Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.2002, Page 4

4
MÁNUDAGUR 23. SEPTEMBER 2002
nv
Fréttir
Gunnar Sigurfinnson, kafarinn sem var rétt drukknaður í Kleifarvatni, er á batavegi:
Maður fær aðra lífssýn
- eftir að hafa verið svo nálægt dauðanum
DV-MYND ÞÓK
Heimtur úr helju
Gunnar Sigurfmnsson og Hómeira Gharavi, eiginkona hans, ásamt dótturinni Sóley Mitru á heimili sínu í Dalalandi
þegar DV ræddi viö þau í gærkvöld.
„Maður fær aðra lífssýn eftir að
hafa verið svona nálægt dauðanum.
Nú er ég betri með hverjum degin-
um sem líður,“ sagði Gunnar Sigur-
flnnsson sem varð fyrir alvarlegu
slysi viö köfun í Kleifarvatni þann
3. september síðastliðinn. Hann
missti meðvitund úti á vatninu og
lá milli heims og helju á Landspít-
ala - háskólasjúkrahúsi svo sólar-
hringum skipti eftir slysið. Fyrstu
sólarhringana ríkti óvissa um hvort
hann myndi lifa slysið af. Hann var
meðal annars með lungnabólgu
fyrstu vikuna. Á þeim tíma börðust
læknar á spítalanum fyrir lífi hans.
En dæmið snerist við, hann komst
til meðvitundar og framfarir hafa
veriö með ólikindum, miðað við það
sem gerst hafði. Þar hafa einbeittur
viljastyrkur og bjartsýni áreiðan-
lega átt sinn þátt. Ekki var hlutur
Hómeiru Gharavi konu hans þó
minni. Hún sat við sjúkrabeð hans
dag og nótt þennan tvísýna tíma.
„Hún hélt i höndina á mér og
styrkti mig. Það munaði mikið um
þaö,“ sagði Gunnar þegar DV hitti
hann og Hómeiru á heimili þeirra í
Dalandinu í gærkvöld.
Man ekkert
Þeir voru þrír kafararnir sem
voru að kafa saman í Kleifarvatni
þegar slysið varð. Þeir höfðu verið
að kafa niður á alit að 56 metra
dýpi. Þegar þeir komu upp á yfir-
borðið var alit í lagi en Gunnar
missti síðan meðvitund á leiöinni í
land.
Hann man ekkert frá þessum
tíma. Það siðasta sem hann man er
að hafa hitt félagana í Bolholti áöur
en haldið var að Kleifarvatni. Hann
man ekkert eftir ferðinni þangað né
því sem síðar gerðist. Nú rámar
hann í þegar verið var að taka hann
úr öndunarvélinni á spítalanum 60
klukkustundum eftir slysið en dag-
amir sem á eftir komu eru ennþá
gloppóttir í minninu.
En Hómeira var með manni sín-
um við Kleifarvatn og fylgdist með
því sem gerðist.
„Það var um kortér yfir sex sem
við ókum frá Reykjavík," sagði hún
við DV í gærkvöld. „Um 19,30 fóru
Gunnar og félagar hans í vatnið.
Um hálfníuleytið komu þeir upp. Ég
sá þá strax að eitthvaö var að. Fé-
lagar Gunnars hófu að synda i land
en hann dróst Qjótlega aftur úr. Síð-
an lá hann með andlitið ofan í vatn-
inu, synti ekki og var byrjaður að
drukkna.
Þá sýndi Ásgeir M. Ólafsson, fé-
lagi hans, mikið snarræði. Hann
synti til Gunnars og tók að blása í
hann. Hann synti síðan með hann
til lands.“
Haldið sofandi
Þar sem símasambandslaust var
við Kleifarvatn ók Ásgeir síðan í
snarhasti til að hringja eftir hjálp.
Skömmu síðar komu svo sjúkra-
bíll og lögregla frá KeQavík og síðan
sjúkraQutningalið af höfuðborgar-
svæöinu. Stöðugt var haldið áfram
tilraunum til endurlífgunar á Gunn-
ari. Þegar hann kom upp úr vatninu
reyndist líkamshiti hans 31 gráða,
enda er varminn í vatninu ekki
nema 5-7 gráður.
Þyrlan gat ekki lent alveg við
vatnið þannig að sjúkrabíllinn varð
að aka með Gunnar í nokkrar mín-
útur til að koma honum um borð í
hana. Svo heppilega vildi til að
áhöfn þyrlunnar var að leggja upp í
æfmgaRug þegar kallið barst. Hún
kom því innan stundar á slysstað.
Um klukkan tlu um kvöldið var
Gunnar kominn á slysadeild, þá enn
meðvitundarlaus. Klukkan hálftólf
var hann svo kominn í svokallaðan
þrýstijöfnunarklefa á spítalanum.
