Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.2000, Side 11

Um síðustu helgi
kynntu ferða-
skrifstofurnar hér
. á landi bæklinga
sína. Svo stór-
tækar og með
endemum bjart-
sýnar voru þær nú
í góðærinu að ein
þeirra leigði sjálfa
Laugardalshöllina
til að kynna
landanum gylli-
boðin. Fókusi þótti
þetta með
endemum forvitni-
legt og gefa fyrir-
heit um að landinn
flýi land með
vorinu og komi
ekki heim fyrr en
það fer að dimma
upp úr hádegi.
Þess vegna er hér
að finna
skuggahliðar
bæklinga um
ferðamanna-
paradísina ísland
en eins og allir
vita er þjóðin klofin
í afstöðu sinni til
lands og þjóðar.
Aðra mínútuna
trúum við því að
við séum fremst
allra þjóða en á
þeirri næstu yrkja
skáldin níð um
ættjörðina. Gjörið
svo vel og gluggið
í bæklinginn, hann
er sérhannaður
fyrir þá útlendinga
sem finnst gott að
líða illa og eru
kannski að innan
eins og
íslendingar.

r
HtL

r
í helvíti
Island er svo sannarlega sérhannað fyrir fýlupúkann. Hér ættu allir þeir
sem elska að láta sér líða illa að finna eitthvað við sitt hæfi. Enda eru
ferðamennirnir (sjá myndirnar af þeim á síðunni) sem sækja eyjuna
hundleiðinlegir þýskarar sem smyrja sér nesti í heimalandinu og koma
með það með sér, baða sig ekki vegna kúkafýlunnar sem er af vatninu
og eru engan veginn að skemmta sér. Ferð til íslands er og hefur verið
líkt við refsivist í gegnum aldirnar. Þangað fara bara þeir sem tilbúnir
eru að auka á þjáningar sínar.
eeEmSSmB-1 fl .ífev/
Island er eyja í Norður-Atlantshafi. Hún er
hernaðarlega mikilvæg í augum íslend- "A.
inga og á landinu er amerísk herstöð sem
vill ekki vera þar lengur. Veiðilendur eru
miklar í kringum eyjuna og innfæddir hafa
eftir vel rúmlega þúsund ára búsetu ekki fundið
neitt annað sem hægt er að þéna pening á á eynni.
En það er nú bara af því að þeir nenna því ekki.
Island í hnotskurn

