Dagblaðið Vísir - DV - 18.09.2000, Síða 14

14
MÁNUDAGUR 18. SEPTEMBER 2000
Skoðun I>V
Stundarðu einhvers
konar íþróttir?
Þorkell St. Ellertsson
f ramhaldsskólakennari:
Já, skokk, sund og hestamennsku.
Gyöa Rán Árnadóttir nemi:
Nei, en ég er alltaf á leiöinni.
Guöbjörg Árnadóttir nemi:
Nei, ég hef voðalega lítinn
tíma í þaö.
Gísli Finnsson nemi:
Já, jitsu sem er sjálfsvarnaríþrótt.
Andri Freyr Halldórsson nemi:
Já, ég stunda líka jitsu.
Snjóflóð og varnargarðar
Fyrr og síðar hafa
snjóflóð á íslandi
kostað mörg manns-
líf. Af þessum sökum
hef ég velt fyrir mér
uppbyggingu varnar-
garða gegn snjóflóð-
um og grjóthruni,
sem enginn getur séð
fyrir, þannig að kom-
ið sé í veg fyrir
dauðaslys og öryggi
íbúanna, t.d. í litlum sjávarplássum,
sé tryggt. Nýlega hafa heyrst skelfi-
legar fréttir af grjóthruni úr Óshlíð,
á veginum milli Hnífsdals og Bolung-
arvíkur, þegar bilstjórar sem aka
þessa leið hafa verið hætt komnir.
Eina lausnin á þessu vandamáli
og til þess að forðast svona dauða-
gildrur i eitt skipti fyrir öll er að
gerð verði jarðgöng í gegnum fjallið
milli Hnífsdals og Bolungarvíkur
þar sem sýnt þykir að þessi vegur
getur hvergi orðið öruggur fyrir
snjóflóðum og grjóthruni, líkt og
vegurinn í Kirkjubólshlíð nálægt
ísafjarðarflugvelli.
„Gerð jarðganga undir
Dynjandisheiði þýðir að þá
þarf að opna aðrar dyr til
vesturs inn í Geirþjófsfjörð
sem er miklu styttra en inn
í Trostansfjörð, “ segir
m.a. í bréfinu.
Svona dauðagildrur kosta miklu
meira heldur en jarðgöng myndu
kosta í dag. Til eru mörg dæmi um
dauðaslys á svona stöðum, eins og á
Austfjörðum og víðar. Fullvíst þyk-
ir að lausn á svona vandamálum
getur aðeins komið fram í formi
jarðganga vegna þess að aðrar ráð-
stafanir eru tilgangslausar og ennþá
dýrari og hleypa upp kostnaðinum
mun meira en góðu hófi gegnir.
Jarðgöng á landsbyggðinni gjör-
breyta öllum samgöngum og rjúfa
alla vetrareinangrun dreifhýlisstað-
anna í eitt skipti fyrir öll, eins og
Hvalfjarðargöngin hafa sýnt og
sannað. Ég hef unnið á vertíðum
víða um land í 14 ár. Fyrirtæki
tengd sjávarútvegi lenda oft í erfið-
leikum með að útvega hráefni og
vinnu handa landverkafólki þegar
Vegagerðin gefst upp á þvi að moka
vegi á snjóþungum þröskuldum í
meira en 500 metra hæð yfir sjó.
Gerð jarðganga úr Dýrafirði inn í
Borgarfjörðinn ásamt lagningu veg-
ar beint yfir fjörðinn sem gæti leyst
veginn í Mjólkárhlíð af hólmi nægir
ekki til þess að rjúfa einangrun Vest-
urbyggðar og ísafjarðar án þess að
gerð verði jarðgöng undir Dynjandis-
heiði. Þá þarf að gera vegamótagöng
undir heiðina til þess að losna við
veginn á þessari leið sem er ófær á
vetuma. Þarna kemur heilsársvegur
ekki tií greina í meira en 500 metra
hæð. Gerð jarðganga undir Dynjand-
isheiði þýðir að þá þarf að opna aðr-
ar dyr til vesturs inn i Geirþjófsfjörð
sem er miklu styttra en inn í
Trostansfjörð. En hingað til hafa
menn ekki viljað ræða þetta af
kostnaðarsökum og er ekki inni í
jarðgangaáætlun Vegagerðarinnar
sem kynnt var fyrr á árinu.
Guömundur
Karl Jónsson
skrifar:
Erindi til þjóðarinnar
Félagið Framtíð
íslands var stofnað
síðla sumars 1996.
