Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2001, Blaðsíða 9

Unghænur (Barmus berus)
Unghænur eru nettar og grannvaxnar, iðulega ljóshærð'
ar í eggjandi lendaskýlu. Þrátt fyrir nettan vöxt hafa jiær þó
afar mikið vænghaf sem gefur þeim stóra og stinná vöðva á
framanverðu brjósti. Oftast sjást þær liggjandi í sólinni
með vængina breidda út þar sem þær beina vöðvum sínum
mót sólu og hlaða þá jákvæðri orku geislanna svo þær geti
flögrað milli prika þegar hanarnir gala.
Mörgæsir (Spikus horribius)
Þessa tegund má sjá í laugunum allan ársins hring. Mör-
gæsir hafast nær eingöngu við í heitu pottunum og líður
best afvelta, í sitjandi eða liggjandi stöðu. Fæturnir eru illa
falinir til gangs, oft æðasprungnir og nær sligaðir af mikilli
þyngd auk þess sem flakandi sár vegna svæsinna fótsveppa
gera oft illt verra. Því nota mörgæsirnar fæturna næstum
eingöngu til að koma sér í og upp úr potturium en í mesta
lagi má sjá þær kjaga milli potta þegar þær sækja í meiri
hita. Astæða hitasækni mörgæsanna er sú að landlæg í
stofninum er gríðarleg tilvistarkreppa vegna holdafars þeir-
ra. Stunda þær því þaulsetur í snarpheitum pottunum að
bræða af sér keppina og þar sem margar mörgæsir eru sam-
an komnar í einum potti hyljast þær og nánasta nágrenni
oft gufumekki þegar lýsið rýkur af þeim á gasformi. Þegar
mörgæsirnar hafa setið f 50° C heitum pottunum svo lengi
að þær eru við það að sjóða inn að beini rennur stundum á
þær æði og við tekur gönuhiaup líkt og hjá naggrísum sem
hlaupa í breiðum fram af fjallsbrúnum. Þá staulast þær á
fætur, ryðjast upp úr í einni kös og bruna riðandi að næsta
laugarbakka þar sem þær láta sig falla ofan í hver um aðra
þvera til að kæla sig. Er þetta oft tilkomumikil sjón, sér-
staklega þegar margar mörgæsir eru um hituna og það fiss-
ar í laugarvatninu þegar skvapið losar varmann.
Skarfar (Pottus skrafus)
Skarfar eru taugaveiklaðir og háværir kjaftaskar og þeir-
ri áráttu haldnir að þurfa að vera fyrstir að öllu sem þeir
gera. Sú árátta og vanafesta sem jaðrar við súrrandi geð-
veiki stjórnar öllu þeirra hegðunarmynstri sem gaman er að
fylgjast með fyrir áhugamenn um furðufugla. Löngu fyrir kl.
6.00 á morgnana má sjá skarfana f röð fyrir utan sundlaug-
arnar.nokkru áður en syfjaðir starfsmenn opna fyrir þeim og
ef þeir fá ekki alltaf sama skápinn, sturtuna og sætið f heita
pottinum er dagurinn ónýtur og lífið næstum líka. Aðgát
skal höfð ef reynt er að blanda geði við skarfana þvf auð-
veldlega getur slegist í brýnu ef þeim finnst troðið inn á sitt
yfirráðasvæði. Oft þarf lítið til þess og er meira en nóg ef
einhver hefur fengið lykil að skáp sem þeir þykjast eiga
hefðarrétt á. Þá getur verið hætta á ferðum því morgun-
hanarnir sjást ekki fyrir við slíkar aðstæður og geta verið
hættulegir lífi og limum þeirra sem sett hafa einstrengings-
legt og niðurnjörvað lífsmynstur þeirra úr skorðum. Grípa
öskureiðir skarfarnir þá einatt til þess ráðs að nöldra og
kvabba f viðkomandi með svo miklum tilþrifum og fúlheit-
um að sterkustu menn á sál og líkama brotna saman. Enda
búa skarfar yfir svo afspyrnumiklum innibyrgðum pirringi,
kvörtunum og biturleika út í allt og alla að þegar þeir taka
sig til geta leiðindin orðið þvílík að hætta stafar af. Annars
finnst skörfunum best að vera út af fyrir sig og rífast og nöl-
dra við hver annan og er það vel því þá fær annað fólk -
sem gegnumsneitt er ekki einu sinni vaknað þegar skar-
farnir eru á ferli á almannafæri - að vera í friði á meðan.
Skarfar ná seint þroska og eru því nokkuð við aldur þegar
þeir eru upp á sitt „besta“. Líkamleg einkenni þeirra eru
gúmmítöfflur, afar lágt gyrt sundskýla og áberandi skora;
sprungnar æðar í andliti og gróskumikill hárvöxtur í eyrum
og nefi.
Andrea Jónsdóttir,
útvarpsmaður,
plötusnúður og verð-
andi rithöfundur
Efnislegt
Af veraldlegum hlutum held ég mest upp á
plötuhauginn minn og „græjumar" mfnar,
það er geislaspilarann (ekki ferða-), stóra
kassettutækið, ósjálfvirka en enn virka
Pioneer-plötuspilarann sem ég keypti 1976
og hátalarana sem eru „mublur" og vinur
minn seldi mér notaða stuttu síðar. Svo er
náttúrlega frábært að hafa íbúð utan um mig,
græjumar - og fólkið mitt þegar á þarf að
halda. Mér þykir líka vænt um gamla
krakkarúmið sem mamma svaf fyrst í, síðan
ég, þá systurdóttir mín, dóttir mín, sonur
Lísu Páls, dótturdóttir mín - og kannski fleiri
einhvern tímann í framtíðinni. Ef ég ætti
tölvu mundi ég líklega nefna hana vegna
notagildis en svo er líka á það að lfta að ver-
aldlega hluti má endurnýja ef eitthvað kem-
ur fyrir þá, þannig að...
Andlegt
Af hinu andlega met ég mest gott fólk sem
ég hef hitt og er alltaf að hitta á lífsleiðinni,
jafnt skylt sem óskylt. Líka ýmiss konar tón-
list, til dæmis Bítlana og Janis Joplin. Eg
vildi hafa kynnst henni... líka Marilyn Mon-
roe.
27. júlí 2001 fÓkUS
OnjRHETJlJR nVEHSDAGSIXS
Biblían verður ástfangin
- harmleikur í þremur þáttum
-o ^
O: CD
■=hCO
~ c
W S
o*c/>
cn
O
<
Q.|
S </>
cD <-*■
CK —
-•CQ
CD
CO
Q
C
3
cr
o-
7C
0>
zr
1. þáttur
Ég finn að ástin hefur blásið mér vori
í brjóst. Ég er ung í annað sinn.
2. þáttur
Af síðum mínum hafa horfið heilu sögurnar af
Mósesi og félögum og í staðinn birst heilu
uppskriftirnar af kokkteilum kenndum við Jesús:
Jesús hristur, Jesús kreistur og Pressus Kristur.
3. þáttur
En bókum með kenndir verður ekki snúið. Njáll
elskar Tinna og Tinni elskar Njál. Belgískur
rass á Suðurlandsundirlendinu. Tólgur
Bergþóru er gott sleipiefni.