Vistarverur

npl:»
Húsin á íslandi eru lítil. Enda virðist
íslendingum ómögulegt að hanna
stórhýsi. Það sannaðist með bygg-
ingu Hallgrímskirkju - stærstu kirkju
á íslandi - en hún minnir helst á
stórgert súpermódel. Hlutföllin eru
einfaldlega ekki rétt. Annars eru ís-
lendingar í eðli sínu latir og langt ^
fram eftir síðustu öld bjó stór hluti þjóðarinnar í torfkofum
sem voru svo sem næst niðri í jörðinni. Þarna bjuggu þeir
af því þeir nenntu ekki að smíða sér hús ofan á jörðinni.
Þessu til rökstuðnings var algengt, allt fram að seinni
heimsstyrjöld, að ekki væru snúrustaurar fyrir þvott íslend-
inga fyrir utan húsin þeirra heldur hentu þeir fötunum bara
út fyrir útidyrnar til að þerra þau.
Vatnssalerni er í öllum húsum á íslandi ásamt baðkari. Heimsins
mesta úrval af raftækjum er að finna á heimilunum, allt frá
eggjasuðuvél yfir í WAP-síma, og það er sannað að ekki er til
nýjungagjarnari þjóð en íslendingar. Af öðru er hægt að nefna að
almenningssalernin á landinu eru fá og léleg. Upplýsingaþjón-
usta fyrir ferðamenn er á landinu en nánast ómögulegt að finna
hana. í kringum jól og páska er síðan allt lokað og kirfilega læst
og á þeim tíma er ráðlegt að halda sig í heimalandi sínu.
Böm: í það heila er illa farið með
börn í landinu. Þau enj alin upp á
stofnunum, verða ólétt alltof ung,
flytja of snemma að heiman, bera
enga virðingu fyrir einu eða neinu
og fá slæma menntun. Enda er
skólaárið óvenju stutt en sumar-
fríið mjög langt. Þá vinna börnin
fyrir sér í borginni eða eru send
upp til sveita til að vinna þar. Þau
eru óhamingjusamari en önnur
börn á Norðurlöndunum.
Skoðunarferðir
Bílaleiga: Að leigja bíl kostar
nógu mikið, svo ekki sé minnst á
að bensínlítrinn er á okurverði.
Samt keyra allir um á bílum og
eru almenningssamgöngur mjög
lélegar. Það verður því að leigja
bíl til að komast leiðar sinnar um
landið en þá þarf að hafa öku-
skírteini, vera átján ára og leggja
fram kreditkort sem tryggingu.
Fjarlægðir: Það er langt á milli
strjábýlla staðanna á íslandi og
engar lestir. Innanlandsflugið er
rekið af fyrirtæki sem lítur á það
sem helsta kost sinn að hafa tek-
ið upp rafræna flugmiða. Á vet-
urna er bara flogið þegar veð-
urofsanum slotar en á sumrin
þegar þokunni léttir.
Gjaldmiðill: íslenska krónan er
ekki verðmikil (hún kostar
0,01428 dollara) og þú færð enn
þá minna fyrir hana. Auk þess er
hún mjög óstabíl. Þetta misserið
er að vísu góðæri í landinu og því
eru stjórnvöld ekki að stunda
gengisfellingar en það gera þau í
tíma og ótíma undir eðlilegum
kringumstæðum. Því miður veld-
ur góðærið því að það er verð-
bólga í landinu og efnahagslífið
mun örugglega springa á kom-
andi mánuðum.
Greiðslukort: Nánast öll viðskipti
fara í gegnum debet- eða kredit-
kort og jafnvel eru uppi þær hug-
myndir að útrýma seðlum alveg.
Þetta hefur orsakað ofsóknar-
brjálæði hjá ekki bara fólki með
geðhvörf heldur líka þeim sem
búa við andlegt heilbrigði og því
telja margir að verið sé að fylgjast
með þeim.
Iþróttir: Badminton er eina
íþróttin sem hægt er að stunda
allt árið um kring, fyrir utan Lazer
Tag. En hvar er ekki hægt að fara
í badminton og Lazer Tag?
íþróttahús á íslandi eru lítil og
íþróttafélögin standa sig hræði-
lega á alþjóðlegum vettvangi.
Landið:
ísland er
103 þús-
und fer-
kílómetr-
ar og
það eru bara rétt tæpir þrír íbúar
á hvern ferkílómetra. Það er nán-
ast ómögulegt að
rækta neitt annað
en kartöflur á land-
inu, kvikfé er lokað
inni mestan part
_ .jgg£ ársins vegna kulda
en það eru heitir
hverir á landinu. Nú
gyyg
Bæjarrölt:
Er ferðalang-
ur gerir sér
ferð í miðbæ
Reykjavíkur
mun hann
finna búóir
eins og í öll-
um helstu borgum veraldar. En það sem
