Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.2002, Blaðsíða 41

Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.2002, Blaðsíða 41
LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 2002 Helcjarblaö DV 45 Hús Eds Gein. Herbergi Augustu Gein. Ed hafði girt það af og lialdið óbreyttu frá dauða hennar. enda ekki reynst honum mikill faðir. Bræðurnir tóku því við framfærslu fjölskyldunn- ar og tóku að sér ýmis verkefni, svo sem lagfæring- ar á húsum auk þess sem Ed passaði börn. Það þótti eiga mjög vel við þennan óframfærna einfara. Réttum fjórum árum eftir dauða Georges missti Ed bróður sinn á sérkennilegan hátt. Ed og Henry höfðu verið að berjast við sinuelda á jörðinni og að sögn Eds höfðu þeir orðið viðskila. Ed hafði síðan ekki heyrt til Henrys í nokkurn tíma og farið að gá hverju liði. Ed fann bróður sinn látinn skömmu sið- ar. Á þeim tíma sem dauösfallið átti sér stað þótti ekkert undarlegt við það og Henry var úrskurðaður látinn af völdum reykeitrunar. Þegar menn fóru síð- ar að líta á málið, þá í tengslum við verk Eds, tóku menn eftir því að líkið hafði fundist nokkru frá brunasvæðinu auk þess sem sérkennilegir áverkar voru á höfði þess. Áfallið varð hins vegar þann 29. desember árið 1945 þegar Augusta Gein lést á Wild Rose-sjúkrahús- inu í Plainfield, 67 ára gömul. Hún var jörðuð nokkrum dögum síðar og komu fáir til að votta henni virðingu sína. Ed var mjög feginn; hann hafði enga stjóm á tilfinningum sínum og grét eins og smákrakki. Eini vinur hans og eina manneskjan á jörðunni sem elskaði hann var dáin. Einkennilegur gestur Eftir dauða Augstu varð Ed æ einrænni. Hann hélt þó áfram að taka að sér smáverkefni fyrir bændurna í nágrenninu en hafði helst samskipti við konurnar þeirra. Honum þótti óþægilegt að vera innan um marga karla þar sem þeir stríddu honum mikið og níddust á honum. Hann var því tíðari gest- ur við eldhúsborðið þegar húsbóndinn var fjarri. Ed var einkennilegur gestur en fyrirferðarlítill. Heima- sætunum þótti samt óþægilegt þegar þær litu upp frá störfum sínum og mættu óræðu augnaráði Eds. Nokkrum árum siðar hefur þær eflaust hryllt við tilhugsuninni um Ed sitjandi við matarborðið hjá þeim og þær án karlmanns í húsinu. Þurrkuð mannshöfuð í einrænu sinni hóf Ed að sanka að sér ömurleg- um bókum um dauða og ógeð. Hann hafði frá barn- æsku'hrifist af spennuteiknimyndasögum og sönn- um frásögnum af glæpum. Eftir fráfall móður sinn- ar sneri hann sér að skuggalegri bókmenntum sem lýstu tilraunum nasista á gyðingum og hryllingi helfararinnar. Hann lá yfir lífeðlisfræðibókum og stúderaði meðhöndlun vefja. Ed var hættur að sinna viðhaldi á húsinu og það grotnaði niður. Hann bjó aðeins í litlum hluta þess, dvaldi mest í eldhúsinu og einu herbergi inn af því. Ruslahrúgur tóku að hlaðast upp um allt húsið og þefurinn varð torkennilegur. Húsið varð draugahús í augum ungviðisins i bænum og um það og Ed spunnust einkennilegar sögur. Ein þeirra var kom- in frá tveimur drengjum sem höfðu heimsótt Ed. Þeir sögðu frá því að þeir hefðu séð samanskroppin mannshöfuð i herbergi Eds sem hann hafði tjáð þeim að væru ættuð úr Suðurhöfum þar sem menn hefðu sérstaka tækni við að þurrka líkamshluta. Tæknina útlistaði hann nákvæmlega fyrir drengj- unum. Fólk var tregt til að trúa drengjunum og voru sög- ur þeirra hafðar í flimtingum. Einhverju sinni komu hjón í heimsókn til Eds og þegar þau voru á efri hæðinni benti karlinn á herbergisdyr og spurði í gríni hvort þetta væri herbergið með þurrkuðu hausunum. „ Nei,“ svaraði Ed. „Þau eru niðri.