Tilgangur þess er
eftirfarandi:
Að efla kristilegt
líferni og góð sam-
skipti milli fólks.
Stuðlað verði að
betri nýtingu á
auðæfum land-
grunnsins innan
200 mílna landhelgi íslands, í þágu
þjóðarheildar, ásamt fullvinnslu
alls sjávarafla, og nýta á einhvern
hátt allt sem úr sjónum kemur.
„Stuðlað verði að betri nýt-
ingu á auðœfum land-
grunnsins innan 200 mílna
landhelgi íslands, í þágu
þjóðarheildar, ásamtfull-
vinnslu alls sjávarafla, og
nýta á einhvem hátt allt
sem úr sjónum kemur. “
Að vinna að breyttu útgerðar-
formi og efla veiðar með kyrrstæð-
um veiðarfærum. Að skipta afla-
heimildum milli byggðarlaga og
skipta honum síðan á milli báta og
skipa í aflatoppsformi. Að allur fisk-
ur í sjó sé viðurkenndur þjóðareign
og af aflatoppnum verði greitt 10%
aflagjald af uppvegnu aflaverðmæti,
sem renni til velferðarmála, svo
sem heilbrigðiskerfisins.
Að hvetja til lífrænna búskapar-
hátta og að hafinn verði útflutning-
ur á lífrænt ræktuðum landbúnaða-
afurðum. - Allir íslendingar eru hér
með hvattir til að hugleiða stuðning
við félagið í verki. (Frekari upplýs-
ingar eru veittar í síma: 565 4935
(fax: 864 9391).
Garðar H.
Björgvinsson
útgeröarmaöur
skrifar:
Dagfari
Vandræðamiölun Vestf jarða
íslensk miðlun á Vestíjörðum var
ein af þessum guðsblessunum sem rek-
iö hafa á fjörur Vestfirðinga. Ekki það
að ég vilji meina að á þessum útkjálka
búi eintómir fjörulallar sem lifi á því
sem sjórinn skolar upp í hendumar á
þeim. Nei, ekki aldeilis. Reyndar er
Dagfara fullkunnugt um að Vestfirð-
ingar reru sjálflr stíft eftir íslenskri
miðlun og tókst af harðfylgi að inn-
byrða þennan happafeng. Þar gekk
maður undir manns hönd og muldi vel
undir Fritz Má Jörgensen og félaga,
enda ætluðu þeir að skapa fjölda fólks
atvinnu.
lífsins á Vestfjörðum var að anda í
síma. Það var annars skítt að þing-
menn stæðu sig ekki betur í að útvega
verkefni, enda fór það svo að ekki var
hægt að borga okurgjöld opinbérra að-
Oa svo ekki sé talað um svimandi
laun. Það var því ekki of gott fyrir
fjárans verkalýðsfélögin að halda sínu
fólki uppi, varla var hægt að ætlast til
að Fritz gerði það.
Það vantaði bara örlítið meiri peninga frá Byggða- Bæjarstjórnarmenn gáfust þó ekki
- ' *• r <• ' r'T- upp. Þó aldrei hafi verið ljáð máls á því
StOjTlUTl, STYKXTŒÖl Q.J QUTUTTl JVQ, SVCltQVjclÖgUTlUTYl Og aft hleypa innfæddum atvinnurekendum
... verkefni. - Ekki nokkurn skapaðan hlut annað. inn a §aíl °gskríða fyrir Þeirra heimtu-
frekju, þá gilti annað um blessaða að
Fritz Már er einn af þessum snillingum þjóðar-
innar sem tekst að laga fullan pott af kjarngóðri
súpu upp af einum ræfils nagla. Bæjarstjórar og
fyrirmenn vestra gerðu sér líka fljótt grein fyrir
hvílíkan öðling var þarna að finna. Færi betur ef
þessir aumingjar sem enn reyna að hokra i sinni
heimabyggð með ræfilsdruslurekstur væru jafn út-
sjónarsamir. Enda hafa sveitarstjómarmenn
vestra löngum séð við löðurmannlegum tilburðum
innfæddra til atvinnubrölts og fátt við slíkan lýð
annað að gera en að sparka í hann liggjandi - og
það duglega. Allt annað gildir gagnvart utansveit-
armönnum sem koma færandi hendi til nauðþurf-
andi landsbyggðarinnar með ilmandi naglasúpu.
Þeirra er himnariki.
