Dagblaðið Vísir - DV - 07.03.2002, Qupperneq 16

28
FIMMTUDAGUR 7. MARS 2002

Skoðun
I>V
>
Áttu þér átrúnaðargoð?
Skúli Á. Sigurðsson nemi:
Já, Cliff Burton, bassaleikari
Metallica.
Hulda Benediktsdóttir nemi:
Já, Björk, út af persónuleikanum.
Slgrún Guðmundsdóttir nemi:
Courtney Love, hún syngur svo vel.
Bjarndís Friðþjófsdóttir neml:
Britney Spears.
Haukur Jóhannsson nemi:
Nei, ég á ekki átrúnaöargoö.
Súr er sannleikurinn
Á nýafstaðinni tónlistarverölaunahátíö
Yfirbragö óþolinmæöi og gremju?
Björn Bjarnason,
fv. menntamálráð-
herra, vandaði mér
ekki kveðjumar á
heimasíðu sinni nú
nýverið, fyrir að
segja sannleikann
um framgöngu hans
Jakob Frímann gagnvart útflytjend-
Magnússon um nýgildrar tónlist-
tónlistarmaöur ar („popptónlistar").
sknfar■ Svo vill til aö mál-
flutningur minn, sem Björn vefengir,
var ítrekað staðfestur af bæöi útgef-
endum og tónlistarmönnum á nýaf-
staðinni tónlistarverðlaunahátíð.
Óþolinmæði og gremja starfsgreinar-
innar í garð ráðamanna braust þar út
sem aldrei fyrr.
Það er einfaldlega staðreynd að
margítrekaður vilji iðnaðar- og við-
skiptaráðherra til aö veita greininni
eðlilegan stuðning hefur til þessa ver-
ið að engu hafður vegna andstöðu
Björns Bjamasonar. Afstöðu sína hef-
ur hann byggt á uppspunnum mis-
skilningi um „almennar alþjóðareglur
um alþjóðaviðskipti, sölu á vömm og
þjónustu" sem ekki megi brjóta með
því að efla þessa vaxandi atvinnu-
grein íslendinga. Af þeim sökum
verði að skilgreina verkefnið á menn-
ingarlegum forsendum, ekki á for-
sendum iðnaðar og viðskipta.
Sem næst allar nágrannaþjóðir
okkar hafa stutt myndarlega við bak-
ið á umræddri grein sem er nú á með-
al stærstu útflutningsvega m.a. Svía
og Breta. Sá stuðningur er ekki síst
byggður á skilningi nútímalega þenkj-
andi stjómmálamanna sem vita að
hvatning og efling nýsköpunar í
popptónlist er góð fjárfesting - lykill
að gríðarlegum útflutningstekjum.
Hafa rök á borð við þau sem Björn
byggir andstöðu sína á hvergi heyrst,
enda eru þau úr lausu lofti gripin.
í Bretlandi er tónlistariðnaðurinn,
þ.e. hljómplötuframleiðslan og sölu-
varningur, tengdur nýgildri tónlist,
alfarið á borði iðnaðar- og viðskipta-
ráðuneytis. Á íslandi hefúr það ráðu-
neyti eitt sýnt málinu áhuga og rækt-
„Það er einfaldlega stað-
reynd að margítrekaður
vilji iðnaðar- og viðskipta-
ráðherra til að veita grein-
inni eðlilegan stuðning hef-
ur til þessa verið að engu
hafður vegna andstöðu
Björns Bjarnasonar. “
arsemi, þar hefur legið tilbúið frum-
varp í fjölmörg ár sem ítrekað hefur
verið drepið á dreif með ýmiss konar
flækjufótarhætti og fyrirslætti.
