Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.2003, Blaðsíða 26

26 SKOÐUN MIÐVIKUDAQUR 13. ÁGÚST2003
Lesendur
Innsendar greinar • Lesendabréf
Lesendur geta hringt allan sólarhringinn I sfma: 550 5035, sent
tölvupóst á netfangið: gra@dv.is eða sent bréf til: Lesendasfða DV,
Skaftahlfð 24,105 Reykjavfk. Lesendur eru hvattir til að senda mynd af
sértil birtingar.
Uppnám í Samfylkingunni
Guöjón Guðmundsson skrífar:
Ég las það sem haft er eftir for-
manni Samfylkingarinnar, að
samskiptin milli viðskiptaráðu-
neytis og ríkislögreglustjóra séu í
uppnámi, og að sú staða sé óvið-
unandi! Mér varð nú hugsað til
þess ástands sem nú er uppi í
Samfylkingunni; þar sem allsend-
is er óráðið hver mun verða for-
ystumaður hennar í náinni fram-
tíð. Fyrrverandi borgarstjóri segir
forystuna ekki ráðstafa neinum
embættum þar á bæ, og vill aug-
Ijóslega láta velja milli sín og for-
manns Samfylkingarinnar. Aðrir
standa með formanninum og
segja að hann sé maður til fram-
tíðarforystu. Þetta er uppnám
sem talandi er um. Það er vont
að búa í þessum glerhúsum, þau
eru bæði gegnsæ og brothætt.
Hinsegin dagar
Jón Þórarínsson skrifar:
Það er ekkert eðlilegt hvernig fjöl-
miðlar, og þó einkum sjónvarps-
stöðvarnar hafa beitt sér í tilefni
Hinsegin daga (Gay Pride), hátíðar
samkynhneigðra. Forsprakkar há-
tíðarinnar voru inni á gafli í við-
talsþáttum til að reyta af þeim all-
ar fjaðrir varðandi hátíðina. Og
næstum alltaf sama fólkið, með
fulltrúa frá Flugmálastjórn í farar-
broddi. Þetta gekk út í öfgar og
sýnir málefnafátækt sjónvarps-
stöðvanna þegar kemur að dag-
legum fréttum sem eru þá látnar
bíða til þess að „koma til móts
við" samkynhneigða. Enginn
fréttamiðill þorir annað en sýna
þessu málefni ofurathygli, því
annars er hann stimplaður and-
stæðingur samkynhneigðra. Hvílík
hræsni, hvílíkur gunguskapur!
Bankarnir - einir burðarásar
Magnús Sigurðsson skrifar:
Það er að koma í Ijós þessar vik-
urnar og dagana hve allt fjár-
málalíf í landi okkar er í raun rot-
ið. Það kemur einnig í Ijós að
varla stendur steinn yfir steini í
þessum svonefndu „valdablokk-
um" sem fjölmiðlar eru sífellt að
kasta Ijósi á í þáttum sínum. Síð-
ast var einn slíkur á mánudags-
kvöld i Sjónvarpinu. Einn blaða-
maður, einn verðbréfamarkaðs-
maður og einn forstjóri fyrirtæk-
is - sem telja verður þó að sé
utan og ofan við „ræflarokkið" í
fjármálastríðinu hér - ræddu
ástandið, þróunina að undan-
förnu og útlitið í heild.
Þáttastjómendur köstuðu fram
töflu með íslenskum valdablokkum
í fjármálum og í þessari röð: 1. Kol-
krabbinn. 2. S-hópurinn. 3. Baugs-
fjölskyldan. 4. Samson. 5. Kaup-
þing (Búnaðarbanki). 6. Lífeyris-
sjóðirnir. Ekkert athugavert við
þessa uppsetningu, þessar blokkir
em allavega fyrir hendi. Bara í öf-
ugri röð, að mínu mati.
Ég tel að lífeyrissjóðirnir séu allra
sterkasta fjármálaafl íslensks efna-
hagslífs. Auk þess að eiga í sjóðum
fé sem skiptir hundmðum millj-
arða króna eiga þeir veð í íbúðum
allflestra launamanna í landinu.
Síðan kemur til skjalanna fyrirtæk-
ið Kaupþing (ásamt Búnaðarbanka
eftir sameiningu) sem fer með
miklu meira vald til fjármálaum-
svifa en nokkum tíma Kolkrabbinn,
S-hópurinn, Baugsmenn eða Sam-
son-hópurinn. Hvers vegna? Vegna
BURÐARÁSAR í ÞJÓÐFÉLAGINU: Með endurnýjuðu trausti og almannarómi sem verður þeim hliðhollur.
