Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.1999, Blaðsíða 20

24
*
FIMMTUDAGUR 18. NÓVEMBER 1999
Sífellt fleiri íslendingar taka þa
ákvörðun að fækka yfirvinnutímunum
og gera þess í stað eitthvað upphyggi-
legt, stunda líkamsrækt, eyða tíma
sínum með fjölskyldunni eða takast á
við ný viðfangsefni. Blaðamaður Til-
verunnar leit nýverið inn á tré-
skurðarnámskeið og tók
áhugasama nemendur og
kennara þeirra tali. Þau voru
sammála um að vinna með
tré væri mjög gefandi og skap-
andi tómstundaiðja.
Birgitta Lára Matthíasdóttir sölumaður:
Vil sameina skrautskrift
Hans Hilaríusson trésmiður:
og útskurð
Býr til útskorinn
B
irgitta Lára Matthíasdóttir
sölumaður sat einbeitt við að
skera út slaufumynstur i trjá-
bút þegar blaðamaður Tilverunnar
hitti hana að máli. Hvers vegnavarð
útskurður fyrir valinu? „Ég vinn við
tölvu mestalian daginn og það er
mjög gott að hafa eitthvað verklegt og
skapandi til að vega upp á móti vinn-
unni. Þannig fæ ég betra jafnvægi á
lífið,“ segir Birgitta. „Ég ákvað fyrir
nokkrum árum að hætta að vera
sannur íslendingur í þrefaldri vinnu
og sinna meira sonum mínum. Þá
komst ég að því að mig vantaði tóm-
stundagaman og fór að leita fyrir
mér. Síðan hef ég farið á námskeið af
ýmsu tagi og líkar mjög vel.“
Birgitta fór á skrautskriftamám-
skeið fyrir stuttu og langar til að sam-
eina skrautskriftina og útskurðinn.
„Ég á mörg húsgögn úr viði heima
hjá mér og mig langar að skreyta
heima hjá mér með útskomum mun-
um. Mér
datt þess
vegna í hug
að læra að
búa svona
hluti til
sjáif og hafa
þá eftir
mínu höfði
en ekki
kaupa þá tilbúna. Það fylgja þessu
ekki mikil óhreinindi þannig að ég
vona að ég geti þreifað mig áfram í
útskurðinum heima þegar námskeið-
inu lýkur.“ Þú hefur ekki viljað taka
vinkonu með þér hingað? „Nei, það er
mjög valt að treysta því að fólk komi
með þó það fallist á það í byrjun. Ef
vinurinn hættir við er mikil hætta á
að maður guggni á því að fara. í stað-
inn fer ég sjálf á námskeiðið, læri
eitthvað nýtt og víkka sjóndeildar-
hringinn. Ég kynnist líka mörgu
skemmtilegu fólki sem ég hefði ann-
ars aldrei kynnst. Ef maður er með
vini sína með er mikil hætta á að
maður haldi sig til hlés og
blandi ekki geði við þá sem
eru með manni á nám-
skeiðinu. Ég kýs frekar
að fara að eigin frum-
kvæði og auka við
þekkingu mína,“
segir Birgitta
að lokum.
-HG

Æ'?
m

■

árabát i ellinni
Eg hef aldrei
áður farið á
námskeið af
þessu tagi en mig
hefur lengi langað
til þess,“ segir
Hans Hilaríusson
trésmiður. „Ég
valdi útskurðinn
vegna þess að ég er
trésmiður og þetta
er nærtækt tóm-
stundagaman fyrir
mig. Nú fer að
styttast í eftir-
launaárin og ég sé
fyrir mér að ég
muni dunda mér
við þetta þá. Enn
eru nokkur ár í Hans Hilaríusson með hnútinn.
það en tíminn líð-
ur hratt og betra að vera byrjaður
að æfa sig. Ég þarf bara að læra
handtökin og síðan kemur þetta
fljótlega og maður verður fljótari að
þessu.“
Hans er nýbúinn að kaupa sér hús
á æskustöðvum sínum á Hesteyri og
ætlar sér að eyða drjúgum tíma þar
þegar fram í sækir.“ Þar finnur mað-
ur svo sannarlega fyrir náttúrunni.
Ég er núna að gera húsið upp og svo
ætla ég að bjóða barnabömunum
þangað með mér þegar ég hef tíma og
DV-mynd Teitur
leika við þau. Ég ætla að búa til lítinn
árabát eins og ég lék mér með sem
strákur og hafa hann þama, krökkun-
um til skemmtunar. Sá bátur var
fallega útskorinn og ég ætla að búa til
sams konar bát.“ Hans segist vera
mjög áriægður með að hafa farið á
námskeiðið. „Mér líkar þetta stórvel
og það er skemmtilegur félagsskapur
héma. Ég sé svo sannarlega ekki eft-
ir því að hafa komið hingað."
-HG
Birgitta Lára
Matthíasdóttir
mundar hnallinn.
DV-mynd Teitur
Örn Sigurðsson kennari:
Þjóðlegt og skemmtilegt
tómstundagaman
g hef kennt útskurð í
nokkur ár og það er
alltaf jöfn aðsókn hingað
og margir hafa áhuga á
þessu,“ segir Örn
Sigurðsson, kennari
í tréútskurði í
Tómstunda-
Örn Sigurðsson kennari segir að útskurður í tré sé gömul alþýðulist sem þurfi að halda við.
skólanum Mími. „Þetta er byrj-
endanámskeið þar sem nemendur
læra helstu handtök við útskurð og
notkun verkfæra. Eftir að nám-
skeiðinu lýkur á fólk að þekkja
undirstöðuatriðin í útskurði og
margir halda áfram að prófa sig
áfram með hann eftir að hafa lokið
námskeiðinu. Ég hef líka fengið
sama fólkið oftar en einu sinni
á svona námskeið til min og
þá læt ég það fá erfiðari
verkefni. En til að fólk
geti haldið áfram á
eigin spýtur verð-
ur það að fjár-
festa í út-
skurðar-
járnum. Það
tekur nokkum tíma
en er vel þess virði,“ segir
Öm. Hvemig fékk hann áhuga á
að skera út í tré? „Það tengist starf-
inu. Ég er húsgagnasmiður og
þurfti á sínum tíma alltaf að fara
annað veiflð með húsgögn til út-
skurðarmeistara og þannig hef ég
alltaf vitað af þessari grein. Fyrir
um tuttugu ámm fór ég að prófa
mig áfram í útskurði og hef sl. 10 ár
unnið við hann í hálfu starfi. Síðast
vann ég við Dómkirkjuna og gerði
þar við danska skjaldarmerkið. Ég
vildi nú reyndar gera það upp á
nýtt en þeir þvertóku fyirr það,“
segir Öm og brosir. „Þetta er gam-
all þjóðlegur, íslenskur arfúr en
hefur ekki hlotið athygli sem
skyldi. Við íslendingar leggjum
mikla áherslu á bóknám en
verksvitið verður svolítið út undan
hjá okkur. Þetta er kannski hluti af
skýringunni. Áður fyrr var þetta
alþýðulist og almenningur lærði
þetta mann fram af manni. Flestir
forfeður okkar kunnu þessa list,
t.d. skáldið Bólu-Hjálmar sem var
mjög fær i útskurði, og það er
nauðsynlegt að halda þessari þekk-
ingu við,“ segir Öm að lokum.-HG