Hugarþel Bjöms Bjamasonar í garð
popptónlistarmanna er öllum ljóst
sem í greininni starfa. Áhugi hans
hefur tengst öðrum sviðum menning-
arlífsins og er það gott og vel. Bjöm
Bjamason hefur t.a.m. stutt myndar-
lega við bakið á Kammersveit Reykja-
vikur sem komin er á fjárlög og hefur
jafnframt reynst einkar hollur lista-
mönnum á borð við höfuðpaur Kamm-
ersveitarinnar, fiðluleikarann Rut
Ingólfsdóttur, o.fl. sem þiggja lista-
mannalaun úr menntamálaráðuneyt-
inu ár hvert.
Það er út af fýrir sig ánægjuefni að
Björn skuli loksins kjósa að tjá sig um
þessi mál nú, því að óbærilega löng
þögn hefur ríkt um þau þó reynt hafi
verið að hreyfa þeim með ýmsum
hætti í ranni ráðamanna. Það er á
margra vitorði að fyrir rúmu ári var
forsætisráðherra falið úrskurðarvald
í þeim ágreiningi sem menntamála-
ráðherra skóp, er hann sá fram á að
iðnaðar- og viðskiptaráðherra mundi
skreyta sig með svanafjöðrum hinna
verðandi nýju Bjarka og Sigur Rósa.
Áleitinn er því sá grunur að málið
hafi aldrei snúist um stuðning við
efnilega höfunda og flytjendur ný-
gildrar tónlistar, og þar með væntan-
legan ávinning íslenska hagkerfisins,
heldur pólitíska fjöður í týrólahatt
Björns Bjamasonar.
Forsætisráðherra, sem sjálfur til-
heyrir stétt textahöfunda, var að lík-
indum nokkur vandi á höndum. Er
fulltrúar íslenskra tónlistarmanna
hugðust ná fundi hans og skýra sín
sjónarmið var þeim tilkynnt eftir
margar frestanir að ekki yrði gefinn
kostur á slíkum fundi. Þetta geta ýms-
ir staðfest og hafa reyndar gert nú
þegar, þó að Bjöm Bjamason fullyrði
að ég fari hér með ósannindi.
Þeim menntamálaráðherra sem
kvaddi ráðuneyti sitt nú um helgina,
hefði verið í lófa lagið að ljúka um-
ræddu máli með því að fallast á til-
tekna málamiðlun sem fýrir liggur
um skiptingu verkefnisins á milli
ráðuneyta menntamála og iðnaðar.
Hann kaus að gera það ekki.
Um leið og nýjum menntamálaráð-
herra er fagnað og honum óskað vel-
famaöar í starfi, skal skorað á þann
sama mann að leiða þetta mál til lykta
án frekari tafa, svo við verði unað.
Eistlendingar - eða Estar?
Haraldur Einarsson
skrifar:
Landið „Estonia" við Eystrasalt
er smáríki, minna en ísland að flat-
armáli, en miklu fjölmennara. Það á
sér viðburðaríka og merkilega sögu.
Þetta land og ibúamir eru öðru
hveiju í mnræðum manna. Á ís-
lensku heitir landið Eistland og
fólkið Eistlendingar. Stundum heyr-
ist talað um Estlendinga eða Eista.
Þá ætti seinna orðið aö beygjast
eins og Svíi eða Finni í eintölu og
fleirtölu. Sú spuming getur vaknað
hvort ekki hafi orðið mistök upphaf-
lega í þýðingu orðsins yfir á ís-
„Landið hefði i raun átt að
heita Estland og íbúamir
Estar (beygt eins og Finnar).
Það vœri einnig hag-
kvæmara og viðfelldnara að
tala um Estland og Esta.“
lenskt mál. Ástæðan kann að vera
fyrst og fremst vegna áherslu í ís-
lensku talmáli á fyrsta atkvæði
orðs, sem er yfirleitt reglan í fram-
burði. „Est“, fyrsta atkvæðið í orð-
inu „Estonia" varð „Eist“. Nafnið
varð því Eistland og íbúamir Eist-
lendingar.
Landið hefði í raun átt að heita
Estland og ibúamir Estar (beygt
eins og FinnEU'). Það væri einnig
hagkvæmara og viðfelldnara að tala
um Estland og Esta.