gerir þessar búðir sérstakar, fyrir utan hátt
vöruverð, er að kaupmennirnir í miðbæn-
um eru óvenju fúl og pirruð stétt. Enda er
hún ofsótt af borgaryfirvöldum sem vilja
að kúnnarnir þeirra greiði í stööumæla en
að bílarnir fái samt sem áður að keyra að
vild á göngugötu borgarinnar, Laugaveg-
inum.
Jeppasafarí:
Besta og örugg-
asta leiðin til að
komast í jeppa-
safarí á íslandi er
að festa bíla-
leigubílinn í skafli
og bíða eftir að íslendingur með mikil-
mennskubrjálæði komi og bjargi þér á
stóra nýja jeppanum sínum. Annars er
ekkert til sem heitir safarí á íslandi því ef
þú ferð á slíkt fiakk verðurðu úti.
Strandsigling: Þó nóg sé af bátum á fs-
landi er mjög erfitt að komast í strandsigl-
ingar, nema þá að þær séu tengdar
sjóstangaveiði eða hvalaskoðun. íslend-
ingum er samt illa við að leyfa útlending-
um að skoða hvalina sem þeir þrá svo
heitt að murka lífið úr.
Útsýnisferð um eyjuna: Ekki er hægt að
sigla í kringum alla eyjuna í einum rykk
sökum þess að veðráttan býður ekki upp
á skemmtiferðir. Hins vegar ganga nokkr-
ar ferjur á milli bæja og hægt er að horfa í
kringum sig á þeim þegar veður leyfir.
Söfn: Á íslandi eru listasöfn eins og alls
staðar annars staðar en Þjóðminjasafnið
er yfirleitt lokað.
Gamli bærinn: í miðbæ höfuðborgarinn-
ar eru búðir og það sem gerir þær ein-
stakar, fýrir utan óvenjuhátt vöruverð og
engar hórur, er að kaupmennirnir eru
óvenjulega fúlir og leiðinlegir. Enda standa
þeir í stöðugu stríði við borgaryfirvöld sem
neyða kúnnana þeirra til að borga í stöðu-
mæla og keyra niður göngugötuna,
Laugaveginn. Fyrir utan kaupmennina er
ekki neitt merkilegt að sjá í gamla bænum.
Það eru auðvitað strípiklúbbar, dómkirkja,
ráðhús, pósthús og einhverjarslíkar bygg-
ingar þarna en hvaða bær skartar ekki lít-
illi kirkju og pósthúsi?
Perlan (The Pearl): Perían er stolt Reyk-
víkinga en er ekki ýkja merkileg. Hún er
s a m t
m i k I u
stærri en
Dómkirkj-
an og
stendur á
litlum hól
sem inn-
fæddir kalla Öskjuhlíð og líta á sem nátt-
úruperlu með hernaðarmannvirkjum. En
þau mannvirki samanstanda af litlum lok-
uðum loftvarnarbyrgjum sem engum er
leyft að skoða. Jú, og svo er keiluhöll í
Öskjuhlíðinni en hún er öllu merkilegri en
Perlan því þar er diskó-bowling um helg-
ar.
Kringlan: Hún er
svokallað „mini-
mall“ þrátt fyrir að
nýlega hafi versl-
unarmiðstöðin
verið stækkuð um
tæplega fimmtíu
prósent fyrir
stuttu. Og, það
sem meira er, þá
eru eiginlega bara
búðir í Kringlunni,______________
fyrir utan eitt lítið bíó sem sýnir aðallega
myndir á kvöldin. Það er því lítið um afþr-
eyingu og vöruverðið er, ef eitthvað er,
hærra en í gamla bænum.
10
f Ó k U S 18. febrúar 2000
hefur hins vegar verið bannað að láta
þá gjósa og því er ómögulegt að sjá
Geysi í ham en rétt hjá honum er smá-
fossinn Gullfoss. Innfæddir telja hann
fremstan allra fossa en sæmilega víð-
förull maður veit að um öfluga sprænu
er að ræða.
Laun: Þau eru lág á íslandi, svo lág að
lítill sem enginn munur er á launum
hámenntaðra og ómenntaðra. Til að
drýgja tekjurnar vinnur fólk myrkranna
á milli (lika á sumrin þegar það er bjart
allan sólarhringinn) og síðan eyðir það
öllum peningunum sínum í raftæki og
bíla.
Læknisþjónusta: Ríkisrekin sjúkra-
hús sem standa sig ágætlega og veita
sæmilegustu þjónustu. Þeir sem fá þá
þjónustu verða að sætta sig við að
sjúkraskýrslan þeirra fari inn í gagna-
grunn sem rekinn er af einkafyrirtæk-
inu deCODE. Það fyrirtæki hyggst
erfðagreina íslendinga (og gesti þeirra)
og lækna alla sjúkdóma sem herja á
mannkynið. En eyjaskeggjar eru stór-
huga þjóð sem heldur að erfðir og
ættir segi til um hvaða mann þú hafir
að geyma.