Þar var hann til klukkan 7.30 um
morgiminn.
Hlutverk slíks klefa er að jafna
þrýstinginn sem hefur orðið á lík-
amanum þegar farið er of hratt upp
á vatnsyfirborðið. Við það myndast
loftbólur í blóðinu þannig að það
„sýður" í líkamanum.
Gunnar var settur í öndunarvél
og honum haldið sofandi í rúmlega
tvo sólarhringa.
„Fyrst þegar ég vaknaði gat ég
ekki hreyft hægri fótinn og hægri
höndin lét ekki að stjóm,“ sagöi
hann. „Það var óneitanlega dálítið
óhuggulegt að geta ekki hreyft sig.
En ég var harðákveðinn í að koma
mér sem fyrst á fætur. Fyrst byrjaði
ég aö geta snúið fætinum 1-2 sentí-
metra. Það var stór sigur. Svo kom
þetta stig af stigi. Fyrst var ég í
hjólastól, níu dögum eftir slysið gat
ég svo tyllt í fætuma í göngugrind
og nú síðustu vikuna hef ég gengið
við hækjur. Þeim æQa ég að sleppa
eftir næstu viku. Þessar hröðu
framfarir þakka ég einkum konu
minni sem hefur stutt mig og styrkt
í hvívetna. Einnig góðri sjúkraþjálf-
un sem hefur mikið að segja. Það er
mikilvægt að komast sem fyrst í
hana eftir slíka legu.“
Beðið fyrir Gunnari
Þegar þetta gerðist hringdi ein-
hver í bænalínuna og lét biðja fyrir
mér. Siðan voru boð látin út ganga
á tölvupósti svo það var stór hópur
fólks um allan bæ sem bað fyrir
mér. Ég er sannfærður um að þetta
hefur einnig hjálpað mér mjög mik-
ið. Aðalatriðið er að missa aldrei
trúna á að allt fari vel.“
Gunnar hefur dvalið á spitalan-
um í Fossvogi þar til fyrir viku að
hann fékk að fara í helgarleyR.
Hann lagðist ekki inn aftur.
Hann fer enn í þrýstijöfnunar-
klefann á spítalanum einu sinni á
dag og svo verður það næstu vik-
una. Eftir dvölina í klefanum sem
tekur rúma klukkustund í senn fer
hann á endurhæfingardeildina á
Grensási og er þar til klukkan fjög-
ur á daginn. Þá er hann farinn að
bregða sér í vinnuna stund og
stund en þolir illa langar setur. Það
er greinilegt að honum liggur á að
koma sér af fullum krafti út í líRð á
nýjan leik.
Ekki mælt með köfun
En hvað með köfunina?
„Læknar mæla ekki með því að ég
stundi hana í framtíðinni. Ég hlaut
mænuskaða sem veldur tilflnningu
eins og náladofa fyrir neðan brjóst
og í hægri hendi. Magnleysið i fæt-
inum stafar hins vegar af skemmd
sem ég hlaut í vinstra heilahveli. Ég
hef alltaf haft gaman af spennu og að
takast á við áskoranir. Það kemur í
góðar þarfir núna.“ -JSS
Bíllausir í velslu.
Sædís íva Elíasdóttir og Björn Ægir
Hjörleifsson útdeila veitingum.
Bíllaus dagur í Mýrdal
Það var billalaus dagur í Vík í
Mýrdal og Mýrdalshreppi öllum í
gærdag. í Evrópu er 22. september
bíllaus dagur. ísland er þátttakandi
í þessum degi í fyrsta skipti í ár og
er Mýrdalshreppur aðili að verkefn-
inu. Umhverfis- og ferðamálanefnd
hreppsins stóð fyrir bíllausa degin-
um.
í Vík tóku 50 manns þátt I tveggja
tíma gönguferð undir leiðsögn Ás-
laugar Einarsdóttir og um 30 manns
tóku þátt í 10 kílómetra langri reið-
hjólaferö sem tók sama tíma. Var
þarna blandað saman hreyfingu,
fróðleik og skemmtun. Þessu lauk
svo með því að allir komu saman á
sjávarkambinum í Vík og nutu veit-
inga í boði verslunarinnar Kjarval í
Vík.
Þrátt fyrir bílleysið þennan dag
mátti sjá bíl og bQ á ferðinni. Menn
eru misjafnlega í stakk búnir að
sleppa því að aka einn dag og sum-
ir geta ekki hugsað sér dag án sam-
neytis við ökutækið. -SKH
Missti allt sitt í brunanum
Pétur Karlsson í Skálavik á
Stokkseyri stendur uppi eignalaus
eftir brunann sem varð í húsi hans
6. september síðasfiiðinn. Húsið
Skálavik var byggt 1915 og er Pétur
einn af eigendunum og var búsettur
í húsinu. Hafði hann lokið við að
gera risíbúðina upp og var nýfluttur
í húsnæðið með allt sitt innbú. Allt
missti hann í brunanum og hafði
ekki innbústryggingu.