“ Hús myrlíraverkanna Undarlegir atburðir tóku að eiga sér stað í ná- grenni við Plainfield. Tvær ungar stúlkur hurfu og tveir karlmenn. Hvarf þessara manneskja varð aldrei sannanlega tengt við Ed Gein. Mary Hogan, kráareigandi sem þótti í útliti einstaklega lík Aug- ustu Gein en algjör andstæða hennar á andlega sviðinu, hvarf en á kránni fundust blóðblettir og merki um átök. Hún fannst ekki aftur. Síðasta manneskjan sem hvarf var Bernice Wor- den, miðaldra kona. Það var árið 1957. Daginn sem hún hvarf hafði Ed Gein sést í bænum og ákveðið var að kanna hvort hann vissi eitthvað um hvarf Bernice. Lögreglumenn fóru að heimili Eds. í raf- magnslausu húsinu þreifuðu þeir sig áfram í leit að einhverri sönnun. í eldhúsinu hékk skrokkur niður úr loftinu. Það var í raun ekki óeðlilegt á þessum árstíma sem var mikið veiðitimabil. Við nánari at- hugun kom hins vegar í ljós að hræið var af Bern- ice Worden og hafði Ed Gein höggvið af henni höf- uðið og rist hana upp frá nára og upp að strjúpa. Við rannsókn á húsinu kom í ljós að einkennileg skál sem stóð í eldhúsinu var mannshöfuð; lampa- skermarnir voru úr mannshúð svo og ruslakarfan. Fleira fannst í húsinu, til dæmis: hægindastóll úr mannshúð, kvensköp geymd í skókassa, helti gert úr kvenmannsgeirvörtum, mannshöfuð, fjögur nef og hjarta. Að lokum fundust föt sem gerð voru úr mannshúð. Fórnarlömb Eds reyndust ekki öll hafa verið lífs heldur hafði hann einnig grafið upp lik til að rann- saka. Aðspurður hvort hann hefði haft mök við lík- in sagði hann það af og frá, lyktin hefði verið svo Bernice Worden, síðasta fórnarlainb Eds. vond. Hann fló líkin og klæddist skinninu því hann var forvitinn um hvernig það var að vera kona með kvensköp, brjóst og síðast en ekki síst, vald yfir karlmönnum líkt og móðir hans hafði yfir sínum drengjum. Hælið Eftir handtöku Eds og réttarhöldin, þar sem hann var úrskurðaður geðveikur og ósakhæfur, var hann settur á geðveikrahæli. Tiu árum síðar, eða árið 1968, var réttað yfir honum og hann fundinn sekur um morð og vistaður á geðveikrahæli. Hann var fyr- irmyndarsjúklingur til æviloka og vildu sumir efast um að hann væri geðsjúkur. Húsið hans varð hins vegar gífurlegt aðdráttarafl fyrir ferðamenn sem flykktust nú aö til þess að sjá hús myrkraverkanna. Uppboð var haldið á eigum hans og seldist bíOinn sem flutt hafði fómarlömb og lík á mjög háu verði. Ibúum Plainfield þótti nóg um aðdáunina sem þessi óþverri fékk og á óútskýran- legan hátt kviknaði í húsi Eds og það brann til kaldra kola. Engin skýring fannst á brunanum þrátt fyrir að yfirvöld hefðu rannsakað hann. Edward Theodore Gein lést þann 26. júlí árið 1984 eftir áralanga baráttu við krabbamein. Hann var jarðsettur við hlið móður sinnar í kirkjugarðinum í Plainfield, Wisconsin, skammt frá gröfunum sem hann hafði rænt nokkrum árum fyrr. Heimildir: Harold Schechter: Deviant www.crimelibrary.com www.houseofhorrors.com Ed við réttarhöldin árið 1968.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.