Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.2001, Blaðsíða 7

Eitt af því sem hefur sett svip sinn á miðbæ Reykjavíkur síðastliðin ár er hjólabrettaiðkun. Þótt lít-
ið hafi borið á skeiturum niðri í bæ síðustu tvö ár eru þeir engu að síður enn að og hefur einn
þeirra, Kjartan Þór Trauner, stundað það að búa til kvikmyndir um senuna í fimm ár. Kjartan er
þessa dagana að gera sína þriðju mynd og setti Fókus inn í stöðu mála ...
KENNT MANNI AÐ
SKEITA ...
Kjartan hefur nú
þegar gefið út tvær
myndir, hina fyrr-
__ nefndu Asfalt og nú
H síðast Bakkus og voru
brot úr seinni mynd-
inni notuð í tónlist-
armyndbandinu
Stopp nr. 7 með
hijómsveitinni
200.000 naglbítum.
En hvers vegna ráð-
ast menn í að gera
heimildarmynd eftir
heimildarmynd sem
irtnihalda bara hjóla-
brettaatriði? „Skeit-
myndir hafa verið
viðloðandi skeitið al-
veg frá byrjun og eru
bráðnauðsynlegur
fylgifiskur hjóla-
brettaiðkunar. Ef einhver finnur upp nýtt trikk er útilokað að
hann geti kennt einhverjum það, en hann getur látið mynda
það svo að aðrir geti pælt í því sjálfir. Þessi íþrótt er þannig
að hver verður að vera sinn eigin kennari og þess vegna er
bráðnauðsynlegt að festa öll ný trikk á filmu svo að menn geti
stúderað þau og þróað síðan önnur trikk út frá því. Mynd-
bönd hafa alltaf fylgt hjólabrettum enda er þetta svo nýtt
sport og á bara síðustu fimm árum hafa orðið svo ótrúlega örar
framfarir í öllum trikkum og stílum einmitt vegna þess að
þetta er allt skrásett jafnóðum. Þannig að ( raun eru skeit-
myndir ómissandi fyrir íþróttina. Þær eru hálfgerðar skóla-
bækur“
einhver á hverju kvöldi
uðu “slam-sessions“, en svo nefnast atriði sem samanstanda
af samanklipptum mistökum og slysum. Myndir Kjartans
eru þar engin undantekning. „Það meiðir sig einhver á hver-
ju kvöldi en auðvitað misilla. Eg hef séð ýmislegt slæmt í
minni tíð en ég held að ekkert slái út þegar Egill vinur minn
„ollaði“ á brettinu sínu niður tröppurnar við Menntaskólann
í Reykjavík. Hann gat ekki gengið í viku eftir það.“ Kjartan
lætur það uppi um næstu mynd sína að í henni sé að finna
senu þar sem annar vinur hans rennur klofvega með fram
handriði, rekst á skrúfu sem stendur upp úr því og missir ann-
að eistað. „Þetta er bara áhætta sem maður tekur. En það hef-
ur samt enginn dáið hérna heima, eins og hefur komið
þónokkrum sinnum fyrir í Bandaríkjunum.“
Þróunin á Íslandi ekki í samræmi við útlönd ...
Kjartan kveður hjólabrettamenninguna vera í mismikilli
uppsveiflu í heiminum. „Skeitið í heiminum hefur aldrei ver-
ið stærra og nú eru stórfyrirtæki út um allan heim að slást um
að koma sér á framfæri í gegnum hjólabrettamarkaðinn. Ein-
hverra hluta vegna er þó öfug þróun í gangi hérna heima en
vinsældir skeitsins hafa dalað töluvert upp á síðkástið. Þó er
ljós í myrkrinu þar sem við höfum nú eignast þessa frábæru
inniaðstöðu í gamla Sindrastálshúsinu svo hver veit nema
það breytist ...“ Sem stendur er Kjartan að vinna að sinni
þriðju mynd og segir hann hana vera mjög ólíka hinum
myndunum, bæði hvað varðar gæði og umfang. „Við höfum
safnað efhi í hálft annað ár og fórum m.a. til Tékklands,
Frakklands, Þýskalands, Austurríkis, Danmerkur og svo er
Kka nóg af atriðum sem eru tekin héma heima. Nafnið er enn
óákveðið en ég stefni að því að gefa hana út um jólin.“ Að
lokum segist Kjartan ekki hafa í hyggju að leggja þessa iðju á
hilluna en hann tekur þó ekki fyrir að hann gæti hugsað sér
að starfa við almennari kvikmyndagerð þegar fram líða
stundir ...
Það meiðir sig
„Ég byrjaði á þessu fyrir svona sex árum þegar ég
keypti mér gamla draslmyndavél á 10 þúsund kall. Síðan tók
við stöðug efnissöfnun í þrjú ár og þegar ég var kominn með
nóg af efni settist ég loks niður i klippigræjur og úr varð
mynd sem hét Asfalt," segir Kjartan Þór Trauner aðspurð-
ur um tilurð þess að hann hóf að gera hjólabrettamyndir.
Kjartan lauk nýverið stúdentsprófi frá Kvennaskólanum í
Reykjavik og hefur nú tekið sér ársfrí frá námi sem hann
hyggst nýta í vinnu og kvikmyndagerð.
Handleccs-, bein- oc puncbrot
Án efa eru alræmdustu atriðin í skeitmyndum hin svoköll-
Encinn cetur