Samt er það augljóst að orðin
Eistland og Eistlendingar eru löngu
búin að vinna sér þegnrétt í ís-
lensku tal- og ritmáli. Það má líka
velta fyrir sér fleiri en einni hlið
málsins. Að skoða og kanna hvað sé
rétt og hvað betur mætti fara ætti
ekki að skaða okkar kæra og dýr-
mæta móðurmál.
Garri
Kynþokkinn bjargar
Stefán Jón Hafstein hefur alla tíð verið talinn
með fegurstu karlmönnum landsins - kynþokka-
fyllsti maður landsins er titill sem hann hefur
þótt bera með miklum sóma. Fáir gera sér betur
grein fyrir fegurðinni en Stefán Jón sjálfur.
Aðrir óttast hana og jafnvel samherjar eru famir
að hafa áhyggjur af framgangi mála.
Fyrir stjómmálamann þykir kynþokki sérstak-
lega æskilegur og þetta veit Stefán Jón. Kyn-
þokki gefur mönnum tækifæri sem aðrir hafa
ekki. Kynþokki er leið að valdamiklum embætt-
um og á þau stefnir Stefán Jón enda sérstakur
fulltrúi Ingibjargar Sólrúnar borgarstjóra.
Garri hefur fylgst með Stefáni Jóni undanfarin
^ ár enda vekja menn fullir sjálfstrausts alltaf at-
hygli. Það kom því Garra ekki á óvart að sá kyn-
þokkafulli skyldi reyna fyrir sér í stjómmálum,
annað hefði verið óeðlilegt. Hitt er svo annað
mál að auðvitað er það ekki sanngjamt gagnvart
öðrum frambjóðendum að þurfa að keppa við
kynþokka í pólitík. En svona er lífið og þá ekki
síst pólitíkin. Enginn lofaði að það væri sann-
gjamt eða að hæfileikar ættu einir að ráða
^ frama.
Bera sig vel
En óneitanlega kom það Garra á óvart aö að-
dráttarafl kynþokkans væri ekki meira en raun
bar vitni í prófkjöri Samfylkingarinnar fyrir
skömmu. Þátttakan var langt undir væntingum.
Verst er þó að meirihluti þeirra sem hafði efni á
þvi að borga sérstakt gjald fyrir að taka þátt í
prótkjöri flokks, sem kennir sig við jafnaðar-
mennsku og segist sérstakur málsvari þeirra
sem minna mega sín skyldi ekki skynja kyn-
þokkann og kjósa Stefán Jón.
En kynþokkafullir karlmenn bera sig alltaf
vel, hvort heldur í mótlæti eða þegar vel gengur.
Þeir eru að visu vanir því að flest gangi upp - í
því felst kynþokkinn - en þeir geta borið sig vel
ef ekki gengur allt upp. Og Stefán Jón ber sig
vel, enda kominn í öraggt sæti til borgarstjóm-
ar. Mestu skiptir að Ingibjörg Sólrún hefur
tryggt hinrnn kynþokkafulla krónprinsi sæti sér
við hlið.
Stefán Jón þarf á kynþokkanum að halda
þessa dagana enda hafa bréfaskriftir formanns
Samfylkingarinnar komið illa við þann sem legg-
ur áherslu á þægilegt viðmót. Nú reynir á hann
sem formann framkvæmdastjómar Samfylking-
arinnar ekki siður en sem frambjóðanda til borg-
arstjómar. Til að kóróna allt saman era sam-
herjar innan Reykjavíkurlistans famir að hafa
áhyggjur af framgangi Stefáns Jóns. Nú binda
vinstri-grænir helst vonir við að þeirra manni,
Áma Þór Sigurðssyni, takist að koma böndum á
kynþokkann. Annars verði Stefán Jón mest áber-
andi í kosningabaráttunni, eins og einn hug-
myndafræðingur vinstri-
grænna bendir á.
íhaldsúlfur í
sauðargæru?