Matur: Þjóðin er hræðilega ósmekk-
leg og ógeðsleg þegar kemur að mat.
íslenskur matur samanstendur af
gömlum mat sem geymdur hefur ver-
ið við ólíklegustu skilyrði. Hann er
bæði úldinn, kæstur, súrsaður, soðinn,
settur í sultu og guð má vita hvað.
Neysluvatn: Vatnið á að vera það hrein-
asta og besta í heimi en eini gallinn við
það er kúkafýlan af heita vatninu. Þetta
er hveravatn sem dælt er inn í tanka með
lögnum inn í öll hús og af þessu vatni er
svo megn kúkafýla að heilu bæjarfélögin
anga eins og opið klóak.
Ónæmisvarnir: Nauðsynlegt er að
vera vel birgur af smokkum. Kynsjúk-
dómar eru verulegt vandamál á eyj-
unni. Innfæddir hafa gaman af því að
sofa hver hjá öðrum án getnaðarvarna
og smita hver annan af skæðum sjúk-
dómi sem heitir klamidía. Alnæmi og
lekandi eru aftur á móti sjaldgæfir
sjúkdómar þó að þeir séu vissulega til
staðar.
Rafmagn: 220 volta straumur er í öll-
um húsum. En raforkuver eru enn í
byggingu á landinu og þau eru byggð
án þess að umhverfisáhrifin af slíkum
báknum sóu metin. Það gerir hálfa
þjóðina fúla og hinn helminginn
ánægðan.
Samgöngur: Vegir eru lélegir, helstu
leiðir illa merktar, höfuðborgin lamast í
hvert sinn sem snjóar og mjög algengt
er að útlendingar verði úti þegar þeir
ferðast um á þjóðvegum landsins.
Skemmtanalíf: Næturlifið er bara fyrir
þá sem eru yfirleitt komnir á „black
out“ um miðnætti. Aðrir ættu að forð-
ast það þvi þeir munu ekki skilja geð-
veikina sem er í gangi. Það er iétt að fá
á broddinn á
íslandi því
bæði karlar
og konur eru
mjög iauslát
og sofa hjá
h v e r j u m
sem er.
Skemmtigarðar: Það er húsdýra-
garður í Reykjavík.
Strandlíf: Ströndin
Nauthólsvík er opin
jp Bi tvo daga á ári en ekki
Mrl er ráðlegt að við-
SltE í ^ kvæmt fólk stingi sér í
sjóinn sökum kulda.
Tónlist: Tónleikahald
fer fram á sveitaböll-
um. Þar mæta vin-
sælar drengjahljómsveitir og spila
ámóta popp og flutt er í Söngvakeppni
evrópskra sjónvarpsstöðva. Áhorf-
endurnir eru á „black out“-i og muna
ekkert eftir tónlistinni daginn eftir.
Vatnsskemmtigarðar: Ekkert slíkt er
á landinu en sundmenningin er í há-
vegum höfð. Það er auðvitað kúkafýla
af sundlaugunum en henni er hægt að
venjast.
Veðurfar. Allra veðra er von og ekki
óeðlilegt að veðrið breytist þrisvar á tíu
mínútum, hvort sem er sumar eða vetur.
Veitingastaðir: Á landsbyggðinni er
bara hægt að kaupa rándýra ham-
borgara og í höfuðborginni er nánast
bara hægt að kaupa rándýra ham-
borgara. Þó eru einhverjir alþjóðlegir
staðir sem bjóða
upp á indverskt,
taílenskt
e ð a
franskt.
Þeir eru bara svo dýrir að
það borgar sig ekki einu sinni að horfa
í áttina til þeirra. Vanir ferðamenn taka
með sér nesti þegar þeir fara til (s-
lands.
Verðlag: Á meginlandi Evrópu kostar
bjór á bar eitthvað um 150 í.kr. að
meðaltali. Á íslandi kostar bjórinn
fimm hundruð krónur. Þannig er verð-
laginu háttað á landinu.
Verslun: Fatabúðir og raftækjaversl-
anir ganga best á landinu og þess
vegna er mest af þeim. Fötin eru hins
vegar svo rosalega fín og flott að þau
eru frekar dýr. Aftur á móti er hægt að
verða sér úti um þvottavél eða sjón-
varp á ágætis prís.
Þjórfé: Ekki er gefið þjórfé á íslandi
þrátt fyrir að slæm þjónusta sé land-
læg í landinu.
Valið er Irtið sem ekkert í jafnlitlu landi
og íslandi. Flugleiðir sjá að mestu um að
flytja fólk til og frá eynni. En það fyrir-
tæki er mjög svo hatað af íslendingum
vegna þess að það ginnir ferðalanga til
landsins með undirboðum sem íslend-
ingar greiða niður með okurverði. Engu
að síður fara íslendingar manna mest til
útlanda, svo leiðinlegt er á skerinu.
il
*

M

18. febrúar 2000 f Ó k U S
11