kvenlega
neyð. Það var löngu tímabært að
við framsóknarmenn eignuðumst
varnarmann fyrir kvenskörung-
ana okkar.
Ólafur M. Magnússon
„Það er ekki eftirsóknarvert að
sitja uppi með ráðherraembætti
þar sem karlarnir í iðnaðar- og ut-
anríkisráðuneyti stjórna alfarið för.
Bæði hvað varðar vinnu við aiþjóð-
legar skuldbindingar og ekki síst í
málefnum Fljótsdalsvirkjunar. “
Kjallarinn
Ólafur M.
Magnússon
bóndi
Með og
á móti
Vínsala í
matvöruverslunum
Nýkaup í Kringlunni hefur sett
upp afgirt vínhorn f versiun
sinni og er með atkvæða-
greiðslu f gangi á vefnum um
það hvort almenningur vilji að
vín verði selt í versluninni.
Sjálfsagðar
neysluvörur
„Léttvín og bjór eru sjálfsagð-
ar neysluvörur og eins og allar
slíkar eru þær bestar í hófi. Ég
tel að með betri tengslum víns og
matvæla megi
stuðla að betri
vínmenningu.
Ég tel það
tímaskekkju
að ríkið sjái
um smásölu,
hverju nafni
sem hún nefn-
ist. Verslun er
hér á því stigi
að verslunar-
fólki er vel
treystandi til þess að selja alla
vöru sem á annað borð er leyfi-
legt að selja í samræmi við þau
skilyrði og reglur sem settar eru
af hálfu stjórnvalda á hverjum
tíma. Meirihluti almennings er
hlynntur þvi að sala á léttvíni og
bjór verði leyfð í matvöruversl-
unum, enda verði slík sala háð
ströngum skilyrðum og eftirliti.
Varðandi rökin um aukna
neyslu í kjölfarið er rétt að
benda á að samsetning neyslunn-
ar og form hennar skiptir ekki
síður máli. Undanfarin ár hefur
sala á sterku áfengi dregist sam-
an en neysla á léttvíni og bjór
aukist, sem ég tel jákvæða þró-
Öllum til tjóns
„Nýkaup gefur það út að vera
með nýja stefnu í sölumálum. Nú
heitir ein nýjungin að selja
mönnum vín í matvöruverslun-
um. Það hefur
áður verið
reynt og reynd-
ist það tímabil
vera hið
svartasta í
verslunarsögu
íslands. Þá hét
verslunin Ein-
okunarversl-
unin danska.
Faðir Reykja-
víkur barðist
t.d. á móti því kúgunarbákni. Nú
þegar verslun á íslandi er að
nálgast yfirráð einokunarinnar
birtist auðvitað hið sanna eðli
kúgarans, en það er að slæva lið-
iö með áfenginu. Sömu gömlu
viðvörunarorðin sem töluð voru
á dögum Salómons konungs
gilda samt enn og lýsa mínu áliti.
„Horf þú ekki á vínið, hve rautt
það er, hversu það glóir í bikarn-
um og rennur ljúflega niður. Að
síðustu bítur það sem höggorm-
ur og spýtir eitri sem naðra."
Þess vegna er ég á móti því að
selja áfengt vín. Vonandi að föð-
urandi Reykjavíkur svífi enn
yfir vötnunum í borgarstjórn svo
þeir opni ekki frekar fyrir vín-
inu öllum til tjóns.“
Kjallarahöfundar
Athygli kjallarahöfunda er
vakin á því að ekki er tekið við
greinum í blaðið nema þær ber-
ist í stafrænu formi, þ.e. á tölvu-
diski eða á Netinu. DV áskilur
sér rétt til að birta aðsent efni á
stafrænu formi og i gagnabönk-
um.
Netfang ritstjórnar er:
dvritst@ff.is