Guðmundur Pálsson skrifar:
Ég hef velt þvi fyr-
ir mér hvort þessi
þekkta fjölmiðla-
hetja, Stefán Jón af
Hafsteinskyni, sé
góður og gegn
málsvari okkar, al-
þýðunnar hér í höf-
uðborginni, eða
hvort honum kippi
ekki bara í kynið og sé fyrst og
fremst að hugsa um sjálfan sig, titla-
tog og virðingarsess, líkt og frænd-
ur hans, Hafsteinar, Briemar og
hvað þeir nú heita allir þessir fínu
forfeður hans. Ég sá nefnilega í
helgarblaði DV á dögunum að Stef-
án Jón er víst kominn af öllum
helstu valdaættum þjóðarinnar á
síðustu öld. Mér er spum: Verða
slíkir nokkum tíma heilir málsvar-
ar alþýðunnar?
Drápsfréttir í RÚV
Lárus Jónsson hringdl:
Þeir á fréttastofu RÚV-hljóðvarps
fíkra sig nú ofar, stig af stigi, ef þeir
tjá tilfinningar sínar í garð Palest-
ínumanna, sem ekki era hótinu
betri en ísraelsmenn í hermdar-
verkum í garð hver annars. Nú tala
þeir einfaldlega um að ísraelsmenn
hafi „drepið“ þegar Palestínumenn
verða fyrir fíörtjóni af völdum
þeirra. Seint ætlar mannskapurinn
á RÚV að skilja að þessar þjóðir
báðar er ekki hægt að flokka öðru-
vísi en sem villimenn. Þær munu
aldrei sitja á sátts höfði og ástæðu-
laust að tyggja í okkur fréttir þaðan.
Formaðurinn
bíða kann
Stefán Jón
Hafstein.
Elías Kristjánsson skrifar:
%
Ossur Skarp-
héðinsson.
Menn eru ekki
mjög hrifnir af
framtaki Össurar,
formanns Samfylk-
ingarinnar, í bréfa-
skriftum. Þannig
segir Stefán Jón
Hafstein, formaður
tramkvæmdastjóm-
ar Samfylkingarinn-
ar, það hryggilegt að
formaðurinn hafí gert ljót mistök og
bréfaskriftir hans dæmi um það
sem flokksmenn vilji alls ekki hafa.
Þingflokksformaður Samfylkingar-
innar virðist þó ætla að lita fram
hjá þessum ósköpum og veitir for-
manni sínum aflausn munnlega í
sjónvarpsfréttum. En formaðurinn
er ekki af baki dottinn, segist kunna
að bíða, það hafi hann lært og ætlar
að minnast þeirra Baugsmanna út
ævina. - Er þetta framtíðarmúsíkin
í Samfylkingunni?
Fyrirfram greidd-
ar vaxtabætur
Brynjólfur Brynjðlfsson skrifar:
Ekki sólunda ég þessum bótum
eins og ég hef séö fullyrðingar um í
fíölmiðlum. Sá t.d. að fíármálasér-
fræðingur Seðlabankans og einn
slíkur hjá Sparisjóöi Hafnarfíarðar
gerðu það að tilllögu sinni að þessar
bætur yrðu aflagðar því þær kæmu
í veg fyrir að hægt væri að rétta við
fíárhaginn vegna þess að fólk hefiði
fíármunina til eyðslu. Hjá langflest-
um fara þessir fíármunir í að greiða
fyrir eitthvað bráðnauðsynlegt, líkt
og viðgerðir heimilistækja og bíls-
ins, sem oftast er gamall. Ég hef lagt
þessa fíármuni á bók til að eiga ör-
yggissjóð ef eitthvað kemur upp á.
Páll Pétursson ráðherra var skyn-
samur þegar hann tók við af Jó-
hönnu Sigurðardóttur, sem var með
félagsmálahúsnæðið í sliku klúðri
að bæjarfélögin hafa ekki enn rétt
úr kútnum vegna kaupskyldunnar.
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKlavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.