Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1999, Page 6

Jenni
Laugardagskvöldið 19. desember 1981 kom
upp eldurl Sjálfstæðishúsinu á Akureyri, aðal-
samkomustað Akureyringa, og skemmdist
húsið mikið. Slökkvilið Akureyrar var kvatt á
staðinn um kl. 21 en þegar að var komið
stóðu eldtungurnar upp úr þaki hússins. Á
þessum tímapunkti höfðu þeir gestir sem í
húsinu voru ekki orðið eldsins varir. Slökkvi-
starf stóð fram yfir miönætti en erfitt var að
eiga við eldinn sem var mestur í þaki hússins.
Skemmdir af völdum elds og vatns urðu mikl-
ar og tjónið nam nokkrum milljónum króna.
Manntjón varð ekki neitt og sem betur fer
sluppu allir ómeiddir. Börnin á Akureyri döns-
uðu ekki í kringum jólatréið í Sjallanum þetta
árið og Akureyringar urðu að finna sér annan
samastað til þess að fagna áramótunum.
f Ó k U S 5. nóvember 1999
Jón Gnarr er alveg einstakur maður, fyndinn og skemmtilegur. Hann er
svo einstakur að eftir langan og strangan rannsóknarleiðangur umsjónar-
manns þessa dálks kom 1 ljós að það er aðeins einn maður á jarðríki sem
svipar til Jóns. Sá heitir Jenni og er stjórnarmaður í norska borðtennissam-
bandinu. Þegar umsjónarmaður dálksins hitti hann á flugvellinum i Mílanó -
þar sem Jenni var á leið á fund Evrópusambands borðtennissamtaka - kom í
ljós að Jenni er voða fyndinn maður. Og dulur eins og Jón. Þess vegna vitum
við ekki föðurnafn Jenna. Kannski heitir hann Jenni Gnarr - hver veit?
Þorsteinn og Halldór hafa skapaö fígúruna Ommu Ru sem lesendur Fókus fá aö kynnast betur i vetur.
Tryggvi Gíslason skólameistari.
Ég var
að flytja
„Nú, ég man vel hvar ég var
þennan dag. Þann dag flutti ég
með stórfjölskyldu minni í nýtt
einbýlishús á Þórunnarstræti. Við
stóðum í flutningum allan daginn
en bruninn vakti mikla athygli á
Akureyri. Eldri synir mínir fóru á
vettvang til að skoða ummerkin
en sjálfur skoðaði ég ekki
verksummerki fyrr en daginn eft-
ir, minnir mig. Ég sá mjög mikið á
eftir Sjallanum þótt ég tilheyrði
ekki hinni eiginlegu Sjallakyn-
slóð. Vinur minn, tónlistarmaður-
inn Ingimar Eydal, setti eftir-
minnilegan og skemmtilegan svip
á staðinn og það var eftirsjá í hús-
inu. Það var snjór og snjókoma all-
an daginn. Þetta var sannkallaður
vetrardagur á Akureyri."
Gríðarleg þrá
Ég fæddist með þeim ósköpum að
vera haldinn yfirnáttúrlegum
áhuga á pólitík," segir Björgvin G.
Sigurðsson, háskólanemi og þing-
maður. „Maður byrjaði að pæla í
þess um fimmtán ára aldur, lesa
blööin og hlusta á útvarpið. Á þeim
tíma var fólk að koma fram á sjón-
arsviðið eins og Ólafur Ragnar
Grímsson, Jón Baldvin Hannibals-
son og Margrét Frímannsdóttir.
Fólk sem er orðsins listamenn og
var auðvelt að hrífast af.“ Ræðu-
snilld getur vissulega galopnað
augu og eyru fólks. Björgvin tók eft-
ir þessum mönnum og fór að íhuga
pólitik.
Geri allt sem ég get
„Ég upplifði mig strax sem mjög
einlægan og eindreginn jafnaðar -og
félagshyggjumann. Það er einmitt
þessi gríðarlega þrá eftir réttlætinu
sem heldur manni við pólitikina.
Ég vil gera allt sem ég get til að
stuðla að þjóðfélagi jöfnuðar og rétt-
lætis á íslandi," segir þingmaður-
inn og bætir við: „Enda hef ég helg-
að mig því hvað varðar menntir. Ég
er í mastersnámi í heimspeki þar
sem ég tek eingöngu kúrsa sem lúta
að stjórnmálaheimspeki. Um þessar
mundir er ég að skrifa um réttlæt-
iskenningar hinna ýmsu heimspek-
inga.“
Veröur stúdentapólitíkin ósköp lít-
ilvœg í samanburði viö þingiö?
„Ég tók aldrei beinan þátt í stúd-
entapólitíkinni og var aldrei í fram-
boði fyrir Röskvu þótt ég styddi
hana. Ég var auðvitað ritstjóri stúd-
entablaðsins og tengdist stúd-
entapólitíkinni þannig. Stúd-
entapólitíkin er engan vegin létt-
væg, heldur annars eðlis en þingið.
Hún fókuserar á lltið samfélag," út-
skýrir Björgvin.