þess að samstæður Baugsmanna,
Kolkrabbans, S-hópsins og Sam-
son-hópsins em að missa flugið;
þær klifra ekki lengur heldur era
komnar í þá hæð sem þær geta
mögulega náð á leið til áfangastað-
ar. Sá staður er hins vegar óþekkt-
ur. S-hópurinn mun breyta sínum
kúrs og fljúga samsíða Kaupþingi
(Búnaðarbanka), Kolkrabbinn er
þegar kominn í ógöngur og getur
hvorki breytt hæð né stefnu.
Baugsveldið á við siðferðilegan
vanda að etja, mestmegnis, og þarf
að verjast grimmt ásókn úr flestum
áttum, ekki bara hér á landi heldur
líka erlendis.
Samson-hópurinn er einnig með
verulegar vangaveltur vegna af-
skrifta á eignum/útlánum Lands-
bankans og mun svo verða allt fram
í desember, þegar vænst er loka-
greiðslu Samson-hópsins. Allt get-
ur gerst f því máli þrátt fyrir stað-
hæfingar viðskiptaráðherra um að
ekki verði hvikað frá 700 milljóna
króna markinu sem lokafjárhæð af-
sláttar vegna sölu bankans. Mitt
mat er að þar séu þó kröfur í upp-
siglingu um mun meiri afslátt
vegna áfalla sem rekja má til loka-
viðskipta í bjórbransanum.
Það er einsýnt að bankarnir hér á
landi em og munu verða þeir
burðarásar sem snúa íslensku fjár-
málalífi, ýmist fram eða til baka.
Ekki sjávarútvegur og alls ekki ein-
stakar valdalausar og jafnvel
ímyndaðar „valdablokkir" eins og
þær sem búnar hafa verið til í
kringum verðbréfasölu og skipt-
ingu hlutabréfa sem nánast má
líkja við skipd á „Pokemon“-mynd-
um.
Brýnast af öllu í fjármálalífinu
hér er því að treysta bankana og
stjórn þeirra á þann hátt að þeir
njóti trausts og almannarómur
verði þeim hliðhollur. En hvomgt
öðlast þeir fyrr en að loknum þeim
óróa, sem staðið hefur yfir og
stendur enn í ríkisbönkunum fyrr-
verandi, og þeir hafa fest sig í sessi
samkvæmt viðteknum venjum og
reglum í bankaheiminum í Evrópu
og Bandaríkjunum.
Bankarnir eiga að vera
í fararbroddi í íslensku
fjármálalífi og á fjár-
málamarkaði. Þá stöðu
hafa þeir ekki nú.
Ástandið nú er óeðli-
legt og skaðlegt fyrir ís-
land, inn á við sem út á
við, og verðurþað að
breytast sem fyrst.
Bankarnir eiga að vera í farar-
broddi í íslensku fjármálalífi og á
fjármálamarkaði. Þá stöðu hafa
þeir ekki nú. Ástandið nú er óeðli-
legt og skaðlegt fyrir ísland, inn á
við sem út á við, og það verður að
breytast sem fyrst.
Engin gervikauphöll eða upp-
skrúfaðar verðbréfastofur geta
komið í stað alvömbankastofnana
með réttíáta vaxtastefnu (þ.m.t.
fasta vexti innlána og útlána) og
lágmarksþóknunarkröfu svo að
þeir nái tiltrú landsmanna. - Hún
er ekki fyrir hendi eins og málin
standa, einmitt þessa dagana, þar
sem dómgreindarleysi og gylliboð
virðast stjórna mönnum í æðstu
stöðum vítt og breitt um þjóðfélag-
ið.
Kastljósið
með Kristjáni
Guðbjörg Gunnarsdóttir skrifar:
Þar sem ekki
virðast allir hafa
sætt sig við það
þegar Kristján
Loftsson, for-
stjóri Hvals hf„
kastaði fram
sannleikanum í
Kasdjóssþætti
Sjónvarpsins sl
FORSTJÓRI sunnudagskvöld
HVALS: Komvið langar mig að
kaunin á skulda- taka fram að ég
kóngunum. er meðal þeirra
mörgu sem fannst Kristján
brjóta blað í svona viðtalsþátt-
um að því leyti að hann talaði
tæpitungulaust og beindi spjót-
um að öðmm þáttum en þeim
sem vörðuðu hvalveiðarnar sér-
staklega. Kristján kom t.d. við
kaunin á skuldakóngum ferða-
þjónustunnar, sem er í raun f
gjörgæslu hins opinbera, gagn-
rýndi Flugleiðir hf. af svipuðum
ástæðum og fleiri þætti í þjóðlíf-
inu sem fáir, jafnvel engir, hafa
þorað að blaka við af ótta við að
vera eyrnamerktir niðurrifs-
menn eða eitthvað enn verra.
