Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.2002, Side 29

LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 2002
Helqarblacf JO"V
29

því mér fannst vera kominn tími á að prófa eitthvað
nýtt. Mér fannst ég vera staðnaður hjá Stoke. Ég
þurfti að beita brögðum til að komast í burtu frá
Stoke og þáverandi knattspyrnustjóri liðsins Gary
Megson var ekki sáttur við að ég skyldi fara. Ég veit
ekki hvort við skildum í illu en það kom vissulega á
mig þegar ég frétti að hann ætti að taka við West
Bromwich Albion seinna um veturinn. Mér þótti mjög
sárt að yfirgefa Stoke því að mér þykir mjög vænt um
félagið en ég varð hugsa um sjálfan mig og knatt-
spyrnuferiiinn minn. Þetta tímabil var alveg ótrúlegt
því að ég var með sömu þrjá mennina hjá tveimur
ólíkum félögum. Maðurinn sem keypti mig til West
Bromwich Albion, Brian Little, var áður stjóri hjá
Stoke. Hann var rekinn og aðstoðarmaður hans, sem
var einnig aðstoðarmaður hans hjá Stoke tók við og
síðan kom Gary Megson fljótlega eftir það.
Það er ekki hægt að segja að ég hafi byrjað vel hjá
Megson því að ég sleit krossbönd í hné í fyrsta leikn-
um vorið 2000 undir hans stjórn og var lengi frá. Ég
hef verið heppinn með meiðsli á ferlinum og þetta eru
einu alvarlegu meiðslin sem ég hef lent í. Ég gekk í
gegnum þessa hefðbundnu sex mánaða uppbyggingu
en ég get ekki sagt að það hafi verið erfitt fyrr en ég
kom til baka eftir meiðslin. Þá var ég að komast í í
ágætisform en var látinn æfa með unglingaliðinu í
þrjá mánuði og fékk ekki að koma nálægt aðalliðinu.
Megson segir að hann hafi verið að koma mér í form
en ég hef hann grunaðan um að hafa verið að launa
| mér lambið gráa frá því að ég fór frá Stoke í hans
óþökk.
Það var mjög erfiður tími og ég held að það hafi
ekki verið fyrr en það var sett pressa á Megson frá
stjórnarmönnum að nota mig sem hann tók mig inn
aftur. Ég spilaði bara örfáa leiki þetta tímabil þannig
að það má segja að það hafi farið í uppbyggingu. Ég
notaði síðan sumarið 2001 mjög vel, æfði heima ís-
landi allt sumarfríið og kom út í mjög góðu formi. Ég
bjóst kannski ekki við að spila mikið þetta tímabil
því ég vissi ekki hvar ég stóð. Ég fékk hins vegar
I tækifæri strax og hef haldið sæti mínu í liðinu til
[ þessa dags með örfáum undantekningum.
í dag er samband okkar Megsons mjög gott. Ég vinn
mína vinnu á vellinum og annað skiptir ekki máli.
Megson er mjög harður og lætur menn miskunnar-
laust heyra það ef honum mislíkar eitthvað. Ég er
sammála mörgu sem hann segir og er að gera en hann
leggur mikla áherslu á að menn séu i góðu formi.
Hann hefur náð að byggja- upp sterka liðsheild hjá
West Bromwich þar sem menn eru tilbúnir til að
vinna hver fyrir annan. Það eru heiðarlegir strákar í
liðinu með stórt hjarta og það er einn af okkar styrk-
leikum. Það er engin spurning um að við ætlum okk-
ur að halda sætinu í deildinni þrátt fyrir að allir hafi
spáð okkur falli fyrir tímabilið. Við vissum ekkert
hvað við vorum að fara út í fyrir tímabilið. Flestir
leikmannanna í liðinu hafa aldrei áður spilað í úr-
valsdeildinni og því renndum við blint í sjóinn. Ég
held hins vegar að ef við höldum áfram að spila eins
og við höfum verið að gera þá þurfum við ekki að
hafa áhyggjur. Það er búið að ganga mjög vel hingað
til og ég vona að það verði framhald á þvi.
Henrv sá erfiðasti
Hver er besti leikmaðurinn sem þú hefur spilað á
móti á þessu tímabili?
Það er engin spurning að það er Thierry Henry hjá
Arsenal. Það var alveg hrikalegt að eiga við hann. í
leiknum gegn Arsenal eyddi hann nánast öllum tím-
anum á kantinum mín megin og ég var að hugsa um
að fara að banka í öxlina á honum og spyrja hann
hvort að hann vildi ekki fara að kíkja á hinn kantinn
því að ég ætti að vera fljótari en miðvörðurinn
vinstra megin. Hann er ekkert eðlilega góður. Hann
er svo ofboðslega fljótur á fyrstu fimm metrunum að
það er varla hægt að ná honum eftir þá. Ef að ég á að
bera hann saman við til dæmis Michael Owen sem ég
spilaði gegn um síðustu helgi þá er Owen slakur við
hliðina á Henry. Van Nistelrooy er allt öðru vísi leik-
maður. Hann er eins og gammur og maður þarf alltaf
að vera á tánum i kringum hann því annars er hann
búinn að refsa manni. En Henry er bestur, á því er
enginn vafl.