Taliö er að um íkveikju hafi ver-
ið að ræða en þarna mátti ekki
miklu muna að mannslíf töpuðust.
Vinir Péturs og Petrína Rós
Karlsdóttir systir hans hafa opnað
söfnimarreikning í Búnaðarbankan-
um á Selfossi í nafni Péturs. Númer-
ið er 0325-13277 og eru framlög vel
þegin. -JBP
Frönsk spenna á jöklinum.
Atriöi í frönsku spennumyndinni
veröa tekin meöal annars viö Jökla-
sel á Skálafellsjökli, sem er á þess-
ari mynd, og fyrstu atriöin veröa tek-
in þar næstu dagana.
Hornfirðingar leika í mynd
Upptökur á myndinni hefjast á
Skálafellsjökli á dag ef veður leyf-
ir,“ segir Hrönn Kristinsdóttir, hjá
kvikmyndafyrirtækinu Pegasus, en
ráðgert er að taka upp franska sjón-
varpsmynd, Virus au Paradise, á
þessum slóðum.
Leikstjóri myndarinnar er Oliver
Langlois sem fyrir nokkrum árum
vann tQ óskarsverðlauna. Aðalleik-
ari myndarinnar er Richard
Bohringer og er hann mjög vel
þekktur í Frákklandi. Auk hans
leika í myndinni Margrét Ólafsdótt-
ir, Steindór Hjörleifsson, Ólafur
Darri Ólafsson, AQi Rafn Sigurðs-
son og Jóhann Sigurðarson. Um
35-40 Homfirðingar koma fram í
myndinni.
Eins og fram hefur komið i DV er
myndin spennumynd um leit að
vírusi sem orðiö hefur fjölda manns
að bana.
„Það er spennandi að taka þátt í
þessu verkefni,“ segir Hrönn, og
leikarinn Richart Bohringer segist
hlakka til að koma hingað tQ
myndatöku í náttúrulegu og rólegu
umhverfi. -JI
Hjóladagar
Gosbrunnurinn i Tjorninni bilaður
- spurning hvort viðgerð borgar sig
^rútuvogí 12» s. SÖ4 6000
Þeir sem eru mikið á ferð i mið-
bæ Reykjavíkur hafa tekið eftir því
að gosbrunnurinn i Tjöminni hef-
ur ekki látið mikið á sér kræla í
sumar. Hefur því verið fleygt að
eftir kosningar hafi ekki þótt
ástæða til að láta miöbæinn skarta
sínu fegursta og þvi hafi gosbrunn-
urinn ekki verið gangsettur. Þess
má geta að húsverðir Ráðhúss
Reykjavíkur gangsetja hann með
fjarstýringu þegar veður leyfir.
Þórólfur Jónsson, deUdarstjóri
garðyrkjudeildar Reykjavíkurborg-
ar, segir að ástæða þess að gos-
brunnurinn er ekki í gangi hafi
ekkert með kosningar að gera held-
ur sé brunnurinn bUaður. „Fljót-
lega eftir að brunnurinn var settur
í Tjörnina í vor bilaði hann í
tvígang. Eftir seinni bilunina er
spurning hvort borgi sig að gera
við hann.“
Þórólfur segir gosbrunninn vera
orðinn nokkuð lúinn en sendi-
herra Bandaríkjanna á íslandi
færði Reykjavíkurborg hann að
gjöf fyrir um 25 árum.
Síðast bilaði gosbrunnurinn fyr-
ir 6 árum og þá reyndist erfitt að fá
varahluti og ef að líkum lætur
verður það ekki auðveldara nú.
„Þvi miður er ekki hægt að halda
svona tækjum við endalaust en
nýjustu upplýsingar benda tU þess
að sennilega borgi sig ekki að gera
við hann. Þó hafa engar ákvarðan-
ir verið teknar um framhaldið,
hvorki um viðgerðir né kaup á nýj-
um gosbrunni." Aðspuröur segist
Þórólfur telja að nýr brunnur kosti
miUjónir króna, með lögnum og
öðru sem til þarf.
Rekstur gosbrunnsins er nokkuð
dýr, á hverju hausti er hann hífður
upp úr tjörninni og settur í
geymslu og svo þarf að koma hon-
um aftur fyrir á vorin. Stóran
krana þarf í það verk og þykir það
nokkuð kostnaðarsamt. Einnig er
brunnurinn frekur á ráfmagn og er
orkukostnaður því umtalsverður.
-ÓSB
Sárt saknaö
íbúar og starfsfólk í miöbæ Reykja-
víkur hafa saknaö gosbrunnsins í
Tjörninni en hann hefur ekki veriö í
gangi um hríö.