Engin tækifærismennska
Nú er Samfylkingin nýtt stjórnmála-
afl og hentugur vettvangur til að koma
sér áfram. Spilar þaö inn í flokksvaliö?
„Nei, hjáipi mér,“ hlær Björgvin.
„Ég er eindreginn samfylkingarsinni.
Það er engin tækifærismennska í
kringum Samfylkinguna. Ég gekk
upphaflega í Alþýðubandalagið því
það rímaði við mínar skoðanir. En ég
hef alltaf verið sannfærður um kosti
sameiningar. Einn af fyrstu stjóm-
málafundunum sem ég fór á var hald-
inn af Ólafi Ragnari og Jóni Baldvini
um sameiningu A-flokkanna. Sá fund-
ur hét „Á rauðu ljósi" og var haldinn
árið 1988,“ segir Björgvin og glottir út
í annað.
Á blaðsíðu 24 er að finna nýja teiknímyndasögu sem er að
hefja göngu sína í Fókusi. Serían ber heitið „Amma Fía“ o
fjallar um mjög sérstaka eldri konu, svo ekki sé meira sagt.
Vonum að við fáu
mörg lesendabréf*
Björgvin G. Sigurösson er
eini neminn i Háskóii ís-
lands sem á sæti á þingi
steinn, en svo útfœrir Haraldur
hana. Er útkoman eins og þú hugs-
aðir þér?
„Haraldur er algjör snillingur og
rosalega góður teiknari. Ég þurfti
hins vegar að leggja hart að hon-
um um að hafa persónumar gróf-
ari og hvatti hann til að gera þær
aðeins ljótari. Ef hann hefði fengið
að ráða alveg einn þá hefðu þær
verið mun fallegri," segir Þor-
steinn.
Grín að sjúklingum
.Nú er maöurinn hennar Fíu mik-
ill sjúklingur og viröist hafa
alzheimer eöa einhvern álíka sjúk-
dóm. Er ekki óvióeigandi aö vera aö
gera grín aö sjúklingum?
„Jú, satt segirðu, þetta er
kannski óviðeigandi og ég er eigin-
lega hissa á sjálfum mér að detta
þetta í hug,“ segir Þorsteinn
hugsi.“ Við erum samt síður en svo
„Hugmyndin að Ömmu Fíu
kviknaði út frá konu sem bjó hér í
Reykjavík og býr kannski enn.
Hún gekk alltaf um berbrjósta þó
hún væri komin á háan aldur og í
góðu veðri mátti oft sjá hana úti í
garði á túttunum. Þetta var
kannski ekki svo slæmt því hún
var með mjög falleg brjóst orðin
þetta gömul,“ segir Þorsteinn
Guðmundsson sem hefur ásamt
Haraldi Baldurssyni skapað serí-
una um Ömmu Fíu. Þorsteinn sér
um talið en Haraldur um mynd-
irnar.
„Við Haraldur erum vanir að
vinna saman og erum báðir í aug-
lýsingabransanum og það má segja
að hugmyndin hafi kviknað svona
í einum kaffitimanum. Við vorum
að vinna við mjög leiðinlegt verk-
efni og vorum svona að skemmta
okkur við að búlla þessar persónur
upp,“ segir Þorsteinn um það
hvernig þessi sería hafi fæðst.
Með flott brjóst
„Amma Fia er mjög gömul og
ljót kona en samt með fín brjóst og
hjarta úr gulli,“ útskýrir Þor-
steinn.
„Hún er mjög frjálslynd en mað-
urinn hennar er sjúklingur og er
frekar svona daufur í dálkinn og
starir bara út í loftið allan liðlangan
daginn. Við sögu kemur einnig dótt-
ir þeirra, sem er kennslukona, og
fullt af öðru fólki,“ segir Haraldur.
Sagan gerist að mestu leyti
heima hjá Fíu en gamla konan
skreppur líka mikið á djammið og
dregur alls konar lýð með sér
heim.
Hvernig hefur samvinnan geng-
iö? Nú er sagan hugmynd þín, Þor-
Svona lítur fjölskyida
að reyna að hneyksla fólk.“
En er þessi myndasaga fyndin?
„Já, þetta er alveg bráðfyndið.
Þetta er samt kannski svona
húmor sem vinnur á,“ segir Har-
aldur.
„Ég hef ekki hugmynd um það
hvort fólki muni fínnast þetta fynd-
ið og eiginlega er mér alveg sama.
Það er ágætt að gefa fólki eitthvað
til þess að hneykslast yfir og fá út-
rás fyrir innibyrgða reiði. Það er
hollt. Ég vona að við fáum mörg
lesendabréf sem munu hvetja okk-
ur til dáða,“ segir Þorsteinn. Les-
endur geta sjálfir flett upp á síðu 24
og athugað hvað þeim finnst. Nú,
og þeir sem líst alls ekkert á þetta
geta sent lesendabréf á Fókus og
við komum þeim til þeirra Haralds
og Þorsteins. -snæ
Hvar vars
laugardagskvöldi
19. des.1981 kl
o
ms
21