Ertu sáttur við frammistöðuna á þessu tímabili?
Ég er mjög sáttur við frammistöðu mína á tímabil-
inu. Ég er reyndar búinn að vera svolítið óheppinn að
því leyti að ég spilaði fyrstu þrjá leikina, gegn
Manchester United, Arsenal og Leeds, sem við töpuð-
um. Ég var reyndar ánægður með frammistöðu mína
í þeim leikjum og ég veit að Megson var það líka. Síð-
an meiðist ég fyrir leikinn gegn Fulham sem liðið
vinnur, 1-0, og þar sem Megson breytir aldrei sigur-
liði þurfti ég síðan að sitja á bekknum í leiknum á eft-
ir gegn West Ham. Þá kom ég inn á sem varamaður
og einnig í sigurleiknum gegn Southampton. Síðan
Ivar ég í byrjunarliðinu gegn Liverpool um síðustu
helgi og komst ágætlega frá þeim leik. Ég held að ég
geti sagt að þetta sé búið að ganga framar vonum hjá
mér persónulega.
Ef við víkjum aðeins að landsliðinu. Er alltaf jafn
gaman að spila með landsliðinu?
Maður fær alltaf gæsahúð þegar þjóðsöngurinn er
spilaður. Það getur hins vegar verið mjög erfitt. Ég
ætla ekki að Ijúga að fólki og segja að þetta sé alltaf
dans á rósum. Það getur verið mjög erfitt að fara í öll
þessi ferðalög, spila alla þessa leiki og blanda þessu
við tímabilið hérna úti. Það er samt sem áður alltaf
heiður að vera valinn í landsliðið og plúsarnir eru
miklu fleiri en mínusarnir.
Tíminn eftir Danaleikimi var hræðilegur
Hefur einhvern tíma hvarflað að þér að hætta að
spila með landsliðinu?
Ég get ekki neitað því að sú hugsun hefur hvarflað
að manni. Það var maður sem sagði við mig um dag-
inn að ég væri einn óheppnasti landsliðmaður íslands
frá upphafi en ég sagði við hann á móti að ég væri
ekki sammála því þar sem ég hefði tekið þátt mörgum
frábærum leikjum með liðinu og ég tel mig ekki
óheppinn en auðvitað koma tímabil þar sem hlutirn-
ir ganga ekki allir upp. Tímabilið eftir leikinn gegn
Dönum í fyrra var gríðarlega erfitt. Það þarf ekkert
að fara í neinar grafgötur með það að ég spilaði mjög
illa í þeim leik, gaf annað markið þegar ég ætlaði að
fara að sóla manninn eins og einhver hálfviti. Það var
mjög erfitt að bregðast þjóðinni og kannski sérstak-
lega fjölskyldunni sem var að horfa á þennan leik.
Það hafa komið aðrar stundir sem voru einnig erfið-
ar og maður var nálægt þvi að hætta öllu saman en
síðan koma leikir eins og gegn Frökkum heima og
Úkraínu úti þar sem ég náði að skora og þá einhvern
veginn gleymast allar leiðinlegu stundirnar.
Hvað með riðilinn í undankeppni EM. Eigum við
möguleika á að lenda i einu af tveimur efstu sætun-
um í honum?
Við eigum að eiga góða möguleika á því að lenda í
einu af tveimur efstu sætunum. Ég held að það sé eng-
in spurning. Þetta verður hins vegar alveg gríðarlega
erfitt og því fyrr sem fólk, við landsliðsmennirnir og
þeir sem í kringum okkur eru, gerir sér grein fyrir
því þeim mun betra. Mér fannst tilfinningin heima
fyrir Ungverjaleikinn vera sú að þetta væri bara
formsatriði. Það er rangur hugnunarháttur sem við
höfum alls ekki efni á. Við eigum möguleika á öðru
sætinu ef allt gengur upp og við erum heppnir. Það
eru tveir skoskir landsliðsmenn með mér hjá West
Bromwich og það sem að þeir eru búnir að ganga í
gegnum eftir jafnteflið við Færeyjar er alveg hræði-
legt. Þeir eru búnir að vera aðhlátursefni um allt Eng-
land og þetta er það versta sem gat komiö fyrir okk-
ur því að þeir verða dýrvitlausir á móti okkur. Þeir
munu varla eiga afturkvæmt til Skotlands ef þeir tapa
fyrir okkur í kjölfar jafnteflisins gegn Færeyingum.
Leikurinn við Skota verður gífurlega erfiður en jafn-
framt mjög skemmtilegur. Þaö verður örugglega frá-
bær stemmning því ég veit að Skotarnir verða fjöl-
mennir á Laugardalsvelli. Ég hlakka mikið til að
spila þennan leik og ég veit að það sama gildir um
hina landsliðsmennina.