Kristján Loftsson á þakkir skildar
fyrir hreinskilni sína, en slík
hreinskilni og tæpitungulaus
málflutningur er ekki á færi ann-
arra en þeirra sem hafa efni á,
t.d. fjárhagslega. Allt of margir
em ófærir um að tjá sig vegna of-
urþunga skuldabyrða sem þeir
hafa stofnað tíl með opinberri
aðstoð og það á við um ferða-
þjónustuna sérstaklega.
Þróun veiðarfæra til fiskveiða
SK0ÐUN GREIN
Garðar H. Björgvinsson
útgerðarmaSur skrifar fyrir
hönd Framtíðar fslands:
Það er nú ekki svo langt tímabil
á milli þess er hjólið var fundið
upp og þess er veiðarfæraþró-
un hófst á fslandi að það taki
því að tíunda það - sé miðað við
árangurinn. Hjólið leiddi af sér
með undarlegum hraða m.a.
hestvagninn, járnbrautirnar,
bifreiðir og síðan flugvélar.
Gamla hamplengjan, með
bjórtunnubotna fýrir toghlera, sem
Bretinn kom með hér í Faxaflóann
kom á svipuðum tíma og T- módel-
ið af Ford. Nokkm eftir það varð
Axel V. Tuliníus einn af alþingis-
mönnum okkar.
Hefði þróun veiðarfæra
í heiminum verið í takt
við þróun hjólsins hefði
það verið orðið lögfest
fyrir um 40 árum vítt og
breitt um heiminn að
hafsbotninn mætti ekki
snerta við veiðar, öðru-
vísi en með kyrrstæð-
um veiðarfærum.
Axel þessi lagðist alfarið gegn því
að botnvörpungar yrðu nokkum
STÖÐNUN í HÖNNUN VEIÐARFÆRA: Og hlröuleyslð seglr tll sln.
tíma leyfðir á landgmnni fslands.
Hann sagði botnvörpuna myndu
þróast upp í það að verða hinn
mesti skaðvaldur fýrir lífrfki hafs-
ins. Staldrið nú við, lesendur góðir,
og hugsið ykkur hve þessi maður
hefur verið skynsamur og raunsær.
- Það væri öðmvísi umhorfs á ís-
landi um þessar mundir hefði orð-
um þessa manns verið gefinn
gaumur og eftir þeim farið.
Hefði þróun veiðarfæra í heimin-
um verið í takt við þróun hjólsins
hefði það verið orðið lögfest fyrir
um 40 ámm vítt og breitt um heim-
inn að hafsbotninn mætti ekki
snerta við veiðar öðmvísi en með
kyrrstæðum veiðarfærum. Þess í
stað hefir þróunin orðið í þá vem
að eftir því sem afli minnkar vegna
ofveiði í heimshöfunum og lífríkið
raskast meira, þá em veiðarfærin
stækkuð og hafa jafnframt þyngst,
vélarafl aukið og leitartæki gerð
fullkomnari. í þessu efiii standa nú
fslendingar fremstir manna og selja
nú t.d. toghlera og annan þunga-
búnað til annarra fiskveiðiþjóða.
í Svíþjóð býr uppfinningamaður
sem nú þegar getur „kallað" til sín
fisk úr flóum inn á firði flóans með
hljóðtækni. Þessu er lítill gaumur
gefinn. Hjá grænfriðungum er
maður sem hefir nú þegar hannað
lóðrétta fiskilínu til djúpsjávar-
veiða. Langt inni í landi, sem ekki
hefir aðgang að sjó, er maður sem
langt kominn er með hönnun raf-
knúins fiskgleypis (eftirlíkingu af
hval), eða gildmr með hljóðtækni-
búnaði, hvað gætu þær afkastað
miklu. Sakka með hjóðbúnaði,
hvað gæti hún gert?
Lesendur góðir. Þegar undirrit-
aður kemur niður á hafnarsvæði
hvar sem er á þessu landi og sér
risastóra ryðgaða toghlera, 4-10
tonna þung flikki, og alla þá svem
víra, keðjur og bobbinga, sem þar
liggja í hirðuleysi, þá setur hann
hljóðan og verður hugsað til þeirrar
stöðnunar sem ríkir í hönnun veið-
arfæra almennt.