Að sjálfsögðu áttuðu bæjarstjórnarmenn vestur
á fjörðum sig fljótt á þvi hvílíka gullnámu menn
voru að detta í. Breiddir voru út dreglar, opnuð
hús upp á gátt - ókeypis, og allt gert sem best úr
garði fyrir gestina. Meira að segja forsetinn var
fenginn til að klippa á borða. Nú skyldi endur-
hæfa vestfirskt frystihúsafólk, loka illa lyktandi
slorbúllum og láta fólk setjast prúðbúið við falleg
skrifborð með sima. Já, nýja máttarstoð atvinnu-
komumennina. Þeir áttu allt gott skilið og hvað
voru milljóna skuldir á milli vina? Auðvitað var
sjálfsagt að breyta því í hlutafé. Sömuleiðis kom
aldrei annað til álita en að gauka að Fritz og félög-
um 10 milljónum frá Byggðastofnun. Hins vegar er
ekkert skrýtið þó íslensk miðlun hafi verið lýst
gjaldþrota - það vantaði nefnilega herslumuninn.
Það vantaði bara örlítið meiri peninga frá Byggða-
stofnun, smáræði af aurum frá sveitarfélögunum
og ... verkefni. - Ekki nokkum skapaðan hlut ann-
3ð'
Indlandsferð
forsetans
Halldóra Guömunds-
dóttir skrifar:
Ég verð að láta í
ljósi undran mína
vegna fyrirhug-
aðrar ferðar for-
seta íslands tO
Indlands og það
snobb eða réttara
sagt þann sleikju-
hátt sem einhverj-
ir landar sýna
með því að hópast
í sömu ferð og for-
setinn, í viðskipta-
erindum, að því er sagt er. Eigum við
Islendingar virkilega viðskipti við
Indland þar sem sífellt er verið að
segja hér fréttir af kúguðum börnum
sem vinna myrkranna á milli? Er
ferðin farin til að sýna samúð með
þessum börnum? Er einhver ástæða
fyrir forseta Islands yfirleitt til að
ferðast til Indlands á okkar kostnað?
Ég mótmæli harðlega.
Hvimleiðar
upphringingar
V.G. hringdi:
Það er daglegt brauð að fá upp-
hringingu til þess að svara spurning-
um einhverra sem eru að bjóða hina
og þessa vöruna til sölu. Oftar en ekki
eru þessar hringingar úr leyninúmer-
um, þ.e. maður sér ekki á númera-
birti hvaðan hringt er, þannig að
maður áttar sig ekki á hvort um gabb
er að ræða eða ekki. Vilji maður full-
vissa sig hvort viðkomandi fyrirtæki
sem kynnt er sé til kannast enginn
við neitt sölutilboð. Hér er því oft ein-
göngu um gabb að ræða eða þá verið
að kanna hversu fómfúst fólk er.
Þessu verður að linna því þetta getur
tekið á taugarnar.
Gæslan í fíkniefnarannsókn
Niðurstaða birtist opinberlega.
Að fylgja eftir
fréttum
Sigurður Kristjánsson skrifar:
Oftar en ekki fylgja fjölmiðlar ekki
nægilega vel eftir þeim fréttum sem
þeir slá upp dag frá degi. Fréttum
sem jafnvel hafa slegið óhug á þjóð-
arsálina. Misjafnt er þetta þó. I RÚV-
fréttum sl. fimmtudag mátti t.d. heyra
hvað liði rannsókn flugslyssins í
Skerjafirði og greint frá þvi að enn
væru nokkrar vikur í niðurstöður
rannsóknarinnar. Enn bíða menn
líka frétta af rannsókn lögreglunnar á
ásökunum um meint flkniefnamis-
ferli á skipum eða skipi Gæslunnar.
Sé rannsókn lokið á málinu á að sjálf-
sögðu að birta niðurstöður hennar.
Sé henni ekki lokið á líka að greina
frá því að svo sé ekki og hvenær bú-
ast megi við niðurstöðu hennar.
Innlent er dýrara
Guðbjðrn hringdi:
Ég er einn þeirra sem hef verið að
kanna verð á garðhúsum og lét hend-
ur standa fram úr ermum eftir að ég
sá auglýst eftir slíkum húsum í les-
endabréfl í DV nýlega. Eftir að ég sá
til sölu garðhús í Hagkaupi í sumar
sem kostuðu 39 þúsund krónur hélt ég
að einhver ámóta hús fengjust annars
staðar. Þar tók ég feil. Innlend garð-
hús en mun minni kosta þetta frá 70
til 130 eða 140 þús. kr. Sum enn meira.
Ég segi því: alltaf er innlent dýrara en
erlent. Garðhús þurfa ekki að vera
svo vegleg, bara rétt til að geta geymt
garðáhöldin, engin völundarsmíð. En
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.