Ungverjaleilíurinn var ániinning
Nú hefur komið fram mikil gagnrýni á vináttu-
landsleiki og sagt að þeir séu óþarfir þar sem þeir
gera ekkert nema að auka leikjaálagið á menn. Ertu
sammála þessu?
Nei, ég er ekki sammála þessu. Ég held til dæmis að
Ungverjaleikurinn hafi verið alveg frábær fyrir okk-
ur. Það að tapa þeim leik var mjög gott fyrir okkur og
það virkar sem áminning fyrir leikina tvo sem fram
undan eru. Menn sáu þá að það er ekki hægt að labba
í gegnum eitt einasta lið. Við þurfum að hafa fyrir
öllu okkar og leggja okkur 100% fram ef við ætlum að
bera eitthvað úr býtum, sama hver andstæðingurinn
er. Varðandi vináttulandsleikina er líka mjög mikil-
vægt fyrir liðið að koma saman og æfa því að það gef-
ast fá tækifæri til þess.
Hver er munurinn á landsliðinu undir stjórn Atla
Eðvaldssonar og þegar Guðjón Þórðarson stýrði lið-
inu?
Atli kom inn með nánast nýtt leikkerfi. Hann spil-
ar með fjóra menn í vörninni í stað fimm manna
vamarinnar sem Guðjón var með. Atli leggur meira
upp úr sóknarleik gegn stærri þjóðum heldur en Guð-
jón gerði. Hjá Guðjóni var aðaláherslan lögð á fasta
vöm og síðan var beitt skyndisóknum. Ég held að
þróunin hjá Atla sé rétt. Við erum að þroskast sem
lið, leikmennirnir eru að verða betri og þá er hægt að
gera meiri kröfur um sóknarknattspyrnu. Hjá Guð-
jóni vorum við kannski í vörn í 85 mínútur og feng-
um síðan eitt til tvö færi. Það má hins vegar ekki
gleyma sér í sóknarleiknum og íslenska landsliðið
verður aldrei það gott að það geti spilað sóknarleik á
kostnað varnarinnar. Hún veröur alltaf að vera núm-
er eitt.
Hvernig metur þú stöðu þína í landsliðinu?
Ég veit það eiginlega ekki. Ég var reyndar mjög
ánægður með að Atli skyldi láta mig spila miðvörð
gegn Ungverjum og Andorra. Það er í fyrsta skipti
sem hann lætur mig spila þá stöðu en hann hefur lát-
ið mig spila hægri bakvörð hingað til. Ég hef sagt við
Atla að ef hann vill að ég spili í marki þá mun ég gera
mitt besta í þeirra stöðu en ég veit aö langbesta stað-
an mín er sem miðvörður og þar á ég að spila að mínu
mati. Mér fannst þetta ganga ágætlega gegn Ungverj-
um þrátt fyrir leiðinlegan endi með tveimur mörkum
en það er langt frá því að ég líti á mig sem einhvern
fastamann í liðinu. Ég vona að ég verði í liðinu næst
og þá er það undir mér komið að standa mig eins og
maður og halda sætinu í leiknum á eftir.
Ætluni að flytja heim
Ef við víkjum aðeins að fjölskyldunni. Nú hafið þið
búið úti í átta ár og strákarnir eru báðir fæddir í
Englandi. Eruð þið orðnir Englendingar?
Strákamir eru báðir í skóla, tala góða ensku og
hafa aðlagast mjög vel. Eldri sonurinn, Siguröur, er
sennilega farinn að tala betri ensku en ég en auðvit-
að erum við íslendingar. Við ætlum að flytja heim til
Akureyrar þegar ferlinum lýkur hér og höfum keypt
hús þar. Við vorum að hugsa um að flytja heim í sum-
ar en tilhugsunin um að spila í úrvalsdeildinni gerði
það að verkum að ég skrifaði undir nýjan tveggja ára
samning við West Bromwich Albion. Okkur líður vel
hérna, við höfum búið á sömu slóðum öll átta árin og
erum því orðin hagvön en heimili okkar í framtíðinni
verður á íslandi.
Ertu sáttur ef þú lítur yfir knattspyrnuferilinn eft-
ir að þú komst út til Englands og telur þú að þú haf-
ir haldið rétt á þeim spilum sem þér voru gefin i upp-
hafi?
Ég held að ef ég lít til baka að þá geti ég verið nokk-
uð sáttur. Ég er enginn hæfileikamaður og hef þurft
að hafa mikið fyrir öllu í knattspyrnunni. Ég hef lagt
mikla vinnu á mig allan minn feril og ég held að ég
sé lifandi dæmi þess að það er hægt að komast nokk-
uð langt með dugnaði, aga og samviskusemi þótt
hæfileikarnir séu ekki miklir. -ósk
Lárus Orri í fótbolta við yngri son sinn Aron, sem er fjögurra ára, fyrir utan heimili þeirra. Eldri sonur Lárus-
ar, Sigurður, sem er sjö ára, fylgist með ásamt labradorhundunum Brúnó og Pongó. DV-mynd Óskar